ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΛΟΣ: Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΛΟΣ: Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΕΡΓΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
EI END ΛΕΥΚΑΔΑ 19-6-14
(ΜΕΡΟΣ Α΄)
Δημοσιογράφος: Κύριε Καλογερόπουλε μιλάμε για το καταπίστευμα. Αυτό το πρόγραμμα λοιπόν το οποίο είναι και τεράστιο μπορεί να το εκμεταλλευτεί κάθε δήμος και κάθε ιδιώτης ενδεχομένως, ποιά είναι τα ευεργετήματα των επαγγελματιών και των ιδιωτών για αυτό;
Γιάννης Καλογερόπουλος: Να πιάσουμε να το εξηγήσουμε λίγο τεχνικά, με απλά λόγια όμως.
Δημοσιογράφος: Ναι, γιατί εμείς είμαστε και άσχετοι από οικονομικά.
Γιάννης Καλογερόπουλος: Κοιτάξτε, μόνο από τα του οίκου τα οικονομικά τα βιοποριστικά τα καθημερινά που ασχολείται ο καθένας μας όσο και να λέμε ότι είμαστε άσχετοι θα κατανοήσουμε πολύ απλά πως γίνεται.
Έχουμε κάποιους λογαριασμούς που έχουμε κληρονομικό δικαίωμα, γιατί τα χρήματα είναι δικά μας, να κάνουμε χρήση. Αυτά τα χρήματα, γιατί και εμείς το θέλαμε, γιατί και εμείς συμμετέχουμε, μέσω παγκοσμίων συνθηκών έχουν φτιαχτεί έτσι οι συμφωνίες οι παγκόσμιες που υπάρχουν κάποιοι κηδεμόνες των χρημάτων που ελέγχουνε δηλαδή για την φύλαξή τους και υπάρχουνε κάποιοι κανόνες για να τα πάρουνε οι λαοί που τους ανήκουν, γιατί έχουν όλοι οι λαοί λίγο πολύ χρήματα μέσα σε αυτό το σύστημα, να τα χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν ανάπτυξη, να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της κοινωνίας ουσιαστικά, την ανοικοδόμηση, την εξασφάλιση εργασίας και των τουλάχιστον βασικών αγαθών για τις ανάγκες τις καθημερινές που έχει ο άνθρωπος. Και τι θέλω να πω με αυτό, αυτά τα χρήματα δεν μπορείς να τα πάρεις παραδείγματος χάριν για να αγοράσεις όπλα και να πας να κάνεις πόλεμο και είναι απόλυτα λογικό.
ΔΝΤ & ΦΕΚ ΤΟΥ ‘45
Δημοσιογράφος: Και εγώ αναρωτιέμαι κύριε Καλογερόπουλε, την στιγμή που φτάσαμε στο αμήν γιατί δεν έγινε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση αλλά πήγαμε στο Δ.Ν.Τ. και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα με τοκογλυφικά δάνεια και με υποτίθεται βοήθεια, όπως την χαρακτηρίζουν αυτοί και με απώλεια εθνικής κυριαρχίας με όλα αυτά; Γιατί δεν μπήκαμε σε αυτό το πρόγραμμα;
Γιάννης Καλογερόπουλος: Το πρόγραμμα αυτό, έτσι όπως το αναφέρετε, ουσιαστικά είναι δική μας ιδιοκτησία τεράστιας ποσότητας κεφαλαίων, πάρα πολλά χρήματα δικής μας ιδιοκτησίας. Το Δ.Ν.Τ. είναι και αυτός ένας οργανισμός στον οποίο είμαστε συνεταίροι, μετέχουμε, έχουμε βάλει λεφτά από την ίδρυσή του. Ουσιαστικά το Δ.Ν.Τ. πρέπει να δουλεύει κατά τις συνθήκες της παγκόσμιες έτσι όπως φτιάχτηκαν, ως οργανισμός ο οποίος θα είναι συμβουλευτικός και θα βοηθάει στην σωστή διαχείριση για να τοποθετηθούνε σωστά τα χρήματα αυτά τα συγκεκριμένα. Το Δ.Ν.Τ. φτιάχτηκε για αυτά τα χρήματα, σας διαβεβαιώνω. Εάν δείτε και στον Ελληνικό χώρο πως πέρασε η συνθήκη μέσα στα Φ.Ε.Κ. των Ελληνικών κυβερνήσεων από το 1945 και μετά θα δείτε ότι είναι απολύτως έτσι όπως το λέω. Δηλαδή το Δ.Ν.Τ. του οποίου μετέχουμε και είμαστε μέλος ιδρυτικό είναι ένας οργανισμός ο οποίος φροντίζει για την σωστή διαχείριση αυτών των κεφαλαίων, να τα πάρει δηλαδή η χώρα και να τα χρησιμοποιήσει σωστά για να αναπτύξει τους τομείς της οικονομίας, να εξασφαλίσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και ουσιαστικά να τους εξασφαλίσει εργασία και να τους εξασφαλίσει τροφή, να τους εξασφαλίσει νερό. Το πρόγραμμα, αν το πούμε πρόγραμμα, δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή είτε έγινε σωστά από την πλευρά των πολιτικών μας, είτε έγινε σωστά από την πλευρά του Νομισματικού Ταμείου, είτε γίνει τώρα μέσω των δήμων η ίδια είναι η πραγματικότητα.
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΤΑΜΕΙΟ
Έχουμε τεράστια οικονομικά κεφάλαια από αποδόσεις δικής μας περιουσίας που δώσαμε την διαχείριση σε ένα παγκόσμιο ταμείο που ιδρύσαμε το 1945 και στο οποίο συμμετέχουμε.
Αυτό το ταμείο λοιπόν έχει την κηδεμονία και ασχολείται καθημερινά με τα περιουσιακά στοιχεία που του δώσαμε να τα κηδεμονεύει. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία έχουνε μία απόδοση κερδών είτε από ενοικιοστάσια τίτλων είτε από εγγυητικές τίτλων των δικών μας που εκδίδονται από τραπεζικά προϊόντα, από δάνεια που δίνονται και ούτω κάθε εξής. Αυτές οι αποδόσεις ετησίως μπαίνουν σε κάποιους λογαριασμούς, είναι τα παράγωγα δηλαδή του πλούτου μας που δώσαμε την διαχείριση στο ταμείο, μπαίνουνε κάθε χρόνο σε κάποιους λογαριασμούς και από αυτούς τους λογαριασμούς μπορούμε να πάρουμε εμείς τα παράγωγα να τα χρησιμοποιήσουμε. Όταν λέω εμείς εννοώ ο Ελληνικός λαός που είναι δικαιούχος.
Ο Ελληνικός λαός λοιπόν που είναι ο δικαιούχος, δεν μπορεί να πάει ο καθένας στο ταμείο, θεσμικά αυτός που μπορεί να πάει για λογαριασμό του Ελληνικού λαού στο ταμείο για να πάρει χρήματα και να δημιουργήσει όλα αυτά τα ευεργετικά προγράμματα, έργα, νερό, φαγητό, σπίτια, εργοστάσια παραγωγής, χώρους εργασίας, θέσεις εργασίας, πλούτο δηλαδή για τους πολίτες είναι ή ο πρωθυπουργός μας κατά το σύνταγμά μας ή ο υπουργός μας των οικονομικών – όλων των κυβερνήσεων έτσι; Δεν μιλάω υπέρ του ενός ή του αλλουνού ούτε εναντίον του ενός και του αλλουνού – είναι ο αρχιεπίσκοπός μας ή οποιοσδήποτε ηγέτης αυτοκέφαλης εκκλησίας, και έχουμε πάρα πολλές δόξα τον Θεό στην Ελλάδα – αν δεν το ξέρετε σας λέω ότι δεν έχουμε μόνο μία επίσημη εκκλησία την Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία που είναι αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος, έχουμε και άλλες εκκλησίες – όλοι αυτοί λοιπόν είναι θεσμοί που εκπροσωπούν κατά τον σύνταγμα τον λαό. Είναι οι βασιλείς, ο βασιλεύς ο πρώην ο δικός μας ο θεωρητικά έκπτωτος έχει ακόμα την σφραγίδα του κληρονομικού δικαιώματος, άρα και αυτός αν ήθελε παράδειγμα να βοηθήσει τους Έλληνες θα μπορούσε να το κάνει.
Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ
Και κατά το σύνταγμά μας ένας ακόμη θεσμός και κατά τον νόμο τον Ελληνικό έτσι όπως φτιάξαμε τους δήμους, ο κάθε δήμαρχος του δήμου του Καλλικράτη. Γιατί όμως ο κάθε δήμαρχος; Γιατί θεσμικά και νομικά ο δήμος είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εκπροσωπούνται όλα τα μέλη του, αυτοί που μετέχουν στο νομικό πρόσωπο. Το νομικό πρόσωπο λοιπόν έχει μέλη όλους εμάς και κοινότητες. Δεν μπορεί ο καθένας να πάει να βάλει μία υπογραφή να πάρει λεφτά, έτσι δεν είναι; Τι πρέπει να γίνει, να πάει ο εκπρόσωπός μας που κατά τον νόμο είναι αυτός που άρχει, ο άρχοντας δηλαδή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου δήμου, ο δήμαρχος δηλαδή να κάνει αυτός το αίτημα και να κατεβάσει χρήματα από τους Ελληνικούς λογαριασμούς, προσέξτε δεν μπορούμε να πάρουμε από λογαριασμούς άλλου κράτους θα πάρουμε μόνο από τους δικούς μας από εκεί που συμμετέχουμε και μας εκπροσωπεί κατά τον νόμο ο δήμαρχος.
Η παγκόσμια κοινωνία όμως έτσι όπως έκανε τις συνθήκες τι είπε, επειδή εκ του νόμου, και έτσι είναι στην πραγματικότητα, τα λεφτά αυτά είναι κληρονομικό δικαίωμα και των αγέννητων γενεών στο μέλλον, μπορεί η κάθε γενιά να τα πάρει να τα χρησιμοποιήσει αλλά υποχρεούται να τα γυρίσει πίσω, άνευ τόκου. Γιατί χωρίς τόκο όμως; Διότι είναι δικά μας. Εάν τα παίρναμε δανεικά από τραπεζικό δανεισμό, από έναν όμιλο, από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα είναι λογικό να πληρώναμε τόκους, για να μην ζητείται τόκος σημαίνει ότι είναι δική μας ιδιοκτησία, δηλαδή τα δικά μας χρησιμοποιούμε. Μοναδική υποχρέωση να τα γυρίσουμε πίσω σε 50 χρόνια με ετήσιες δόσεις το 2% του κεφαλαίου μόνο.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Δημοσιογράφος: Έχει ξαναγίνει χρήση αυτού του ταμείου, αυτού του προγράμματος από άλλο κράτος κύριε Καλογερόπουλε;
Γιάννης Καλογερόπουλος: Βεβαίως έχει γίνει χρήση και άμα θα ψαχτούνε κάποια πράγματα εδώ στην Ελλάδα θα δούμε ότι και στην Ελλάδα έχει γίνει χρήση ξανά αλλά δεν μας το είπανε. Και στην Ελλάδα όλοι αυτοί οι μεγαλοβιομήχανοι που φανήκανε τα τελευταία 60, 70, 80 χρόνια να δημιουργούνται ήτανε με λεφτά του καταπιστεύματος και αν σας εξηγήσω για πέντε λεπτά ακόμα το τεχνικό κομμάτι θα καταλάβετε ότι όλοι αυτοί οι μεγάλοι επιχειρηματίες γύρω-γύρω δεν είναι δικές τους οι επιχειρήσεις είναι οι pay-master και ο pay-manager.
Αυτά τα χρήματα λοιπόν τα παίρνουμε άτοκα και τα χρησιμοποιούμε για να ανοικοδομήσουμε ουσιαστικά την κοινωνία μας. Τα χρησιμοποιούμε για τρεις βασικούς άξονες. Ο ένας είναι ανθρωπιστικής βοήθειας κάθε μορφής, ανθρωπιστική βοήθεια είναι από το να δώσεις στην οικογένεια που δεν έχει να φάει 1, 2, 3, 5 χιλιάδες ευρώ μέχρι να τους παρέχεις φαγητό δωρεάν. Ανθρωπιστική βοήθεια είναι να τους δώσεις από νερό που δεν έχουνε να πιούνε μέχρι να τους λύσεις το πρόβλημα όμως, γιατί πρέπει όχι απλά να τους κάνεις υπό την μορφή παροχής προσωρινής ανθρωπιστικής βοήθειας, η άμεση παροχή είναι η ανθρωπιστική βοήθεια τη στιγμή που έχει ανάγκη γιατί την ώρα που διψάς νερό πρέπει να σου δώσουμε, καταλαβαίνεις με ποια έννοια το λέω, και να δημιουργήσουμε στην συνέχεια τα έργα, τις συνθήκες που να έχουμε παροχή νερού απαλλαγμένο από βακτήρια, απαλλαγμένο από χλώρια από τα πάντα. Και στη συνέχεια να καλυφθούνε οι κοινωνικές ανάγκες, αμέσως πάλι, όλου του λαού. Παράδειγμα θα σας πω, αυτή τη στιγμή έχουμε 2.800.000 ανθρώπους στην Ελλάδα ανασφάλιστους, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε γιατρό, δεν μπορούν να βρουν λεφτά να πληρώσουν. Αυτό γίνεται αμέσως σε μια μέρα. Έρχεται δηλαδή η κοινωνική μέριμνα αυτού του συστήματος / προγράμματος που τους καλύπτει όλους.
Αν πάρουμε λοιπόν τα χρήματα από εκεί μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε άτοκα για 50 χρόνια. Επειδή όμως πρέπει να επιστραφούν αποδεδειγμένα, τι ζητείται κατά τη συνθήκη που έχουν υπογράψει οι άνθρωποι; Ζητείται να καλυφθεί αυτό το ποσόν που θα εκταμιευτεί με εγγυήσεις και μάλιστα με εγγυήσεις ανάλογες που να μπορεί το ταμείο που είναι ο κηδεμόνας και ο υπεύθυνος των χρημάτων εάν κρίνει ότι χάνονται τα χρήματα και δεν επιστρέφονται να ρευστοποιήσει αυτές τις εγγυήσεις και να ξαναβάλει τα χρήματα στους λογαριασμούς για να τα βρούνε και οι επόμενοι. Ο δήμαρχος λοιπόν ο οποίος εκπροσωπεί λαό και έχει το δικαίωμα να ακουμπήσει αυτά τα χρήματα χρειάζεται για αυτό να πάρει μία απόφαση που από την μία μεριά να εξουσιοδοτείται να αναζητήσει τον οποιονδήποτε που μπορεί να προσφέρει χορηγίες, γιατί εδώ ο Σώρρας χορηγία από τις εγγυήσεις κάνει, δεν λέει στον δήμαρχο θα μου δίνεις έστω ένα τοις χιλίοις γιατί θα σου παράσχω τις εγγυήσεις αντιθέτως λέει όλα δικά σου. Για να πάμε να το δούμε ακριβώς πως γίνεται.
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Ο δήμαρχος λοιπόν στην αναζήτησή του, αφού αρχίσει να γνωρίζει ότι υπάρχουν τα ταμεία και οι λογαριασμοί, στο να βρει τον άνθρωπο ο οποίος θα του κάνει την δουλειά, διότι εάν πάει ο ίδιος ο δήμαρχος δεν μπορεί να πάει, ενώ είναι ο θεσμός που εκπροσωπεί τους ανθρώπους δεν έχει τους κωδικούς πρόσβασης στο ταμείο όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο είναι έτσι πραγματικό, θα πρέπει να γίνει μία τεράστια διαδικασία μέσα από τον κρατικό μηχανισμό από την Τράπεζα της Ελλάδος για να φτάσει ο δήμαρχος στο ταμείο. Που δυστυχώς εάν ήθελε να το κάνει το σύστημα το υπάρχον είτε το πολιτικό είτε το οικονομικό που άρχει της Ελλάδος θα το είχε κάνει. Δεν θα χρειαζόταν να εμφανιστεί ένας Αρτέμης Σώρρας και να λέει σου δώσω εγώ αυτή την βοήθεια και θα σας φέρω τα λεφτά, θα το είχανε κάνει ήδη. Δηλαδή από την μια μεριά σκέφτομαι την συμπεριφορά και την σκέψη των πολιτικών που μέχρι και αυτή την στιγμή δέχονται να ξεφτιλίζονται και παρουσιάζεται ένας ιδιώτης και λέει εγώ αγαπώ την πατρίδα μου και θέλω να κάνω αυτό για το καλό των Ελλήνων και της πατρίδας μου. Και δεν παίρνουνε θέση αλλά δεν το κάνουνε και οι ίδιοι να λυτρώσουνε τον λαό. Σας ξαναλέω όμως τα χρήματα είναι δικά μας. Είναι σημαντικό να το καταλάβουμε.
Ο δήμαρχος λοιπόν, ο οποίος δεν έχει τους κωδικούς πρόσβασης για να μπει στο παγκόσμιο ταμείο να κατεβάσει κεφάλαια από κει, έχει άλλο ένα μειονέκτημα, δεν έχει εγγυήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να δούμε αυτό, δεν έχει εγγυήσεις ο δήμαρχος και ο δήμος. Και τι γίνεται στην προκειμένη περίπτωση, βρίσκεται ένα τρίτο πρόσωπο, ένας ιδιώτης και λέει παράσχω εγώ τις εγγυήσεις, θα καλύψω εγώ όλο το ποσόν όποιο και αν είναι με δικές μου εγγυήσεις.
Δημοσιογράφος: Χωρίς αντίκρισμα κύριε Καλογερόπουλε;
Γιάννης Καλογερόπουλος: Σαφώς χωρίς αντίκρισμα. Και όχι απλά χωρίς αντίκρισμα, παίρνοντας και απόφαση ο δήμαρχος με το δημοτικό του συμβούλιο ότι ακόμα και αν τον εξαπατήσουνε – το λέω έτσι χοντρά δεν είναι ακριβώς έτσι – να μην έχει ισχύ η υπογραφή του, δηλαδή να μην μπορεί κανένας δήμαρχος είτε από άγνοια είτε από κακή προαίρεση είτε και γιατί τον λαδώσανε ρε αδερφέ αν θέλεις, να υπογράψει το παραμικρό που να δημιουργεί ευθύνη στον δήμο, στους δημότες, στο κράτος στο δημόσιο δηλαδή και στον εαυτό του. Είναι τόσο απλό να το καταλάβουμε γιατί δεν γίνεται να λειτουργήσει εις βάρος του λαού την ώρα που θα χρησιμοποιήσει τα δικά του τα λεφτά.
Πάμε να δούμε παρακάτω. Ο δήμαρχος λοιπόν χρειάζεται μία απόφαση από το δημοτικό συμβούλιο – που έκανε και ο προηγούμενος δήμαρχος εκεί στην Λευκάδα και δεν ήθελε να καταλάβει και επικαλέστηκε την γνωμάτευση του δικηγόρου του Ζυγούρη της ΚΕΔΕ ο οποίος δεν γνωμάτευσε για την περίπτωση αυτή των χρημάτων του παγκόσμιου ταμείου που είναι δικά μας, ο Ζυγούρης έκανε επίτηδες πως δεν κατάλαβε και γνωμάτευσε περί δανεισμού του δήμου και λέει «δεν γίνεται να δανειστεί ο δήμος», σαφώς και δεν γίνεται, μα ποιος είπε ότι θα δανειστεί ο δήμος. Ακούστε λοιπόν τι κάνει ο δήμαρχος. Ο δήμαρχος βρίσκει έναν Αρτέμη Σώρρα που έχει τις εγγυήσεις και μπορεί να πάει στο ταμείο…
ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ - Ο ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ
Δημοσιογράφος:Επενδυτής ο κύριος Σώρρας.
Γιάννης Καλογερόπουλος: Δεν είναι επενδυτής. Να το αναλύσω να γίνει κατανοητό από όλους. Εάν ο Σώρρας ήταν επενδυτής, πρώτον δεν θα έδινε τα έργα δωρεάν παραχώρηση στον δήμο και δεύτερον δεν θα έδινε τα κέρδη στον δήμο. Γι αυτό είπα ότι πρέπει να το εξηγήσω λίγο τεχνικά για να γίνει κατανοητό ότι ο Σώρρας δεν είναι επενδυτής. Υπάρχουνε δύο πολύ σοβαροί νομικοί όροι σε όλη αυτήν την διαδικασία και συμφωνία. Οι σοβαροί νομικοί όροι, ο ένας είναι «καταπιστευματοδέκτης» και ο δεύτερος είναι «θεματοφύλακας». Δεν υπάρχει πουθενά επενδυτής και τι σημαίνει αυτό, ο δήμαρχος λοιπόν εξουσιοδοτεί τον Αρτέμη τον Σώρρα για να πάει στα παγκόσμια ταμεία και να πράξει για λογαριασμό του και όπως θα έπραττε αυτός, λέει ο δήμαρχος στην εξουσιοδότηση του, υπέρ του δήμου του και του καλού του. Των πολιτών, των δημοτών το καλό. Γιατί του το λέει αυτό; Γιατί τον στέλνει στο παγκόσμιο ταμείο στους Ελληνικούς λογαριασμούς που ανήκουνε στους δημότες του και του λέει, σε εξουσιοδοτώ να με εκπροσωπήσεις μόνο για αυτό όμως το ταμείο και πουθενά αλλού – δεν τον εκπροσωπεί να πάει πουθενά αλλού να κάνει τίποτα για τον δήμο του – να πας στο παγκόσμιο ταμείο και να χρησιμοποιήσεις τους κωδικούς σου να βάλεις εσύ τις εγγυήσεις και να δομήσεις χρηματοδότηση με δικές σου εγγυήσεις και να μου φέρεις τα χρήματα στην Ελλάδα για να μου φτιάχνεις ότι σου ζητάω.
Δημοσιογράφος: Μια απλοϊκή ερώτηση κύριε Καλογερόπουλε, αυτά τα χρήματα που θα πάρει ο κάθε δήμαρχος, 100 εκατομμύρια ευρώ, που θα κατατεθούνε και ποιοι θα τα διαχειριστούνε, από ποια χέρια θα περάσουνε.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Γιάννης Καλογερόπουλος: Προσέξτε, πρώτον δεν τα παίρνει ο δήμαρχος τα παίρνει ο εκπρόσωπος του δημάρχου ο Αρτέμης ο Σώρρας. Ο εκπρόσωπος του δημάρχου Αρτέμης Σώρρας υποχρεούται από τον δήμαρχο που τον εξουσιοδότησε να πάει να τα πάρει, πρώτον να βάλει αυτός τις εγγυήσεις, δεύτερον να αναλάβει την οικονομική και την ποινική ευθύνη να επιστρέψει αυτός τα χρήματα πίσω – προσέξτε, τα χρήματα πίσω είναι μορφή άτοκης δόσης κεφαλαίου 2% τον χρόνο, τα επιστρέφει ο Αρτέμης Σώρρας, όχι ο δήμος ότι και να γίνει, ο ουρανός να γυρίσει ανάποδα δεν μπορεί να τα επιστρέψει ο δήμαρχος, ο δήμος, οι δημότες και το δημόσιο. Αυτά τα χρήματα λοιπόν του επιτάσσει ο δήμαρχος από την αρχή που τον εξουσιοδοτεί και του λέει θα τα φέρεις στην Ελλάδα στο όνομά σου – γιατί αν μπούνε στο όνομα του δήμου θα αποκτήσει ο δήμος την υποχρέωση να δίνει πίσω τα χρήματα – θα τα φέρεις λοιπόν κύριε Σώρρα ως φυσικό πρόσωπο στο όνομά σου αλλά θα τα κηδεμονεύω εγώ. Αυτό τι σημαίνει, θα έρθουν 100 εκατομμύρια σε μια τράπεζα της Λευκάδος, θα είναι στο όνομα του Αρτέμη Σώρρα αλλά ο Σώρρας δεν μπορεί να τα ακουμπήσει εάν δεν έχει την εντολή του κηδεμόνα του λογαριασμού. Που γίνεται κηδεμόνας πλέον ο δήμαρχος και είναι εντελώς ξεκάθαρα, γιατί αν δεν γίνει κηδεμόνας ο δήμαρχος δεν εκταμιεύει τα χρήματα το ταμείο επειδή ανήκουνε σε λαό, δεν είναι ιδιώτη τα χρήματα ανήκουνε σε λαό. Οπότε την κηδεμονία το ίδιο το ταμείο την μεταφέρει στον εκπρόσωπο του λαού, μέχρι την ώρα που ο Σώρρας θα μπει στο ταμείο την κηδεμονία την έχει το ταμείο. Σήμερα την κηδεμονία την έχει το ταμείο. Αυτή η κηδεμονία μεταφέρεται στον δήμαρχο που έχει στείλει τον Σώρρα εξουσιοδοτούμενο να πάρει χρήματα για να του κάνει έργα. Άρα τα χρήματα έρχονται σε έναν λογαριασμό στο όνομα του Σώρρα, ο οποίος είναι πάλι καταπιστεύματος λογαριασμός δηλαδή φεύγουν από λογαριασμό καταπιστεύματος και ξαναπάνε σε λογαριασμό καταπιστεύματος, όταν είναι καταπίστευμα τον λογαριασμό αυτόν τον διέπει συγκεκριμένη νομοθεσία. Δεν μπορεί δηλαδή ούτε να τα πάρει ο Σώρρας μόνος του, ούτε να τα χρησιμοποιήσει, ούτε να τα κάνει ότι θέλει. Μπορεί ο δήμαρχος να του λέει φτιάξε μου μια πλατεία και ο Σώρρας να του λέει όχι θα σου φτιάξω έναν δρόμο. Δεν γίνεται να υπερισχύσει ο Σώρρας. Ότι του δώσει εντολή ο δήμαρχος με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που κηδεμονεύει τα χρήματα, αυτό πρέπει να κάνει ο θεματοφύλακας. Γι αυτό ο Σώρρας γίνεται καταπίστευματοδέκτης, δέχεται δηλαδή αυτός το καταπίστευμα, και θεματοφύλακας για να εκπληρώσει τους όρους που του έχουν επιβληθεί. Ο δήμαρχος έχει βάλει όρους στον Αρτέμη Σώρρα, προσέξτε. Ο δήμαρχος εξουσιοδοτεί, ο δήμαρχος βάζει τους όρους. Δεν γίνεται να με εξουσιοδοτείτε εσείς εμένα και να βάζω εγώ τους όρους.
Το δεύτερο κομμάτι, ο πρώτος όρος που έχει θέσει ο δήμαρχος στον καταπιστευματοδέκτη και θεματοφύλακά του που τον εξουσιοδοτεί είναι ότι θα πράττει σύμφωνα με αυτά που έχουν συμφωνηθεί. Και είναι 51 όροι μέσα στο καταστατικό της συμφωνίας. Συμφωνία κάνουν, εξουσιοδότηση με συμφωνία. Εάν δεν πράξεις τα συμφωνηθέντα του λέει ο δήμαρχος θα σε απορρίψω. Σε διώχνω δηλαδή, σε πετάω έξω, αφού έχεις βάλει εσύ τις εγγυήσεις σου, μας χρωστάς εσύ τα λεφτά να τα πάμε πίσω στο ταμείο. Ο δήμαρχος και μόνο ο δήμαρχος έχει το δικαίωμα της απόρριψης. Ο Σώρρας δεν μπορεί να ακυρώσει, να απορρίψει τον δήμαρχο, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα ούτε στον σινεμά. Αυτά δηλαδή και ο πιο απλός νομικός σύμβουλος ενός δήμου ή ένας δικηγόρος που είναι δήμαρχος τα ξέρει, τα δουλεύουνε κάθε μέρα τα νομικά. Δηλαδή ότι δικαιολογία ακούγεται από την πλευρά των δημάρχων θα την χαρακτήριζα και λίγο αστεία. Καταλαβαίνεται γιατί το λέω έτσι απαλά αστεία.
Η ΡΩΣΙΑ & ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑ
Δημοσιογράφος : Είμαι ο Σπύρος ο Δρακόπουλος, Γιάννη, έχεις βγάλει μαλλιά η γλώσσα σου αλλά όσο και να λες και να λες αυτοί δεν ακούνε. Θα τους κάνουμε βέβαια το βίο αβίωτο, αλλά δεν ακούνε αυτοί και ούτε θέλουνε να ακούσουνε Γιάννη, όχι δεν θέλουνε να ακούσουνε Γιάννη, δεν το θέλουνε, το βάλουνε, δεν το θέλουνε, κατάλαβες ; Εγώ ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, συγνώμη που σε διέκοψα κιόλας, έχουμε ακούσει από τον οργανισμό και έχω ακούσει και από τον Λαμπράκη, όχι τον Βαλσαμάκη, ότι η Ρωσία του Πούτιν επήρε σε δύο δώσεις ένα τεράστιο ποσό μιλάμε για 135 τρις ;
Γιάννης Καλογερόπουλος : Συνολικά οι δικές μου πληροφορίες, σε σύνολο έτσι ;
Δημοσιογράφος : Ναι σε σύνολο
Γιάννης Καλογερόπουλος : Είναι ότι έχει περάσει τα 190 τρις αυτή την στιγμή η Ρωσία του Πούτιν πάλι μέσω των δήμων όμως, προσέξτε.
Δημοσιογράφος : Πάλι μέσω των δήμων, γι΄ αυτό σε ρωτάω, ναι γιατί είναι πάλι μέσω των δήμων.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Ναι, ναι
Δημοσιογράφος : Αυτό είναι επειδή τώρα αυτοί εμείς πρέπει να τους ξεμπροστιάσουμε σκέφτηκα, γιατί κάθομαι και σκέφτομαι το βράδυ πριν πέσω να κοιμηθώ να πάρουμε ένα δήμο της Ρωσίας, γιατί εδώ στην Λευκάδα γίνεται ένα φολκλορικό φεστιβάλ, όταν έρθει λοιπόν από την Ρωσία ένα φολκλορικό συγκρότημα να έρθει και ο δήμαρχος μαζί να τον φέρουμε εδώ στο στούντιο να συζητήσουμε για αν δείξει στους δήμους, αυτό το φεστιβάλ γίνεται τον Αύγουστο και σε καλούμε κιόλας να το δεις είναι από τα πιο παλιά που γίνονται στη Ελλάδα το φολκλορικό φεστιβάλ που γίνεται εδώ το λέμε «Γιορτές Λόγου και Τέχνης», αν έρθει λοιπόν ένα Ρώσικο συγκρότημα εδώ και ο δήμαρχος να έρθει εδώ στο στούντιο, να τον φιλοξενήσουμε βρε αδερφέ να βάλουμε από την τσέπη μας ότι μπορούμε και εμείς να έρθει εδώ να μας πει πως πήρε αυτός τα χρήματα.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Η ιδέα σας είναι πάρα πολύ καλή, εγώ συμφωνώ σε αυτήν την ιδέα και προσωπικά επειδή έχω μιλήσει με πάρα πολλούς δημάρχους και με ρωτήσανε ποιος έχει πάρει αν έχει πάρει αν μπορούν να δουν στοιχεία και τους είπα: «Είναι πολύ εύκολο να κάνετε μία επίσημη ερώτηση στην Ρωσική Πρεσβεία».
Δημοσιογράφος : Ακριβώς
Γιάννης Καλογερόπουλος : Στην πρεσβεία των Ρώσων εδώ στην Ελλάδα. Τόσο απλό είναι δηλαδή δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Πως χρηματοδοτούνται οι δήμοι, πως από το 2010 που πεθαίναν οι Ρώσοι της πείνας και όλα αυτά τα κακά πράγματα που γινόντουσαν εκεί πέρα άρχισαν να αλλάζουν, με τι λεφτά που βρεθήκαν αυτά τα λεφτά ; που τα βγήκε τα κεφάλαια και η Ρωσία ανοικοδομήθηκε, αναπτύχθηκε. Ξέρετε ότι από 150, 100 δολάρια που ήταν ο χρυσός στην Ρωσία αυτήν τη στιγμή στην Μόσχα υπάρχουν μισθοί των 3, 4, 5, 6, 7 χιλιάδων δολαρίων ; Πως έγινε αυτό το θαύμα ; δεν γίνονται αυτά από την μέρα στην άλλη.
Δημοσιογράφος : Γιάννη συγνώμη που σε διέκοψα αλλά η πραγματικότητα είναι εδώ που την ζούμε εγώ έχω πλησιάσει και ξένους και τους δείχνω το καταπίστευμα Αλβανούς οι οποίοι μένουν έκθαμβοι όταν το 1966 η Αλβανία είχε στην κεντρική της τράπεζα 200 δις δολάρια. Πλησίασα κάτι φίλους Ουκρανούς και μία Ουκρανέζα και τους ρώτησα ρε παιδιά, την είχα στην μάνα μου την συγχωρεμένη που πέθανε, για πες μου τι γίνεται ; και μου λέει κύριε Σπύρο σκέψου ας πούμε την Λευκάδα να είναι η Ρωσία και ένα χωριό πιο πέρα να είναι η Ουκρανία, απ΄ την μια πλευρά υπάρχει ευημερία και απ΄ την άλλη υπάρχει φτώχεια και δυστυχία δεν είναι μόνο οι λόγοι εθνικιστικοί με αυτά που γίνονται, καλά αυτούς τους έχουν βάλει οι Χαζάροι και κάνουν αυτά τα πράγματα εκεί πάνω γιατί η Ουκρανία πλέον είναι ένα απέραντο τσιφλίκι τους και είναι οι τελευταίες στιγμές όταν το σφαχτό το σφάζουν κάνει τα πόδια του έτσι ακριβώς αυτό γίνεται στην Ουκρανία σήμερα, τώρα εμείς που είμαστε μέσα στον οργανισμό το βλέπουμε.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Σε όλα τα κράτη της Ευρώπης και στα πρώην Ανατολικά κουμουνιστικά αλλά και στα λεγόμενα του δεξιού συστήματος το ίδιο πρόβλημα υπάρχει αλλά και η ίδια νομική κάλυψη σε όλους τους δημάρχους, δηλαδή και η Ιταλία έχει τρις αυτή την στιγμή και οι δήμαρχοι μπορούν να πάρουν χρήματα και η Ισπανία που έχει το ίδιο πρόβλημα.
Δημοσιογράφος : και η Πορτογαλία το ίδιο
Γιάννης Καλογερόπουλος : Όλοι μέσω των δήμων τους μπορούνε να πάρουνε χρήματα από τους δικούς τους λογαριασμούς.
Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Δημοσιογράφος : Κυρίες και κύριοι είναι να απορεί κανείς πραγματικά γιατί αυτή η άρνηση από την πλευρά την δική μας. Ελπίζω ότι αυτήν την εκπομπή την ακούει και ο πρώην δήμαρχος την ακούει και ο νέος δήμαρχος και ίσως τους ξύσουμε λίγο την περιέργεια να πληροφορηθούν να μάθουν και γιατί όχι να μην συμμετέχουν σ΄ αυτό το πρόγραμμα και στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής φιλοξενούμε τον κύριο Γιάννη Καλογερόπουλο. Κύριε Καλογερόπουλε είμαστε πάλι εδώ.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Πρέπει να είμαστε εδώ συνέχεια κάθε μέρα εδώ να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας για να καταλάβουνε.
Δημοσιογράφος : Αυτό προσπαθούμε φτάνει και αυτοί να δείξουν λίγη ευαισθησία και να ψάξουν λίγο το θέμα, δεν είναι δύσκολο καθόλου δύσκολο το λέω και εγώ το είπαν και τα παιδιά πριν ότι κουμπιά είναι πια και μπαίνεις όπου θέλεις και βρίσκεις ότι θέλεις μαθαίνεις ότι θέλεις.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Έτσι είναι ακριβώς όπως το είπατε, αφού τώρα λύνουμε το μυστήριο το πώς έρχονται τα χρήματα καλό είναι να μπούμε να καταλάβει ο κόσμος πως λειτουργούν αυτά τα χρήματα κατά κυριολεξία. Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβει ο κάθε δημότης ο κάθε πολίτης διότι τα χρήματα είναι δικά του και είναι για να λυθούν τα προβλήματά του, οπότε αφού τα χρήματα έρθουνε στο όνομα του θεματοφύλακα σ’ έναν λογαριασμό που τον κηδεμονεύει ο δήμαρχος, ο δήμαρχος αποφασίζει τι πραγματικά θα κάνει έχει ακόμα και το δικαίωμα να πει δεν κάνω τίποτα, προσέξτε, είναι στην απόλυτη εξουσία του δημάρχου τι εντολή θα δώσει.
Δημοσιογράφος : Α, δεν πρέπει δηλαδή υποχρεωτικά να πάρει αποφάσεις ότι θέλω να κάνω 5 έργα 10 έργα και τα έργα αυτά κοστίζουν ας πούμε 100 εκατομμύρια ευρώ.
Γιάννης Καλογερόπουλος : όχι γιατί αν έχει έχει πάρει τέτοιου είδους αποφάσεις σημαίνει ότι πρέπει να προϋπάρχουν μελέτες, για να μετρήσεις το σχοινί πρέπει να ξετυλίξεις το κουβάρι όταν είναι τυλιγμένο το κουβάρι δεν μπορείς να το μετρήσεις το σχοινί.
Δημοσιογράφος : Ναι, αν δεν υπάρχουν χρήματα για μελέτες δεν κάνουμε έργα.
Γιάννης Καλογερόπουλος : Εάν λοιπόν έχει προηγηθεί μελέτη ενός έργου σημαίνει ότι ο δήμαρχος έχει πληρώσει την μελέτη και έχει επιβαρύνει τον φορολογούμενο. Εδώ είπαμε απαγορεύεται οποιασδήποτε μορφής επιβάρυνση προς το δήμο προς τους δημότες και προς το δημόσιο, και γιατί το λέμε αυτό ; θα σας πω, μία από τις εντολές που έχει κάνει ο δήμαρχος στο θεματοφύλακα είναι η εξής απλή και καταπληκτική το λέει «αυτά τα χρήματα επειδή ανήκουν στους δημότες μου θα δημιουργήσεις τις συνθήκες που θα απασχολήσεις όλο του δυναμικό του δήμου μου να εξαλειφθεί η ανεργία και το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι να δημιουργήσεις ένα ταμείο ειδικού σκοπού, αυτό το ταμείο ειδικού σκοπού μαζί με σένανε κύριε θεματοφύλακα θα έχει την ευθύνη την νομική και την οικονομική της διαχείρισης των χρημάτων με τις εντολές μου για το τι θα κατασκευαστεί θα σας ελέγχω εγώ για την διαφάνεια της διαχείρισης θα κάνετε μέχρι δημόσιες τηλεοπτικές εκπομπές», γιατί δεν αρκεί να ενημερωθεί ο δήμος με το δημοτικό του συμβούλιο, πρέπει να ενημερωθεί όλος ο κόσμος, γιατί πρέπει να ενημερωθεί όλος ο κόσμος για την διαφάνεια της διαχείρισης ; γιατί τα χρήματα είναι εξ αδιαιρέτου όλων των δημοτών, και του τελευταίου δημότη είναι και αυτουνού η συμμετοχή του μέσα στα χρήματα, και τι του λέει ο δήμαρχος θα κάνεις το ταμείο ειδικού σκοπού που θα διαχειριστεί τα χρήματα υπέρ του δήμου και των δημοτών και θα το επανδρώσεις με νομικές υπηρεσίες τις καλύτερες, με οικονομικές υπηρεσίες, με τεχνικές υπηρεσίες, με μηχανολόγους, νευρολόγους, περιβαντολόγους, με γιατρούς, δικηγόρους, οικονομολόγους, λογιστές, γεωπόνους, όλων των ειδών τις επιστημονικές ειδικότητες θα επανδρωθεί το ταμείο ειδικού σκοπού.
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΙΚΟΥ & ΒΙΚΥ ΔΡΟΣΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ
ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΕΙ-ΕΝD ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ
Ei-End Μνημοσυνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου