ΠΕΡΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΙΝΑ. ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΟΥΣΕ Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ;

 

[ Σημαντικής ιστορικής σημασίας η κατάθεση στεφάνων από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Ζωή Κωνσταντοπούλου στο μνημείο του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου σήμερα στο Δάλι. Προηγήθηκε κατάθεση στεφάνων και στο μνημείο του Κώστα Μισιαούλη. https://www.facebook.com/AKEL1926/posts/973185249381969 ]


………………………………..

Στεφάνι στους τάφους Μισιαούλη και Καβάζογλου κατέθεσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου

[… Όπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου της Βουλής των Ελλήνων, πρόκειται για «δυο μάρτυρες σύμβολα του κοινού αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκύπριων για ειρηνική συμβίωση που δολοφονήθηκαν πριν 50 χρόνια από τα όπλα του εθνικισμού. Είναι η πρώτη φορά που ανώτερος πολιτειακός παράγοντας της Ελλάδας αποδίδει φόρο τιμής στη θυσία των δυο ηρώων». Κατά τη διάρκεια των τελετών η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, μεταξύ άλλων, δήλωσε ότι με αυτή την πρωτοβουλία «το Ελληνικό Κοινοβούλιο τιμά τη μνήμη και τη θυσία των δυο ηρώων και εκφράζει τη στήριξή του στους αγώνες του κυπριακού λαού για ελευθερία, επανένωση και προάσπιση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, με δημοκρατικό πατριωτισμό ενάντια στον εθνικισμό και τις παλαιού και νέου τύπου αποικιοκρατίες. Για τη λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα και ισοτιμία, για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα»… ]

…………………………………

ΔΗΛΑΔΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ,… Η Τουρκική Αντιστασιακή Οργάνωση ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ» ;; ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ! ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΤΑΝ Η «ΤΜΤ» ;

[ Η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης ( τουρκικά : Türk Mukavemet Teskilati – ΤΜΤ) … παραστρατιωτική οργάνωση που σχηματίζεται από τον Ραούφ Ντενκτάς και τον τούρκο αξιωματικό του τουρκικού στρατού Rıza Vuruşkan το 1958 ως μια οργάνωση για την αντιμετώπιση της ελληνικής κυπριακής Οργάνωση μαχητών της ΕΟΚΑ , αλλά και για την επιβολή της διχοτόμησης του νησιού. ]

ΔΗΛΑΔΗ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΙΠΕ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΟΙ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ» ΤΗΣ ΤΜΤ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ… Η ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ…

[… H Αγγλία επιδιώκοντας να ενισχύσει τη στρατηγική της παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο ενσωμάτωσε την Κύπρο: με μυστική Σύμβαση ανάμεσα σε Αγγλία και Υψηλή Πύλη τον Ιούνιο του 1878 η Κύπρος δινόταν ως εκμίσθωση για τη βοήθεια των Άγγλων στους Οθωμανούς σε περίπτωση ρωσικής καθόδου. De jure ανήκε στον Σουλτάνο το νησί μέχρι το 1914 οπότε και προσαρτήθηκε στην Βρετανική Αυτοκρατορία. Ανώτατος διοικητής του νησιού ήταν ο Ύπατος Αρμοστής υπαγόμενος στο Υπουργείο Αποικιών. Οι κάτοικοι, Οθωμανοί υπήκοοι, είχαν μια πρώτη εμπειρία αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης δια του Νομοθετικού Συμβουλίου στο οποίο συμμετείχαν και αιρετοί αντιπρόσωποι του λαού. Η αγγλοκρατία έθεσε τέρμα στις αυθαιρεσίες της Οθωμανικής δικαιοσύνης. Η Κύπρος αν και υπό αγγλική διοίκηση πλήρωνε φόρο υποτέλειας στην Πύλη κάτι που απομυζούσε το πενιχρό ήδη κυπριακό δημόσιο εισόδημα και εκκόλαπτε κάθε πολιτική διεκδίκησή των ντόπιων έναντι των κυριάρχων τους. Ο πληθυσμός του νησιού αυξάνει κατά 47,66 % και το ελληνικό στοιχείο αποτελεί τα 4/5 του συνολικού πληθυσμού ενώ αυξάνει σταδιακά και ο αστικός πληθυσμός. ]

ΠΑΝΤΩΣ Η ΕΟΚΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ! ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΚΟΠΟ ΟΜΩΣ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ 1827, ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΠΙΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ… ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΟΥΝ ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΑ ΩΣ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ» ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΣΤΟΝ ΟΡΟ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΗΝ; ΑΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΛΙ, ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΟ ΑΠΟ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ» !!!

[ Η Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) ήταν οργάνωση των Ελληνοκυπρίων που έδρασε κατά την χρονική περίοδο 1955-1959 για την ελευθερία της Κύπρου από την Βρετανική κυριαρχία, εθνική αυτοδιάθεση και την ένωσή της με την Ελλάδα…]
«Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά καί με ζουρνάδες
γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν οι τρανοί σου
καί θα γίνουν των ΡΑΓΙΑΔΩΝ οι ΡΑΓΙΑΔΩΝ»
“Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου”
Κ.Παλαμάς
«Ο Πατριωτισμός είναι έμφυτος, και εγώ είμαι εθνικιστής!»
…………………………


Σχόλια περί Εθνικισμού
1) Ο Πατριωτισμός είναι έμφυτος στον άνθρωπο για αυτό και εγώ είμαι εθνικιστής, είπε ο Κωστής Παλαμάς. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ξέρει πιο πολλά από μας.

2) Ο καθηγητής της Παντείου κ. Βεζανής είπε ότι ο εθνικισμός είναι η ενεργητική κατάφασις της ιδέας του έθνους δηλαδή πιστεύω στο έθνος μου και αγωνίζομαι για αυτό. Το ίδιο πράγμα είπε και ο Υψηλάντης.

3) Η λέξη πατριωτισμός προέρχεται από το πατρίδα , ο εθνισμός από το έθνος και ο εθνικισμός από το εθνικός. Λέξεις που υπάρχουν από την εποχή του Ομήρου.

4) Τα λεξικά γράφουν αυτό που στην κοινωνία επικρατεί άσχετα αν είναι ορθό. Αυτό είναι λάθος , το να δεχόμαστε την αλλοίωση της γλώσσας μας. Ακόμα και τη λέξη ρατσισμός να πω αν την πω όπως ο Καζαντζάκης στο ποίημα του «Ράτσα» δεν θα την πω με την κακή της έννοια. Ο Θουκυδίδης είπε ότι πολλοί αγωνίζονται να αλλοιώσουν το νόημα των λέξεων της γλώσσας μας με σκοπό να αλλοιώσουν και τον πολιτισμό μας.
………………………………………………………..
………………………………………………………..
ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ…

ΕΓΡΑΦΕ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΔΟΛ, «ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟ» … ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ «ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ» ΤΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗ, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΔΟΛΙΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΥΠΟΥΛΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΧΑΖΑΡΟΜΟΓΓΟΛΩΝ…

Ιθαγένεια και παιδιά β” κατηγορίας…

[ «Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας, ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας» έγραφε ο Ισοκράτης κάμποσους αιώνες πριν.

Δηλαδή, το όνομα των Ελλήνων είναι σύμβολο όχι της φυλής αλλά της παιδείας, με αποτέλεσμα να ονομάζονται Ελληνες εκείνοι που μετέχουν της δικής μας μόρφωσης παρά αυτοί που έχουν κοινή καταγωγή. Ηρθε όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας, σχεδόν 2500 χρόνια μετά, να γνωμοδοτήσει ότι για να αποκτήσει κάποιος την ελληνική ιθαγένεια πρέπει να έχει γνήσιο δεσμό με το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.

Τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά μεταναστών δηλαδή, που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, πήγαν σε ελληνικό σχολείο, νοιώθουν τη χώρα μας ως πατρίδα τους, δεν έχουν το δικαίωμα του πολίτη αυτής της χώρας…. ]

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ…

 

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ» ΤΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΤΟ «ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΔΙΟ» ΠΟΥ ΕΝ ΧΟΡΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ ΚΡΩΖΟΥΝ, ΑΛΛΟΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗ…

[18] τὴν μὲν οὖν ἡμετέραν πόλιν ῥᾴδιον ἐπὶ ταῦτα προαγαγεῖν, Λακεδαιμόνιοι δὲ νῦν μὲν ἔτι δυσπείστως ἔχουσι: παρειλήφασι γὰρ ψευδῆ λόγον, ὡς ἔστιν αὐτοῖς ἡγεῖσθαι πάτριον: ἢν δ” ἐπιδείξῃ τις αὐτοῖς ταύτην τὴν τιμὴν ἡμετέραν οὖσαν μᾶλλον ἢ “κείνων, τάχ” ἂν ἐάσαντες τὸ διακριβοῦσθαι περὶ τούτων ἐπὶ τὸ συμφέρον ἔλθοιεν.

[19] ἐχρῆν μὲν οὖν καὶ τοὺς ἄλλους ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι καὶ μὴ πρότερον περὶ τῶν ὁμολογουμένων συμβουλεύειν, πρὶν περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἡμᾶς ἐδίδαξαν: ἐμοὶ δ” οὖν ἀμφοτέρων ἕνεκα προσήκει περὶ ταῦτα ποιήσασθαι τὴν πλείστην διατριβήν, μάλιστα μὲν ἵνα προὔργου τι γένηται καὶ παυσάμενοι τῆς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς φιλονικίας κοινῇ τοῖς βαρβάροις πολεμήσωμεν,

[20] εἰ δὲ τοῦτ” ἐστὶν ἀδύνατον, ἵνα δηλώσω τοὺς ἐμποδὼν ὄντας τῇ τῶν Ἑλλήνων εὐδαιμονία, καὶ πᾶσι γένηται φανερὸν ὅτι καὶ πρότερον ἡ πόλις ἡμῶν δικαίως τῆς θαλάττης ἦρξε καὶ νῦν οὐκ ἀδίκως ἀμφισβητεῖ τῆς ἡγεμονίας.

[21] τοῦτο μὲν γὰρ εἰ δεῖ τούτους ἐφ” ἑκάστῳ τιμᾶσθαι τῶν ἔργων, τοὺς ἐμπειροτάτους ὄντας καὶ μεγίστην δύναμιν ἔχοντας, ἀναμφισβητήτως ἡμῖν προσήκει τὴν ἡγεμονίαν ἀπολαβεῖν, ἥν περ πρότερον ἐτυγχάνομεν ἔχοντες: οὐδεὶς γὰρ ἂν ἑτέραν πόλιν ἐπιδείξειε τοσοῦτον ἐν τῷ πολέμῳ τῷ κατὰ γῆν ὑπερέχουσαν, ὅσον τὴν ἡμετέραν ἐν τοῖς κινδύνοις τοῖς κατὰ θάλατταν διαφέρουσαν.

[22] τοῦτο δ” εἴ τινες ταύτην μὲν μὴ νομίζουσι δικαίαν εἶναι τὴν κρίσιν, ἀλλὰ πολλὰς τὰς μεταβολὰς γίγνεσθαι (τὰς γὰρ δυναστείας οὐδέποτε τοῖς αὐτοῖς παραμένειν), ἀξιοῦσι δὲ τὴν ἡγεμονίαν ἔχειν ὥσπερ ἄλλο τι γέρας ἢ τοὺς πρώτους τυχόντας ταύτης τῆς τιμῆς ἢ τοὺς πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους τοῖς Ἕλλησιν ὄντας, ἡγοῦμαι καὶ τούτους εἶναι μεθ” ἡμῶν:

[23] ὅσῳ γὰρ ἄν τις πορρωτέρωθεν σκοπῇ περὶ τούτων ἀμφοτέρων, τοσούτῳ πλέον ἀπολείψομεν τοὺς ἀμφισβητοῦντας. ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην: οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης, ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι.

[24] ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ” ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ” ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ” οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν, ὥστ” ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς, οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους,

[25] τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν: μόνοις γὰρ ἡμῖν τῶν Ἑλλήνων τὴν αὐτὴν τροφὸν καὶ πατρίδα καὶ μητέρα καλέσαι προσήκει. καίτοι χρὴ τοὺς εὐλόγως μέγα φρονοῦντας καὶ περὶ τῆς ἡγεμονίας δικαίως ἀμφισβητοῦντας καὶ τῶν πατρίων πολλάκις μεμνημένους τοιαύτην τὴν ἀρχὴν τοῦ γένους ἔχοντας φαίνεσθαι.

….

[34] περὶ μὲν οὖν τοῦ μεγίστου τῶν εὐεργετημάτων καὶ πρώτου γενομένου καὶ πᾶσι κοινοτάτου ταῦτ” εἰπεῖν ἔχομεν: περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ὁρῶσα τοὺς μὲν βαρβάρους τὴν πλείστην τῆς χώρας κατέχοντας, τοὺς δ” Ἕλληνας εἰς μικρὸν τόπον κατακεκλειμένους καὶ διὰ σπανιότητα τῆς γῆς ἐπιβουλεύοντάς τε σφίσιν αὐτοῖς καὶ στρατείας ἐπ” ἀλλήλους ποιουμένους, καὶ τοὺς μὲν δι” ἔνδειαν τῶν καθ” ἡμέραν τοὺς δὲ διὰ τὸν πόλεμον ἀπολλυμένους,

[35] οὐδὲ ταῦθ” οὕτως ἔχοντα περιεῖδεν, ἀλλ” ἡγεμόνας εἰς τὰς πόλεις ἐξέπεμψεν, οἳ παραλαβόντες τοὺς μάλιστα βίου δεομένους, στρατηγοὶ καταστάντες αὐτῶν καὶ πολέμῳ κρατήσαντες τοὺς βαρβάρους, πολλὰς μὲν ἐφ” ἑκατέρας τῆς ἠπείρου πόλεις ἔκτισαν, ἁπάσας δὲ τὰς νήσους κατῴκισαν, ἀμφοτέρους δὲ καὶ τοὺς ἀκολουθήσαντας καὶ τοὺς ὑπομείναντας ἔσωσαν:

[36] τοῖς μὲν γὰρ ἱκανὴν τὴν οἴκοι χώραν κατέλιπον, τοῖς δὲ πλείω τῆς ὑπαρχούσης ἐπόρισαν: ἅπαντα γὰρ περιεβάλοντο τὸν τόπον, ὃν νῦν τυγχάνομεν κατέχοντες. ὥστε καὶ τοῖς ὕστερον βουληθεῖσιν ἀποικίσαι τινὰς καὶ μιμήσασθαι τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν πολλὴν ῥᾳστώνην ἐποίησαν: οὐ γὰρ αὐτοὺς ἔδει κτωμένους χώραν διακινδυνεύειν, ἀλλ” εἰς τὴν ὑφ” ἡμῶν ἀφορισθεῖσαν,

[37] εἰς ταύτην οἰκεῖν ἰόντας. καίτοι τίς ἂν ταύτης ἡγεμονίαν ἐπιδείξειεν ἢ πατριωτέραν, τῆς πρότερον γενομένης πρὶν τὰς πλείστας οἰκισθῆναι τῶν Ἑλληνίδων πόλεων, ἢ μᾶλλον συμφέρουσαν, τῆς τοὺς μὲν βαρβάρους ἀναστάτους ποιησάσης, τοὺς δ” Ἕλληνας εἰς τοσαύτην εὐπορίαν προαγαγούσης;

[38] οὐ τοίνυν, ἐπειδὴ τὰ μέγιστα συνδιέπραξε, τῶν ἄλλων ὠλιγώρησεν, ἀλλ” ἀρχὴν μὲν ταύτην ἐποιήσατο τῶν εὐεργεσιῶν, τροφὴν τοῖς δεομένοις εὑρεῖν, ἥνπερ χρὴ τοὺς μέλλοντας καὶ περὶ τῶν ἄλλων καλῶς διοικήσειν, ἡγουμένη δὲ τὸν βίον τὸν ἐπὶ τούτοις μόνον οὔπω τοῦ ζῆν ἐπιθυμεῖν ἀξίως ἔχειν οὕτως ἐπεμελήθη καὶ τῶν λοιπῶν, ὥστε τῶν παρόντων τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθῶν, ὅσα μὴ παρὰ θεῶν ἔχομεν ἀλλὰ δι” ἀλλήλους ἡμῖν γέγονε, μηδὲν μὲν ἄνευ τῇς πόλεως τῆς ἡμετέρας εἶναι, τὰ δὲ πλεῖστα διὰ ταύτην γεγενῆσθαι.

[39] παραλαβοῦσα γὰρ τοὺς Ἕλληνας ἀνόμως ζῶντας καὶ σποράδην οἰκοῦντας, καὶ τοὺς μὲν ὑπὸ δυναστειῶν ὑβριζομένους τοὺς δὲ δι” ἀναρχίαν ἀπολλυμένους, καὶ τούτων τῶν κακῶν αὐτοὺς ἀπήλλαξε, τῶν μὲν κυρία γενομένη, τοῖς δ” αὑτὴν παράδειγμα ποιήσασα: πρώτη γὰρ καὶ νόμους ἔθετο καὶ πολιτείαν κατεστήσατο.

[40] δῆλον δ” ἐκεῖθεν: οἱ γὰρ ἐν ἀρχῇ περὶ τῶν φονικῶν ἐγκαλέσαντες, καὶ βουληθέντες μετὰ λόγου καὶ μὴ μετὰ βίας διαλύσασθαι τὰ πρὸς ἀλλήλους, ἐν τοῖς νόμοις τοῖς ἡμετέροις τὰς κρίσεις ἐποιήσαντο περὶ αὐτῶν. καὶ μὲν δὴ καὶ τῶν τεχνῶν τάς τε πρὸς τἀναγκαῖα τοῦ βίου χρησίμας καὶ τὰς πρὸς ἡδονὴν μεμηχανημένας, τὰς μὲν εὑροῦσα τὰς δὲ δοκιμάσασα χρῆσθαι τοῖς ἄλλοις παρέδωκεν.

[41] τὴν τοίνυν ἄλλην διοίκησιν οὕτω φιλοξένως κατεσκευάσατο καὶ πρὸς ἅπαντας οἰκείως, ὥστε καὶ τοῖς χρημάτων δεομένοις καὶ τοῖς ἀπολαῦσαι τῶν ὑπαρχόντων ἐπιθυμοῦσιν ἀμφοτέροις ἁρμόττειν, καὶ μήτε τοῖς εὐδαιμονοῦσι μήτε τοῖς δυστυχοῦσιν ἐν ταῖς αὑτῶν ἀχρήστως ἔχειν, ἀλλ” ἑκατέροις αὐτῶν εἶναι παρ” ἡμῖν, τοῖς μὲν ἡδίστας διατριβάς, τοῖς δὲ ἀσφαλεστάτην καταφυγήν.

[42] ἔτι δὲ τὴν χώραν οὐκ αὐτάρκη κεκτημένων ἑκάστων, ἀλλὰ τὰ μὲν ἐλλείπουσαν τὰ δὲ πλείω τῶν ἱκανῶν φέρουσαν, καὶ πολλῆς ἀπορίας οὔσης τὰ μὲν ὅπου χρὴ διαθέσθαι τὰ δ” ὁπόθεν εἰσαγαγέσθαι, καὶ ταύταις ταῖς συμφοραῖς ἐπήμυνεν: ἐμπόριον γὰρ ἐν μέσῳ τῆς Ἑλλάδος τὸν Πειραιᾶ κατεσκευάσατο, τοσαύτην ἔχονθ” ὑπερβολήν, ὥσθ” ἃ παρὰ τῶν ἄλλων ἓν παρ” ἑκάστων χαλεπόν ἐστι λαβεῖν, ταῦθ” ἅπαντα παρ” αὐτῆς ῥᾴδιον εἶναι πορίσασθαι.

[43] τῶν τοίνυν τὰς πανηγύρεις καταστησάντων δικαίως ἐπαινουμένων ὅτι τοιοῦτον ἔθος ἡμῖν παρέδοσαν, ὥστε σπεισαμένους πρὸς ἀλλήλους καὶ τὰς ἔχθρας τὰς ἐνεστηκυίας διαλυσαμένους συνελθεῖν εἰς ταὐτόν, καὶ μετὰ ταῦτ” εὐχὰς καὶ θυσίας κοινὰς ποιησαμένους ἀναμνησθῆναι μὲν τῆς συγγενείας τῆς πρὸς ἀλλήλους ὑπαρχούσης, εὐμενεστέρως δ” εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον διατεθῆναι πρὸς ἡμᾶς αὐτούς, καὶ τάς τε παλαιὰς ξενίας ἀνανεώσασθαι καὶ καινὰς ἑτέρας ποιήσασθαι,

[44] καὶ μήτε τοῖς ἰδιώταις μήτε τοῖς διενεγκοῦσι τὴν φύσιν ἀργὸν εἶναι τὴν διατριβήν, ἀλλ” ἀθροισθέντων τῶν Ἑλλήνων ἐγγενέσθαι τοῖς μὲν ἐπιδείξασθαι τὰς αὑτῶν εὐτυχίας, τοῖς δὲ θεάσασθαι τούτους πρὸς ἀλλήλους ἀγωνιζομένους, καὶ μηδετέρους ἀθύμως διάγειν, ἀλλ” ἑκατέρους ἔχειν ἐφ” οἷς φιλοτιμηθῶσιν, οἱ μὲν ὅταν ἴδωσι τοὺς ἀθλητὰς αὑτῶν ἕνεκα πονοῦντας, οἱ δ” ὅταν ἐνθυμηθῶσιν ὅτι πάντες ἐπὶ τὴν σφετέραν θεωρίαν ἥκουσι, — τοσούτων τοίνυν ἀγαθῶν διὰ τὰς συνόδους ἡμῖν γιγνομένων οὐδ” ἐν τούτοις ἡ πόλις ἡμῶν ἀπελείφθη.

[45] καὶ γὰρ θεάματα πλεῖστα καὶ κάλλιστα κέκτηται, τὰ μὲν ταῖς δαπάναις ὑπερβάλλοντα, τὰ δὲ κατὰ τὰς τέχνας εὐδοκιμοῦντα, τὰ δ” ἀμφοτέροις τούτοις διαφέροντα, καὶ τὸ πλῆθος τῶν εἰσαφικνουμένων ὡς ἡμᾶς τοσοῦτόν ἐστιν, ὥστ” εἴ τι ἐν τῷ πλησιάζειν ἀλλήλοις ἀγαθόν ἐστι, καὶ τοῦθ” ὑπ” αὐτῆς περιειλῆφθαι. πρὸς δὲ τούτοις καὶ φιλίας εὑρεῖν πιστοτάτας καὶ συνουσίαις ἐντυχεῖν παντοδαπωτάταις μάλιστα παρ” ἡμῖν ἔστιν, ἔτι δ” ἀγῶνας ἰδεῖν, μὴ μόνον τάχους καὶ ῥώμης, ἀλλὰ καὶ λόγων καὶ γνώμης καὶ τῶν ἄλλων ἔργων ἁπάντων, καὶ τούτων ἆθλα μέγιστα.

[46] πρὸς γὰρ οἷς αὐτὴ τίθησι, καὶ τοὺς ἄλλους διδόναι συναναπείθει: τὰ γὰρ ὑφ” ἡμῶν κριθέντα τοσαύτην λαμβάνει δόξαν ὥστε παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀγαπᾶσθαι. χωρὶς δὲ τούτων αἱ μὲν ἄλλαι πανηγύρεις διὰ πολλοῦ χρόνου συλλεγεῖσαι ταχέως διελύθησαν, ἡ δ” ἡμετέρα πόλις ἅπαντα τὸν αἰῶνα τοῖς ἀφικνουμένοις πανήγυρίς ἐστιν.

[47] φιλοσοφίαν τοίνυν, ἣ πάντα ταῦτα συνεξεῦρε καὶ συγκατεσκεύασε, καὶ πρός τε τὰς πράξεις ἡμᾶς ἐπαίδευσε καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐπράϋνε, καὶ τῶν συμφορῶν τάς τε δι” ἀμαθίαν καὶ τὰς ἐξ ἀνάγκης γιγνομένας διεῖλε, καὶ τὰς μὲν φυλάξασθαι τὰς δὲ καλῶς ἐνεγκεῖν ἐδίδαξεν, ἡ πόλις ἡμῶν κατέδειξε,

[48] καὶ λόγους ἐτίμησεν, ὧν πάντες μὲν ἐπιθυμοῦσι, τοῖς δ” ἐπισταμένοις φθονοῦσι, συνειδυῖα μὲν ὅτι τοῦτο μόνον ἐξ ἁπάντων τῶν ζῴων ἴδιον ἔφυμεν ἔχοντες, καὶ διότι τούτῳ πλεονεκτήσαντες καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν αὐτῶν διηνέγκαμεν, ὁρῶσα δὲ περὶ μὲν τὰς ἄλλας πράξεις οὕτω ταραχώδεις οὔσας τὰς τύχας ὥστε πολλάκις ἐν αὐταῖς καὶ τοὺς φρονίμους ἀτυχεῖν καὶ τοὺς ἀνοήτους κατορθοῦν, τῶν δὲ λόγων τῶν καλῶς καὶ τεχνικῶς ἐχόντων οὐ μετὸν τοῖς φαύλοις, ἀλλὰ ψυχῆς εὖ φρονούσης ἔργον ὄντας,

[49] καὶ τούς τε σοφοὺς καὶ τοὺς ἀμαθεῖς δοκοῦντας εἶναι ταύτῃ πλεῖστον ἀλλήλων διαφέροντας, ἔτι δὲ τοὺς εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἐλευθέρως τεθραμμένους ἐκ μὲν ἀνδρίας καὶ πλούτου καὶ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν οὐ γιγνωσκομένους, ἐκ δὲ τῶν λεγομένων μάλιστα καταφανεῖς γιγνομένους, καὶ τοῦτο σύμβολον τῆς παιδεύσεως ἡμῶν ἑκάστου πιστότατον ἀποδεδειγμένον, καὶ τοὺς λόγῳ καλῶς χρωμένους οὐ μόνον ἐν ταῖς αὑτῶν δυναμένους, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐντίμους ὄντα

[50] τοσοῦτον δ” ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ” οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας. http://users.uoa.gr/~nektar/history/tributes/ancient_authors/Isocrates/Panegyricus.htm

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ «ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ» ΤΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗ, ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΕΝΝΟΗΣΕ Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ! … ( Σε ελεύθερη μετάφραση )… «Τόσα πολλά μετέδωσε η πόλη των Αθηνών, στους άλλους ανθρώπους για την διανόηση και τον λόγο, ώστε γινόμενοι οι μαθητές της δάσκαλοι σε άλλους, πλασματικά πλέον κατάντησε το όνομα των Ελλήνων να θεωρείται της διανοίας και όχι του γένους, κι ακόμη περισσότερο να καλούνται Έλληνες οι της δικής μας παιδείας μετέχοντες και όχι οι φυσικοί συγγενείς μας»…

Πλάτων Πισατίδης…………………………………………


ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:

ΣΥΡΙΖΑ: ΓΙΑ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, «όχι στον τόπο γέννησης ή στην καταγωγή βάσει αίματος, αλλά στον τόπο που βρίσκεται η κατοικία και η εργασία του μετανάστη»

«ΤΕΛΟΣ Η ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ» ΛΕΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ… ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΞΑΦΝΙΑΖΕΣΤΕ; ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥΣ! ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΡΙΝ ΨΩΦΗΣΕΤΕ;

ΥΠΟ ΛΑΘΡΟΚΑΤΑΚΤΗΣΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕΡΙΚΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ…

ΦΥΓΕΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ «ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΘΡΟΕΛΛΗΝΕΣ»…

……………………………….

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΟΜΙΛΙΑ ΧΑΛΚΙΔΑ). ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΧΙΑ, ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ 26/1/2889(2015)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΣΚΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΣ: «ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΩΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ…»

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: Εμείς φτιάχνουμε μια μεγάλη παράλληλη λεωφόρο, την «ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ»

ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΜΚΟ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ- Ε.ΣΥ.»

…………………………………………………………..

http://alfeiospotamos.gr/?p=13756