ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ Ή ΤΑΥΤΙΣΗ; Του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου Προέδρου της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ. (ΝΕ.Ο.Σ.)

Μετά τα γεγονότα με τους λαθρομετανάστες του μεγάρου Υπατία και τις σχετικές συζητήσεις περί "πολυπολιτισμικής κοινωνίας" που ήρθαν στο προσκήνιο, το άρθρο του προέδρου της ΝΕ.Ο.Σ. στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού RATRIA, είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που θέλουν με το ζόρι να επιβάλουν στον Ελληνικό λαό τον λαθρο-ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ.

Του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου

Προέδρου της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ. (ΝΕ.Ο.Σ.)

Από πέρυσι που το λαθρονομοσχέδιο και η σθεναρή αντίσταση του Πατριωτικού χώρου, έφερε στο προσκήνιο την συζήτηση γύρω από την έννοια της εθνικής ταυτότητας, έχει γίνει πλέον όσο ποτέ διακριτός ο διαχωρισμός του πολιτικού κόσμου σε δύο στρατόπεδα ουσιαστικής διαφοροποίησης. Σε αυτούς που αντιλαμβάνονται την έννοια του πολίτη ως ταυτοποίηση του υπηκόου ενός κράτους και σε εκείνους που την εννοούν ως ταύτιση με την ζωή του Έθνους, του οποίου πολιτική οργάνωση αποτελεί το κράτος. Στο καθαρά πολιτικό επίπεδο λοιπόν, σε εκείνους που προωθούν την ιδέα των πολυπολιτισμικών και όλο και πιο παγκοσμιοποιημένων κρατικών μορφωμάτων και σε εκείνους που πιστεύουν στην φιλοσοφία και την λειτουργικότητα του Έθνους – Κράτους.

ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ

Ουδείς νομίζω, ακόμα και ο πιο φανατικός διεθνιστής, πιστεύει στην πραγματικότητα πως η κατοχή ενός Ελληνικού δελτίου ταυτότητας, από τον Αφγανό που πριν πέντε χρόνια πήδηξε τα σύνορα για να βρεθεί στην Ευρώπη, τον εντάσσει στην ζωή του Ελληνικού Έθνους. Καμία ιδεοληψία δεν μπορεί να εξαλείψει την πραγματικότητα, η οποία ιστορικά έχει αποδείξει πως η εθνική ταυτότητα δεν αποτελεί προϊόν μίας γραφειοκρατικής διαδικασίας, αλλά παράγωγο μίας ζύμωσης αιώνων, κοινής ιστορίας, κοινών βιωμάτων, κοινών αγώνων, κοινού πολιτισμού και –όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το απαξιώσουν- κοινής καταγωγής.

Με την απόδοση του δελτίου ταυτότητας, επιτυγχάνεται η ταυτοποίηση του κατόχου, από τους μηχανισμούς ενός κράτους. Η εθνική ταυτότητα όμως δεν αποτελεί έννοια ταυτοποίησης αλλά ταύτισης ενός ατόμου με την ιστορία και την ζωή ενός Έθνους. Ο Αφγανός φίλος μας λοιπόν, είτε Ελληνική, είτε Γερμανική, είτε Αγγλική ταυτότητα αποκτήσει, θα παραμένει Αφγανός, ταυτισμένος με την ζωή, τον πολιτισμό και την ιστορία του Έθνους του. Και καλά θα κάνει…

ΤΑΥΤΙΣΗ

Ο πολιτικός εκείνος χώρος, που προωθεί τις επιδιώξεις της παγκοσμιοποίησης, ασχέτως του αν φέρει δεξιά ή αριστερή ταμπέλα, ενώνεται στην πραγματικότητα κάτω από μία κοινή ιδεολογική φιλοσοφία. Εκείνη η οποία θέλει την Εθνική Ταυτότητα να αποτελεί μία ψευδαίσθηση, έναν μύθο των μαζών.

Όμως η ταύτιση ενός ατόμου με μία ομάδα, πέραν όλων των άλλων, αποτελεί και προϊόν της ελεύθερης βούλησής του. Όπως οι αεθνιστές, επιλέγουν ελεύθερα να μην αποτελούν κομμάτι του Έθνους τους, έτσι και οι έχοντες Εθνική συνείδηση, έχουν επιλέξει να ταυτιστούν με αυτό. Πώς μία συνειδητή επιλογή λοιπόν θα μπορούσε να αποτελεί ψευδαίσθηση ή μύθο;

ΑΠΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

-Ψευδαίσθηση, είναι η αίσθηση που καλλιεργεί η κοινωνία στα άτομα, πως το υποτιθέμενο «Έθνος», είναι η ομάδα στην οποία πρέπει να ανήκουν, θα έλεγε ένας αεθνιστής.

-Όμως αν συμφωνήσουμε πως οι άνθρωποι από την φύση τους εντάσσονται σε ομάδες με τις οποίες ταυτίζονται, δημιουργώντας έτσι κοινωνίες, ποια ομάδα πέραν της οικογένειας, θα μπορούσε να συγκεντρώσει περισσότερες ταυτίσεις για ένα άτομο, από την ομάδα:

Α) Που συγκεντρώνει κοινές επιδιώξεις, αγώνες, χαρές και συμφορές, δηλαδή κοινή ιστορία αιώνων.

Β) Που συγκεντρώνει κοινές συνήθειες, κοινό πολιτισμό, πιθανών κοινή γλώσσα και κοινή θρησκεία.

Γ) Που συγκεντρώνει πιθανών κοινή καταγωγή.

Δ) Που συγκεντρώνει κοινή βούληση να πορευθεί ως ομάδα και στο μέλλον.

Ποια άλλη ομάδα λοιπόν θα μπορούσε να συγκεντρώσει περισσότερα και ισχυρότερα κοινά σημεία ταύτισης από το Έθνος;

-Ναι, αλλά αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν στο μέλλον να αλλάξουν.

-Θα μπορούσαν να αλλάξουν αν επέλεγαν τα μέλη του Εθνικού συνόλου να το κάνουν. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχει επιλέξει να ζήσει ως Έθνος το μέλλον της, αισθάνεται υπερήφανη για την ιστορία της, και θέλει να διατηρήσει τα βασικά στοιχεία του πολιτισμού της.

-Και εγώ που δεν θέλω να εντάσσομαι σε αυτό το σύνολο;

-Είσαι ελεύθερος να πας όπου θέλεις και να ταυτιστείς με όποιο Έθνος ή όποια ομάδα θέλεις. Αν αποφασίσεις όμως να μείνεις στο κράτος που το Ελληνικό Έθνος δημιούργησε πάνω στην Πατρίδα του, θα πρέπει να σεβαστείς την απόφαση του Ελληνικού λαού να ζήσει ως Έθνος κυρίαρχο στον τόπο του.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τα πράγματα λοιπόν θα ήταν τόσο απλά, αν οι πολιτικές δυνάμεις του αεθνισμού, πίστευαν στην ελευθερία της βούλησης και στο δικαίωμα ενός λαού να επιλέγει να συνεχίσει να ζει ως Ανεξάρτητο Εθνικό σύνολο στον τόπο του. Στην πραγματικότητα όμως οι αεθνιστές – διεθνιστές όλων των χρωμάτων, δεν πιστεύουν στην Ελευθερία και πολύ δε περισσότερο πως ο λαός μας –εν προκειμένω- έχει το δικαίωμα στην διαφορετικότητα.

Αυτή θα είναι και η βασική πολιτική σύγκρουση, την οποία θα ζούμε όλο και πιο έντονα στο μέλλον. Η σύγκρουση μίας πολιτικής – οικονομικής «Ελίτ», που θέλει να επιβάλει ερήμην του Ελληνικού λαού, την αφελληνοποίηση του Ελληνικού κράτους, με τις λαϊκές δυνάμεις που θα συνεχίζουν να υπερασπίζονται το δικαίωμα του Έθνους μας στην διαφορετικότητα. 

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2011/03/blog-post_9629.html