Μελιτζανοπατατοντοματοβλητοστυφνοπιπεριά !!! Το «αντισυστημικό δένδρο» του Μανώλη Ηλιάκη από το Ρέθυμνο!

Μανώλης Ηλιάκης , πολιτικός  μηχανικός και αγρότης από το Ρέθυμνο: «Προσπάθησα σε συνεργασία με τη φύση να καταφέρω αυτό που για την επιστήμη φαινόταν ακατόρθωτο. Όταν σκέφτηκα σε αυτό το δένδρο εκτός από ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, βλίτα, στύφνο, κ.λπ., να έχω και παραγωγή πατάτας όλοι οι γεωπόνοι μού το απέκλεισαν… Ήθελα να αποδείξω ότι ακόμα και σε μια γλάστρα -καλά φροντισμένη- μπορεί να εξοικονομείς με ένα δένδρο τα απαραίτητα ζαρζαβατικά αντιστεκόμενος έτσι στο διεθνές κύκλωμα των εμπόρων και μεσαζόντων που καταληστεύουν καταναλωτές και παραγωγούς…»
«Οι εργαζόμενοι είναι χρήσιμοι γιατί αυτοί παράγουν σκέψη και με την χειρονακτική και με την πνευματική εργασία. Άχρηστο είναι το παγκόσμιο σύστημα που μας κυβερνά, δηλαδή ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής και κατά συνέπεια άχρηστοι κι επικίνδυνοι είναι αυτοί που το υπηρετούν, κυβερνήσεις, γραφειοκράτες, τεχνοκράτες, αστυνομία, στρατός, εκκλησίες κλπ. Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι βασιλιάδες κι οι αυτοκράτορες ήταν απεσταλμένοι του θεού. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ήταν κι αυτοί κοινοί θνητοί…
Κάπως έτσι και σήμερα πιστεύουν και το καλλιεργούν εντέχνως οι έχοντες και κατέχοντες, το ότι το συμφέρον τους, το κοινοβουλευτικό σύστημα με την σημερινή του μορφή δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Όποιος το αμφισβητεί είναι σαν να επιδιώκει τη χούντα ή τη μοναρχία ή τον φασισμό, σαν να μην ξέρουν ότι όλες αυτές οι κατηγορίες έχουν βρει την έκφρασή τους και την παρουσία τους στην πολιτική σκηνή ακριβώς από τα ήδη υπάρχοντα κοινοβουλευτικά συστήματα. Όταν οι εργαζόμενοι ανά τον κόσμο βγαίνουν στους δρόμους και διεκδικούν άμεση δημοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη, κάνουν οι έχοντες ότι δεν καταλαβαίνουν. Όταν οι εργαζόμενοι επιδιώκουν να θεσπίσουν νέους κανόνες ούτως ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα για κατάχρηση εξουσίας με τις γνωστές παρενέργειες στη στρέβλωση της δημοκρατίας, κλέψιμο του δημόσιου χρήματος, νεποτισμός, κατάργηση του κράτους πρόνοιας, καταστροφή του περιβάλλοντος, οι έχοντες την εξουσία στα χέρια τους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα αυτό το σύστημα είναι η άγρια εκμετάλλευση της φύσης, του ανθρώπου, με οποιοδήποτε κόστος οικονομικό, ηθικό, περιβαλλοντικό, στο όνομα της ανάπτυξης, για να γεμίσει μια οικτρή μειοψηφία τα χρηματοκιβώτιά της με χρυσάφι. Για να επιβιώσει ένα τέτοιο άδικο σύστημα, είναι αναγκαίο να στρέψει τους εργαζόμενους, τον έναν ενάντια στον άλλον. Τον ένα λαό ενάντια στον άλλον. Καταφεύγουν σε πολέμους για να πάρουν οι πιο ισχυροί οικονομικά ό,τι πόρους διαθέτει το κάθε κράτος, δημιουργώντας μετανάστες με τα γνωστά αποτελέσματα. Πληθώρα εργατών και εφεδρεία για να μπορούν να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους όπως στην εποχή της δουλείας. Συντηρούν τα «ντοπερμάν» τους στην άκρα δεξιά για να τους εξασφαλίσουν την εξουσία τους όταν θα έχει ξεφτίσει τελείως ο κοινοβουλευτισμός…
Όπως φαίνεται ακατόρθωτο να παραχθεί πατάτα από το δένδρο, έτσι προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι και ακατόρθωτο να αλλάξουμε αυτό το σάπιο σύστημα. Σπάστε τα οδοφράγματα που μας έχουν βάλει στη σκέψη μας. Αφήστε την φαντασία να δημιουργήσει, έξω από τα πλαίσια που θέλει το σύστημα. Ελάτε να ενώσουμε την δύναμή μας, να φτιάξουμε έναν άλλον κόσμο αδελφωμένο, ειρηνικό, δημιουργικό, για το σύνολο, για να διαφυλάξουμε την αρμονία στη φύση χωρίς μεταλλαγμένα, χωρίς φυτοφάρμακα, χωρίς πλαστικά, πλαστικοποιημένς τροφές, χωρίς καρκίνους και ραδιενέργειες. Όταν οι εργαζόμενοι αλληλοσυγκρούονται και σφάζονται, αυτοί που ωφελούνται είναι οι υπεύθυνοι για την φτώχεια μας. Ωφελούνται αυτοί που καταστρέφουν οικολογικά, πνευματικά όλον τον πλανήτη. Το ζητούμενο είναι, οι εργαζόμενοι να πιστέψουν στην δύναμή τους και να θεσμοθετήσουν νέους κανόνες για την συνύπαρξη των εργαζομένων, για ισότητα, δικαιοσύνη, δημοκρατία, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτόν τον «ελεύθερο» κόσμο των λίγων και εκλεκτών, σε εισαγωγικά των ελεύθερων, μια ελευθερία απομένει στα δισεκατομμύρια των πολλών. Η ανατροπή του…
Αυτό το μήνυμα ήθελα να φτάσει σε όλους τους εργαζόμενους της Ευρώπης. Είναι σημαντικό, πραγματικά σήμερα, που η κοινωνία μας περνά τόσο δύσκολα, που σήμερα, με βάση και επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με ένα ευρώ την ημέρα, όπως και 1,5 δισεκατομμύριο δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και ηλεκτρισμό, είναι ντροπή στην ανθρωπότητα,… ακόμα να μη σηκώσει κεφάλι, να μην προσπαθήσει να αλλάξει αυτό το σύστημα που είναι σήμερα πασιφανές, το πόσο βάρβαρο και επικίνδυνο είναι…
… Οι εργαζόμενοι να πιστέψουν στις δυνάμεις τους, να πιστέψουν ότι είναι ευκαιρία τώρα να απαιτήσουμε για άμεση δημοκρατία, δημοκρατία που θα βάλει άλλους όρους και να μπορεί να επιβιώσει η ανθρωπότητα σε έναν καλύτερο κόσμο.  »  
( απομαγνητοφώνηση αποσπασμάτων: Αλφειός Ποταμός )



http://alfeiospotamos.gr/?p=15798