Είμαστε πιόνια σε μεγαλύτερο παιχνίδι απ’ ό,τι συνειδητοποιούμε Κατανοώντας την ερχόμενη «Μεγάλη Επανεκκίνηση»

Κατανοώντας την ερχόμενη «Μεγάλη Επανεκκίνηση»

Είναι δυνατό  να βγάλεις νόημα από την ανοησία;

Τόσα πολλά αυτές τις μέρες είναι ένα ασυνάρτητο χάος. Είναι μια πλήρης ανοησία. (…) (…)

Δεν ενδιαφέρονται για εμάς

Ενώ ζητήματα όπως η αλλαγή του κλίματος και η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθούν πλήρως και να αναλυθούν, οι άμεσες απειλές για τη ζωή μας ή / και τα προς το ζην είναι πολύ πιο συγκεκριμένα και κάτι που μπορούμε να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε.

Τέτοιες άμεσες και απευθείας απειλές βρίσκονται τώρα πλήρως στο παιχνίδι και, για άλλη μια φορά, συνοδεύονται από αφηγήσεις που έρχονται σε πλήρη αντίθεση μεταξύ τους. Μιλώ για τον Covid και τους τρόπους με τους οποίους οι εθνικοί και παγκόσμιοι διευθυντές μας επιλέγουν να ανταποκριθούν (ή όχι).

Είναι ένα πραγματικά ασυνάρτητο χάος, για το οποίο τόσο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και τα όλο και τα όλο και περισσότερο άσχετα μέσα ενημέρωσης εργάζονται αρκετά σκληρά για να μας παραπληροφορήσουν. 

Η βασική αφήγηση για τον Covid-19, στη Δύση, είναι η εξής:

• Είναι μια εντελώς θανατηφόρα και νέα ασθένεια.
• Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες.
• Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πειραματικές ελεγχόμενες με placebo δοκιμές για την υποστήριξη ορισμένων από τους θυελλώδεις ισχυρισμούς εκεί έξω σχετικά με διάφορα  απατεντάριστα, φθηνά και ευρέως διαθέσιμα συμπληρώματα και φάρμακα.
• Οι υγειονομικές αρχές ενδιαφέρονται για τη διάσωση ζωών.
• Στην πραγματικότητα νοιάζονται τόσο πολύ, που μαζί με πολιτικούς αποφάσισαν να κλείσουν εντελώς τις οικονομίες.
• Υπάρχει ένα τεράστιο δεύτερο κύμα που μαίνεται στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το περιορίσουμε, εκτός από το κλείσιμο επιχειρήσεων και την δυνατότητα των ανθρώπων να ταξιδεύουν και να συγκεντρώνονται.
• Πρέπει να φοβάστε αυτόν τον ιό και την σχετιζόμενη με αυτόν ασθένεια.
• Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε ένα εμβόλιο.

Η εναλλακτική αφήγηση, που έχω ανακαλύψει μετά από 9 μήνες σχεδόν καθημερινής έρευνας και ρεπορτάζ, είναι αυτή:

• Δεν είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη ασθένεια και σίγουρα δεν είναι καινούργια.
• Υπάρχει μια τεράστια ποικιλία πολύ αποτελεσματικών, φθηνών και ευρέως διαθέσιμων προληπτικών συμπληρωμάτων και θεραπειών, συμπεριλαμβανομένων (αλλά μη περιοριζόμενων σε αυτά).
  • Βιταμίνη D
  • Ιβερμεκτίνη
  • Υδροξυχλωροκίνη
  • Ψευδάργυρος
  • Σελήνιο
  • Φαμοτιδίνη (Pepcid)
  • Μελατονίνη
• Η χρήση ενός συνδυασμού αυτών των κυρίως μη συνταγογραφούμενων συμπληρωμάτων θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται να μειώσει τη σοβαρότητα της ασθένειας και το ήδη χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας κατά 90% ή (πιθανώς) περισσότερο.
• Οι Δυτικές υγειονομικές αρχές έχουν δείξει είτε μηδενικό ενδιαφέρον για τα αποτελέσματα μελετών που διεξήχθησαν κυρίως σε φτωχότερες χώρες σε αυτές τις συνδυασμένες θεραπείες ή…
• Έχουν διεξαγάγει ενεργά μελέτες που έχουν σχεδιαστεί για να αποτύχουν έτσι ώστε αυτές οι φθηνές, αποτελεσματικές θεραπείες να μπορούν να απορριφθούν ή…
• Έστησαν κατάλληλες μελέτες,  οι οποίες όμως ξεκίνησαν αργά, και έχουν πολύ μεγάλες περιόδους έρευνας και πιθανότατα δεν θα τελειώσουν προτού αναπτύξουν βιαστικά ένα εμβόλιο.

Παρεμπιπτόντως – κάθε ένας από τους ισχυρισμούς και τις τοποθετήσεις  μου υποστηρίζεται από συνδέσμους και υποστηρικτικά έγγραφα από επιστημονικές και κλινικές δοκιμές και μελέτες. Δεν εικάζω εδώ. Επαναλαμβάνω τη σύνοψη της έρευνας αξίας δέκα μηνών.

Το συμπέρασμα που βγάζω από την αφήγησή μου (απέναντι στη δική τους) είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να υποθέσουμε ότι η δημόσια υγεία ή η διάσωση ζωών έχει καμία σχέση με την εξήγηση ή την κατανόηση των ενεργειών αυτών των «διαχειριστών» της υγείας (δεν μπορώ να αναγκάσω τον εαυτό μου να χρησιμοποιήσει λέξη «αρχές»).

Αφού εξαλείψουμε το αδύνατο – δηλαδή ότι κατά κάποιο τρόπο αυτοί οι τεράστιοι, καλά χρηματοδοτούμενοι φορείς έχουν παραβλέψει μήνα μετά από μήνα συσσωρευμένα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την ιβερμεκτίνη, την υδροξυχλωροκίνη, τη βιταμίνη D, τη NAC, τον ψευδάργυρο, το σελήνιο και την δοξυκυκλίνη/αζιθρομυκίνη – αυτό που μένει πρέπει να είναι η αλήθεια.

Λυπάμαι που λέω, το αντίθετο από όλα αυτά προέκυψε ως αλήθεια.

Οι ιατροί στο σύστημα NHS του Ηνωμένου Βασιλείου σκόπιμα χρησιμοποίησαν τοξικές δόσεις υδροξυχλωροκίνης, πάρα πολύ αργά στον κύκλο της νόσου για να βοηθήσουν, απλώς  για να «επιχειρηματολογήσουν»  εναντίον της υδροξυχλωροκίνης.  Μάλλον ήθελαν απεγνωσμένα να αποτύχει αυτό το φάρμακο, οπότε το έκαναν να αποτύχει.

Αφού έστησαν σκόπιμα τη δίκη τους  δοκιμή για αποτυχία, κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Η υδροξυχλωροκίνη δεν βοηθάει, και μάλιστα κάνει τα πράγματα χειρότερα».

Σημειώστε ότι για να μπορέσουν να υποβάλουν αυτόν τον ισχυρισμό, έπρεπε να είναι πρόθυμοι να προκαλέσουν βλάβη – ακόμη και να αφήσουν ανθρώπους να πεθάνουν. Τι είδους λειτουργός υγείας το κάνει αυτό;
Όχι κάποιος που έχει πραγματικά συμπόνια, καρδιά ή λειτουργικό επίπεδο συμπάθειας. Είναι ένα φοβερό συμπέρασμα, αλλά είναι αυτό που μένει μετά την εξάλειψη του αδύνατου.

Ξεπερνώντας τον συναισθηματικό χτύπημα
Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι υπάρχουν φτηνές, ασφαλείς και σημαντικά προστατευτικές συνθέσεις για τον περιορισμό τόσο των θανάτων από κορωνοϊό όσο και της σοβαρότητας της νόσου.

Ωστόσο, όλες οι κύριες λεγόμενες υγειονομικές αρχές στις μεγάλες δυτικές χώρες αγνοούν σχεδόν εντελώς, εάν δεν τις απαγορεύουν πλήρως, αυτές τις ασφαλείς, φθηνές και αποτελεσματικές συνθέσεις.

Αυτό είναι τρελό για ανεξάρτητους παρατηρητές όπως εγώ (και εσείς) επειδή τα δεδομένα είναι τόσο σαφή. Είναι αναμφισβήτητο σε αυτό το σημείο. Αυτά τα φάρμακα και οι θεραπείες δεν λειτουργούν μόνο, αλλά λειτουργούν πραγματικά καλά.

Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να απορροφήσουν τα δεδομένα, πόσο μάλλον να προχωρήσουν πέρα από αυτά για να παλέψουν με τις ενοχοποιήσεις. Γιατί; Επειδή τέτοια δεδομένα καταστρέφουν τα πιστεύω. Η απορρόφηση αυτών των πληροφοριών δεν είναι μια διανοητική διαδικασία. Είναι μια συναισθηματική διεργασία.

Δεν ξέρω γιατί η ανθρώπινη φύση αποφάσισε να επενδύσει τόσο πολύ στην ανάπτυξη ενός στεγανού τείχους γύρω από τα συστήματα των πεποιθήσεων που ελέγχουν τις πράξεις και τις σκέψεις μας. Αλλά έχει.

Είμαι βέβαιος ότι υπήρχε κάποιο ισχυρό εξελικτικό πλεονέκτημα. Αυτό που τώρα οικειοποιούνται καθημερινά προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μας ωθούν προς τις επιθυμητές κατευθύνσεις. Αυτό που αξιοποιείται από άθλιους πολιτικούς, μεταπράτες, ψεύτικους γκουρού και απατεώνες για να απομακρύνει το πλεονέκτημα από τον λαό και προς τον εαυτό τους.

Η καλωδίωση του νευρικού δικτύου των πεποιθήσεων είναι αυτό που είναι. Πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό και να προχωρήσουμε.

Μερικά άτομα θα είναι πολύ πιο γρήγορα στη διαδικασία προσαρμογής τους από άλλα. [Συγκεκριμένα, η φυλή Peak Prosperity  (Κορυφή της Αφθονίας) έχει πολλούς γρήγορους ρυθμιστές, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι τα θέματα που καλύπτουμε – σκληρά θέματα – τείνουν να προσελκύουν γρήγορους ρυθμιστές και να απωθούν τους υπόλοιπους].
Το να ξεπεράσουμε τις βαθιά ενοχλητικές πληροφορίες που έχουμε μπροστά μας απαιτεί να είμαστε πρόθυμοι να υπομείνουμε λίγη αναταραχή. Είναι ο μόνος τρόπος.

Για να πιλοτάρετε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς με ασφάλεια και επιτυχία, θα πρέπει να δείτε όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα την πραγματική φύση του παιχνιδιού που στην πραγματικότητα παίζεται. Για να δείτε ποιοι είναι πραγματικά οι κανόνες – όχι αυτοί που σας έχουν πει ότι είναι, ή αυτοί που θέλετε ή ελπίζετε να είναι.

Η χειραγώγηση σε εξέλιξη
Τα παραπάνω δεδομένα υποστηρίζουν σθεναρά το συμπέρασμα ότι οι υπεύθυνοι της εθνικής μας υγείας δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τη δημόσια υγεία γενικά ή για την υγεία σας συγκεκριμένα.
Εάν πράγματι είναι αλήθεια, τότε οι πεποιθήσεις που εμποδίζουν τους περισσότερους ανθρώπους να το δεχτούν πιθανώς περιλαμβάνουν:

• Επιθυμία να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι καλοί (σημαντικό για τους περισσότερους ανθρώπους).
• Εμπιστοσύνη και πίστη στο ιατρικό σύστημα (πραγματικά σπουδαίο).
• Πίστη στην εξουσία (τεράστιο).

Υπάρχουν πολλά άλλα λειτουργικά συστήματα πεποιθήσεων που θα μπορούσα επίσης να αναφέρω. Αυτό όμως αρκεί για να κυλήσει η μπάλα.
Διαλέγοντας μόνο ένα, πόσο δύσκολο θα ήταν κάποιος να αφήσει, για παράδειγμα, την εμπιστοσύνη στο ιατρικό σύστημα;
Αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο στις περισσότερες περιπτώσεις.

• Πρώτον, το να μην εμπιστεύεσαι το ιατρικό σύστημα μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να αναρωτιέσαι αν ένα αγαπημένο σου άτομο μπορεί να πέθανε άσκοπα κατά τη διάρκεια της θεραπείας. 
• Ή το να συνειδητοποιήσεις ότι θα πρέπει τώρα να ερευνάς εξονυχιστικά κάθε ιατρική απόφαση προτού την αποδεχθείς. 
• Ή να ανησυχείς ότι τα φάρμακά σου μπορεί να είναι πιο επιβλαβή για σένα μακροπρόθεσμα από ό, τι χρήσιμα (κάτι που ισχύει σε πολύ περισσότερες περιπτώσεις από ό, τι οι πιο πολλοί εκτιμούν). 
• Θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι προσωπικοί σας ήρωες βουλιάζουν από υποψίες – ίσως ακόμη και ο πατέρας ή η μητέρα σας που εργάστηκαν στο ιατρικό επάγγελμα. 
• Θα απαιτούσε σίγουρα έναν πλήρη αναπροσανατολισμό μακριά από το να μπορείς να εμπιστεύεσαι οτιδήποτε διαβάζεις σε μια εφημερίδα, ή βλέπεις στην τηλεόραση, για νέες φαρμακευτικές «ανακαλύψεις».

Η εμπιστοσύνη, η οποία είναι ασφαλής και ζεστή και παρηγορητική, στη συνέχεια μετατρέπεται σε σκεπτικισμό, που είναι πιο μοναχικός και επιμένει στην ενεργητική διανοητική συμμετοχή.

Αλλά, όπως πάντα, η σκληρή δουλειά συνοδεύεται από οφέλη.  Με ένα υγιές επίπεδο σκεπτικισμού και εμπλοκής, οι οικογένειες εκείνων που στρατολογήθηκαν στη θανατηφόρα δοκιμή UK RECOVERY  θα μπορούσαν να είχαν εξετάσει τις προτεινόμενες δόσειςHCQ (2.400 mg την πρώτη ημέρα! Τοξικό!) και να έλεγαν, «Όχι τώρα, ποτέ!» και ίσως να είχαν σώσει τη ζωή του αγαπημένου τους.
Κοιτάξτε αυτό το μπερδεμένο χάος ανεπιθύμητων που έρχεται με την αποσυμπίεση αυτής της πίστης: λύπη, αβεβαιότητα, ντροπή, αμφιβολία, πεσμένα είδωλα και πολύ περισσότερη επιπλέον προσπάθεια. Είμαστε όλοι πρόθυμοι ν’ αποφασίσουμε να εξετάζουμε προσεκτικά τις ενέργειες των εθνικών μας διαχειριστών υγείας κατά τη διάρκεια του Covid?

Γι ‘αυτό οι περισσότεροι άνθρωποι απλά επιλέγουν να μην εξετάζουν. Είναι πολύ δύσκολο.
Το καταλαβαίνω. Έχω μεγάλη συμπόνια στο γιατί οι άνθρωποι επιλέγουν να μην ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι. Μπορεί να γίνει δυσάρεστο σε μια βιασύνη.
Όμως, ακριβώς όπως επιλέγοντας να αγνοήσουμε έναν ενοχλητικό πόνο στο στήθος, το να αποστρέφουμε αρνητικά το βλέμμα μας έχει τις δικές του συνέπειες.

Η ερχόμενη «Μεγάλη Επανεκκίνηση»
Η κάλυψή μου για το SARS-CoV-2 (τον ιό) και τον Covid-19 (τη συσχετισμένη ασθένεια) με οδήγησε να αποκαλύψω ορισμένα πράγματα που με έχουν κάνει να νιώθω πολύ άβολα για τους παγκόσμιους και εθνικούς «διαχειριστές» μας. Πράγματι, ντροπιαστικά πράγματα. Τρομακτικά πράγματα στις συνέπειές τους γι’ αυτό που θα μπορούσαμε λογικά να περιμένουμε (ή να μην περιμένουμε, για την ακρίβεια) από το μέλλον.

Μόλις ξεπεράσουμε το σοκ του να βλέπετε πόσο ολοφάνερα διεφθαρμένοι είναι, πρέπει να ρωτήσετε και τα δύο: Τι θα ακολουθήσει; Και τι πρέπει να κάνω;
Στο κάτω-κάτω, ζείτε σε ένα σύστημα του οποίου οι διαχειριστές είτε είναι πολύ ηλίθιοι για να κατανοήσουν τα δεδομένα της βιταμίνης D (πολύ απίθανο) ή έχουν αποφασίσει ότι θα προτιμούσαν να μην την προωθήσουν στον γενικό πληθυσμό για κάποιο λόγο. Είναι μια εντελώς ασφαλής βιταμίνη με σχεδόν μηδενικό μειονέκτημα και σχεδόν απεριόριστα πλεονεκτήματα.

Είτε είναι τεράστια χαζοί, ή αυτή είναι μια σκόπιμη απόφαση. Δεν είναι χαζοί. Πρέπει λοιπόν να ρωτήσουμε: Ποια είναι η σκοπιμότητα  που κρύβεται εδώ; Δεν είναι η δημόσια ασφάλεια. Δεν είναι η προσωπική σας υγεία. Οπότε, τι είναι?
Αυτή είναι η γραμμή μας αμφισβήτησης και παρατήρησης. 

Είναι σαν τη διήγηση του Arthur Conan Doyle στο Silver Blaze που πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ανεπίσημα ως «η περίπτωση του σκύλου που δεν γαβγίζει». Καθώς προχωρά η ιστορία, εξαιτίας μιας ένδειξης που λείπει – ένας σκύλος που παρέμεινε σιωπηλός καθώς διαπράττονταν μια δολοφονία – αυτό το συμπέρασμα θα μπορούσε να συναχθεί: ο σκύλος ήταν ήδη γνωστός του δολοφόνου!
Η σιωπή γύρω από τη βιταμίνη D και μόνο είναι εξαιρετικά πειστική. Είναι ο φαρμακολογικός σκύλος που δεν γάβγιζε.

Ένα αληθινό τεκμήριο υποδηλώνει άλλα. Εδώ, επίσης, μπορούμε να συμπεράνουμε από την σχεδόν απόλυτη σιωπή γύρω από τη βιταμίνη D ότι οι υπεύθυνοι υγείας θα προτιμούσαν να μην μιλήσουν γι ‘αυτό. Δεν θέλουν να γνωρίζουν οι άνθρωποι. Αυτό είναι οδυνηρά ξεκάθαρο.
Αυτή η έλλειψη προώθησης (πόσο μάλλον η κατάλληλη μελέτη) ασφαλών, αποτελεσματικών θεραπειών είναι ένα νήμα που, αν τραβηχτεί, μπορεί να ξετυλίξει ολόκληρο το κουβάρι. Η σιωπή μας λέει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε.

Θέλουν οι άνθρωποι να υποφέρουν και να πεθαίνουν; Δεν γνωρίζω. Τα πιστεύω μου σίγουρα ελπίζουν πως όχι. Ίσως ο θάνατος και ο πόνος είναι απλώς παράπλευρη ζημιά καθώς επιδιώκουν έναν διαφορετικό στόχο – χρήματα, δύναμη, πολιτική; Απλά το καταθλιπτικό αποτέλεσμα μιας επίμαχης εκλογικής χρονιάς; Περισσότερο από αυτό;

Φτάσαμε τώρα στο σημείο εκκίνησης όπου μπορούμε να μάθουμε πόσο μακριά πηγαίνει η τρύπα του κουνελιού.
Μια μαζική προσπάθεια για αυστηρότερο έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού επισπεύδεται τώρα στα υψηλότερα επίπεδα. Έχετε ακούσει ακόμα για το Great Reset;

Εάν όχι, σύντομα θα το μάθετε.
Ανατυπώθηκε με άδεια από το Peak Prosperity
lewrockwell.com

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου

We Are Pawns In A Bigger Game Than We Realize

UNDERSTANDING THE COMING ‘GREAT RESET’

BY CHRIS MARTENSON

PEAK PROSPERITY

November 2, 2020

www.nikosxeiladakis.gr

http://nikosxeiladakis.gr