ΚΡΥΨΟΥ! 
Πούντη πούντη η ανθρωπιά; Όσο κι αν ψάξεις δεν θα την βρείς! Και κάπως έτσι φτάσαμε να ζούμε, παίζοντας το παιχνίδι της ψευτιάς, της υπουλίας και της ζήλειας.
Πιόνια γίναμε απο μόνοι μας σε ένα παιχνίδι, που δεν είναι άλλο απο ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες αναζητώντας να βρούμε και να υποδείξουμε τον ψεύτη, τον υποκριτή και που καταλήγουμε κάθε φορά; Μα να αντικρύζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, ακόμη κι αν δεν θεωρούμε τον εαυτό μας υποκριτές, σίγουρα με το ασχολούμαστε με αυτούς δεν μπορούμε να μην αντλούμε την αρνητική τους ενέργεια και το κυριώτερο να μην τους βάζουμε συνεχώς στη ζωή μας, καταλήγωντας στο να έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτή.
Γι αυτό και η μόνη μας σωτηρία είναι ποια άλλη απο το να κρυφτείς, όχι γιατί φοβάσαι αλλά για να μην μολυνθείς, κι επειδή μπορεί πάντα να σε παραφυλάει, κρύψου δυναμώνοντας σε, με ότι σε γεμίζει, ότι σε κάνει να δραπετεύεις απο αυτή την ανοησία, ότι σε κάνει πιο δυνατό και ευτυχή.
Κρύψου με ένα σου χαμόγελο
κρύψου σε ένα ξέγνοιαστο δειλινό
κρύψου με ένα βλέμα στην ανατολή
κρύψου στην αγάπη
κρύψου σε ότι πόθησες
κρύψου δημιουργώντας
κρύψου στο όνειρο
Κρύψου γιατί χανόμαστε,
γιατί γίνονται όλο και λιγότεροι οι Άνθρωποι.
Ευαγγελία Ανδρέου.
andreouevagelia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου