Σύμφωνο Οπισθοδρόμησης
Το τρίτο φύλο, αδυνατώντας να αναπαραχθεί δια της κανονικής σεξουαλικής οδού, βρήκε και διεκδικεί έναν θεσμικό τρόπο για να το κάνει, την υιοθεσία!!! Και μη μου πείτε ότι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι, “περήφανο για τη σεξουαλική του ιδιαιτερότητά”, δεν θα φροντίσει να επηρεάσει προς την ίδια “περήφανη” κατεύθυνση και τα παιδιά του (αν μη τι άλλο, λειτουργώντας ως γονεϊκό πρότυπο) Υπάρχει μια σωλωμόντια λύση για την υιοθεσία από γκέη, να γίνεται σε ηλικία που τα παιδιά θα είναι αρκετά μεγάλα ώστε να αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ετερόφυλο κι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι και να έχουν το δικαίωμα της επιλογής!!! Επειδή τα αποτελέσματα αυτής της λύσης είναι ευνόητα και προβλέψιμα, ακούω ήδη τις γνωστές υστερικο-προοδευτικές κραυγές: συντηρητικός, ομοφοβικός, ρατσιστής, κλπ!!! Μια άσωτη ανθρωπότητα δεν σώζεται με τίποτα. @Δημήτριος Χοροσκελης
Αντί οι άνθρωποι να πηγαίνουν μπροστά κάνουν τεράστια άλματα προς τα πίσω. Αντί να καταργηθούν όλα τα κτητικά συμβόλαια συμβίωσης (λέγονται και γάμοι) τώρα πολλαπλασιάζονται με νέες “πράξεις συμβολαίου”. Με αγαπάς; Βάλε την τζίφρα σου κι αν πεθάνεις θα πάρω το σπίτι! Έλα να κάνουμε κοινή φορολογική δήλωση να χαρούμε που το Κράτος μάς αποδέχεται ως ζεύγος νόμιμο. Το θέμα είναι το δικαίωμα που τελικά δεν είναι δικαίωμα αλλά παραδοχή ότι είσαι κατώτερο ον και ζητάς την αποδοχή σου από το Κράτος.
Η αποδοχή σου από την κοινωνία θέλει πολύ δουλειά, ακόμη διότι τα τελευταία περιστατικά δηλώνουν απλά πρόκληση και όχι αξίωση σεβασμού. Το να βγάζεις το βυζί σου έξω όπως το “κίνημα” των Femen δεν είναι φτύσιμο στα μούτρα της κοινωνίας αλλά σεξιστική εκμετάλλευση του ίδιου του κορμιού σου για να δείξεις την διαφορετικότητα σου έχοντας κάνει πρώτα αποτρίχωση αιδοίου, μποτοξάκι και τρεις ώρες γυμναστήριο καθημερινά παλεύοντας την κυτταρίτιδα. Το ίδιο και με τις ανταλλαγές φιλιών έξω από εκκλησίες των ομόφυλων ζευγαριών. Αντί να παλεύουμε για λιγότερες εκκλησίες εμείς παλεύουμε να υπάρχουν εκκλησίες για να έχουμε αφορμή να τις φτύνουμε ή να τις προκαλούμε “κάνοντας επανάσταση”.
Το φοβερότερο όλων είναι το ζήτημα των υιοθεσιών από ομόφυλα ζευγάρια. Αντί να παλεύουμε το νόμιμο εμπόριο ψυχών να μειωθεί, ανοίγουμε μεγαλύτερα πολυκαταστήματα για να γίνουμε κι εμείς γονείς. 1,000 ευρώ το κατεψυγμένο ωάριο και 10,000 ευρώ η παρένθετη “μητέρα”. Το σπέρμα πωλείται φθηνότερα κι έτσι οι ομόφυλες δεν θα έχουν έξοδα αφού είναι σίγουρες ότι θα έχουν ασφάλεια που θα καλύπτει τον τοκετό αύριο το πρωί. Το πώς θα θραφεί το παιδί εν μέσω κρίσης ούτε λόγος. Για το πού θα μεγαλώσει το παιδί, αν υπάρχει σχολείο να πάει το παιδί, αν υπάρχει νοσοκομείο να νοσηλευτεί το παιδί, αν θα έχει εμβόλια το παιδί, αν θα έχει μέλλον το παιδί, ούτε λόγος. Δε μάς νοιάζει το παιδί διότι το παιδί είναι το όχημα να λέμε ότι εμείς είμαστε διαφορετικοί. Σαν εκείνα τα έρμα ετερόφυλα ζευγάρια που κάνουν παιδί γιατί νιώθουν άβολα, όταν όλοι οι φίλοι έχουν αφήσει το κύτταρό τους ως κληρονομιά στον πλανήτη! Τις κληρονομιές των αθανάτων και αλάνθαστων ανθρώπων βιώνει πραγματικά ολόκληρος ο πλανήτης.
Τώρα που οι μετανάστες έρχονται ανοίγει περισσότερο η αγορά του παιδιού. Πάρτε Συρόπουλα που κατάφεραν να σωθούν από πνιγμένες μανάδες και Ιρακινούλα να γίνουμε όλοι Αντζελίνα και Μπραντ. Οι πόλεμοι μαίνονται καλά και η προσφορά θα είναι μεγάλη. Όσο για τα παιδιά με αναπηρία στα αζήτητα των ιδρυμάτων θα μένουν πάντα διότι εμείς θέλουμε “ζωή χωρίς προβλήματα με ροζ και σιελ καρδούλες” να διαιωνίσουμε το όνομα και τον κομπλεξισμό μας μέσω υγιούς τέκνου διότι ο εγωισμός μας χωρά αθανασία μόνο μέσω κυττάρου δυνατού. Όλοι κρύβουμε τον Χιτλεράκο μέσα μας, ας μην κοροϊδευόμαστε.
Αντί να αποτιναχτεί ο ζυγός του υπερτιμημένου θεσμού της οικογένειας εμείς παλεύουμε να κάνουμε κι άλλες. Οι οικογένειες χτίζονται στον δρόμο και όχι στα κυριακάτικα εορταστικά τραπέζια. Ο φίλος είναι αδελφός αλλά ο αδελφός μόνο στα χαρτιά συμβολαίου κληρονομιάς και γέννησης είναι σίγουρο ότι είναι.
Κάποτε έκαιγαν τα σουτιέν οι γυναίκες για την απελευθέρωση του κορμιού τους, αλλά άνευ παιδείας και πολιτισμού αυτό που κατάφεραν είναι να μειώσουν την τιμή του γυναικείου κρέατος που κρέμεται από τα τσιγκέλια των τηλεοράσεων, των διαφημίσεων, των κωλόμπαρων και βέβαια να εκτιναχθεί το traffiking στο ταβάνι. Αυτό ακριβώς θα καταφέρουν και οι επαναστάσεις των πολύχρωμων σημαιών και των δημοσίων μπαλαμουτιασμάτων των ομόφυλων. Η προβολή της σεξουαλικότητας απλά ανεβάζει την προσφορά της πώλησής σας και οι ομόφυλοι δεν θα εξαιρεθούν τώρα που μπαίνουν μέσω νομιμότητας στις αγορές του κόσμου. Τα σουτιέν όχι μόνο δεν καταργήθηκαν αλλά έγιναν και πιο πρόστυχα που τα φοράνε “απελευθερωμένες” φεμινίστριες.
Ως Έλληνες πολίτες οι ομόφυλοι ζητάνε την αποδοχή τους από ένα κοινοβούλιο το οποίο έχει υπερψηφίσει την καταπάτηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δηλαδή, πρώτα είσαι ομόφυλος και μετά άνθρωπος; Καμία εντύπωση δεν προκαλεί που ο νόμος για το συμβόλαιο συμβίωσης που αφορά αποκλειστικά κληρονομικά και οικονομικά θέματα συζητείται την ώρα που είναι έτοιμα τα τρίτα προαπαιτούμενα του μνημονίου για ψήφιση; Είναι κρίμα που μέσα στον πανικό τσίμπησαν το δόλωμα των ρατσιστόμουτρων και των παπαδαριών κι έγιναν το προπέτασμα καπνού για το Σύμφωνο Απεβίωσης όλων των Ελλήνων.
Πάμε με ταχύτατα βήματα προς τα πίσω και η εξέλιξη του κάθε είδους αγώνα δεν είναι τίποτε περισσότερο από την οπισθοδρόμηση προς τον Μεσαίωνα. Να πάρουμε την έγκριση της Βουλής όπως έπαιρναν το συγχωροχάρτι από τον Πάπα. Να γίνουμε όλοι νοικοκυραίοι. Να ζήσουμε στο σπίτι μας ήσυχα είτε με τον ετερόφυλο σύζυγο είτε με τον ομόφυλο. Να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, είτε τα βιολογικά είτε τα υιοθετημένα, με τους καλλιεργημένους από την κοινωνία ψυχαναγκασμούς μας. Να γίνουμε όλοι Τάξη των Νομίμων. Να βιώνουμε με Σύμφωνα και όχι ως ελεύθεροι άνθρωποι. Να κάνουμε ομαδούλες και κομματάκια για να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους. Λες και ο άνθρωπος κρίνεται με το τι έχει ανάμεσα στα σκέλια του.
Όμως ο άνθρωπος κρίνεται με αυτό που έχει μέσα στο κεφάλι του κι όλα δείχνουν ότι όσο οι άνθρωποι φουσκώνουν σαν παγόνια τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, τόσο τα εσωτερικά τους ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια από την βελόνα του ηθικού και του νόμιμου. Η διαφορετικότητα άλλαξε τον κόσμο και οι διαφορετικοί δεν καθόταν σε κανένα τραπέζι με τους νόμιμους κρατιστές να διαπραγματευτούν την ζωή, τις αξίες και τα δικαιώματά τους. Η ζωή και η ιστορία τους σήκωσε πολύ ψηλότερα από την ευθεία του βλέμματος των δήθεν καθωσπρέπει ανθρώπων διότι χωρίς αυτούς η ζωή θα ήταν ένα συμβόλαιο συναινετικής επιβίωσης. @Κατερίνα Γκαράνη
Απατεώνες ή τανκς
Περιμέναμε μια κυβέρνηση με καθαρά και άφθαρτα πρόσωπα για να μάθουμε ότι για να στηριχθεί η Δημοκρατία πρέπει να είσαι μεγάλο λαμόγιο, μεγάλος μπαταχτσής και μεγάλο καθίκι. Δημοκρατία που δεν είναι κομματική δεν είναι δημοκρατία. Αν όλα τα κόμματα δεν στηρίξουν τα κόμματα που έχουν φάνε τον άμπακο και δεν έδωσαν ποτέ λογαριασμό, τότε θα έρθουν οι συνταγματάρχες και οι βασιλιάδες. Αυτά δεν τα ακούς στα καφενεία του χωριού από χαραμοφάηδες που μετά από δέκα τσίπουρα δεν ξέρουν πού πατάνε και πού βρίσκονται αλλά τα ακούς στην Βουλή των Ελλήνων και μάλιστα από τον εξοχότατο αριστερούλη πρόεδρο αυτής, Νικόλαο Βούτση.
Όπως μάθαμε από τον εξοχότατο δημοκρατικό και πάνω απ’ όλα αριστερότατο προεδράρα, τους τελευταίους τρεις μήνες οι δανειστές πιέζουν να καταργηθεί το ακατάσχετο που ισχύει για το 40% της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να πληγούν βαρύτατα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που είναι υπερχρεωμένα και έχουν στηρίξει τις ρυθμίσεις του δανεισμού τους στην κρατική επιχορήγηση. Αντί, λοιπόν, ο αριστερότατος να τρίβει τα χέρια του λέγοντας “εδώ θα τα πληρώσετε όσα φάγατε και λογαριασμό δεν δώσατε στέλνοντας την Ελλάδα στον πάτο με τα πανηγύρια σας” πήρε απάνω του το θέμα και έκρουσε κώδωνα κινδύνου.
Ακούστε τι είπε ο προεδράρας: “Αυτό σημαίνει άμεση χρεοκοπία δύο μεγάλων και ιστορικών κομμάτων”. Ώπα, τα ιστορικά κόμματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν από τις στοίβες χρημάτων που έκαναν από κρατικές επιχορηγήσεις και από τα δάνεια τραπεζών και ο Σύριζα φόρεσε μαύρη πλερέζα. Όχι δεν φόρεσε τα μαύρα, ούτε δάκρυ έχυσε για όσα ψηφίζει ακατάπαυστα εναντίον των πολιτών που τους οδηγεί σε χρεοκοπία ζωής αλλά για τους Νουδούληδες και τους Πασοκούληδες που θα χάσουν τους ναούς τους που προσκυνούσαν δεκαετίες για ένα ρουσφέτι λαμογέικο σκίζουν τις δαντελένιες τους κιλότες.
Ο προεδράρας δεν σταμάτησε εκεί αλλά παίρνοντας αφορμή από την οικονομική καταστροφή των κομμάτων χρόνιας κλεψιάς είπε και το απίστευτο που πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα κάτω από τους μεγάλους θεωρητικούς της (πραγματικής) Αριστεράς που θυμάται ο πρωθυπουργάρας όταν δεν συναντιέται με δικτάτορες τύπου Αιγυπτίου αλ Σίσι και μακελάρηδες τύπου Νετανιάχου.
“Να βοηθήσουμε όλοι να βγούμε από την κρίση με πανίσχυρα δημοκρατικά κόμματα, με διαφάνεια και θεσμική ενίσχυση. Είμαι κάθετα αντίθετος με την προσπάθεια να απαξιωθεί και να πεθάνει το παρόν πολιτικό σύστημα και τα κόμματα και να αναζητήσουμε, άλλοι λοχίες και άλλοι βασιλιάδες”. Δηλαδή, αν δεν έχουμε όλα αυτά τα υπέροχα, υπέρλαμπρα, πεντακάθαρα κόμματα τότε η Δημοκρατία κινδυνεύει από αυτούς που θα φέρουν Κονδύληδες και Βασιλιάδες Παύλους. Ή θα έχουμε όλους αυτούς ή πάμε για χούντα και βασιλεία.
Ο Βούτσης μπορεί να έφαγε ένα ταψί τσιζ κέικ πριν ανεβεί στο βήμα αλλά ο εγκέφαλός του μια χαρά λειτουργεί όταν θέλει να βάλει το δίλημμα: Απατεώνες ή τανκς. Ο λαός πουθενά στο λογίδριο του Βούτση. Ο λαός είναι ένας μαλάκας ο οποίος αν χαθούν τα λαμογιοκόμματα τότε θα πέσει με τα μούτρα σε λοχίες και βασιλιάδες ως φαστιστολαός που είναι. Τα κόμματα έφεραν την δημοκρατία στην Ελλάδα και όχι ο λαός κι αν ο λαός πληρώνει τις απατεωνιές που έφεραν χρέος και επιβαλλόμενο χρέος συν κατοχή το 2010 στην Ελλάδα, πρέπει να τα στηρίξουμε διότι χωρίς αυτά πάμε χαμένοι.
Ξέρει πολύ καλά ο Βούτσης να δουλεύει για όλα τα στρατόπεδα. Πέρα από την στήριξη που δείχνει στα κολλητάρια του Πασόκους και ΝΔκρατες βγάζει λάδι παράλληλα τις δικτατορίες και τις βασιλείες που άλωσαν το κορμάκι του λαού αφού εμμέσως πλην σαφώς ο Βούτσης μάς είπε ότι αυτοί δεν καταχράστηκαν χρήμα και ο λαός θα τους επιλέξει αν καταρρεύσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Δεν έβαλε τυχαία τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα στην ίδια φράση. Για τον Βούτση και την παρέα του μόνο κομματικό σύστημα υπάρχει και όχι πολιτικό. Όποιος είναι εκτός κομμάτων είναι και εκτός δημοκρατικού τόξου (που έλεγε και ο μνημονιακός αριστερός μπάρμπα Φώτος Κουρέλας)
Δεν κρατούν πλέον ούτε τα προσχήματα, τόσο για όσα αντιλαϊκά ψηφίζουν όσο και για το πόσο φασιστοειδή είναι. Λειτουργούν φανερά ως μία Κόζα Νόστρα μέσα στο κοινοβούλιο που ο ένας καλύπτει τα νώτα του άλλου και πετάνε στον λαό την απειλή ότι χωρίς τους μαφιόζους θα έρθει η ΕΣΑ να μάς σύρει στα υπόγεια της Ασφάλειας για μια βραδιά φάλαγγας. Παίρνουν τον όρκο για ομερτά μπροστά στα μούτρα μας μετατρέποντας την Βουλή από σπίτι του λαού σε μαφιόζικη γιάφκα. Στήνουν καρτέρι στην Δημοκρατία όποτε κινδυνεύει η φατρία τους και κονομάνε μέσω φόρων όλοι μαζί βάζοντάς σου ως όπλο την απειλή κάθε μέρα στο κούτελο. Νονοί παντός καιρού και με την επιχείρηση “Κόμμα” ως τέλεια κάλυψη. @ Γιάννης Λαζάρου
Ο φασισμός της ομάδας
Το Κύμα (The Wave, Αμερική, 1981-De Welle, Γερμανία, 2008) είναι μια ταινία που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στο Cubberley High School in Palo Alto, California το 1967. Πρόκειται για ένα κοινωνιολογικό πείραμα ψυχολογίας της μάζας που συνέλαβε και έθεσε σε εφαρμογή ο καθηγητής ιστορίας Ron Jones, του εν λόγω γυμνασίου. Η αφορμή δόθηκε από μια απορία μαθητή κατά τη διάρκεια του μαθήματος για τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο που δεν μπορούσε να κατανοήσει πώς ένας ολόκληρος λαός μπόρεσε να συναινέσει σε τέτοια οφθαλμοφανή εγκλήματα και ο οποίος θεώρησε ότι τα εγκλήματα των ναζί δεν θα μπορούσαν να συμβούν ξανά, αφού πλέον γνωρίζουμε τι συνέβη άρα μπορούμε και να τα εμποδίσουμε.
Ο καθηγητής μη μπορώντας να δώσει στους μαθητές του να καταλάβουν ότι ο κίνδυνος υφίσταται διαρκώς, ξεκίνησε ένα πείραμα που σύντομα πήρε τρομακτικές διαστάσεις ξεφεύγοντας από τα στενά όρια της τάξης και κατέληξε σε μια τραγωδία. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι δέκα χρόνια αργότερα το σχολείο θα κλείσει εξαιτίας της έλλειψης μαθητών που ήθελαν να φοιτήσουν εκεί.
Χρησιμοποιώντας μερικά από τα καίρια χαρακτηριστικά του ναζισμού και προσαρμόζοντάς τα στα δεδομένα της εποχής και της τάξης δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού. Πειθαρχία, αυταρχικότητα, ένας αρχηγός που εμπνέει, ομαδοποίηση, ένας χαιρετισμός για τα μέλη της ομάδας, ένα σύμβολο – σημαία, ιδιαίτερες στολές, τσιτάτα του στυλ: «δουλεύετε σαν ένας», η δημιουργία εχθρών σε κάθε φωνή αντίδρασης και το υπόστρωμα ήταν έτοιμο.
Προσθέστε σ’ αυτά τα υλικά την έμφυτη τάση των ανθρώπων να δημιουργούν ομάδες λόγω κοινωνικότητας αλλά και για λόγους επιβίωσης, την ψυχολογία της μάζας και την πίεση που ασκεί η ομάδα στα μέλη της και θα καταλάβετε πόσο εύκολο είναι να επηρεάσεις τα άτομα ξεχωριστά και να τα οδηγήσεις εκεί ακριβώς που θέλεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η ομάδα δίνει μια ταυτότητα και μια υπόληψη στο μη εκπαιδευμένο άτομο, που τόσο έχει ανάγκη.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της ταινίας είναι ότι απαιτεί να σκεφτείς πάνω στο θέμα για να διαπιστώσεις ότι αυτή η δυνατότητα όχι μόνο βρίσκεται σε λανθάνουσα μορφή μέσα σε όλους μας αλλά αν καταφέρεις να προχωρήσεις τη σκέψη σου λίγο παραπάνω θα δεις ότι εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις κοινωνίες μας σήμερα. Θέλετε παραδείγματα; Σκεφτείτε τότε τα κόμματα (έχουν μια σημαία, καταδικάζουν κάθε εξωτερική κριτική, πιέζουν τα μέλη τους να συμμορφωθούν με τις εκάστοτε εντολές, έχουν φανατικούς οπαδούς και βλέπουν εχθρούς παντού έξω από αυτούς).
Σκεφτείτε την Ε.Ε η οποία έχει σύμβολο, έχει φανατικούς θιασώτες, έχει εχθρούς τους αντιευρωπαϊστές (ή μάλλον πιο σικ: ευρωσκεπτικιστές γιατί το «αντί» καταδεικνύει αυτήν την εχθρότητα), πιέζει τα μέλη της να συμμορφωθούν με τις εντολές της, είναι αυταρχική κ.ο.κ.
Οι δύο ταινίες που διαπραγματεύονται το ίδιο θέμα διαφέρουν σε αρκετά σημεία. Φυσικά η παλαιότερη είναι πιο ακατέργαστη σκηνοθετικά, μικρότερη σε διάρκεια και σε προϋπολογισμό, μα ταυτόχρονα είναι πιο πιστή στην αναπαράσταση αφού δεν φλυαρεί πάνω στις προσωπικές ζωές των μαθητών. Όποιος θέλει την πραγματική ουσία της ταινίας θα τη βρει στην παλιά, όποιος θέλει μαζί με την ουσία και ένα πιο φαντασμαγορικό θέαμα ας δει την καινούργια. Πρόκειται για μια σοκαριστική, πολύ δυνατή ταινία που η εντύπωση που αφήνει μένει χαραγμένη για καιρό στη μνήμη του θεατή. Το σημαντικό είναι να στοχαστείτε πάνω στο θέμα της. @Τρύφων Λιώτας
http://terrapapers.com/?p=35473
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου