Απαγωγές από εξωγήινους - Δρ. David M. Jacobs - μέρος Β'
(απόδοση: aliengrip) Η συνέχεια απο Α' μέρος
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δρ. Jacobs "Η Απειλή" ("The Threat"), του 1998:
Εκείνο που θυμάμαι ... όταν βρέθηκα πάνω στο σκάφος με τους Γκρίζους...
Πηγή εδώ.
Οι μνήμες μου με οδηγούν σε ένα
σημείο όπου βρισκόμουν ήδη στο σκάφος για κάποιο χρονικό διάστημα...
Όποιος και να ήταν λόγος που ήμουν εκεί... ήταν πλέον παρελθόν.
Ένοιωσα τον εαυτό μου να
κάθεται στο πάτωμα... σε μια κυκλική αίθουσα. Ολόκληρη η αίθουσα δεν
ήταν πολύ καλά φωτισμένη. Υπήρχε ένα σχεδόν ατμοσφαιρικό είδος φωτισμού
εκεί μέσα. Δεν υπήρχε καμία πηγή για τον φωτισμό.
Καθόμουν εκεί με την πλάτη στον
τοίχο... Ήμουν γυμνός με τα γόνατά μου μαζεμένα στο στήθος μου, τα
χέρια μου να αγκαλιάζουν τα πόδια μου και το πρόσωπό μου κολλημένο στα
γόνατά μου... Κοίταξα προς τα πάνω. Αυτό που είδα ήταν 4 όντα... Ήταν
μικρόσωμα... Πολύ αδύνατα... Με μεγάλα κεφάλια σε σύγκριση με τα σώματά
τους. Τα δάχτυλά τους ήταν πολύ μακριά σε σχέση με το σώμα τους.
Μπορούσα να διακρίνω το σκούρο άψυχο βλέμμα τους από τα μεγάλα μαύρα
μάτια που έχουν.
Κοιτώντας μέσα στα μάτια τους
ήταν σαν να κοιτάζω μέσα στο μυαλό τους... κρύο και σκοτεινό... δεν
μοιάζει σε τίποτε με το δικό μας... σχεδόν σαν ένα κενό χωρίς καθόλου
συναισθήματα.
Ήξερα ότι είχαν τελειώσει με
μένα... Δεν τους ένοιαζε καθόλου η παρουσία μου εκεί... Ήξεραν ότι τους
παρακολουθούσα... Αλλά δεν ενοχλούνταν καθόλου... Για εκείνους... ήμουνα
κάτι λιγότερο από όπως θα κοιτάζαμε εμείς μια μύγα σε ένα δωμάτιο, ενώ
δουλεύαμε... Δεν θα μας ένοιαζε καθόλου εάν βρισκόταν εκεί.
Είχαν τελειώσει... το ήξερα...
Γιατί δεν ήθελα να με αγγίζουν πια... Δεν τους ήθελα πια μέσα στο κεφάλι
μου... όπως το είχαν κάνει... Ήθελα απλά να εξαφανιστούν... Δεν ήθελα
να βρισκόμουν εκεί... Και δεν ήταν σωστό... τίποτα από αυτά δεν ήταν
σωστό...
Τίποτα από αυτά δεν έχει ποτέ
συζητηθεί από τους ανθρώπους που ξέρω... Και μάλιστα... η θρησκεία, η
επιστήμη, οι κυβερνήσεις... όλοι λένε ότι αυτά τα όντα δεν είναι
πραγματικά... και με μεγάλωσαν με τρόπο που να "σέβομαι" ό,τι μου
έλεγαν. Έτσι, μετά από μια ολόκληρη ζωή "διαμόρφωσης της
συμπεριφοράς"... από την οποία περνάμε όλοι... ήμουν πρόσωπο με πρόσωπο
ξανά με εκείνο που έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου στο να πιστεύουμε...
ότι δεν είναι πραγματικό.
Ο θάλαμος μέσα στο σκάφος ήταν
περίπου 30 πόδια (10 μέτρα) σε μάκρος... Υπήρχε μια κονσόλα ή κάποιο
είδος πίνακα ελέγχου στην μέση του θαλάμου. Εκεί βρισκόταν οι 4 γκρίζοι.
Φαινόταν ότι ήταν απασχολημένοι με εκείνο που έκαναν.
Υπήρχε ένα τραπέζι για την
εξέταση στον ίδιο θάλαμο... Δεν ήταν πλέον ορατό... καθώς γίνεται μέρος
του σκάφους, όταν δεν είναι σε χρήση. Θα υπέθετα ότι θα συνέβαινε το
ίδιο και για τον πίνακα/κονσόλα ελέγχου πάνω από την οποία στέκονταν
τώρα...
Οι λεπτομέρειες του εσωτερικού
εξακολουθούν να παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άθικτες στη μνήμη μου. Μέσα
στο σκάφος, ήταν ζεστά. Θα έλεγα ότι ήταν περίπου 22 ή 23 βαθμούς
Κελσίου.
Ο θάλαμος ήταν κατασκευασμένος
από κάποιο είδος μετάλλου ή κάτι τέτοιο... Δεν ήταν κρύο όταν το
άγγιζες... Ολόκληρος ο θάλαμος είχε σκούρα μπλε απόχρωση... και φαινόταν
σχεδόν σαν περλέ γκριζογάλανο, όταν τον κοίταζες με διαφορετική γωνία
του φωτισμού.
Όπως είπα ο θάλαμος ήταν
στρογγυλός... Η οροφή, το τοίχωμα και το δάπεδο ήταν κυρτά και έρεαν
ομαλά το ένα στο άλλο... Σαν να βρισκόμουν σε μια πατημένη φούσκα... Δεν
υπήρχε διαχωρισμός ανάμεσα στα τοιχώματα, στην οροφή και στο δάπεδο.
Εκείνο που εννοώ με αυτό είναι ότι... τα πάντα έρεαν το ένα στο άλλο...
Δεν υπήρχαν γωνίες ήταν όλα καμπυλωτά. Δεν υπήρχαν κανενός είδους
ακμές. Όλα ήταν το ίδιο... ακόμα και η κονσόλα στη μέση του δωματίου
ήταν στρογγυλεμένη... και ήταν μέρος του σκάφους. Δεν υπήρχαν ραφές.
Έβαλα το κεφάλι μου και πάλι
πάνω στα γόνατά μου... και... έκλαψα... Ήταν όλα τόσο υπερβολικά για να
τ' αντέξω... και δεν ήθελα να βρίσκομαι άλλο εκεί...
Επιτέλους... τα πάντα σκοτείνιασαν.
Αυτή η μνήμη άνοιξε πολλές
πόρτες που ήταν κλειστές... καθώς προσπαθούσα να βρω απαντήσεις σε
εκείνα που με είχαν κάνει να είμαι συμμέτοχος.
Είπα στους φίλους μου... για
τις συναντήσεις μου... δεν τους είπα τα πάντα. Είναι πραγματικά δύσκολο
να μιλήσεις με ανθρώπους που δεν είχαν δικές τους στενές επαφές. Ένιωθα
μόνος... ξεχωριστός... Δεν είχα ζητήσει να μου συμβεί τίποτε από αυτά...
Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα ώστε ούτε να τους σκέφτομαι εκείνους... για
το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου. Όμως έρχεται μια στιγμή... όταν
όλοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια... όποια και να είναι αυτή.
"Ξέρω ότι αυτό ακούγεται τρελό, αλλά ..."
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δρ. Jacobs "Η Απειλή" ("The Threat"), του 1998:
Είναι οι ίδιοι
οι απαχθέντες που έχουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα σχετικά με τις
προθέσεις των εξωγήινων. Αλλά δεν είναι εύκολο για αυτούς να μιλήσουν
για τις εμπειρίες απαγωγής τους. Έχουν μάθει να παραμένουν σιωπηλοί. Σαν
παιδί, για παράδειγμα, ένα θύμα απαγωγής από εξωγήινους μπορεί να έχει
πει στην μητέρα της και στον πατέρα της για τα μικρά "ανθρωπάκια" στο
δωμάτιό της που ήρθαν μέσα από τα κλειστά παράθυρα και την μετέφεραν
κάπου μακριά. Οι γονείς της ίσως να την καθησύχασαν ότι αυτό δεν ήταν
παρά ένα περίεργο όνειρο, και η επιμονή του παιδιού πως ήταν πραγματικό
"Ήμουν ξύπνια!" - δεν αλλάζει τίποτα. Τελικά η απαχθείσα σταμάτησε να το
λέει στους γονείς της.
Στο σχολείο,
μπορεί να το έχει εμπιστευθεί σε κάποια φίλη και να είπε οτι βλέπει
φαντάσματα, ίσως εξωγήινους, στην κρεβατοκάμαρά της. Η φίλη της μπορεί
να κράτησε το μυστικό για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά σε λίγο καιρό
όλα τα υπόλοιπα παιδιά γνώριζαν και τα πειράγματα κατέληξαν να γίνουν
κακόβουλα και ανελέητα. Η απαχθείσα έμαθε να μην το λέει σε κανέναν
άλλο.
Σαν ενήλικη,
πιθανώς αποσιώπησε τις εμπειρίες της. Αν το είπε σε κάποιον, ήταν μέσα
σε ένα προστατευμένο, χιουμοριστικό πλαίσιο που της επέτρεπε να το ρίξει
στο αστείο - συνήθως με την συνοδεία από το επιφώνημα "Woo-Woo-woo" που
παρέπεμπε στην χαρακτηριστική μουσική των ταινιών επιστημονικής
φαντασίας της δεκαετίας του 1950. Αλλά κατά βάθος επιθυμούσε οτι κάποιος
θα της έλεγε, "ξέρεις, αυτό μου συνέβη κι εμένα!"
Όταν
παντρεύτηκε, δεν είπε στον σύζυγό της για τις εμπειρίες της και συνέχισε
να τις κρατάει μυστικές. Δεν ήθελε να την περάσει για τρελή, και ήξερε
ότι δεν θα αποδεχόταν την πραγματικότητα της ιστορίας αυτής και δεν θα
την υποστήριζε. Έτσι, οι περισσότεροι απαχθέντες μαθαίνουν κατά τη
διάρκεια της ζωής τους ότι η καλύτερη μέθοδος για την προστασία τους από
την γελοιοποίηση και την περαιτέρω θυματοποίηση είναι να μη το πουν σε
κανένα. Ζουν τη ζωή τους συγκαλύπτοντας τα μυστικά τους και αποκρύβοντας
τους φόβους τους.
Η επικοινωνία
με έναν ερευνητή του φαινομένου των απαγωγών σαν εμένα είναι μια πράξη
γενναιότητας. Τα άτομα που υποπτεύονται ότι κάτι ασυνήθιστο τους
συμβαίνει αρχίζουν τις επιστολές τους δειλά και επιφυλακτικά με φράσεις
όπως: "Ξέρω πως αυτό ακούγεται τρελό, αλλά ... " ή " Ξέρω ότι θα
γελάσετε όταν το διαβάζετε αυτό," ή " έχω γράψει αυτό το γράμμα εκατό
φορές στο μυαλό μου." Θέλουν απελπισμένα κάποιον να τους πιστέψει, αλλά
ξέρουν ότι διηγούνται μια εγγενώς απίστευτη ιστορία και εκθέτουν τους
εαυτούς τους σε περισσότερη γελοιοποίηση. Οι περισσότεροι απαχθέντες
έρχονται σε μένα με το βασικό ερώτημα, "Τι είναι αυτό που μου
συμβαίνει;" Μερικοί έχουν βιώσει ένα συγκεκριμένο καταλυτικό συμβάν που
τους έχει ωθήσει να επικοινωνήσουν μαζί μου: "Το 1979 ο φίλος μου και
εγώ είδαμε ένα UFO από κοντά και όρμησε προς τα κάτω χαμηλά προς το
μέρος μας. Το μόνο που θυμάμαι είναι οτι τρέχαμε, και στη συνέχεια
βρεθήκαμε στο αυτοκίνητό μας και ήταν έξι ώρες αργότερα. Σκέφτομαι
συνέχεια το περιστατικό αυτό κάθε μέρα της ζωής μου από τότε."
Στις μετέπειτα
συνεδρίες ύπνωσης μαζί μου, οι απαχθέντες ανακαλούν στην μνήμη τους
γεγονότα που μπορεί να είναι βαθιά συνταρακτικά, αλλόκοτα, και
τρομακτικά. Όταν ρωτούνται εάν θα ήθελαν να υποστούν ύπνωση και να
ξαναζήσουν τις εμπειρίες τους, αν είχαν την επιλογή να το πράξουν ξανά
από την αρχή, η απαντήσεις είναι συχνά αμφίσημες. Ενώ οι περισσότεροι
λένε ναι και μερικοί είναι αβέβαιοι, κάποιοι λίγοι λένε όχι - θα
προτιμούσαν μάλλον να μην γνωρίζουν τι τους έχει συμβεί. Όλοι
αντιλαμβάνονται ότι έχουν ανταλλάξει ένα πλέγμα προβλημάτων με ένα άλλο.
Έχουν απελευθερωθεί από το να αναρωτιούνται συνεχώς για το τι τους έχει
συμβεί, αλλά τώρα που ξέρουν, είναι φοβισμένοι. Οι περισσότεροι
αναγνωρίζουν οτι εφόσον γνωρίζουν το πρόβλημά τους αυτό τους
μεταμορφώνει ψυχολογικά. Αισθάνονται πιο ολοκληρωμένοι, λιγότερο
μπερδεμένοι σχετικά με την κατάστασή τους, και συναισθηματικά
ισχυρότεροι. Από την άλλη μεριά όμως, αισθάνονται φοβισμένοι και
ανίσχυροι απένατι σε αυτές τις απρόσκλητες ξαφνικές παρεισφρύσεις στις
ζωές τους.
Τυπικά χαρακτηριστικά των απαγωγών από εξωγήινους
Εισαγωγή
Οι απαγωγές από εξωγήινους είναι μια
σύνθετη σειρά γεγονότων και διαδικασιών που καθοδηγούνται από τους
απαγωγείς ενώ οι απαχθέντες εμφανίζουν παθητική ή ελεγχόμενη συμπεριφορά
και αντιδράσεις. Κατά την διάρκεια μια τυπικής απαγωγής, οι άνθρωποι
αποσπώνται από το κανονικό τους περιβάλλον από εξωγήινους. Οι άνθρωποι
καθίστανται παθητικοί και δεν μπορούν να αντισταθούν. Μεταφέρονται πάνω
σε ένα UFO, τα ρούχα τους αφαιρούνται και υποχρεώνονται να ξαπλώσουν
πάνω σε ένα είδος χειρουργικού τραπεζιού. Στη συνέχεια υποβάλλονται σε
μια σειρά από σωματικές και διανοητικές διαδικασίες. Οι άνθρωποι
διερευνώνται και εξετάζονται σωματικά. Λαμβάνεται σπέρμα από τους
άνδρες, ωάρια από τις γυναίκες.
Οι εξωγήινοι διενεργούν μια διαδικασία
κατά την οποία καρφώνουν επίμονα το βλέμμα τους στα μάτια των απαχθέντων
από εξαιρετικά κοντινή απόσταση (3-4 εκατοστά). Αυτές οι διαδικασίες διανοητικής σάρωσης ("mindscan") φαίνεται να είναι νευρολογικοί χειρισμοί που δίνουν στους εξωγήινους την δυνατότητα να "εισέρχονται" στο μυαλό των ανθρώπων.
Μετά τις διαδικασίες πάνω στο
χειρουργικό τραπέζι, οι απαχθέντες αναφέρουν ότι είναι μερικές φορές
μεταφέρονται σε άλλες αίθουσες όπου τους επιβάλλεται να έχουν στενή
σωματική επαφή με μωρά που φαίνονται ασυνήθιστα. Οι απαχθέντες λένε
ότι αυτά τα μωρά δείχνουν να είναι διασταυρώσεις ανάμεσα στους ανθρώπους
και εξωγήινους. Τα αποκαλούν "υβρίδια". Οι απαχθέντες επίσης βλέπουν υβριδικά νήπια, πιο ώριμα παιδιά, εφήβους και ενήλικες.
Μερικές φορές οι απαχθέντες αναφέρουν
οτι υποχρεώνονται να εκτελέσουν κάποιες ενέργειες, οτι "δοκιμάζονται"
κατά κάποιο τρόπο. Λένε ότι μεταφέρονται κάποιου είδους μηχανές για να
τους εξετάσουν. Μερικές φορές απαιτείται να έχουν κάποια μορφή
σεξουαλικής επαφής με άλλους ανθρώπους, και μερικές φορές με υβριδικούς
εφήβους και ενήλικες. Επαναφέρονται πίσω στο κανονικό περιβάλλον τους
και μέσα σε δευτερόλεπτα, ξεχνούν τι ακριβώς τους συνέβη.
Απομάκρυνση των ρούχων
Αίθουσα αναμονής όπου τα ρούχα αφαιρούνται πριν από τις διαδικασίες
Τα ρούχα απομακρύνονται από τους
απαχθέντες προφανώς για τρεις λόγους: 1, αυτό διευκολύνει τις
διαδικασίες τις οποίες έτοιμάζονται να διενεργήσουν οι εξωγήινοι 2,
βοηθά στην πρόληψη της εξάπλωσης κάποιας μόλυνσης και νόσου στα υβριδικά
άτομα, και 3, αποτρέπει την κλοπή εργαλείων και άλλων αντικειμένων.
Η εξέταση
Οι εξωγήινοι πλησιάζουν κρατώντας όργανα για την διαδικασία της εξέτασης.
Για χρόνια οι ερευνητές πίστευαν ότι η
εξέταση ήταν ο κύριος λόγος για τις απαγωγές. Αυτό τους επέτρεπε
να θεωρούν το φαινόμενο των απαγωγών ως "μελέτη" ή "πείραμα". Στην
πραγματικότητα, η εξέταση, ενώ λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια των
περισσοτέρων απαγωγών, σπάνια είναι η κύρια αιτία για μια απαγωγή.
Μάλλον είναι συνήθως μια προκαταρκτική διαδικασία που ολοκληρώνεται πριν
από τον κύριο σκοπό της απαγωγής.
Η εξέταση είναι αλλόκοτη. Συνήθως
συνεπάγεται οτι οι εξωγήινοι διατρέχουν με τα δάχτυλά τους το σώμα του
ατόμου. Τι ακριβώς επιτυγχάνεται με αυτό είναι άγνωστο. Ωστόσο, πρόσφατα
στοιχεία έχουν δείξει ότι η εξέταση έχει πρώτιστα νευρολογική βάση και
τα εξωγήινα όντα δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στο νευρικό σύστημα. Έτσι,
εξετάζουν με μεγάλη λεπτομέρεια τον εγκέφαλο, την σπονδυλική στήλη,
καθώς και άλλες συγκεκριμένες νευρολογικές περιοχές.
Διανοητική σάρωση - Mindscan
Οι εξωγήινοι κοιτάζουν επίμονα μέσα στα μάτια των απαχθέντων για να συνδεθούν στο οπτικό νεύρο κατά την διάρκεια μιας διαδικασίας διανοητικής σάρωσης (Mindscan).
Η διανοητική σάρωση (Mindscan)
είναι μια διαδικασία επίμονου βλέμματος κατά την οποία ένας εξωγήινος
κοιτάζει έντονα κατευθείαν στα μάτια ενός απαχθέντος από μια απόσταση
μερικών εκατοστών ή και λιγότερο. Ο απαχθείς δεν μπορεί να κλείσει τα
μάτια του ή να αποτρέψει το δικό του βλέμμα. Όταν οι απαχθέντες
ερωτηθούν τι αισθάνονται να συμβαίνει στο μυαλό τους κατά τη διάρκεια
αυτής της διαδικασίας, αναφέρουν οτι έχουν εναλλαγές με ποικιλία από
συναισθηματικές καταστάσεις και οτι βλέπουν εικόνες. Τα στοιχεία
δείχνουν ότι οι εξωγήινοι συνδέονται νευρολογικά με το οπτικό νεύρο και
το χρησιμοποιούν ως δίαυλο προς τον εγκέφαλο και άλλες νευρικές οδούς.
Οι εξωγήινοι μπορούν να προκαλέσουν στη συνέχεια ότι συναίσθημα ή εικόνα
θέλουν να βιώσει ή να δει ο απαχθείς.
Πολύ συχνά η διανοητική σάρωση συνδέεται με την λήψη ωαρίων.
Οι εξωγήινοι προκαλούν πολύ έντονη σεξουαλική διέγερση και στη συνέχεια
σε μια συγκεκριμένη στιγμή ξεκινά μια εσωτερική διαδικασία κατά την
οποία λαμβάνεται ένα ωάριο.
Λόγω της έντασης της εμπειρίας οι
απαχθέντες συχνά αναφέρουν λανθασμένα ότι εκείνοι και ο εξωγήινος
"συγχωνεύονται" σαν να είναι ένα άτομο, ή ότι ο εξωγήινος θέλει "να
βιώσει τι σημαίνει να είσαι ανθρώπινο ον" με αυτή τη διαδικασία. Έχουν,
επίσης, εκλάβει την διανοητική σάρωση λανθασμένα ως σεξουαλική σχέση με
τον εξωγήινο.
Λήψη σπέρματος και ωαρίων
Διενέργεια διαδικασίας διανοητικής σάρωσης (Mindscan) ενώ λαμβάνεται σπέρμα.
Αποτελεί ένα ανησυχητικό αλλά σταθερά
εμφανιζόμενο στοιχείο του φαινομένου των απαγωγών το γεγονός οτι οι
εξωγήινοι διενεργούν λήψεις ωαρίων και σπέρματος από τους ανθρώπους σε
τακτική βάση. Για τις γυναίκες αυτό συνεπάγεται την εισδοχή εργαλείων
που κάνουν λήψη είτε πρόσφατα ωριμασμένων ωαρίων είτε εισέρχονται στις
ωοθήκες για ωοθυλάκια. Υπάρχουν κάποια στοιχεία που δείχνουν ότι οι
εξωγήινοι μπορούν να επιτυγχάνουν την ταχεία ωρίμανση και
την απελευθέρωση των ωαρίων μέσω διανοητικής σάρωσης με στόχο την λήψη
τους. Η λήψη των ωαρίων μπορεί να επιτευχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Στην περίπτωση των ανδρών, το σπέρμα
εξάγεται μηχανικά από μια συσκευή που τοποθετείται γύρω από την περιοχή
των γεννητικών οργάνων. Μερικές φορές αυτές οι συσκευές είναι μικρές και
φορητές, ενώ άλλες φορές βρίσκονται σε καροτσάκια ή στερεωμένες στα
τοιχώματα.
Μερικές φορές απαχθείσες γυναίκες
οδηγούνται σε σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες. Πρόκειται για διαδικασίες
συλλογής σπέρματος και δεν αντικατόπτριζουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον
για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα από τους εξωγήινους.
Εμφύτευση Εμβρύου και Εξαγωγή
Κάποιες φορές οι γυναίκες υφίστανται πιο
περίπλοκες εσωτερικές διαδικασίες. Αναφέρουν ότι κάτι τοποθετείται
μέσα τους. Μερικές φορές οι εξωγήινοι τους λένε μετά από αυτή τη
διαδικασία, "Τώρα είσαι έγκυος." Την επόμενη μέρα όντως αισθάνονται
έγκυες. Ένα τεστ εγκυμοσύνης ή μια επίσκεψη στον γυναικολόγο τους το
επιβεβαιώνει αυτό. Μετά από περίπου 9-11 εβδομάδες, μια άλλη απαγωγή
ακολουθεί και το έμβρυο αφαιρείται από τους εξωγήινους.
Εκκολαπτήριο ("Incubatorium")
Εκκολαπτήριο ("Incubatorium") με έμβρυα σε δοχεία υγρού.
Κάποιες φορές, γυναίκες και άνδρες, αλλά
ακόμη και παιδιά οδηγούνται σε ένα ειδικό δωμάτιο στο οποίο βλέπουν
πολλά δοχεία με υγρό είτε σε στήλες είτε σε σειρές κατά μήκος των
τοιχωμάτων. Αιωρούμενο σε κάθε δοχείο είναι από ένα έμβρυο. Οι εξωγήινοι
λένε στον απαχθέντα ότι ένα ή περισσότερα από τα έμβρυα είναι δικά του.
Ο λόγος που οι εξωγήινοι διεξάγουν αυτή την "επίδειξη" είναι άγνωστος.
Υβριδικά μωρά
Υβριδικό μωρό με διευρυμένες μαύρες κόρες των ματιών.
Συχνά οι γυναίκες μεταφέρονται σε ένα
δωμάτιο γεμάτο με μωρά σε ειδικές υποδοχές. Τις υποχρεώνουν να έχουν
στενή σωματική επαφή με το μωρό (με γυμνό δέρμα) και, αν μια
συγκεκριμένη διαδικασία έχει πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της φάσης
της εξέτασης, τους λένε να θηλάσουν το μωρό. Οι απαχθέντες περιγράφουν
οτι τα μωρά μοιάζουν σαν μια διασταύρωση μεταξύ των ανθρώπων και των
εξωγήινων. Λένε ότι είναι "υβρίδια". Τα μωρά είναι απαθή και δεν
ενφανίζουν τις αντιδράσεις των κανονικών ανθρώπινων μωρών. Συχνά οι
απαχθέντες πιστεύουν ότι τα μωρά είναι άρρωστα. Τα αποδεικτικά στοιχεία
φαίνεται να καταδεικνύουν, ωστόσο, ότι πρόκειται για την κανονική τους
κατάσταση. Οι απαχθέντες άνδρες και τα παιδιά συχνά έχουν επίσης στενή
σωματική επαφή (με γυμνό δέρμα) με τα μωρά.
Νήπια και μικρά παιδιά
Ανθρώπινο παιδί παίζει με τα υβριδικά παιδιά, ενώ παρακολουθείται από έναν γκρίζο εξωγήινο.
Οι άνθρωποι μεταφέρονται σε ένα ειδικό
δωμάτιο, όπου συναντούν υβριδικά παιδιά ηλικίας 2 έως 10 ετών. Καθώς
τα υβριδικά παιδιά μεγαλώνουν, η επαφή τους με τους ανθρώπους γίνεται
πιο σύνθετη. Ως νήπια συμμετέχουν σε παιχνίδια και η συμπεριφορά τους
συχνά υποβοηθείται από τους απαχθέντες οι οποίοι υποχρεώνονται να τους
μάθουν παιχνίδια για να παίξουν. Μερικές φορές τα βλέπουν να παίζουν με
συγκεκριμένα παιχνίδια τους. Τα ανθρώπινα παιδιά υποχρώνονται να παίζουν
με τα υβρίδια ως ίσοι, αλλά και να τους μαθαίνουν παιχνίδια..
Υβριδικό νήπιο.
Έφηβοι
Θηλυκό υβρίδιο εφηβικής ηλικίας με μεγάλες μαύρες κόρες.
Όταν τα υβρίδια γίνονται έφηβοι, οι
ρόλοι τους στο φαινόμενο των απαγωγών επεκτείνονται. Χρησιμοποιούνται ως
βοηθοί στις διαδικασίες απαγωγής. Βοηθούν τους εξωγήινους και τα
ενήλικα υβρίδια. Ορισμένοι από αυτούς έχουν περισσότερο εξελιγμένες
τεχνολογικές συσκευές για τη διασκέδαση τους. Άλλοι έχουν περισσότερες
επαφές με τους ανθρώπους, μερικές φορές σεξουαλικής φύσεως.
Ενήλικες
Ενήλικο θηλυκό υβρίδιο κρατά ένα μωρό πριν υποχρεώσει μια ανθρώπινη γυναίκα να το ταΐσει.
Τα ενήλικα υβρίδια παίζουν απ' ότι
φαίνεται ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στο φαινόμενο των απαγωγών.
Έχουν περιγραφεί ως συμμετέχοντες στην διεξαγωγή των διαδικασιών
απαγωγής συνοδευόμενοι από εξωγήινους.Τα τελευταία χρόνια, απαχθέντες
έχουν περιγράψει πλήρη γεγονότα απαγωγών που διεξάγονται εξ ολοκλήρου
από τα υβρίδια χωρίς την επίβλεψη των εξωγήινων. Έχουν, επίσης, εμπλακεί
σε σεξουαλικές σχέσεις με τα υβρίδια, παρακάμπτοντας την διαδικασία
λήψης ωαρίων από τους εξωγήινους και τις διαδικασίες εμφύτευσης των
γυναικών που απάγονται.
Υβρίδια προσωπικού πρότζεκτ
Κάποιοι απαχθέντες αναφέρουν οτι
ορισμένα υβρίδια έχουν εν εξελίξει, πολυσύνθετη, επαφή μαζί τους από
τότε που ήταν παιδιά. Βλέπουν το ίδιο υβριδικό πλάσμα πολλές φορές στο
πέρασμα των χρόνων. Τα υβρίδια μεγαλώνουν με τον ίδιο ρυθμό όπως οι
απαχθέντες. Η σχέση τους είναι συνήθως αναπαραγωγικώς προσανατολισμένη.
Μερικές φορές οι απαχθέντες τρέφουν πολύ θετικά συναισθήματα απέναντι
στα υβρίδια του προσωπικού τους πρότζεκτ, ενώ άλλοι έχουν εξαιρετικά
αρνητικά συναισθήματα σχετικά με αυτό που θεωρούν ως κακομεταχείριση από
την πλευρά των υβριδικών πλασμάτων. Μερικά υβρίδια προσωπικού πρότζεκτ
ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ανθρώπινη ζωή και τις ανθρώπινες
σχέσεις. Κανένα από αυτά δεν ενδιαφέρεται για τις ανθρώπινες πολιτικές ή
θεσμικές πτυχές της κοινωνίας.
Νευρολογικές διαδικασίες
Η νευρολογική βάση για πολλές από τις
διαδικασίες που αναφέρονται παρακάτω έχει προσδιοριστεί μόλις πρόσφατα. Η
πλήρης σημασία αυτών των διαδικασιών δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά
είναι ενδεικτική της ικανότητας των εξωγήινων να ελέγχουν τις
νευρολογικές διαδικασίες στους ανθρώπους. Πτυχές αυτού του νευρολογικού
ελέγχου μπορούν να πραγματοποιούνται χωρίς τις διαδικασίες διανοητικής
σάρωσης (Mindscan).
Οραματισμοί
Οι εξωγήινοι μερικές φορές εισάγουν
εικόνες στο μυαλό των απαχθέντων τις οποίες στη συνέχεια εκείνοι
"παρακολουθούν" σαν να συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Αυτά τα οράματα
είναι συχνά κατακλυσμαία γεγονότα - πόλεμος, ατομικές εκρήξεις,
καταστροφές από πτώση μετεωρίτη, σεισμοί, και ούτω καθεξής. Σε άλλες
περιπτώσεις μπορεί να δουν σκηνές ρουτίνας από την ζωή της μεσαίας τάξης
- πικνίκ, βόλτα σε ένα πάρκο, και ούτω καθεξής. Αν και ο λόγος για
τέτοιου είδους περιεχόμενο δεν είναι πλήρως κατανοητός, τα πρόσφατα
στοιχεία έχουν δείξει ότι η προβολή αυτών των σκηνών επιτελεί μια
σημαντική νευρολογική λειτουργία κατά την οποία ο απαχθείς θα κληθεί να
εκτελέσει κάποια δραστηριότητα στο μέλλον.
Χρήση εικόνων
Εικόνες πάνω σε οθόνη εξασκούν τον απαχθέντα για την εκτέλεση εργασιών.
Μερικές φορές οι χαρακτηριστικές σκηνές
της καταστροφής ή της κοινότυπης ζωής τους παρουσιάζεται σε μια οθόνη.
Συχνά συνοδεύονται από διαδικασίες έντονου βλέμματος που διενεργούνται
από τους εξωγήινους, ενώ οι απαχθέντες παρατηρούν τις οθόνες.
Δραματοποίηση
Οι απαχθέντες υποχρώνονται να παίξουν
μια "θεατρική δραματοποίηση" κατά την οποία τους κάνουν να πιστέψουν ότι
συμβαίνουν ορισμένα προκαθορισμένα γεγονότα και πρέπει να
αλληλεπιδράσουν με εκείνη την σκηνή (την οποία πιστεύουν ότι είναι
πραγματική) με τους εξωγήινους ή άλλους απαχθέντες. Αυτό επίσης μπορεί
να είναι μια νευρολογική διαδικασία για μελλοντική δραστηριότητα.
Δοκιμές (εκπαίδευση)
Οι απαχθέντες υποχρεώνονται να καθίσουν
σε μια κονσόλα και να χειριστούν ένα είδος ηλεκτρονικής συσκευής για να
πετύχουν ένα συγκεκριμένο στόχο. Θα μπορούσε να είναι να κρατήσουν μια
κουκίδα ανάμεσα σε δύο γραμμές σε μια οθόνη, ή να πατήσουν το "σωστό"
κουμπί μόλις ακούσουν έναν ήχο. Αυτές πιστεύεται οτι πιθανά είναι
νευρολογικές διαδικασίες εκπαίδευσης για μελλοντικές δραστηριότητες.
Διάφορες άλλες διαδικασίες
Υπάρχουν πολλές άλλες διαδικασίες που
αναφέρουν οι απαχθέντες. Οι περισσότερες φαίνεται να εξυπηρετούν τους
συγκεκριμένους στόχους των εξωγήινων για την υλοποίηση του πρόγράμματός
τους. Ορισμένες από τις διαδικασίες που αναφέρουν οι απαχθέντες
περιλαμβάνουν την εκπαίδευσή τους για την "διάσωση" τόσο ανθρώπων όσο
και εξωγήινων. Αναφέρουν οτι εκπαιδεύονται στον έλεγχο και τον
κατευνασμό του πλήθους. Αναφέρουν την εκμάθηση για το πώς να
συνεργάζονται με τα υβρίδια για να διενεργούν διαδικασίες απαγωγής. Τους
έχει ειπωθεί ότι θα ξέρουν τι να κάνουν όταν έρθει η ώρα.
Όταν άκουσα για
πρώτη φορά για ορισμένες διαδικασίες που διενεργούν οι εξωγήινοι, μου
φάνηκε οτι δεν είχαν κάποια λογική και ήταν μη ορθολογικές, αλλά αφότου
έμαθα για τους στόχους τους, αποδείχθηκε ότι είναι το αντίθετο. Όλα όσα
κάνουν οι εξωγήινοι έχουν μια λογική, είναι ορθολογικά, και
προσανατολισμένα στους στόχους τους. Με τη χρήση της ανώτερης
τεχνολογίας τους, τόσο στον τομέα της φυσικής όσο και στον τομέα της
βιολογίας, έχουν εμπλακεί στην συστηματική και συγκεκαλυμμένη
εκμετάλλευση της ανθρώπινης φυσιολογίας, και ίσως και την τροποποίηση
των ανθρώπινων όντων με σκοπό την μετάδοση των δικών τους γενετικών
δυνατοτήτων σε απογόνους που θα ενταχθούν στην ανθρώπινη κοινωνία και,
χωρίς αμφιβολία, θα την ελέγχουν απόλυτα. Η ατζέντα τους είναι
εγωκεντρική και όχι ανθρωποκεντρική, όπως θα ήταν αναμενόμενο από ένα
πρόγραμμα που υπερτονίζει την αναπαραγωγή. Εντέλει είναι πιθανό ότι θα
υπάρχει ίσως και κάποιο όφελος για εμάς, αλλά αν έχουμε επιβιώσει ως
είδος, το τίμημα για αυτή την "φιλανθρωπία" θα είναι η αποποίηση της
ελευθερίας μας να υπαγορεύουμε οι ίδιοι την μοίρα μας και, πιθανότατα,
της προσωπικής μας ελευθερίας επίσης.
Μέσω της
ενδελεχούς έρευνας, πολλές από τις προκλήσεις του φαινομένου των
απαγωγών από τους εξωγήινους έχουν διερευνηθεί, πολλά από τα μυστήρια
του φαινομένου έχουν διελευκανθεί. Και μια από τις πτυχές του, έχει
διαφανεί με κρυστάλλινη σαφήνεια: Οι εξωγήινοι μας έχουν ξεγελάσει. Μας
έχουν αποκοιμίσει σε μια παθητική στάση σκεπτικισμού, και ως εκ τούτου
εφησυχασμού, από το πρωταρχικό ακόμα στάδιο της ευαισθητοποίησης μας
αναφορικά με την παρουσία τους. Έτσι, αδυνατούσαμε να κατανοήσουμε τις
διαστάσεις της απειλής που αντιπροσωπεύουν και να ενεργήσουμε
αποτρεπτικά. Τώρα ίσως και να είναι πολύ αργά. Ο δικός μου εφησυχασμός
έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και έχει αντικατασταθεί από ένα αίσθημα
βαθιάς ανησυχίας - ακόμα και τρόμου.
Γνωρίζουμε τι
σημαίνει η συμπεριφορά τους, και τώρα είναι επιτακτική ανάγκη να
ρωτήσουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς για τις
μελλοντικές γενιές της ανθρώπινης κοινωνίας. Ίσως, η απάντηση στο
ερώτημα αυτό δεν θα βρεθεί έως ότου να έχουν ολοκληρώσει την αντζέντα
τους οι εξωγήινοι, αλλά δεν νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε για πολύ
καιρό. Μας έχει πάρει πάνω από πενήντα χρόνια, αλλά έχουμε μάθει
επιτέλους γιατί τα UFO είναι εδώ. Εμείς σήμερα γνωρίζουμε την
ανησυχητική διάσταση της εξωγήινης ατζέντας και τους στόχους της. Ποτέ
δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα εξελιχθεί με αυτόν τον τρόπο. Θα
επιθυμούσα απεγνωσμένα να μην είναι αλήθεια. Δεν ατενίζω το μέλλον με
πολλές ελπίδες. Όταν ήμουν παιδί, είχα ένα μέλλον με πολλές ελπίδες.
Όταν ήμουν παιδί, είχα ένα μέλλον στο οποιο να προσβλέπω. Τώρα φοβάμαι
για το μέλλον των ίδιων μου των παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου