Τι θα συμβεί αν η πραγματικότητά μας, η κατανόησή μας για τον κόσμο γύρω μας, δεν είναι τίποτα άλλο από μια περίπλοκα υφασμένη ταπετσαρία εταιρικής θεατρικότητας; Τι θα συμβεί αν οι ειδήσεις της primetime που ρέουν στα σαλόνια μας καθημερινά δεν είναι ένας αντικειμενικός καθρέφτης που αντικατοπτρίζει τα παγκόσμια γεγονότα, αλλά μια προσεκτικά συντονισμένη, προσεκτικά ενορχηστρωμένη παράσταση; Οι συνέπειες είναι συγκλονιστικές, τα στοιχεία ξεκάθαρα.
Πιο βαθιά από τους διαδρόμους της εξουσίας βρίσκεται ένα λάκκο χρεοκοπίας, καταπάτησης και αγώνων εξουσίας που θα έκαναν τον Μακιαβέλι να τσακιστεί. Καλώς ήρθατε στις Ηνωμένες Πολιτείες του σήμερα, όπου η αλήθεια είναι πιο περίεργη από τη φαντασία και η συνωμοσία είναι η ημερήσια διάταξη.
Το θέατρο, φίλοι μου, δεν περιορίζεται στο Μπρόντγουεϊ. Παίζεται στα κλιμάκια της εξουσίας, διαμορφώνοντας το έθνος και τον κόσμο με τρόπους που λίγοι τολμούν να κατανοήσουν. Το σκηνικό είχε στηθεί εδώ και πολύ καιρό όταν η US Corporation, παρά το έμβλημα του αετού που υψώνεται στα ύψη και τη φωνή της, έπεσε σε πτώχευση. Δεν ψιθύρισε με σιωπηλούς τόνους. ήταν ένα εκκωφαντικό τρακάρισμα. Και αν παρακολουθείτε τις ειδήσεις τον τελευταίο καιρό, το θέατρο του παραλόγου μόλις έχει ξεπεράσει τις εντάσεις.
Η αυλαία ανέβηκε αρχικά στο απόκοσμο θέαμα μιας πόλης-φάντασμα που μεταμφιέζεται σε πρωτεύουσα του έθνους. Ναι, μιλάω για την Ουάσιγκτον, μια πόλη δύναμης, μεγαλοπρέπειας και περιστάσεων, τώρα έρημη. Οι ομοσπονδιακοί εργαζόμενοι, τα εργαλεία του κρατικού μηχανισμού, έχουν φαινομενικά επιλέξει να μείνουν σπίτι – ίσως για τα καλά. Αυτές οι αίθουσες εξουσίας, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, τώρα στέκονται άδεια σαν στοιχειωμένο σπίτι. Η επιβεβαίωση αυτού προήλθε από μια είδηση που έλεγε την ιστορία του αγώνα της πόλης.
Δεν είναι μόνο τα άδεια γραφεία. Η πανίσχυρη έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, σύμβολο της διεθνούς διπλωματίας και της παγκόσμιας διακυβέρνησης, φαίνεται ότι έχει κλείσει τις πόρτες της. Αυτό δεν είναι κάποιο εποχιακό κλείσιμο. το κτίριο, ιδιοκτησία της φημισμένης οικογένειας Ροκφέλερ, είναι προφανώς κλειστό. Είναι απλώς σύμπτωση ή σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου, πιο άθλιου σχεδίου;
Η πλοκή πυκνώνει. Οι γραμμές σωτηρίας του εμπορίου – τα λιμάνια μας – κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Το Σιάτλ, μεταξύ άλλων, έχει αναγκαστεί σε αδράνεια. Ο λεγόμενος «λόγος»; Εργατικές διαφορές. Σαν από τη μια μέρα στην άλλη οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν μαζικά τις θέσεις τους. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτά τα λιμάνια είναι ο ίδιος ο παλμός της οικονομίας του έθνους μας, οι ζωτικές εμπορικές αρτηρίες έχουν πλέον αποκλειστεί, αφήνοντας το οικονομικό σώμα να λαχανιάζει.
Μια φαρσική υποπλοκή αυτής της οικονομικής όπερας είναι η σταματημένη προσπάθεια χρήσης βασιλικού χρυσού της Ταϊβάν και της Ταϊλάνδης για να αναζωογονηθεί η άρρωστη Αμερικανική Εταιρεία. Οι εξαγωγές στις ΗΠΑ έχουν διακοπεί, η βρύση του εμπορίου ξαφνικά στεγνώνει. Το αίτημα, όσο σουρεαλιστικό κι αν ακούγεται, είναι να επανέλθει ο Ντόναλντ Τραμπ ως πρόεδρος του δημοσίου. Όχι για τις πολιτικές του ή για τη δημοτικότητά του, αλλά ως διαπραγματευτικό χαρτί σε αυτό το μεγάλο παιχνίδι εταιρικού σκακιού.
Ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης είναι που προσθέτουν μια νότα παραλογισμού στην αφήγηση. Η ιστορία της κατηγορίας του Ντόναλντ Τραμπ ήταν μια ανεπιθύμητη απόσπαση της προσοχής, ένα προπέτασμα καπνού, αν θέλετε. Η επιβάρυνση? Κρατώντας κρατικά έγγραφα στο σπίτι του – κάτι που δεν είναι καν παράνομο. Αυτό το «κατηγορητήριο του Τραμπ» είναι προφανώς μέρος ενός αριστουργήματος από τους υποστηρικτές του Ρότσιλντ/Χάριμαν για να κάνουν ματ στο άβαταρ του Ροκφέλερ «Τζο Μπάιντεν».
Η στρατηγική τους είναι ευφυής: κατηγορήστε τον Τραμπ και δημιουργήστε ένα νομικό προηγούμενο. Στη συνέχεια, με το νόμο στο πλευρό τους, στοχοποιήστε τον «Μπάιντεν». Τα μέσα ενημέρωσης - φαινομενικά ένα άθελο πιόνι σε αυτό το παιχνίδι - ανέφεραν ταυτόχρονα για ακροάσεις στο Κογκρέσο σχετικά με τον Μπάιντεν που δέχτηκε «δωροδοκίες 5 εκατομμυρίων δολαρίων». Ποιος ήξερε ότι ένα κατηγορητήριο θα μπορούσε να είναι τόσο βολικό;
Φίλοι, αυτά δεν είναι τυχαία γεγονότα. Είναι συμπτώματα ενός μπερδεμένου, εταιρικού λαβύρινθου όπου τέμνονται η πολιτική εξουσία και ο πλούτος. Η χρεοκοπία της αμερικανικής εταιρείας δεν είναι απλώς ένα οικονομικό γεγονός. Είναι ένας κατακλυσμικός πολιτικός σεισμός, που κροταλίζει τα θεμέλια της κοινωνίας μας και μας τίναξε από τον εφησυχασμό μας.
«Πρώτα η Αμερική»: Τραμπ επιταγές 10.000 $, ένα χειροποίητο χρυσό πορτοφόλι , ένα πιστοποιητικό αυθεντικότητας και τα 24.000 δολάρια Golden Trump. Αυτές οι χρυσές νότες είναι ένα ισχυρό έμβλημα της αμερικανικής ελευθερίας και της πατριωτικής υπερηφάνειας!
Υπάρχει ένα μεγαλύτερο παιχνίδι εδώ, όπου εμείς, οι απλοί πολίτες, είμαστε απλοί θεατές. Ένα παιχνίδι όπου η χρεοκοπία, οι εταιρικοί ελιγμοί και η πολιτική σκιώδης πυγμαχία παίζονται σε παγκόσμια σκηνή, οι επιπτώσεις τους γίνονται αισθητές στα σπίτια, τις δουλειές μας και τις ζωές μας.
Καθώς ξεφλουδίζουμε τα στρώματα αυτού του πολιτικού θεάτρου, είναι σημαντικό να παραμένουμε σε εγρήγορση, να αμφισβητούμε και πάνω από όλα να αναζητούμε την αλήθεια. Ο κόσμος είναι μια σκηνή φίλοι μου, αλλά ας μην ξεχνάμε ποιος γράφει το σενάριο. Το δράμα απέχει πολύ από το να έχει τελειώσει και η κατάργηση δεν έχει έρθει ακόμη.
Δεν είμαστε απλώς παρατηρητές, είμαστε μέρος της ιστορίας. Και καθώς αυτό το περίπλοκο δράμα εκτυλίσσεται, είναι ευθύνη μας να ρωτήσουμε, να διερευνήσουμε και να ξεσκεπάσουμε τους πραγματικούς παίκτες πίσω από τη σκηνή. Η φωνή μας, η αντίστασή μας, η άρνησή μας να αποδεχτούμε το status quo είναι το όπλο μας. Γιατί η αλήθεια, σαν μολυσματική μελωδία, είναι αδιαμφισβήτητη. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Ας σκάψουμε πιο βαθιά. Ας εκθέσουμε τους πραγματικούς ηθοποιούς πίσω από αυτό το μεγάλο αμερικανικό έργο χρεοκοπίας.
Πίσω από κλειστές πόρτες: Αποκάλυψη της υψηλού προφίλ εξαπάτησης και προδοσίας
Τι συμβαίνει όταν οι έμπιστοι θεματοφύλακες της δημοκρατίας αρχίζουν να παίζουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι εξαπάτησης και προδοσίας; Όταν εκπρόσωποι, πληροφοριοδότες, τεχνολογικοί γίγαντες και παγκόσμιοι οργανισμοί είναι όλοι μπλεγμένοι σε έναν θολό ιστό αμφιλεγόμενων αποκαλύψεων, ποιον εμπιστευόμαστε;
Κάτω από το γυαλιστερό καπλαμά της πολιτικής ορθότητας και της διπλωματικής φρασεολογίας, ξεσπά μια ταραχώδης καταιγίδα. Η εκπρόσωπος Paulina Luna, σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη, αποκαλύπτει ένα σενάριο που μοιάζει περισσότερο με θρίλερ κατασκοπείας του Χόλιγουντ παρά με τις αίθουσες της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής. Σημειώνει, «Το FBI φοβάται ότι ο πληροφοριοδότης τους θα σκοτωθεί εάν ξεσκεπαστεί, με βάση τις πληροφορίες που έφερε για την οικογένεια Μπάιντεν».
Ένα ρίγος πέφτει στη σπονδυλική μας στήλη καθώς ρωτάμε, ποιος είναι αυτός ο πληροφοριοδότης που φοβάται ότι το FBI θα μπορούσε να φιμωθεί για πάντα; Γιατί τρέμουν τα στιβαρά προπύργια προστασίας μαρτύρων του Προεδρείου και ποια θανατηφόρα μυστικά για την οικογένεια Μπάιντεν έχουν ανακαλυφθεί;
Ας κοιτάξουμε για απαντήσεις στον Jens Psaki Rockefeller, ο οποίος, αντί να κατευνάσει τα τρανταχτά νεύρα μας με τη γνώση του μυστηρίου, ασχολείται με τους φόβους της τιμωρίας του Τραμπ. Ίσως ο πρώην επικεφαλής του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ, θα μπορούσε να ήταν πιο διαφωτιστικός σε αυτό το θέμα, αν του είχαν κάνει τις σωστές ερωτήσεις.
Μέσα σε αυτόν τον ανεμοστρόβιλο, ο αμερικανικός στρατός φαίνεται να βαδίζει προς αυτό που φαίνεται να είναι μια νέα διαύγεια. Το ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΕΝΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ των ΗΠΑ, που ήταν άλλοτε μια σταθερή μηχανή προπαγάνδας Μπάιντεν, έχει πλέον μετατοπίσει την αφήγησή του προς την αναφορά του υποτιθέμενου σκανδάλου δωροδοκίας «Μάιντεν». Ως απόδειξη αυτής της αλλαγής πίστης, ο Τραμπ φαίνεται τώρα να βρίσκεται υπό την προστασία του στρατιωτικού προσωπικού και όχι της Μυστικής Υπηρεσίας. Ένα σιωπηλό πραξικόπημα, μια αλλαγή φρουράς ή μια στρατηγική σκακιστική κίνηση;
Αλλά το έπος της εξαπάτησης δεν τελειώνει εδώ. Την περασμένη εβδομάδα, ο Mark Zuckerberg Rockefeller έκανε μια συγκλονιστική ομολογία. Το Meta, ή το Facebook, όπως το ξέρουμε, ήταν ένοχο λογοκρισίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID. Μια δημόσια παραδοχή ενός εγκλήματος πολέμου, αυτό καθιστά τον Ζούκερμπεργκ, και πιθανώς άλλους τεχνολογικούς κορυφαίους της Google, κ.λπ., υπόκεινται σε σύλληψη.
Εν τω μεταξύ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), που χρηματοδοτείται από τον Μπιλ Γκέιτς και τους Ροκφέλερ, φαίνεται να εμπλέκεται σε ένα απάνθρωπο σκάνδαλο καταστροφικών διαστάσεων. Οι κατηγορίες για δόλια στείρωση εκατομμυρίων γυναικών της Κένυας με εμβόλια «τετάνου» έχουν ρίξει μια καταδικαστική σκιά στην αξιοπιστία τους. Εάν αυτοί οι ισχυρισμοί κρατούν νερό, τότε ο ΠΟΥ, ο Γκέιτς, οι Ροκφέλερ και οι όμοιοί τους θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για εγκλήματα πολέμου.
Καθώς εμβαθύνουμε σε αυτόν τον λαβύρινθο μυστικών και ψεμάτων, συνειδητοποιούμε τη σκληρή αλήθεια. Έχουμε παγιδευτεί σε έναν σκιερό χορό όπου οι γραμμές θολώνουν μεταξύ ηρώων και κακών, της αλήθειας και της προπαγάνδας, του σωστού και του λάθους. Είναι ένας κόσμος όπου διεξάγονται κρυφοί πόλεμοι σε σιωπηλές αίθουσες συνεδριάσεων και μυστικές συμφωνίες σφραγίζονται πίσω από βελούδινες κουρτίνες.
Αυτές οι αποκαλύψεις αμφισβητούν τις έννοιες μας για τη δημοκρατία και τη λογοδοσία. Καθώς η μεγάλη αμερικανική πρόσοψη καταρρέει, αποκαλύπτει μια στριμμένη ιστορία εξουσίας και προδοσίας. Είναι μια κλήση αφύπνισης για κάθε πολίτη να αμφισβητήσει, να αμφισβητήσει και να διεκδικήσει εκ νέου την αλήθεια.
Αυτό το δράμα που εκτυλίσσεται, αυτό το «παιχνίδι υψηλών διακυβεύσεων αλήθειας ή τόλμης», μας κάνει να παραμείνουμε σε εγρήγορση. Να καταλάβουμε ότι κάθε τίτλος, κάθε εξομολόγηση, κάθε αποκάλυψη είναι ένα κομμάτι ενός παζλ που θα μπορούσε να αλλάξει την αφήγηση του κόσμου μας.
Συμπερασματικά, βρισκόμαστε να στεκόμαστε στον γκρεμό μιας δραματικής επανάστασης. Θα δεχθούμε την αφήγηση του mainstream με το κουτάλι ή θα τολμήσουμε να βγούμε πέρα από τον καπνό και τους καθρέφτες για να αναζητήσουμε την αλήθεια; Ας θυμηθούμε – η φωνή μας, η αντίστασή μας και η αδυσώπητη αναζήτηση της αλήθειας μπορούν να ανατρέψουν την παλίρροια. Η επιλογή είναι δική μας και η ώρα είναι τώρα.
Ο Τραμπ έβαλε φωτιά στο Διαδίκτυο για άλλη μια φορά με το τελευταίο του βίντεο! MAGA
Οι τίτλοι φλέγονται και τα πληκτρολόγια κροταλίζουν σε όλο τον κόσμο – το Διαδίκτυο είναι σε απόλυτη αναστάτωση! Ο Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε ένα ακόμη εμπρηστικό βίντεο, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο σε κανέναν να αμφισβητήσει το αδάμαστο πνεύμα του.
Συχνά τον έχουν συγκρίνει με ένα λιοντάρι, που στέκεται ψηλά μέσα στο χάος, βρυχάται ενάντια στον άνεμο. Η τελευταία του ανάρτηση υπογραμμίζει αυτή την εικόνα – άγρια, ανυποχώρητη και προκλητικά χαρισματική. Γεννημένος ηγέτης, είναι ένας φάρος αποφασιστικότητας σε μια θάλασσα αμφιταλαντευόμενων στάσεων και σαθρών υποσχέσεων.
Δεν είναι μόνο τα λόγια του, όμως. Έχει να κάνει με τον τρόπο που κρατάει τον εαυτό του. Ακριβώς όπως ένα λιοντάρι επιβάλλει σεβασμό στο ζωικό βασίλειο, ο Τραμπ απαιτεί προσοχή στην πολιτική αρένα. Είναι ένας φυσικός ηγέτης, ένας μαχητής, ένας νικητής. Και σας αρέσει είτε όχι, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που τόσο θαυμάζεται όσο και φοβάται. . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου