Κύριε εισαγγελέα μη μας κυνηγάτε. ΔΕΝ χρεοκοπούμε στις 25 Μαρτίου…

Ένα άρθρο που πρέπει να διαβαστεί από όσους θέλουν μάθουν ακριβώς την αλήθεια.

Μπορούμε να έχουμε γνώμη όμως αν θα χρεοκοπήσουμε κάποτε;
Εδώ και τώρα θα μάθετε αυτά που θα σας πουν σιγά σιγά και με το «σταγονόμετρο» στο μέλλον οι επαγγελματίες αναλυτές. Θα σας αναλύσουμε απλά το τι πρόκειται να συμβεί δίχως υστερίες και αστρολογικές πληροφορίες συγκεκριμένων ημερομηνιών. Το γεγονός όμως είναι δυστυχώς ένα και μόνο ένα. Η Ελλάδα συνεχώς και αδιάλειπτα βρίσκεται προ των.....
πυλών της πλήρους χρεοκοπίας. Είναι σαν ένας καρκινοπαθής ασθενής στο τελικό στάδιο της ασθένειας όπου και «ελάχιστες» ελπίδες του έχουν μείνει (ακόμα και το «ελάχιστες» αισιόδοξο είναι). Για τους περισσότερους επαΐοντες το τέλος είναι βέβαιο.


Μερικοί πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί και «ΤΟ» φάρμακο της τελευταίας στιγμής : ΑΜΗΝ, λέμε και ελπίζουμε. Η εμπειρία όμως μας έχει διδάξει ότι στις περιπτώσεις αυτές επιτελείται το «φευ» και όχι το «αμήν».

Η χρεοκοπία, ακόμα και σε ένα κράτος, θεωρείται σίγουρη όταν αυτό που παράγεις δεν δύναται να καλύψει ούτε τα βραχυπρόθεσμα αλλά και ούτε καν τα ληξιπρόθεσμα χρέη σου. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη θέση. Όχι μόνο έχει και την παραπάνω ιδιότητα αλλά κάθε μέρα που περνά παράγει (π.χ.) 10e ενώ έχει (καθημερινές, πάντα) πάγιες ανάγκες 15e.

Η κυβέρνηση και το ΔΝΤ –μνημόνιο - προσπάθησαν να αναστρέψουν καταρχάς τα παραπάνω νούμερα. Έως τώρα, έχουν κάνει μόνο μια (ακόμα χειρότερα : μαύρη) τρύπα στο νερό και αυτή απλοϊκά αλλά αντικειμενικά είναι όλη η Αλήθεια δίχως περαιτέρω βαθυστόχαστες οικονομικές αναλύσεις που εάν είναι αντικειμενικές σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν.

Άρα δεν γνωρίζουμε το πώς και πότε θα χρεοκοπήσουμε. Γνωρίζουμε όμως ότι αυτό μεσοπρόθεσμα 99,9999% θα γίνει. Εάν δεν γίνει πιστέψτε μας θα έχει γίνει κάτι σαν θαύμα. Κάτι σίγουρα πρωτοφανές που ποτέ ξανά στην παγκόσμια οικονομία δεν έχει επαναληφθεί. Τόσο «καλά και ωραία» τα πράγματα. Μακάρι να συμβεί το «θαύμα». Εάν συμβεί ίσως χαρακτηρισθεί και Ιστορικά και ως οικονομική Νεκροφάνεια.

Κύριοι αυτή είναι η αλήθεια και ήδη θρηνούμε ακόμα και εμείς που την επικαιροποιούμε.

Ας δούμε τώρα τι φταίει επακριβώς απλά και συνετά για το πώς φτάσαμε σε αυτή την τραγωδία.

1) Ο κακός μας, Δημόσιος εαυτός : Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Σε ένα νησί της Ελλάδας οι μισοί ταξιτζήδες είναι τυφλοί ! Ειδικότερα, ασκούν το επάγγελμα του ταξιτζή αλλά λαμβάνουν ταυτόχρονα και ως «τυφλοί» σύνταξη αναπηρίας. Θυμηθείτε, καταρχάς, το τι έργο παράγουμε, αλλά και το πόσο οφείλει να μας δώσει το κράτος κατόπιν κάποιων εργατικών «κεκτημένων», θεσμοθετημένων και από το Σύνταγμα ενίοτε, παρακαλώ. Πολλοί κλάδοι έχουνε επιδόματα, χορηγήσεις υπερωρίες, «βαφτίστε» τα όπως θέλετε, που κατά κανόνα (με λίγες εξαιρέσεις) δεν αντιστοιχούν στο έργο που παράγουν. Συμβαίνει και το αντίθετο. Γενικά υπάρχει αναξιοκρατία και φυσικά αδικία. Είναι παράλογο ως παράδειγμα να αμείβεται ένας δημόσιος υπάλληλος περισσότερο από έναν ιδιωτικό για το ίδιο έργο που παράγει, και αυτό γιατί αυτός έχει το πλεονέκτημα της μονιμότητας κλπ κλπ.

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο παράδειγμα των τυφλών ταξιτζήδων. Ο κλάδος αυτός λοιπόν θα καταγγείλει και θα στηλιτεύσει, εάν και εφόσον πιεστεί, όλες τις άλλες πανελλήνιες «απάτες», αλλά συνάμα θα εκβιάσει, θα απεργήσει και θα πιέσει με κάθε «μέσον» ισχυριζόμενος ΠΑΝΤΑ ότι τα δικά του έσοδα είναι νόμιμα δίκαια εργατικά κεκτημένα. Οι υπόλοιποι κλάδοι φυσικά και ανάλογα θα κάνουν το ίδιο. Αποτέλεσμα ;
Εάν το κράτος γενικά αλλά ίσως ακόμη και ειδικά ενδώσει αργά ή γρήγορα θα καταστραφεί. Είπαμε… «Απλά και ωραία». Αυτό κύριοι είναι ένας οικονομικός και κοινωνικός εμφύλιος πόλεμος, ειδάλλως πως η αριστερά διέφθειρε και διαλύει τους Έλληνες και την Ελλάδα.

2) Οι Παγίδες των Αριστεριστών. Οργανώνουν μια συντεχνία ας πούμε οι τυφλοί ταξιτζήδες. Ενσωματώνονται με τα ευρύτερα εργατικά λαϊκά στρώματα και έτσι ενωμένοι «παλεύουν σαν μία γροθιά», και με σύστημα πλέον, παραλύουν το κράτος με απεργίες πορείες εκβιασμούς και τα λοιπά. Έχει καταλήξει εδώ στην Ελλάδα πλέον όσο μεγαλύτερος συνδικαλιστής είναι κάποιος να έχει τις ιδιότητες του τραμπούκου και όχι του ειλκρινούς αγωνιστή εργάτη για τα κεκτημένα του. Από την άλλη πλευρά υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός παραγωγικών τάξεων όπου κυριολεκτικά φτύνει αίμα αλλά αμείβεται ελάχιστα. Η αριστερίστικη προπαγάνδα και σχεδιασμός έκανε το θαύμα της και εδώ στο σχέδιο διάλυσης της χώρας.
Με τον κομματικό συνδικαλισμό της επήλθε πλήρως αναξιοκρατία, μείωση ή εξαφάνιση παραγωγής. Χειρότερα δε, ο συνεχής ενίοτε και θεσμοθετημένος ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟΣ παράγοντας του ΘΕΛΩ και μη ρωτάτε τι σας δίνω (εάν και εφόσον καν δίνω) !

Τι να πρωτοπρολάβουν να μπαλώσουν με την θετική παραγωγή εδώ οι υγιείς εργαζόμενοι ; Μισό εκατομμύριο παρασιτεύοντων δημοσίων Υπάλληλων, τους κοινούς ή πολιτικούς κλέφτες ; τα ανώμαλα συντεχνιακά κεκτημένα κλπ κλπ

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΦΥΣΕΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ.

Ταυτόχρονα όπως αναφέρθηκε και πριν διανύουμε αυτή τη στιγμή έναν εκφυλιστικό ακήρυχτο πόλεμο, αλλά κανονικό πόλεμο : Έναν οικονομικό εμφύλιο με την υποβολή και τις «ευλογίες» της υποκριτικά φιλεργατικής αριστεράς :

ΟΛΟΙ ενάντιων ΟΛΩΝ…

3) Ο Ιδιωτικός παράγοντας δεν πάει καθόλου πίσω. Η διαφθορά παντού στην Ελλάδα γνωρίζουμε που βρίσκεται. Ακόμα και υγιέστατες τιμιότατες επιχειρήσεις αναγκάζονται πολλές φορές, να «χορηγήσουν ελαιόλαδο» για να παράγουν το κατά τα άλλα καθολικά τίμιο έργο τους. Το φακελάκι είναι θεσμός πλέον με αμέτρητες παραλλαγές. Τι να πει τώρα κανείς για τις εταιρίες που λαμβάνουν μεγάλα δημόσια έργα ;
Δείτε ως παράδειγμα τις κατά κανόνα κακοτεχνίες στο 90 % του οδικού μας δικτύου και βγάλτε και εσείς τα δικά σας συμπεράσματα.

4) Οι εξωτερικοί μας δανειστές. Η παρούσα κυβέρνηση τα κατάφερε και έκανε ρεκόρ επιτοκίων δανεισμού. Εδώ δεν φταίνε καταρχάς οι δανειστές όμως. Οι σχέσεις, πέρα από τις ωραίες κουβέντες, μεταξύ κρατών είναι καθαρά ζούγκλα. Αυτή είναι η παγκόσμια πραγματικότητα που τουλάχιστον εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να την αλλάξουμε.
Περιμέναμε δηλαδή (και αναφέρουμε πρωτίστως την παρούσα «αφελή» Κυβέρνηση) να δείξει ο κάθε «λύκος» τον οίκτο, την συμπόνια και τον ρομαντισμό των διηγημάτων του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ή… είμαστε ή όχι φαντασιόπληκτοι αιθεροβάμονες ;

5) Η ανεξέλεγκτη εισβολή κυρίως Ισλαμιστών. Μέσα σε όλα τα κακά υφιστάμεθα και άλωση κανονική. Ξεχάστε πλέον την Ελλάδα και τους Έλληνες. Η παρούσα Κυβέρνηση ήδη ενδίδει στο μοντέλο και στρατηγική της εσωτερικής και εξωτερικής τρομοκρατίας με απώτερο στόχο την τριτοκοσμική Ισλαμοποιήση μας. Είναι θέμα χρόνου και αυτό.

Απλώς οι λαθροεισβολείς είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και θα είναι εκείνοι που θα επιχειρήσουν να μας δώσουν την χαριστική βολή. Όχι μόνο ως κράτος αλλά και ατομικά στον κάθε Έλληνα ακόμα και συστημένα από ένα σημείο και έπειτα. Το μετά, του… έπειτα θα είναι μάλλον ένα τριτοκοσμικό «πλάσμα» κράτους για τα καραδοκούντα κοράκια. Πρώτοι και καλύτεροι όμως οι ΔΙΚΟΙ μας αριστεριστές προδότες, και νυν τρομοκράτες, και μετά τα «διεθνή κεφάλαια» - κοράκια.

Βρείτε μας εσείς ένα, έστω ένα (1) σημείο ανάκαμψης.

Βρείτε μας ένα (ρεαλιστικό όμως) θαύμα.

Team Apopsis
http://eglimatikotita.blogspot.com

http://ksipnistere.blogspot.com/2011/03/25_19.html