Η ΑΜΩΜΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗ.
Γι' αυτό πολύ συχνά αποδίναν στον ένα ή στον άλλο άνθρωπο θεϊκή καταγωγή.
Σχεδόν σ' όλες τις χώρες βρίσκουμε ένα σωρό τέτοιες αφηγήσεις.
Σ' αυτές τις αφηγήσεις, πότε οι θεοί κατέβαιναν στη γη συζούσαν με γυναίκες πού με μέσον αυτονών ήθελαν να ενσαρκωθούν σαν άνθρωποι πάνω στη γη, πότε καταχτούσαν αυτές τις γυναίκες ακόμα και με τη βία.
Συχνά, μπαίνανε μες στο κορμί της γυναίκας την ώρα που κοιμόταν και την γκάστρωναν.
Για τον ίδιο σκοπό, μερικές φορές στέλνανε το «άγιο πνεύμα», με μορφή περιστεράς, ή εφτάχρωμης αχτίδας φεγγαριού, είτε με τη μορφή ηλιαχτίδων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, για τον ίδιο σκοπό, οι θεοί μεταμορφώνονταν ακόμα και σε ζώα: βόδια, φίδια, ελέφαντες, ρινόκεροι κ.λπ.
Άλλα το πιο ενδιαφέρον είναι ότι σε τέτοιου είδους καταστάσεις οι γυναίκες κατάφερναν να παραμένουν παρθένες, «άμωμες παρθένες» και γι' αυτό λατρεύονταν, μα και σήμερα ακόμη λατρεύονται από εκατομμύρια ευκολόπιστους ανθρώπους, αποβλακωμένους από το όπιο της θρησκευτικής απάτης.
Να μερικά από τα πιο χτυπητά παραδείγματα (και ο αριθμός τους θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος).
1. 1500 χρόνια πριν από τη χριστιανική εποχή, η ιέρεια Ματεμούα, αιγύπτια παρθένα, γέννησε το βασιλιά Αμενχότεπ τον Γ'.
Αυτό το γεγονός απεικονίστηκε στους τοίχους του ναού του Λούξορ.
α) Ο αγγελιοφόρος θεών Θωτ αναγγέλλει στη μέλλουσα μάνα-παρθένα βασίλισσα ότι σύντομα θα κάνει παιδί.
β) Η άμωμος (υπερφυσική) σύλληψη: ο θεός Νέφτι, (άγιο πνεύμα) μπαίνει κρυφά μες στο κορμί της παρθένας ακουμπώντας στο στόμα το σταυρό, το σημάδι της ζωής.
γ) γέννηση του "θεανθρώπου".
δ) Το βρέφος το προσκυνούν θεοί και άνθρωποι, ανάμεσα τους τρεις πρίγκιπες (μάγοι) που του φέρνουν δώρα.
Σ' αυτήν την σκηνή απεικονίζεται και ό σταυρός, σαν εικόνα (σύμβολο) της ζωής (και όχι του θανάτου)*.
2. Σε έναν άλλον προχριστιανικό αιγυπτιακό ναό (Ντεντέρα), αφιερωμένο στη θεά της γονιμότητας Αθώρ, η αγία αυτή «θεομήτωρ» απεικονίζεται με το "θείο βρέφος" στην αγκαλιά.
3. Η Ίσις, αιγύπτια θεά της ευφορίας γέννησε, σύμφωνα με τη θρησκεία των Αιγυπτίων, με άμωμο σύλληψη, το θεό του ήλιου Ώρο.
Μικρά αγάλματα της Ίσιδας (και του Ώρου) ήταν σκορπισμένα, στην αρχαιότητα, σ' όλα τα παράλια της Μεσογείου θαλάσσης και σ' ολόκληρη την Ανατολή.
Εν μέρει αυτά χρησίμευσαν σαν υπόδειγμα στους χριστιανούς ευαγγελιστές.
Σ' ένα ναό της Θεάς Ίσιδας ήταν σκαλισμένη η επιγραφή αυτή:
«Εγώ είμαι η μάνα του θεού Ώρο και κανένας δε μου σήκωσε το φουστάνι.»
4. Ο Ρα, ο αιγύπτιος θεός του ήλιου, είχε γεννηθεί από μάνα παρθένα, τη θεά του ουρανού Νουτ, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός άντρα.
5.Ο θεός της Φρυγίας Άττις γεννήθηκε από την παρθένα-μάνα Νάνα, που έμεινε έγκυος όταν έπεσε στο στήθος της ένα κουκούτσι από αμύγδαλο ή από ρόδι.
6. Ο Άδωνης, ο θεός της βλάστησης στους Ασσυρίους και Φοίνικες, ο Όσιρις συγγενής του και κεντρική μορφή της αιγυπτιακής τριάδας καθώς και ο Μίθρας, ο πέρσης θεός του ήλιου, γεννήθηκαν από άμωμες παρθένες.
Στους θρύλους γι' αυτούς τους θεούς, που κυκλοφορούσαν πολύ πριν τη χριστιανική εποχή, βρίσκουμε σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά της γέννησης, της ζωής και του θανάτου του Χρίστου.
7.Στις αφηγήσεις για το Βούδα πού, σύμφωνα με τους θρύλους, γεννήθηκε από τη Μάγια (500 χρόνια πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού), βρίσκουμε επίσης πολλά όμοια στοιχεία με την αφήγηση για τη γέννηση του Χριστού.
Όπως λένε οι θρύλοι, πριν γεννηθεί, ο Βούδας ζούσε στον ουρανό.
Για να λυτρώσει όλες τις ζωντανές υπάρξεις απ’ τα βάσανα και απ’ το θάνατο, ο Βούδας αποφάσισε να ενσαρκωθεί σε άνθρωπο με τη βοήθεια μιας επίγειας γυναίκας.
Εκεί που κοίταζε γύρω τριγύρω πάνω σ' όλη την έκταση της γης, είδε την άμωμη παρθένα Μάγια και την προτίμησε.
Κατέβηκε στη γη και μπήκε μες στο κορμί της με τη μορφή μιας πεντάχρωμης αχτίδας.
Έτσι έγινε η «άμωμη σύλληψη του Βούδα» την ώρα που γεννιόταν στον ουρανό φάνηκε ένα άστρο.
Οι βασιλιάδες ήρθαν να τον προσκυνήσουν και του πρόσφεραν δώρα.
Την ίδια στιγμή φάνηκαν υπέροχα σημάδια στον ουρανό, η γη σείστηκε, και ακούστηκε η «φωνή πολυάριθμων ουρανίων, αγγέλων».
Όλα αυτά σημειώθηκαν 500 χρόνια πριν τη χριστιανική εποχή.
-Δεν αποτέλεσε άραγε αυτός ο θρύλος, έστω και κατά μέρος υλικό για τις αφηγήσεις των ευαγγελιστών σχετικά με την παρθένα Μαρία και το Χριστό;
Αυτή η ιδέα ισχύει τόσο περισσότερο που ένας απ’ τους μάγους προμάντεψε στο Βούδα ότι «θα σηκώσει απ’ τον κόσμο το πέπλο του σκότους και της αμαρτίας».
Ύστερα απ’ αυτό, ο Βούδας οδηγήθηκε στο ναό, όπου τον προσκυνούν ακόμα και οι θεοί.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς (II, 42-52) αφηγείται ότι κάποτε σε μια γιορτή, οι γονείς έχασαν τον Ιησού και τον βρήκαν αργότερα να συνομιλεί με νομοδιδάσκαλους.
Το ίδιο λεγόταν και για το Βούδα.
Διηγούνταν επίσης για το Βούδα ότι κάποτε ο διάβολος (Μάρα) προσπάθησε να τον βάλει σε πειρασμό αλλά ο Βούδας έμεινε αλύγιστος.
Ο Βούδας άλλαξε όψη πάνω στα βουνά, έκανε θαύματα, θεράπευε αρρώστους, έδιωχνε τα κακοποιά πνεύματα.
Πέθανε και μετά θάνατο αναλήφθηκε στους ουρανούς.
Να, λοιπόν, τι διηγούνται οι συγγραφείς των θρησκευτικών ινδικών γραφών για το θεό τους, 500 χρόνια πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.
Η βουδιστική διδασκαλία και η πίστη στο Βούδα διαδόθηκαν σ' εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους της Ασίας και, πολύ πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού, οι θρύλοι αυτοί για το Βούδα έφτασαν σ' όλες τις γειτονικές χώρες.
11. Ο Κομφούκιος είναι ο θεμελιωτής μιας θρησκείας της αρχαίας Κίνας, που προσηλύτισε εκατομμύρια οπαδούς.
Ένας πολύ αρχαίος κινέζικος θρύλος αναφέρει τα έξης για τη γέννηση αυτού του θεανθρώπου.
Κάποτε η μάνα του είδε τον Κι-Λιν, ένα τέρας μ' ένα κέρατο.
Το τέρας πλησίασε τη μάνα του Κομφούκιου κι έβγαλε από το στόμα του μια πολύτιμη πέτρα.
Απ’ αυτήν την πέτρα έγινε η σύλληψη του Κομφούκιου.
Υπάρχουν και θρύλοι για τα θαύματα που έκανε ο Κομφούκιος.
Κι αυτόν τον βάζει σε πειρασμό ο διάβολος και αυτός κάνει τα ίδια θαύματα πού αποδίνονται στο Χριστό.
12. Ο Ζαρατούστρα.
Οι θρύλοι σχετικά μ' αυτόν το σωτήρα εμφανίστηκαν στην Περσία, γειτονική χώρα με τη Συρία και τη Βαβυλώνα, επίσης 500 χρόνια περίπου πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.
Στα περσικά βιβλία λέγεται ότι τη γέννηση του Ζαρατούστρα την είχαν τάχα προμαντέψει 3000 χρόνια πρωτύτερα.
Λένε ακόμη ότι ένας ταύρος, καθώς και η γαϊδάρα του Μπιλεάμ, προφήτεψαν μ' ανθρώπινη φωνή αυτή τη γέννηση.
Ένας βασιλιάς εκείνου του καιρού, ο Ιεμσέντ, προειδοποίησε τάχα τους διαβόλους ότι «θα έλθει στη γη ένας επιφανής άντρας και θα τους νικήσει όλους».
Ο Ζαρατούστρα, όπως και ο Χριστός, ο Βούδας και άλλοι θεοί, είχε συλληφθεί κι αυτός κατά θαυματουργό τρόπο.
Γι' αυτόν το σκοπό ο θεός του φωτός και του καλού, ο Ορμούζντ, έστειλε έναν αρχάγγελο που έφερε το άγιο πνεύμα μέσα σ' ένα μίσχο λουλουδιού.
Ο μίσχος αυτός δόθηκε στη μάνα του Ζαρατούστρα να τον φυλάξει.
«Και ιδού το σώμα συνενώθηκε με το πνεύμα — η φρουρά και η δόξα του, οι άγγελοι βοήθησαν σ’ αυτό και τα κακά πνεύματα προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την ένωση».
Αυτά λένε τα περσικά ιερά βιβλία.
Πιο πέρα όλα παν θαυμάσια:
Κατά τη γέννηση του θεού Ζαρατούστρα, τα δέντρα και τα ποτάμια άρχισαν να τραγουδούν ύμνους δοξάζοντας τον, στον ουρανό φάνηκαν καινούρια αστέρια και αστερισμοί και ο θεός του σκότους και του κακού, ο Άριμαν, μαζί με τα κακά του πνεύματα έτρεξαν να κρυφτούν στα κατάβαθα της γης.
Ένα θεϊκό φως περιέβαλε το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ζαρατούστρα.
Και παρόλο που μερικοί φονιάδες προσπάθησαν να σκοτώσουν το βρέφος, η θεία πρόνοια τους εμπόδισε.
Ο ουράνιος άγγελος συμβούλεψε να μεταφερθεί το βρέφος σ' άλλη χώρα. για να προφυλαχτεί από τον κίνδυνο (όπως στην αφήγηση του ευαγγελίου για τη φυγή του Ιωσήφ και της Μαρίας στην Αίγυπτο).
Στα 30 του χρόνια και ο Ζαρατούστρα άλλαξε όψη.
Του κάκου προσπαθεί ο διάβολος να τον βάλει σε πειρασμό.
Ο Ζαρατούστρα γύριζε στη χώρα, κήρυττε τη θρησκεία, έκανε θαύματα, θεράπευε ασθενείς, τυφλούς, καμπούρηδες, άλαλους.
-Δεν βρίσκετε άραγε, ότι η μορφή του Ιησού Χριστού υπήρχε ήδη πεντακόσια χρόνια πριν απ’ το χριστιανισμό;
13. Ο Απολλώνιος από την Τυάνα.
Αυτός ο έλληνας ιεροκήρυκας έζησε, καταπώς λέει ο θρύλος, σχεδόν την ίδια εποχή με τον Ιησού (σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα, στο δεύτερο μισό του Ι αιώνα).
Να τι λέει γι' αυτόν ένα βιβλίο που γράφτηκε λίγο μετά την εμφάνιση των πρώτων ευαγγελίων:
Ο Πρωτέας — έλληνας θεός της θάλασσας—παρουσιάστηκε στη μάνα του Απολλώνιου και της είπε ότι θέλει να ενσαρκωθεί μέσον αυτής.
Μια μέρα, εκεί που κοιμόταν είδε στ' όνειρό της κάτι κύκνους που της έλεγαν ένα τραγούδι.
Όταν ξύπνησε, γέννησε ένα αγόρι, την ώρα που αστραπές σπάθιζαν τον ουρανό.
Ύστερα απ αυτά αρχίζει η ζωή του θαυματουργού Απολλώνιου που κάνει κάθε είδους θαύματα μέχρι ακόμα και ανάσταση νεκρών.
Διώχνει τη χολέρα, σταματάει τους σεισμούς και, όταν ήλθε η ώρα να πεθάνει αναλήφθηκε στους ουρανούς.
Τον Απολλώνιο από την Τυάνα τον τιμούσαν ακόμα και χριστιανοί και ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος ο Σκληρός (III αιώνας) έβαλε την εικόνα του μες στην εκκλησία πού ‘χε σπίτι του, δίπλα στην εικόνα του Χρίστου.
14. Ο Βιτσιλοποτσίτλι, θεός των μεξικανών ινδιάνων, γεννήθηκε επίσης, όπως λέει ο θρύλος, με θαυματουργό τρόπο από μια παρθένα.
Η Κοατλίκα, η μάνα αυτού του θεού, είδε στον αέρα μια πετούμενη σφαίρα από ζωηρά χρωματισμένο φτερά.
Την έβαλε στο στήθος της και αμέσως ένιωσε ότι ήταν μητέρα.
-Νομίζω ότι αράδιασα αρκετά παραδείγματα θαυματουργών γεννήσεων θεών, που γεννήθηκαν από άμωμες παρθένες.
Όπως ήδη είπα, υπάρχουν αμέτρητοι παρόμοιο θρύλοι και τους συναντάμε σχεδόν σ' όλους τους λαούς και σ' όλες τις θρησκείες.
Δε θεωρούνταν, όμως, μόνον οι θεοί θεϊκής προέλευσης, αλλά και οι βασιλιάδες, καθώς και άλλοι σημαίνοντες άνθρωποι, προσπάθησαν σ' ορισμένες ιστορικές περιόδους, να διακηρύξουν τη θεϊκή τους καταγωγή ισχυριζόμενοι ότι γεννήθηκαν από παρθένες.
Σ' ένα από τα αρχαία μνημεία είναι σκαλισμένη μια επιγραφή που αποδίνεται στο βασιλιά Σαργκόν τον Α' (2300 χρόνια πριν το χριστιανισμό):
«Εγώ είμαι ο Σαργκόν, ο ισχυρός βασιλιάς της Ακκαδίας.
Η μάνα που με γέννησε ήταν άμωμη ιέρεια».
Όταν ο Τσένγκις Χαν κατέχτησε ένα μεγάλο μέρος της Ασίας και δημιούργησε την αυτοκρατορία εκείνων που έκανε την Ευρώπη να τρέμει, οι αυλικοί του τού φτιάξανε μια γενεαλογία σύμφωνα με την οποία και αυτός καταγόταν από αθώα παρθένα.
Ασφαλώς, για να εξηγήσουμε όλους αυτούς τους θρύλους, δεν φτάνει να πούμε ότι για τους θεούς και ορισμένα σημαίνοντα πρόσωπα επινοήθηκε ένας διαφορετικός τρόπος σύλληψης και γέννησης από των απλών θνητών.
Στους ρούσικους λαϊκούς μύθους, παρθένες μένουν έγκυες καταπίνοντας ένα μπιζέλι.
Τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε απ’ όλους αυτούς τους θρύλους των διάφορων λαών για θεούς και θεές, πού είχαν συνταχθεί πολύ πριν την εμφάνιση των αφηγήσεων για την παρθένα Μαρία και τον Ιησού-θεό;
1. Πολύ πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού υπήρξαν σε πολλές χώρες και σε πολλές θρησκείες όλα τα στοιχεία του θρύλου του Χριστού:
-Η προφητεία ότι θα γεννηθεί ένας σωτήρας, η αναγγελία από τους αγγέλους στην παρθένα-μάνα ότι θα γεννήσει το θεό, είτε το γιό του θεού, τα άστρα και τ' αλλά ουράνια φαινόμενα πού συνόδεψαν αυτή τη γέννηση, οι ουράνιες φωνές, το περιστέρι με μορφή «αγίου πνεύματος», καθώς και όλες οι λεπτομέρειες που αφορούν όχι μόνον τη γέννηση, αλλά και τα χρόνια της παιδικής και ώριμης ηλικίας μερικών θεών και ημιθέων: Βούδα, Ζαρατούστρα, Μίθρα κ.λπ.
Όλοι οι θρύλοι της αρχαιότητας περιέχουν τα στοιχεία που θα τα χρησιμοποιούσαν ύστερα από μερικές εκατοντάδες χρόνια οι ευαγγελιστές στην αφήγηση για το Χριστό και που διασκευάστηκαν αργότερα, κατά τη μιαν ή την άλλη μορφή, στους χριστιανικούς θρύλους, έθιμα, κανόνες και δόγματα.
2. Στους θρύλους για το Χριστό η χριστιανική θρησκεία "δανείστηκε" πολλά από άλλες θρησκείες που ήταν γνωστές εκείνον τον καιρό.
3. Οι γρήγορες επιτυχίες του χριστιανισμού στους διαφόρους λαούς εξηγούνται εν μέρει και από το γεγονός ότι δανείστηκε πολλά από τα θρησκευτικά στοιχεία και από τις δοξασίες των λαών πού ζούσαν εκείνον τον καιρό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
ΙΕΡΑ ΕΛΛΑΣ
*Από το βιβλίο του Εμμανουήλ Γιαροσλάβσκι :
"ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ,
ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
ΟΙ ΘΕΟΙ
ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΕΣ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου