Όλα Bαίνουν Kαλώς Eναντίον Mας
Το ‘χω γράψει επανειλημμένως, ζούμε, αυτά που ζούμε, την διαφθορά και την σαπίλα γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (ούτε και θα μπορούσε να υπάρξει, αφού αμφότεροι οι εμπλεκόμενοι, στις ίδιες στοές και στα ίδια λαγούμια συχνάζουν) είναι άλλωστε γνωστό ότι χωρίς ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δεν υπάρχει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τούμπαλιν.
Συγκεκριμένοι μεγαλοκαρχαρίες καταφέρνουν και σκίζουν διαρκώς τα δίχτυα της εγχώριας Δικαιοσύνης. Μόνο για εμπόριο ηρωίνης και εξαγορά λειτουργών της Δικαιοσύνης από συγκεκριμένα συμφέροντα και σκοτεινές παράγκες δεν αλληλοκατηγορούνται ο αναπληρωτής υπουργός Παπαγγελόπουλος και η Ενωση Εισαγγελέων. Το εμφύλιο παραλήρημα της Δικαιοσύνης αποκαλύπτει και το μέγεθος του βούρκου εντός (κι εκτός) των κόλπων της. Κάποιοι από τους εμπλεκόμενους που ανήκουν τόσο στο πολιτικό προσωπικό (διαχρονικά) όσο και στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, με περισσή υποκρισία αρνούνται να δουν την δοκό που υπάρχει στον οφθαλμό τους.
Ετσι η κοινή γνώμη παρακολουθεί σοκαρισμένη μεγαλεμπόρους ναρκωτικών να κυκλοφορούν ελεύθεροι ή να αποφυλακίζονται, δολοφόνους να απελευθερώνονται με χαριστικές και φωτογραφικές διατάξεις και αποφάσεις της Δικαιοσύνης που αφήνουν στο απυρόβλητο συγκεκριμένα μεγαλοσυμφέροντα. Την ίδια ώρα σεσημασμένοι μεγαλοδικηγόροι “επιτυγχάνουν” να αθωώνουν τους πελάτες τους, οι οποίοι έχουν πάρει παραμάσχαλα όλο τον ποινικό κώδικα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι και πάει λέγοντας.
Εχει βρωμίσει ο τόπος από την διάχυτη ανομία που αποτελεί την κύρια αιτία της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. Βγαίνουν οι υποκριτές υπουργοί όλων των κυβερνήσεων και κάνουν λόγο για ανάπτυξη χωρίς να ανατωτηθούν ποια σοβαρή επιχείρηση (εκτός από τις εγχώριες θαλασσοδανεισμένες και διαπλεκόμενες) θα έλθει να επενδύσει στην Ελλάδα, ένα κράτος με ανύπαρκτη Δικαιοσύνη στο οποίο συγκεκριμένοι μεγαλοκαρχαρίες καταφέρνουν και σκίζουν διαρκώς τα δίχτυα της. Το τελευταίο διάστημα θέλοντας κάποιοι να ρίξουν επικοινωνιακή σκόνη στο πόπολο, μας είχαν ταράξει με τις λίστες και τα στικάκια Φαλτσιανί, ο οποίος παρότι έχει καταδικασθεί με 5 χρόνια φυλάκιση, για κάποιους μυστηριώδεις λόγους θεωρείται αξιόπιστος από συγεκριμένους παράγοντες της Κολομβίας των Βαλκανίων.
Ο Φαλτσιανί λοιπόν κάθε λίγο και λιγάκι δίνει αλλοιωμένα στοιχεία με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να βγάλει άκρη. Γι΄αυτό προφανώς και μπούχτισαν οι Εισαγγελείς. Στο μεταξύ η κυβέρνηση που καμώνεται ότι “κυνηγά την φοροδιαφυγή” επιτρέπει σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες των ΜΜΕ που φιγουράρουν σε όλες τις λίστες Λαγκάρντ να απολαμβάνουν προνομιακή μεταχείριση όπως εκατομμύρια ευρώ ΕΣΠΑ, ασφαλιστική ασυλία και πάει λέγοντας.
Η Ελλάδα είναι η απόλυτη Κολομβία των Βαλκανίων και θεωρούμε σχεδόν βέβαιο πως δεν είναι μακριά η στιγμή που Παπαγγελόπουλος και Ενωση Εισαγγελέων θα αλληλοκατηγορούνται για εμπόριο ηρωίνης ή για συγκάλυψη μεγαλεμπόρων. Το πράμα έχει βρωμίσει και μόνο η υποκρισία των εμπλεκόμενων τους επιτρέπει να βολεύονται με την ψευδαίσθηση ότι και η κοινωνία είναι τρυφλή-όπως η Δικαιοσύνη στην Κολομβία των Βαλκανίων. Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, για να περνάει η ώρα κι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, με μία ανακοίνωση του αναπληρωτή υπουργού, Δημ. Παπαγγελόπουλου, η οποία στρέφεται κατά εισαγγελικών λειτουργών, συνεχίζεται η “διαμάχη” στους κόλπους της Δικαιοσύνης.
Ο υπουργός στην αινιγματική ανακοίνωση αναφέρει: “Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πως υπάρχει Έλληνας Εισαγγελέας, που θα προτιμούσε να μειώνονται δραστικά μισθοί και συντάξεις και ο ελληνικός λαός να πληρώνει αβάσταχτους φόρους, αντί να πληρώνουν τους φόρους τους οι φοροφυγάδες και τις νόμιμες υποχρεώσεις τους οι διαπλεκόμενοι και οι κλέφτες του δημοσίου χρήματος. Επίσης, αναρωτιέμαι αν η ανακοίνωση, που υπογράφουν οι κ.κ. Τζαβέλας και Ζημιανίτης, αναφέρεται σε συγκεκριμένη υπόθεση και ποια είναι αυτή. Προς το παρόν… αυτά”.Πρόκειται για την τελευταία σκηνή μιας διαμάχης που ξεκίνησε μόλις χθες το πρωί, όταν η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδας εξέδωσε δελτίο τύπου για την πρόσφατη τροπολογία του άρθρου 177ΚΠΔ και την χρήση παράνομου αποκτηθέντος υλικού υπό προϋποθέσεις. Με την ανακοίνωση, οι εισαγγελείς αμφισβητούν τη συνταγματικότητα της διάταξης, (εδώ γελάστε όσο αντέχει η καρδούλα σας) κάνουν λόγο για «εργαλειακή χρησιμοποίηση» της Δικαιοσύνης, αλλά και ασυμβατότητα με βασικές δικαιοκρατικές παραμέτρους ως προς τα υπερασπιστικά δικαιώματα κατηγορουμένων. Η ανακοίνωση που είχε εκδόσει χθες η Ενωση Εισαγγελέων με την οποία εξέφραζε τη διαφωνία της για τη νομιμοποίηση των λιστών έχει ως εξής:
«Με το άρθρο 65 Ν 4356/2015 («Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές κ. ά διατάξεις») –το οποίο, μάλιστα προήλθε από τροπολογία μη υποβληθείσα σε δημόσια διαβούλευση-, εισήχθη παρέκκλιση από την εφαρμογή του άρθρου 177 § 2 ΚΠΔ, ώστε για ορισμένες κατηγορίες κακουργημάτων (αρμοδιότητας του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος ή του Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς), εφεξής να επιτρέπεται κατ’ αρχήν η αποδεικτική αξιοποίηση στοιχείων που έχουν συλλεγεί με μη νόμιμο τρόπο.
Με τη διάταξη αυτή, κατ’ ουσίαν επανέρχεται εν μέρει σε ισχύ η διάταξη ως είχε πριν την τροποποίησή της με το άρθρο 10 Ν 3674/2008. Ο νόμος εκείνος επιχείρησε τότε να ευθυγραμμίσει τη διάταξη του άρθρου 177 § 2 ΚΠΔ με τη σχετική νομολογία του Ανωτάτου Ακυρωτικού. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΕΕ, με αφορμή την εκ νέου τροποποίηση της διάταξης αυτής, εκφράζει τις επιφυλάξεις του, ιδίως διότι:
(α) Η τροποποίηση αφορά και πάλι σε βασική διάταξη του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί το έργο της ειδικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής αναθεώρησης του ΚΠΔ και παρά το αίτημα που η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος –και άλλοι επιστημονικοί φορείς- έχουν πλειστάκις υποβάλλει, να μην τροποποιούνται τα κείμενα των Κωδίκων με άσχετα νομοθετήματα, χωρίς την απαιτούμενη συστηματική και δογματική επεξεργασία, καθώς οι εφαρμοστές του δικαίου αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις συχνές και ευκαιριακές τροποποιήσεις του νόμου, με συνέπεια να γεννάται σύγχυση και ανασφάλεια δικαίου.
(β) Η νέα διάταξη δεν είναι εμφανές εάν και πώς συνάδει με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 19 § 3, σύμφωνα με την οποία «απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού (απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας) και των άρθρων 9 (άσυλο κατοικίας) και 9 Α (προστασία προσωπικών δεδομένων)».
(γ) Η νέα διάταξη εισάγει, με τρόπο νομικά μη αποδεκτό, ειδική δικονομική αντιμετώπιση ορισμένων κατηγοριών εγκλημάτων και κατηγορουμένων, ώστε η μεταχείρισή τους, στο πεδίο της επί ίσοις όροις άσκησης των υπερασπιστικών τους δικαιωμάτων να εγγράφεται ως ελεγχόμενη, όσον αφορά στη συμβατότητά της με βασικές δικαιοκρατικές παραμέτρους, όπως αυτές έχουν παγιωθεί από την εσωτερική νομολογία, αλλά και από εκείνη του ΕΔΔΑ.
(δ) Τέλος, η νέα διάταξη εξυπηρετεί τη διεκπεραίωση εκκρεμούς ποινικής υπόθεσης και, επομένως, υπόκειται ευλόγως σε κριτική ως νομοθετική παρέμβαση ad rem. Συνακόλουθα, δεν αποφεύγει να δημιουργήσει την εντύπωση εργαλειακής χρησιμοποίησης της Δικαιοσύνης για την επίτευξη ορισμένης πολιτικής ή στόχου, που δεν είναι συμβατή με τους κανόνες καλής νομοθέτησης και σεβασμού των διακριτών ρόλων των πολιτειακών λειτουργιών. Το ΔΣ της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος υπογραμμίζει την προσήλωση της εισαγγελικής αρχής στο στόχο της καταπολέμησης της διαφθοράς, πάντοτε εντός του συνταγματικού πλαισίου.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Ε.
Ο Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Τζαβέλλας, Αντεισαγγελέας Εφετών
O Γεν. Γραμματέας: Δημήτριος Ζημιανίτης, Αντεισαγγελέας Εφετών».
Τα Χάλια μας
Αν θέλαμε να συνοψίσουμε σε μια φράση το τι ήταν για την Ελλάδα το 2015 που μας άφησε, αυτή θα ήταν: ο θρίαμβος του εξευτελισμού και της γελοιότητας!… Οι επιλογές του επικεφαλής Α. Τσίπρα για συγκυβέρνηση, συμμαχία, μοίρασμα υπουργείων κ.λπ. αναδεικνύει το στοιχείο του εξευτελισμού των θεσμών και την γελοιότητα με ένα πρωτοφανή τρόπο και σκοπό την αρπαγή της εξουσίας. Πέρα από τις βαρουφακειές και τις χλαμύδες στη Σαλαμίνα, τα γαβγίσματα αξύριστων υπουργών, τα «πνιγμένα» οικονομικά σκάνδαλα μεγαλοϋπουργών ή το φρέσκο πολιτικό φλερτ με άλλοτε γραφικές τηλεπερσόνες, υπάρχει κάτι ακόμα πιο γελοίο: ο τρόπος που έχουμε αποδεχθεί εμείς, ως λαός, τη μεγαλειωδέστερη υποκρισία στην ιστορία των ελληνικών κυβερνήσεων: ο πύρινας αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ της ριζοσπαστικής αριστεράς και οι εξίσου οργισμένοι «στα τέσσερα» ΑΝΕΛ της λαϊκής ακροδεξιάς ψηφίζουν μνημόνια (με … «πόνο ψυχής», όπως λένε αντί να παραιτούνται, στοιχείο που τους καθιστά ακόμα πιο φαιδρούς) χωρίς πλατείες με αγανακτισμένους και, ως δια μαγείας, δίχως δελτία αυτοκτονιών εξαιτίας των μνημονίων.
Υπήρξε κάτι θετικό μέσα σε αυτή τη μίζερη, στη κυριολεξία, χρονιά του 2015;
Νομίζω ότι η άνοδος στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ ενός άπειρου, ανομοιογενούς, μέχρι πριν περιθωριακού και ιδεοληπτικού κόμματος που πάτησε πάνω σε μια πολιτική πλατφόρμα γενικής διαμαρτυρίας και άμετρων υποσχέσεων, ισοδυναμούσε με βουτιά στο άγνωστο. Μας αποκάλυψε όμως, έμπρακτα τι αξία είχαν αυτές οι υποσχέσεις της ασύστολης ψευδόμενης «αριστεράς» και ποια ήταν η αλήθεια. Το 2015 έπεσαν οι μάσκες και αποδείχθηκε πανηγυρικά ότι αυτό δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα φύλλο συκής, που επέτρεψε σε μια ομάδα πολιτικών να εκμεταλλευτούν την κρίση για να αδράξουν την εξουσία, με πραγματικό στόχο την νομή των αγαθών της και την διατήρησή της για όσο περισσότερο μπορούσαν.
Από αυτή την πλευρά, την διάτρηση δηλαδή της αριστερής φούσκας, νομίζω ότι το 2015 είχε και την θετική πλευρά του στο μέλλον της χώρας. Από εδώ και πέρα το πώς θα εκτιμήσει αυτή την αποκάλυψη της αριστερής φούσκας ο «ποιο έξυπνος λαός του κόσμου», όπως λέγεται ότι είναι οι Ελληνες, θα το δούμε μέσα στο 2016 για το οποίο κάθε πρόβλεψη θα είναι εκ των πραγμάτων παρακινδυνευμένη. Ακόμα και η καθιερωμένη ευχή «Καλή Χρονιά» @Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
Σάλο προκάλεσε ο εικαστικός βανδαλισμός αρχαίων γλυπτών. Μπά !!! γιατί αραγε;
Στη γέννηση της θεάς Αθηνάς, ο Διόνυσος, με πολύχρωμο σορτς, γυναικεία τσάντα και λουλούδι στο αυτί απολαμβάνει τον εαυτό του τραβώντας selfie με το κινητό. Ο Κέκροπας ντυμένος σαν χίπις, ο Ιλισσός φορώντας γυναικεία αξεσουάρ και δίπλα η Καλλιρρόη με το iphone, παρακολουθούν τη φιλονικία του Ποσειδώνα με την Αθηνά για την πόλη Αθήνα. Αυτό πάνω κάτω δείχνουν τα βιντεάκια που πόσταρε η γνωστή εταιρεία Gucci στο επίσημο προφίλ της στο Instagram, προκαλώντας σάλο και την οξύτατη αντίδραση της Unesco Πειραιώς και Νήσων η οποία κάνει λόγω για ευτελισμό κλασσικών έργων μοναδικού κάλλους και αισθητικής και εικαστικό βανδαλισμό των γλυπτών.
Όμως, γιατί είναι εικαστικό έγκλημα; Όλα αυτά δεν μοιάζουν με τις «ομορφιές» που βλέπουμε κάθε μέρα στα καρακιτσαριά τηλεοπτικά κανάλια των νταβατζήδων; Εκεί όπου αδερφές και παλικάρια γίνονται μαλλιά κουβάρια; Εκεί που το κιτς έχει γίνει αισθητική υψηλού επιπέδου; Εκεί όπου το κύκλωμα του Κολωνακίου με τις βιζιτούδες, τους γκέι μόδιστρους, τους συνοδούς κυρίων και κυριών είναι στην πρώτη γραμμή; Στην τηλεόραση των λαμπερών, ξανθών μπαλκονάτων ξανθιών κυριών δεν βλέπουμε να παρελαύνουν ομόφυλα ζευγάρια και περιχαρή να περιφέρουν την ευτυχία τους γιατί ο Αλέξης τους έκανε τη χάρη; Σιγά τι έκανε η Γκούτσι που προσέβαλε τα αρχαία αγάλματα και τα έκανε να μοιάζουν με τραβεστί στη Συγγρού (καμιά σύνδεση με τη ΝΔ, προς Θεού);
Δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να προβάλει όλα αυτά τα συγκεκριμένα πρότυπα τα οποία έχουν προκαλέσει έναν αχταρμά, μια σύγχυση από την οποία κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος. Και κανείς δεν ξεχωρίζει τι είναι. Είναι κανονικό αρσενικό; Είναι γυναίκα; Είναι κρυφογκέι ή μήπως είναι κρυφοάνδρας; Χάος και ξεφτίλα και σίγουρα αυτά δεν είναι ομοφοβικά σχόλια. Είναι η πραγματικότητα που κτίζουν μεθοδικά τέτοιες εταιρείες, τέτοιες τηλεοράσεις, τέτοια περιοδικά και… τοιούτοι που έχουν καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό ή το τηλεοπτικό τοπίο ή στην διαφημιστική αγορά που πουλάει και αγοράζει ό,τι βρει. Στην υγειά μας, μια εικόνα από το μέλλον είναι. Βγάλτε μια selfie για να διασκεδάσετε τη φτώχεια σας.
Ο γκαιμπελισμός της κυβέρνησης και το «πλεονέκτημα» του Τσίπρα
Η προπαγάνδα του Μαξίμου είναι για Όσκαρ διαστρέβλωσης της πραγματικότητας
Η δήλωση της Γεροβασίλη είναι πολύ χαρακτηριστική. Εφαρμόζει την κλασική μέθοδο του υπεύθυνου προπαγάνδας του Χίτλερ πως όσο μεγαλύτερο ψέμα πεις τόσο πιο εύκολα μπορεί να γίνει πιστευτό. Έτσι λοιπόν χωρίς καμία αιδώ από τη στιγμή που ο Κατρούγκαλος παρέδωσε το νομοσχέδιο στη δημοσιότητα, στην τρόικα και στα κόμματα τα κυβερνητικά στελέχη έχουν κλιμακώσει τη ρητορική τους πως δεν κόβεται καμία σύνταξη και ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα αυξηθούν κιόλας.
Τα πιστεύουν όλα αυτά; Προφανώς και ξέρουν ότι λένε ψέματα χοντρά. Γι’ αυτό και τα λένε ανερυθρίαστα. Όμως δεν έγκειται εδώ ακριβώς ο γκαιμπελισμός τους. Έγκειται σε ένα άλλο τρυκ που ωστόσο δεν αποτελεί εφεύρημα τωρινό για την κυβέρνηση του Τσίπρα και του Καμμένου. Το εφαρμόζει από την πρώτη μέρα της ανάληψης της διακυβέρνησης και έγκειται στον πολύ απλό κανόνα όπου: η κυβέρνηση θα εμφανίζεται ως μαχόμενη για τα δίκια του λαού, που δήθεν καταθέτει προτάσεις στήριξης των πληττόμενων από την κρίση και την ίδια ώρα που οι προτάσεις αυτές είναι απόρροια του μνημονίου που οι δανειστές κατά τα δικά της λεγόμενα επέβαλαν εκβιαστικά και πολλές φορές ακριβής αντιγραφή παλιότερων προτάσεων που είχαν αποκρουστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, θα ρίχνει το φταίξιμο στην αντιπολίτευση ότι δήθεν όποιος διαφωνεί με την κυβέρνηση παίρνει το μέρος των δανειστών. Το έκανε με τα capital controls, το έκανε με την υπογραφή του 3ου μνημονίου όπου το μόνο επιχείρημά της ήταν ότι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς γιατί και τα κόμματα της αντιπολίτευσης της ζητούσαν να φέρει συμφωνία πολύ πριν την παρέλευση του εξαμήνου.
Έτσι και τώρα λοιπόν ο Κατρούγκαλος έκανε κάτι απλό αλλά «σατανικό»: παρουσίασε την «αρχιτεκτονική» του νέου ασφαλιστικού, όπου παρά το γεγονός ότι πετσοκόβονται οι συντάξεις των μελλοντικών συνταξιούχων, αποσύρεται όποιο κίνητρο για ένσημο και εισφορές καθώς στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης όλες οι συντάξεις –όσα χρόνια δουλειάς και αν έχει κάποιος- θα κυμαίνονται στα ίδια πάνω κάτω επίπεδα, και τέλος δι’ αυτού του δρόμου πριμοδοτείται, τόσο η εισφοροδιαφυγή και η ιδιωτική ασφάλιση καθώς με τα σημερινά δεδομένα λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός κεφαλαιοποιητικού επί της ουσίας συστήματος δημόσιας ασφάλισης.
Όλα αυτά τα σερβίρισε ως «διάσωση του συστήματος με κοινωνική δικαιοσύνη» παρουσιάζοντας μάλιστα ως δική του πρόταση τη δημιουργία ενός υπερταμείου κύριας ασφάλισης ενώ είναι πρόταση των δανειστών εδώ και πολύ καιρό. Και την ίδια ώρα τι παραλείπει να κάνει; Μα να βάλει στο τραπέζι τις μειώσεις για τις τωρινές συντάξεις, αλλά και τις προτάσεις τους για αύξηση εργοδοτικών εισφορών και φόρο στις τραπεζικές συναλλαγές. Και το σχέδιο συνεχίζεται: Γνωρίζουν στην κυβέρνηση ότι το παρόν νομοσχέδιο έτσι όπως έχει κατατεθεί δεν αντιμετωπίζει άμεσα τις μαύρες τρύπες του ασφαλιστικού τώρα και ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανό να απορριφθεί ως έχει από τους δανειστές. Αυτό περίπου το προανήγγειλε ο Παπαδημούλης σήμερα.
Έτσι λοιπόν θα χρειαστεί να κοπούν και σημερινές συντάξεις για να καλυφθούν τα χρηματοδοτικά κενά του συστήματος. Ωστόσο έχοντας ακολουθήσει αυτή την τακτική η κυβέρνηση έναντι της αντιπολίτευσης και αφού η αντιπολίτευση έχει διαφωνήσει με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο του Κατρούγκαλου, χρεώνει στα κόμματα της αντιπολίτευσης το δίλημμα «αύξηση των εργοδοτικών εισφορών ή μείωση των συντάξεων» προκειμένου να αποφύγει ή τουλάχιστον να μετριάσει το πικρό ποτήρι του πολιτικού κόστους για την ίδια την κυβέρνηση και να πει για ακόμα μια φορά το φαιδρό: Εγώ το πάλεψα αλλά να βλέπετε εκτός από την τρόικα που έχει εμμονή με τη λιτότητα και τις περικοπές έχουμε και την «τρόικα εσωτερικού» που παίρνει το μέρος των δανειστών και υπονομεύει τις όποιες διαπραγματευτικές μου προσπάθειες για πιο δίκαιη κατανομή των βαρών.
Αυτό πάνω κάτω είναι το παιχνίδι το κυβερνητικό και η γκαιμπελική μεθοδολογία που ακολουθεί ο Τσίπρας γνωρίζοντας ότι στο τέλος θα κόψει συντάξεις. Στην απορία λοιπόν αν θα το περάσει αυτό το νομοσχέδιο και γιατί δεν έχει ήδη προκληθεί σεισμός ανυπολόγιστων ρίχτερ, που συνίσταται στο γεγονός γιατί δεν επαναστατεί ο κόσμος απέναντι στον Τσίπρα αφού με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση με την πρώτη ανακοίνωση ενός τέτοιου νομοσχεδίου θα είχαν ξηλωθεί και τα πεζοδρόμια η απάντηση είναι απλή. Καταρχήν, μηδέ προ του τέλους μακάριζε και κατά δεύτερον και πιο σημαντικό είναι ότι ο Τσίπρας έχει απέναντι του μια αναξιόπιστη στο σύνολό της αντιπολίτευση σε όλες τις πτέρυγες όπου ο κόσμος την έχει ταυτίσει και αυτή με τα μνημόνια και ο θυμός όσο και αν είναι μεγάλος για τους τωρινούς άλλο τόσο είναι και για τους προηγούμενους και δεν θέλει να γυρίσει πίσω.
Αυτό το ήξερε καλά ο Τσίπρας και γι’ αυτό τους αλυσόδεσε το καλοκαίρι με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου και κάνοντας γρήγορα εκλογές με το σύνθημα παλιό-νέο. Ασχέτως λοιπόν του ότι ακόμα και οι ψηφοφόροι καταλαβαίνουν την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι ότι ακόμα δεν διακρίνουν καμία εναλλακτική ουσιαστική λύση. Το πώς αντιδρούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο ασφαλιστικό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αυτή η αδυναμία διατύπωσης εναλλακτικής πρότασης απέναντι στον Τσίπρα όσο και αν αυτός έχει καταρρεύσει και ξεφτιλιστεί στη συνείδηση των ψηφοφόρων του τον κάνει να φαίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού και να χαριεντίζεται με Λεβέντηδες και οικουμενικές ασχέτως αν διαψεύδεται επισήμως αυτό το φλερτ. Σε κάθε περίπτωση και για τον Τσίπρα ισχύει το γνωστό ρητό στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος. Αυτό ακριβώς είναι και το πλεονέκτημά του στο παρόν πολιτικό σύστημα, το οποίο όμως δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Ως γνωστόν επίσης όπως και η φύση έτσι και η πολιτική απεχθάνεται το κενό.
Τέτοια Μνημονιάρα ούτε ο Παττακός με τα τανκς δεν θα μπορούσε να περάσει
Ο Γ. Σκαμπαρδώνης το έγραψε και τα λέει όλα.“Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας”.
Ολο το μεγαλεπήβολο «αντιστασιακό» σχέδιο του Τσίπρα για τους δανειστές κατέληξε σαν το «όχι» που λένε οι λιγωμένες γκόμενες. Εννοούν «ναι», αλλά δεν θέλουν να τις κακοχαρακτηρίσουν, πριν υποκύψουν σαν τη Γαλλία στον Αδόλφο μέσα στο βαγόνι. Οσο λοιπόν ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ και τ’ άλλα παιδιά κάνουν τσιγάρο, η διακορευθείσα Πρώτη Φορά Ανάσκελα κυβέρνησή μας χαρίζει χάντρες στη στενή κομματική πελατεία της και την παρακμή, που τάχα υποδύεται την τέχνη και τη «διανόηση» στην πολύπαθη χώρα μας. Ο στόχος είναι, αφενός, να μπορεί ο «επαναστάτης», που κάποτε μοίρασε ακριβοδίκαια τις ζαμπονοτυρόπιτες του κυλικείου στην κατάληψη του λυκείου του, να ισχυριστεί πως με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό τα βρήκε μεν λίγο μπαστούνια, αλλά να, ρε κουτομόγιες, διέπρεψε ως «μεταρρυθμιστής» κατά του μισητού έθνους και των «κοινωνικών αγκυλώσεών» του.
Σας έκοψαν κι άλλο συντάξεις, σας κοπάνησαν στο δόξα πατρί φόρους επί φόρων, γερμανικά με τη βούλα τα αεροδρόμια, αλλά οι επιφανείς χιμπαντζήδες του «προοδευτικού» βιοπολτού ανέλαβαν να αποψιλώσουν την Παιδεία από το μισητό ηρωικό πρότυπο και από όλα αυτά τα πολιτικώς μη ορθά περί έθνους, αγώνων, αίματος κ.λπ., ενώ ο Μήτσος θα μπορεί να αποκαταστήσει τον Μπάμπη, με συμβολαιογράφο, δόξη και τιμή. Το ‘χε καημό η μανούλα του να διασύρεται αστεφάνωτος υπό του κάθε καραγωγέος kι οσονούπω θα γίνει και μάνα, θεσμικώς, μόλις «ωριμάσει» η κοινωνία για να κατέβει άλλο ένα σκαλί στον βόθρο. Κι αν προχωρήσει καλπάζοντας η τεχνολογία, θα κατεβάσει και γάλα η παλιοσειρά.
Αφού στο ανάλγητο παγκόσμιο κεφάλαιο και το Μνημόνιο κατάφεραν να κάνουν μόνο χωρίστρα και στίλβωση υποδημάτων, είπαν να ρίξουν δυο τζούφιες πιστολιές στον Συκουτρή, στον Παπαρρηγόπουλο και τον θεσμό της οικογένειας, ευθυγραμμιζόμενοι με τα νεοταξίτικα φασιστοειδή σκουπίδια. Παρεμπιπτόντως, στην τοποθέτηση στη Βουλή κατά του γελοίου συμφώνου δεν θα είχα να προσθέσω ούτε λέξη στην ουσία όσων ορθώς είπε ο αγορητής του ΚΚΕ, αποδεικνύοντας πως είναι πιο σοβαρό από τους τυχοδιώκτες αριστεριστές τους οποίους ξεφορτώθηκε και τώρα τους τρώμε στη μάπα όλοι εμείς, αλλά και από μερικούς δεξιούς.
Ο στόχος, βέβαια, είναι διπλός: από τη μια να ικανοποιηθούν οι στενοί κομματικοί πελάτες της αριστερόστροφης χλαπάτσας, που αγαλλιάζουν με τη θεσμοθέτηση κάθε αφύσικης μπούρδας, και από την άλλη να σοκαριστούν και να αποπροσανατολιστούν οι ενάντιοι. Ξερνάει ο Φίλης μια τερατώδη αμφισβήτηση του πασιφανούς, ψηφίζεται μια παρενδυτική αποδομητική σαχλαμάρα που ανοίγει δρόμο για μαϊμού «οικογένειες», κι ενώ οι ημέτεροι σεληνιάζονται από την πολύ προοδευτική ηδονή, τα προαπαιτούμενα περνούν σαν τρένο, οι φόροι αυξάνονται σαν κουνέλια σε οίστρο και δεν τρέχει κάστανο. Τέτοια Μνημονιάρα ούτε ο Παττακός με τα τανκς δεν θα μπορούσε να περάσει, αν και δεν ήτο τόσο νεοφιλελεύθερος όσο ο Αλέξης. Ορθώς λέει ο εργαζόμενος λαός «Ο Θεός να σε φυλάει από αριστερό αφεντικό». Και από αριστεριστή πρωθυπουργό, θα προσέθετα. Πολλά «προοδευτικά» πρόβατα, όμως, κάνουν συγκινημένα «μπεεε», διότι ο Γρηγόρης στα θεωρεία γεύθηκε από τη χαρά του τη μασέλα του «συντρόφου» του. «Ψωμί, τυρί δεν έχουμε, λουλούδια για τ’ αρχίδια μας γυρεύουμε» λένε κάτω στο λιμάνι, όμως, μην ανησυχείτε, έχει και πιο κάτω. @antinews
Επιμέλεια GYPAS
http://terrapapers.com/?p=35797
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου