Όσοι φίλοι και επαφές διαβάζουν αυτό εδώ το προφίλ θα είχαν δεί
πέρισυ τέτοια εποχή πώς έγραφα οτι λίγο πριν την ΔΕΘ αφιερωμένη στις ΗΠΑ
η Βόρειος Ελλάδα θα γνωρίζει πρωτοφανή αναβάθμιση.
Μάλιστα, είχα αναφέρει, πώς αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική
από την κυβέρνηση, υπάρχει περίπτωση το όλο σκηνικό να προσελκύσει
«λύκους» κάθε μορφής και σχήματος. Τότε είχα αναφέρει ως επιχειρήματα
τους αγωγούς, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης καθώς και το δίκτυο logistics
σταθερής τροχιάς σε συνδυασμό με τον Δούναβη που θεωρείται ήδη από
Γερμανία ως πλωτή οδός για διάφορα θέματα.
Ένα χρόνο μετά λοιπόν, σήμερα δηλαδή, διαβάζουμε για βόρειο Ελλάδα
θέματα που αφορούν συμφωνίες με τρίτα μέρη και πώς αυτά θα πάρουν
κομμάτι της περιοχής (κατά όνομα αρχικά) αλλά και πώς αυτό μέσω
συμφωνίας θα δίνει προσβάσεις σε λιμένες για συγκεκριμένη χώρα, ως
μοναδικό επίνειο της. (σ.σ. περίεργο που δεν ισχυεί αυτό και για
Βουλγαρία προς Μαύρη Θάλασσα, έτσι; ).
Επίσης διαβάζουμε για ανάμειξη διάφορων κύκλων που δαπάνησαν
χρήματα και κόπο για να μην γίνουν αλλαγές σε κάποιες πολιτικές και
συμφωνίες. Η Ρωσία κατηγορείται έντονα για αυτό (σ.σ. ενώ η ΜΙΤ, η BND, η
CIA, κάνουν μάλλον τουρισμό .. ).
Να πάμε ένα βήμα παραπέρα λοιπόν από όσα γίνονται σήμερα και θα
δούμε σε λίγους μήνες ή και ένα χρόνο από τώρα. Σημειώστε όσοι θέλετε
αυτά που γράφονται εδώ ή απλά ξεχάστε τα όπως έκαναν κάποιοι με τα
παραπάνω και πέφτουν πάλι από τα σύννεφα.
Η Ελλάδα λοιπόν προχωράει ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ προς απώλεια
ζωτικών συμφερόντων σε θαλάσσιες περιοχές. Ήδη καταγράφεται πορεία προς
αυτό το σημείο με την Αλβανία να φαίνεται κερδισμένη καθώς η συμφωνία
του 2009 την άφηνε εκτός νυμφώνος ενέργειας αλλά και χωρίς λόγο ύπαρξης
για να στηρίζεται από τις ΗΠΑ. Για το θέμα των χερσαίων συνόρων δεν
τίθεται θέμα. Είναι ξεκάθαρο βάσει συμφωνιών και συνθηκών πώς τα σύνορα
είναι αυτά και δεν αλλάζουν. Ουδείς θα μπεί σε διαδικασία να αλλάξει την
κατάσταση αυτή διαφορετικά θα είναι σαν τον χαμό που περιγράφεται μετά
το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας.
Αντίθετα όμως η απόδοση μέρους της ΑΟΖ της Ελλάδος πρός
όφελος της Αλβανίας θα γίνει με προοπτική αγωγών και δικτύου LNG προς
Ιταλία και προς Σερβία (αν και εφόσον δεχτεί να μπεί στο ΝΑΤΟ). Αν
έμενε ως είχε το ζήτημα τότε η Ελλάδα με την κυριαρχία πάνω σε αγωγούς
σε όλο το Αιγαίο , στην Θράκη, στην Βόρειο Ελλάδα και στο Ιόνιο θα
γινόταν χώρα με απίστευτη ήπια ισχύ (soft power) ικανή να πιέσει ακόμα
και την ηγέτιδα Γερμανία της Ε.Ε. ή να επηρρεάσει τιμές ενέργειας με ότι
και αν σημαίνει αυτό.
Οι δικοί μας κυβερνώντες με οπτική κάτι λιγότερο από λειψό έτος σε
θητεία , προφανώς δίνουν τα πάντα αφού είναι παντελώς ΑΝΙΚΑΝΟΙ
ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ και αδύναμοι στο να διαμορφώσουν εθνική στρατηγική. Έτσι
διαμορφώνεται ένα μοίρασμα επιρροής που ορίζεται κυρίως από τις ισχυρές
δυνάμεις (Ρωσία, ΗΠΑ και λίγο Γερμανία).
Ο αστάθμητος παράγοντας σε όλα αυτά είναι η Τουρκία που προσωπικά
θεωρώ οτι πολύ δύσκολα θα μείνει εκτός της πίτας. Ειδικά αν τελικά δοθεί
μέρος ΑΟΖ στην Αλβανία. Κάτι που θα δώσει επιχείρημα (βλ. νησιά Οθωνοι)
και στην Τουρκία να διεκδικήσει κυριαρχία λόγω Καστελόριζου (υπάρχει
σχετική μελέτη ήδη σε Τουρκική σελίδα).
Προ ετών είχα αναφέρει σε ομιλία μου σε εκδήλωση σε ναυτιλιακή
ημερίδα, πώς η Ελλάδα έχει δύο κύρια όπλα στα χέρια της. Την ναυτιλία
και τις θαλάσσιες οδούς που ενώνουν τις τρείς ηπέιρους (Ευρώπη, Ασία,
Αφρική).
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το ένα όπλο είναι σε αχρηστία
και σε διωγμό (ναυτιλία… οι Γερμανοί δεν είναι χαζοί. Ξέρουν γιατί δεν
θέλουν ισχύ εκεί από την Ελλάδα). Το δεύτερο είναι οι θαλάσσιες οδοί που
αφορούν μετακινήσεις πλοίων κάθε είδους. Αυτό πάνε να μοιράσουν τώρα με
μια μακρόπνοη στρατηγική που φωτογραφίζει δίκτυα LNG καθώς και αγωγούς.
Το επόμενο βήμα θα είναι και η διασφάλιση τους είτε διά απολύτου
πολιτικής εξάρτησης (όλα στο τραπέζι.. ακόμα και διασφάλιση δανείου μας
από ΗΠΑ προς ΕΕ.. ή εγγυητική διαχείρισης των παραπάνω με βάση το
δάνειο), είτε με παρουσία ισχυρών στρατιωτικών βάσεων και μισθοφορικά
σώματα.
Αν σε κάποιον φαίνονται δυστοπικά όσα αναφέρω, προτείνω να δούν την
πορεία της ιστορίας για τις χώρες πετρελαίου (πλήν Σ. Αραβίας) και πώς
αυτές βάλλονται αν συγκεντρώνουν ισχύ (βλ. Ιράν).
Οι σφαίρες επιρροής και οι ισορροπίες ασφαλείας έχουν άμεση σχέση
με όλα αυτά. Ουδείς στόλος ή κράτος μπορεί να λειτουργήσει ανεπηρρέαστο
αν αγωγοί και οδοί ενέργειας ελέγχονται από αντίπαλο.
Όπως είπα.. ας τα κρατήσουν όσοι θέλουν ή ας τα πετάξουν όπως έκαναν και για όσα έγραφα για Βόρειο Ελλάδα ένα χρόνο πισω.
— η φωτογραφία είναι από το Foreign Policy —-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου