
Οι διακοινοτικές ταραχές που ακολούθησαν μεταξύ 63 – 64 αποτελούν έκτοτε μια δικαιολογία για την Τουρκία και τους Τ/κ, που επικαλούνται «σφαγές» που έγιναν εναντίον τους από Ε/κ. Πέραν από τα διάφορα βιβλία, η τουρκική προπαγάνδα προχώρησε τα προηγούμενα χρόνια στη σκηνοθεσία και ταινίας με αφορμή τα περιστατικά. Το 2012 κυκλοφόρησε μάλιστα και μια ταινία μικρού μήκους, με τίτλο «Kanli Noel» (Ματωμένα Χριστούγεννα), όπου η τουρκική προπαγάνδα παρουσιάζει τους Ε/κ περίπου ως αιμοβόρα τέρατα.
Χαρακτηριστικό, στο βίντεο, απόσπασμα, είναι και η προβολή του φρικτού περιστατικού της μπανιέρας με τα δολοφονημένα παιδάκια Τ/κ και μια γυναίκα να πλέουν στο αίμα. Το σκοτεινό αυτό περιστατικό συνέβη στις 24 Δεκεμβρίου του 1963, με τους Τούρκους να κατηγορούν έκτοτε τους Ε/κ ότι κρύβονται πίσω απ’ αυτό το στυγερό έγκλημα. Η αλήθεια, ωστόσο, έλαμψε κάποια χρόνια αργότερα.
Συγκεκριμένα, όπως ομολόγησε στον Κώστα Γεννάρη (βιβλίο Εξ Ανατολών, 2000) ο ίδιος ο Τ/κ φωτογράφος Αχμέτ Μπαράν, που τράβηξε τη φωτογραφία, το έγκλημα διέπραξε σε κατάσταση αμόκ ο πατέρας της οικογένειας και Τούρκος ταγματάρχης της ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ. Νιχάτ Ιλχάν, ο οποίος φυγαδεύτηκε αργότερα από τις τουρκικές υπηρεσίες στο εξωτερικό.
Επιπλέον φως στην υπόθεση, ήρθε να δώσει το 2005 και ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος και πολιτικός Σενέρ Λεβέντ, που στην εφημερίδα Afrika δημοσίευσε φωτογραφίες της μπανιέρας χωρίς αίματα και με τις σορούς των θυμάτων έξω από αυτή, για να καταδείξει τη σκηνοθεσία των Τούρκων για σκοπούς προπαγάνδας.
Μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι διατηρούν το συγκεκριμένο σπίτι ως δήθεν «Μουσείο της Βαρβαρότητας» των Ε/κ εναντίον των Τ/κ.
https://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου