Το ερώτημα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι Ευρωπαίοι είναι πώς
θα καταλήξουν σε μια συμφωνία με την Ελλάδα και κατά πόσο η σημερινή
αναστάτωση θα αξίζει τον κόπο έτσι ώστε να υπάρξει μια μακροχρόνια
σχέση.
«Εμείς οι Αμερικανοί έχουμε περισσότερα είχαμε περισσότερα προβλήματα για να διαμορφώσουμε ένα κοινό νόμισμα σε όλες τις πολιτείες. Αξίζει τον κόπο να κοιτάξουν την αμερικανική εμπειρία στο θέμα και αποτελέσει γι” αυτούς έναν οδηγό».
«Εμείς οι Αμερικανοί έχουμε περισσότερα είχαμε περισσότερα προβλήματα για να διαμορφώσουμε ένα κοινό νόμισμα σε όλες τις πολιτείες. Αξίζει τον κόπο να κοιτάξουν την αμερικανική εμπειρία στο θέμα και αποτελέσει γι” αυτούς έναν οδηγό».
Ο Πίτις αντιτίθεται στην πεσιμιστική άποψη του Γκίνσπαν ότι στο άμεσο
μέλλον το ευρώ δεν θα μπορεί να σταθεί ως κοινό νόμισμα όλων των
κρατών, ως εκ τούτου θα καταρρεύσει εκ των έσω η Ευρωζώνη και προτρέπει
τον πρώην τραπεζίτη να θυμηθεί τι έπραξαν οι ΗΠΑ και ο Καναδάς όταν
χρειάστηκε να διευθετήσουν το θέμα του ενιαίου νομίσματος (του
δολαρίου). Κόστισε πολύ χρήμα εκείνη συμφωνία, η διαδικασία ήταν
χρονοβόρα και επίπονη, αλλά άξιζε τον κόπο. «Και να σκεφτεί κανείς πως
οι πολιτείες των ΗΠΑ είναι λιγότερο ολοκληρωμένες από ότι οι χώρες της
ΕΕ», σημειώνει με νόημα.
Στη συνέχεια περιγράφει την περίπτωση της πολιτείας του Τέξας πίσω στο 1850 και πώς εντάχθηκε στο δολάριο κάτω από δύσκολες και οριακές συνθήκες και πώς ο Εμφύλιος Πόλεμος στις ΗΠΑ διαμόρφωσε, πάλι με επίπονο τρόπο, την κοινή αίσθηση για ένα ενιαίο νόμισμα.
Για να καταλήξει ο Πίτις: «Η δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης δεν είναι κάτι που μένει στα χαρτιά και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόστος. Έτσι δείχνουν όλες οι αντίστοιχες νομισματικές ενώσεις, έτσι δείχνει και το παράδειγμα των ΗΠΑ. Πάντα υπάρχει ένα πολιτικό ζήτημα πάνω από όλες αυτές τις ενώσεις. Ο Γκρίνσπαν λέει πως στην περίπτωση της Ευρωζώνης αυτό δεν είναι πολύ καλό. Δεν ξέρω τι θέλει να πει, αλλά εγώ θα απαντούσε πως αν είναι να αποφύγουμε τον Γ” Παγκόσμιο Πόλεμο, αξίζει τον κόπο να λύνεις τα προβλήματα μέσα από αυτά τα μπαλώματα».
Στη συνέχεια περιγράφει την περίπτωση της πολιτείας του Τέξας πίσω στο 1850 και πώς εντάχθηκε στο δολάριο κάτω από δύσκολες και οριακές συνθήκες και πώς ο Εμφύλιος Πόλεμος στις ΗΠΑ διαμόρφωσε, πάλι με επίπονο τρόπο, την κοινή αίσθηση για ένα ενιαίο νόμισμα.
Για να καταλήξει ο Πίτις: «Η δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης δεν είναι κάτι που μένει στα χαρτιά και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόστος. Έτσι δείχνουν όλες οι αντίστοιχες νομισματικές ενώσεις, έτσι δείχνει και το παράδειγμα των ΗΠΑ. Πάντα υπάρχει ένα πολιτικό ζήτημα πάνω από όλες αυτές τις ενώσεις. Ο Γκρίνσπαν λέει πως στην περίπτωση της Ευρωζώνης αυτό δεν είναι πολύ καλό. Δεν ξέρω τι θέλει να πει, αλλά εγώ θα απαντούσε πως αν είναι να αποφύγουμε τον Γ” Παγκόσμιο Πόλεμο, αξίζει τον κόπο να λύνεις τα προβλήματα μέσα από αυτά τα μπαλώματα».
http://www.anoixtomialos.gr/2015/02/cbc.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου