ΣΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΔΙΑ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ «ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ»

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Αυτά που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες σχετικά με την θυελλώδη αντιπαράθεση μεταξύ δυο πρωτοκλασάτων στελεχών της κυβέρνησης, των κυρίων Κοτζιά και Καμμένου, που οδήγησαν στην παραίτηση του πρώτου από τη θέση του ως υπουργού εξωτερικών, είναι επιεικώς χαρακτηριζόμενα, απίστευτα.
Ακόμη και το πλέον τολμηρό σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δεν μπορεί να περιέχει όλα αυτά που ειπώθηκαν και έγιναν στο υπουργικό συμβούλιο.
Δηλώσεις και καταγγελίες που ακόμη και το 10% να αληθεύει έπρεπε η υποτιθέμενη ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, ο Άρειος Πάγος το ανώτατο δικαστήριο της Χώρας να παρέμβει και να γκρεμίσει εν μια νυκτί την κυβέρνηση.

Πώς είναι δυνατόν σε μια υποτιθέμενη πολιτισμένη και ευνομούμενη χώρα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση χρηματίστηκε από έναν ανεξάρτητο οικονομικό μεγιστάνα, συγκεκριμένα τον Τζώρτζ Σώρος για να προχωρήσει την συμφωνία των Πρεσπών, μια συμφωνία που στην συνείδηση της πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού ταυτίζεται με την στυγνή και βδελυρή προδοσία. Προδοσία που εμπρός της ωχριά αυτή του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση. Διότι εδώ δεν υπήρξε απλά η υπόδειξη κρυφής διόδου για να επιτύχει ο εχθρός πλευροκόπηση. Εδώ παραχαράχτηκε η ελληνική Ιστορία, απαξιώθηκε η θυσία χιλιάδων Μακεδονομάχων αγωνιστών και υπονομεύθηκε το μέλλον της Πατρίδας, μέσω μιας αναίσχυντης και κατάπτυστης εθνικής μειοδοσίας.

Απέναντι λοιπόν σε αυτές τις κατηγορίες κανείς δεν αντέδρασε, κανείς δεν απάντησε ή προσπάθησε ν’ αντικρούσει τα λεχθέντα από τον Πάνο Καμμένο. Αντιθέτως τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και οι υπόλοιποι υπουργοί τήρησαν σιγήν ιχθύος. Ο μόνος που αντέδρασε σθεναρά ήταν ο τέως υπουργός εξωτερικών κύριος Νίκος Κοτζιάς, δηλώνοντας ότι από την στιγμή που τέτοιες κατηγορίες διατυπώνονται στο υπουργικό συμβούλιο, αυτός δεν επιθυμεί να έχει θέση σε μια τέτοια κυβέρνηση.

Άραγε λέει αλήθεια ο κύριος Καμμένος; Αυτά που ισχυρίζεται έχουν βάση ή αποτελούν κάποιες από τις συνήθεις φαιδρές μεγαλοστομίες του; Μα μόνο και μόνο που τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και η υπόλοιπη κυβέρνηση διακατέχονται από μια γενικευμένη αφωνία, αυτό  αποτελεί γεγονός ώστε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας τις καταγγελίες Καμμένου. Άλλωστε αυτό που τις περισσότερες φορές μπορεί να καταρριφθεί εύκολα και αβασάνιστα είναι η συκοφαντία. Αλλά αν δεν είναι συκοφαντία και είναι αλήθεια;; Και μάλιστα αλήθεια μετά αποδείξεων. Υπάρχει περίπτωση να επιχειρήσουν να διαψεύσουν και να κατηγορήσουν ως συκοφάντη τον Πάνο;;; Ποτέ, διότι θα τους βγάλει στο Μεϊντάνι. Άλλωστε η δύση του ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει και ο καιροσκόπος Πάνος αναζητεί μια γενναία πολιτική πράξη για να παρατείνει την πολιτική του παρουσία. Οπότε σε αυτή την περίπτωση άπαντες σιωπούν;;

Αλλά όλα αυτά τα ερωτήματα αγαπητοί δεν καλούμαστε εμείς να αναζητήσουμε και να δώσουμε απαντήσεις, αλλά η δικαιοσύνη. Η οποία άμεσα έπρεπε να είχε κινηθεί αυτοβούλως και αυτεπαγγέλτως, να προχωρήσει σε άρσεις βουλευτικής ασυλίας και να καλέσει τον Πάνο Καμμένο να αιτιολογήσει και να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του. Η ίδια η Δικαιοσύνη ως ανεξάρτητος θεσμός θα έπρεπε να είχε τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης και να απαιτούσε να λάμψει η αλήθεια. Τέλος το αδρά αμειβόμενο διακοσμητικό στοιχείο που ονομάζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να είχε ξεφύγει από την παθητικότητα και τη ραστώνη του, να είχε πάρει ανοικτά θέση και να εφάρμοζε τις όποιες εξουσίες του, ώστε η όλη υπόθεση να πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης. Διότι είναι αδιανόητο να παραμένει την εξουσία έστω και μια ώρα μια κυβέρνηση η οποία πιθανά χρηματίζεται για να υπηρετεί τα ξένα συμφέροντα, καθώς και τα ανθελληνικά σχέδια. Τίποτα όμως απ’ όλα αυτά δεν έγινε, τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.

Και η μνήμη μας γυρνάει ξανά πίσω στο Σεπτέμβριο του 2013, όταν ένας άλλος πρωθυπουργός, εξίσου δολοπλόκος και ανέντιμος με τον νυν, ύφανε μια σκευωρία, προκειμένου να σύρει ενώπιον της Δικαιοσύνης, έναν νόμιμο κοινοβουλευτικό κόμμα την τρίτη σε σειρά πολιτική δύναμη της Χώρας. Σε αυτή την περίπτωση η δικαστική εξουσία λειτούργησε ως πειθήνιο όργανο της εκτελεστικής. Ακόμη υπάρχουν ζωντανές οι εικόνες του Αρχηγού και βουλευτών του Κινήματος να περιφέρονται σιδηροδέσμιοι, σαν να πρόκειται για κοινούς ποινικούς εγκληματίες, σαν αν πρόκειται για επικίνδυνους κακοποιούς. Αρχικά πέντε μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, διασύρθηκαν, προπηλακίστηκαν από τα άθλια ΜΜΕ και εξευτελίστηκαν εξαιτίας των έωλων κατηγοριών που προέρχονταν από άτομα αμφισβητήσιμης εντιμότητας και φερεγγυότητας και από ευφάνταστες υποθέσεις και σενάρια και σε καμία περίπτωση από ατράνταχτα διασταυρούμενα αποδεικτικά στοιχεία και από σοβαρές καταγγελίες.

Εδώ όμως, στην περίπτωση της κόντρας Καμμένου-Κοτζιά δεν ομιλούμε για φήμες και ασάφειες. Δεν ομιλούμε για τις καταγγελίες τυχάρπαστων και απίθανων προσώπων, που συνεχώς εμπίπτουν σε ανακρίβειες και αντιφάσεις. Ομιλούμε για τις συγκεκριμένες καταγγελίες ενός υπουργού της κυβέρνησης οι οποίες ελέχθησαν ενώπιον του πρωθυπουργού και του υπουργικού συμβουλίου. Και εδώ που έπρεπε να έρθει το σύμπαν τα πάνω (όχι Πάνο) κάτω δεν έχει ιδρώσει το αυτί κανενός. Εκτελεστική και δικαστική εξουσία ποιούν την νήσσαν ή προβαίνουν σε χλιαρές αντιδράσεις. Κανείς δεν απαιτεί άμεσα τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής από νομικούς και ανεξάρτητα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, με πρώτο κληθέντα ως μάρτυρα τον υπουργό Εθνικής Άμυνας.

Αυτά όμως συμβαίνουν σε πολιτισμένες χώρες και όχι στην Μπανανία που βασιλεύει η πολιτική comedia del’ arte.

ethnikismos.net

https://www.triklopodia.gr/%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7/#