Παράδοξα γεγονότα της Αρχαίας Ελλάδας που δεν αποδέχτηκε ποτέ η Ιστορία
Δεκατοέβδομο παράδοξο
Η ουράνια φλεγόμενη λαμπάδα
Ο Διόδωρος Σικελιώτης, αναφέρει ότι πριν τη μάχη των Λεύκτρων το εξής φαινόμενο. Μέχρι τότε οι Λακεδαιμόνιοι ηγεμόνευαν την Ελλάδα περίπου 500 χρόνια, τότε ένα Θείο σημάδι προμήνησε σε αυτούς την απώλεια της ηγεμονίας των. Φάνηκε στον ουρανό επί πολλές νύχτες μια φλεγόμενη λαμπάδα που από το σχήμα της ονομάστηκε πύρινη δοκός.
[απόσπασμα από άρθρο της ακόλουθης ιστοσελίδος http://ellania.pblogs.gr/tags/archaiotita-gr.html]
Δέκατοόγδοο παράδοξο
Τα θεϊκά όντα της Σελήνης κατά την αναφορά του Πυθαγόρου
Ο Πυθαγόρας μας πληροφορεί σχετικά με την σελήνη ότι κατοικείται από θεϊκά όντα όμοια με τους κατοίκους της γης. Υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε στη γη με την μοναδική διαφορά ότι οι σεληνιακές ημέρες είναι 15 φορές μεγαλύτερες από τις γήινες.
Ο Ορφέας αναφέρει ότι η σελήνη έχει βουνά, πολιτείες και σπίτια. Έχει στερεό έδαφος όπως η γη και θεϊκούς κατοίκους.Τις πληροφορίες αυτές μας τις μεταφέρουν, ο Πλούταρχος και ο Διογένης ο Λαέρτιος. Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.
Ο Σωκράτης την χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς», όπως μας αναφέρει ο Ξενοφάνης για τον δάσκαλο του.
Ο Νόνος αναφέρει ότι ο Φαέθων έκανε 30 περιστροφές γύρω από το φεγγάρι, ταξίδεψε στην Αφροδίτη και επισκέπτετο τον Βόρειο και Νότιο Πόλο της γης.
Όλα αυτά που αναφέρονται από τους αρχαίους συγγραφείς είναι παράξενα ή παράξενα, δεν ξέρουμε ακριβώς τι ήσαν αλλά και δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε.
Από την άλλη μεριά οι μεγάλοι αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες, είναι μεγάλοι ακόμα και σήμερα, διότι θα δούμε ότι ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς. Διότι οι πόλεμοι χωρίς τις τακτικές πολέμου βασισμένες σε μάχες ιστορικές του παρελθόντος, δεν γίνονται αφού διδάσκονται σε όλες τις πολεμικές σχολές των κρατών (βλέπε πόλεμο του Ιράκ, εισβολή με δήλωση του Αμερικανού υπουργού Αμύνης ότι η τελευταία μάχη που έκρινε την έκβαση του πολέμου ήτο βασισμένη στην στρατηγική του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Η Αστροναυτική η οποία μετά από πολλές χιλιάδες χρόνια επαναφέρει το θέμα ότι τελικά στην φύση υπάρχει ένα στοιχείο που απέρριπταν μέχρι σήμερα τον αιθέρα. Το θέατρο και ο κινηματογράφος μεγαλουργεί πάνω σε έργα των αρχαίων θεατρικών συγγραφέων. Η ιατρική που θέλει να βαδίζει εμπρός πολλές «σημερινές ανακαλύψεις της» είναι πράγματα που είχαν είπει ή βρει ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Θεόφραστος και πολλοί άλλοι. Αλλά στα ιστορικά κείμενα συναντάμε παράξενα ή παράδοξα, δηλαδή αναφορές όπου η ένδειξη της τεχνολογίας με την τεχνολογία της εποχής δεν συμβαδίζει. Δεν ψάχνουμε, αλλά κατηγορούνται οι ιστορικοί ή ότι είχαν φαντασιώσεις ή τα ονομάζουν έτσι διότι ήσαν δεισιδαίμονες.
Όμως ξέρει καλά η σημερινή επιστήμη ότι ένας ο οποίος φοβάται δεν αναπτύσσει ένα πολιτισμό τέτοιο και γνώσεις που ακόμα και σήμερα, οι γνώσεις τους είναι εμπρός από την εποχή μας. Οπότε δεισιδαίμονες και ανάπτυξη των επιστημών δεν γίνεται.
Αλλά θα πρέπει να εξετάσουμε τα κείμενα αυτά πιο προσεκτικά και όχι να τα απορρίπτουμε, απλά να δούμε τι ήσαν όλα αυτά που αναφέρουν. Και αν δείχνουν προηγμένο πολιτισμό που δεν συμβιβάζεται με την τότε γνωστή τεχνολογία ας το δούμε πιο βαθειά και με ανοικτό μυαλό, διότι τις περισσότερες φορές τα συνοδεύουν και αρχαιολογικά ευρήματα.
Διότι είναι προτιμότερο να πούμε ότι δεν γνωρίζουμε, δεν ξέρουμε διότι η αρχή κάθε γνώσεως είναι το : εν οίδα ότι ουδέν είδα.
Μέσα από την λαογραφία
Ο μαγικός καθρέπτης [Τροία - Κωνσταντινούπολη]
Εις τους Τρωικούς μύθους και το Παλλάδιο υπήρχε μαγικό κάτοπτρο όπου εφαίνοντο τα συμβαίνοντα εις ολόκληρο τον κόσμο. Επίσης ο Άμαδις εις τις διηγήσεις του εις την αρχαία Ελλάδα αναφέρει πύργο εις τον οποίο δια μαγικού καθρέπτου έβλεπες τα συμβαίνοντα εις ολόκληρη την οικουμένη.
Εις τα εν τη λατινική διασωθέντα «Κατροπτικά του Ήρωνος του Αλεξανδρέως», τα οποία εις το κεφάλαιο 11 έως 18 δεικνύουν πόσο καταπληκτικά οπτικά φαινόμενα παράγουν οι παντός είδους τεχνικοί συνδυασμοί των επιπέδων και κοίλων κατόπτρων.
Ο μάγος Βιργίλιος δεικνύει εις ένα πολεμιστή την απιστούσα σύζυγό του εις την οικία του και η οποία σκευωρεί μαζί με τον εραστή της τον θάνατο του. Ο Μάγος Μέρλιν κατασκευάζει καθρέπτη εις τον οποίο μια θυγατέρα έβλεπε την εικόνα του ερωμένου της, αναφέρει εις τον βιβλίο «FaeryQueen» του Spencer. Η ύπαρξη μαγικού καθρέπτου εις τα ανάκτορα της Κωνσταντινουπόλεως έρχεται με τον καταστροφή του από τον Μιχαήλ τον Γ’, το από πότε υπήρξε δεν υπάρχουν στοιχεία. Την διήγηση την παραλαμβάνουμε από το ιστορικό βιβλίο του Ψευδοδωροθέου [σελίδα 343344 της εν Βενετία εκδόσεως του 1750] ο βασιλεύς, αφού παρευρέθηκε εις αγώνες εις τον ιππόδρομο, επανήλθε εις το παλάτι με πολύ καλή παρέα δια συζήτηση και κρασί. Εις την σελίδα 343 αναφέρει : και εκεί εις την μεγάλη χαρά και ευθυμία όπου είχαν, ήλθε ο γραμματικός του και είπε να ξέρεις βασιλέα, ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται με φουσάτα και έρχονται καταπάνω της βασιλείας σου να σε πολεμήσουν. Και να ακούτε από που το έμαθε ο γραμματικός. Η βασιλεία είχε ένα καθρέπτη μέγα και θαυμαστό, τον οποίο τον έκαμε με θαυμαστή τέχνη ο Λέων ο σοφός [λέγεται ότι τον είχαν καμωμέννο με λεκανομαντεία]. Εκεί μέσα έβλεπες όλο τον κόσμο, τους βασιλιάδες, τους αφέντες, τους στρατηγούς, τα φουσάτα [στρατούς], τα άλογα, τα άρματα, τα κάστρα, τις χώρες και ότι άλλο ήθελες να ιδής εις τον κόσμο, πήγαινες και το έβλεπες εις τον καθρέπτη τούτο, αν έπαιρνες μια απόφαση που θα οδηγούσε και ειδικά όλες τις αποφάσεις που έπρεπε να παίρνουν οι βασιλείς για οτιδήποτε. Και έτσι ο γραμματικός πήγε και είδε τα φουσάτα των Τούρκων όπου μαζεύονταν για να έλθουν να πολεμήσουν την Κωνσταντινούπολη, και πήγε και το είπε εις τον βασιλέα. Και καθώς τον άκουσε ο βασιλέας του φάνηκε πολύ κακό για την χαρά που είχε εκείνη την ώρα, και δια να μην παύσουν οι χοροί, τα παιχνίδια και το τραπέζι, έστειλλε τους υπηρέτες του να τσακίσουν και να συντρίψουν ολοκληρωτικά αυτόν τον πολυτιμότατο και αξιέπαινο καθρέπτη. Τον δε γραμματικό τον έβρισε και τον έδιωξε από το παλάτι.
Η φωτεινή νεφέλη που αιωρείτο κατά την πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως το 1453
[Γεώργιος Φραντσής]
Εις το βιβλίο του «Περί της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως» ο Φραντσής στην σελίδα 21 αναφέρει :
Από της αρχής της πολιορκίας εφαίνετο εκ του Τουρκικού στρατοπέδου νεφέλη φωτεινή, ήτις καταβαίνουσα εξ πυρανού εν καιρώ νυκτός εφηπλούτο άνωθεν της πόλεως. Οι Τούρκοι ιδόντες το φως τούτο το πρώτον, έλεγον, ότι ο Θεός ωργίσθη κατά των χριστιανών, και έρριψε πυρ όπως κατακαύση αυτούς. βλέποντες όμως ότι το μεν φως κατήρχετο πάντοτε χωρίς να βλάπτη τους χριστιανούς, ούτοι δε πάντοτε απεκρούοντο και εκρημνίζοντο εκ των τειχών, μετέβαλλον ιδέαν και έλγον, ότι ο Θεός μάχεται υπέρ των Χριστιανών, και ότι ούτοι δεν δύνανται να πράξωσιν ουδέν άνευ θελήματος αυτού.
Ενώ δε ο Σουλτάνος και όλη η στρατιά των βαρβάρων ευρίσκετο εις αθυμίαν, αίφνης εφάνη το φως εκείνο καταβαίνον εξ ουρανού, αλλά δεν εξηπλώθη ως συνήθως, εφ’ όλης της πόλεως, αλλά ρίψαν στυγεράς τινάς ακτίνας επί του θόλου της Αγίας Σοφίας εγένετο άφαντον. Ο Σουλτάνος και όλος ο στρατός ιδόντες τούτο εχάρησαν και έλεγον, ότι ήδη εγκατέλειπεν αυτούς ο Θεός. Οι δε Έλληνες εξηγούντες το σημείον τούτο, έλεγον ότι προμηνύει εις αυτούς δάκρυα, άφευκτον και αιματοχυσίαν, δεσμά και φθοράν. Ταύτα δε εγένετο την εσπέραν της 27ης Μαΐου.
Ενώ δε ο Σουλτάνος και όλη η στρατιά των βαρβάρων ευρίσκετο εις αθυμίαν, αίφνης εφάνη το φως εκείνο καταβαίνον εξ ουρανού, αλλά δεν εξηπλώθη ως συνήθως, εφ’ όλης της πόλεως, αλλά ρίψαν στυγεράς τινάς ακτίνας επί του θόλου της Αγίας Σοφίας εγένετο άφαντον. Ο Σουλτάνος και όλος ο στρατός ιδόντες τούτο εχάρησαν και έλεγον, ότι ήδη εγκατέλειπεν αυτούς ο Θεός. Οι δε Έλληνες εξηγούντες το σημείον τούτο, έλεγον ότι προμηνύει εις αυτούς δάκρυα, άφευκτον και αιματοχυσίαν, δεσμά και φθοράν. Ταύτα δε εγένετο την εσπέραν της 27ης Μαΐου.
Η πρώτη δοξασία μας αναφέρει ότι η Βαβέλ μέσα από τα λόγια των παππούδων της εποχής του 1900 εις την Αιδηψό της Ευβοίας έλεγαν ότι εκεί ήτο η Βαβέλ. Μήπως άραγες ήτο εκεί ή ήτο εκεί αυτό που αντικατέστησαν από την αρχαία δοξασία, δηλαδή η Φορωνίδα ;
Όσο αφορά την δεύτερη δοξασία, εδώ θα δούμε ότι ο Σαμψών έζησε στην σημερινή Παλαιστίνη ή σε ελληνικό μέρος όπου σημαίνει μια παραχάραξη της ιστορίας.
Επίσης όσο αφορά την Τρίτη δοξασία ο Καγιάφας [Καιάφας] τελικά πέθανε στην Κρήτη γιατί εκεί ζούσε, και αν ζούσε εκεί για πια ιστορία μιλάμε σήμερα. Αφού και εδώ έχουμε άλλη μια περίπτωση που μπορεί να υπάρχει παραχάραξη ; όσο δε αφορά τον τάφο του Ζηνός, οι αναφορές είναι και αρχαίων ιστορικών. Η δε Τετάρτη δοξασία [περιέχει μέρος της πραγματικότητος] ή μύθος [η αληθινή προφορική ιστορία, βλέπε λέξη από λεξικό Δορμπαράκη] εφόσον έγινε τότε εμείς σήμερα είμαστε όχι μόνο πίσω, αλλά πολύ πίσω από τους αρχαίους.
Πηγή από το βιβλίο του Ομήρου Ερμείδη "Έλληνες ή Ελληνίζοντες χριστιανοί" το καλοκαίρι του 2014 από τις εκδόσεις "Ελεύθερη Σκέψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου