Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Στην Ελλάδα, ο νομοθέτης, δηλαδή η Βουλή των Ελλήνων, υπό την πίεση του τραπεζικού συστήματος, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται το νομοθετικό κενό, είχε φροντίσει, μέχρι το 2009 που ψηφίστηκε ο νόμος για το ΤΕΚΕ, να μην έχει ούτε ακόμη οριστεί τι σημαίνει κατά το νόμο "Τραπεζική Κατάθεση", αφήνοντας έτσι την έννοια των τραπεζικών καταθέσεων έρμαιο των λεόντειων τραπεζικών συμβάσεων και των αντικρουόμενων αποφάσεων του Αρείου Πάγου, με τις οποίες τελικά επικράτησε η άποψη της υπαγωγής τους στη νομική έννοια της ανώμαλης παρακαταθήκης, κατά την οποία, η κυριότητα του χρήματος, αυτομάτως με την κατάθεσή του, περιέρχεται στην τράπεζα.