Τεχνικές ελέγχου του νού που χρησιμοποιούνται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μέρος δεύτερο)
Διαβάστε το πρώτο μέρος ΕΔΩ
• Η τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης
Η συγχώνευση των εταιρειών μέσων μαζικής ενημέρωσης κατά τις τελευταίες δεκαετίες δημιούργησε μια μικρή ολιγαρχία ομίλων μέσων ενημέρωσης. Η τηλεόραση που βλέπουμε, η μουσική που ακούμε, οι ταινίες που βλέπουμε και οι εφημερίδες που διαβάζουμε, όλα παράγονται από πέντε εταιρείες. Οι ιδιοκτήτες αυτών των ομίλων έχουν στενούς δεσμούς με την ελίτ του κόσμου και με πολλούς τρόπους, είναι η ελίτ.
Με την ιδιοκτησία όλων των πιθανών σημείων πώλησης που έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τις μάζες, οι όμιλοι έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν στο μυαλό των ανθρώπων μια ενιαία και συνεκτική κοσμοθεωρία, η οποία επιφέρει μια "τυποποίηση της ανθρώπινης σκέψης».
Ακόμη και οι κινήσεις ή το στυλ που θεωρούνται περιθωριακά θέματα, είναι στην πραγματικότητα οι επεκτάσεις της κυρίαρχης σκέψης. Τα Μαζικά Μέσα ενημέρωσης παράγουν τους δικούς τους αντάρτες που σίγουρα εξακολουθούν να είναι μέρος της κατεστημένου και δεν αμφισβητούν κανένα από αυτό. Καλλιτέχνες, δημιουργίες και ιδέες που δεν ταιριάζουν με τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης ανελέητα απορρίπτονται και θα ξεχαστούν από τους ομίλους, οι οποίοι με τη σειρά τους οδηγούν σχεδόν στην εξαφάνιση από την ίδια την κοινωνία. Ωστόσο, οι ιδέες που θεωρούνται έγκυρες και επιθυμητές θα γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία με μαεστρία στο εμπόριο με τις μάζες, προκειμένου να τους γίνει αυτονόητος κανόνας.
Το 1928, ο Έντουαρντ Μπερνέ ήδη είδε το τεράστιο δυναμικό των κινηματογραφικών ταινιών για την τυποποίηση της σκέψης:
"Η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία είναι ο μεγαλύτερος ασυνείδητος φορέας της προπαγάνδας στον κόσμο σήμερα. Είναι ένας μεγάλος διανομέας για ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία μπορεί να τυποποιήσει τις ιδέες και τις συνήθειες ενός έθνους. Επειδή οι εικόνες γίνονται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς που αντικατοπτρίζουν, τονίζουν ακόμα και υπερβάλλουν τις ευρείες λαϊκές τάσεις, αντί να ενθαρρύνουν νέες ιδέες και απόψεις. Η κινηματογραφική ταινία κάνει χρήση μόνο των ιδεών και των γεγονότων που είναι στη μόδα. Καθώς η εφημερίδα προσπαθεί να προμηθεύει ειδήσεις, επιδιώκει να προμηθεύει την ψυχαγωγία. "
– Edward Bernays, Προπαγάνδα
Τα γεγονότα αυτά είχαν επισημανθεί ως κίνδυνος για την ανθρώπινη ελευθερία στη δεκαετία του 1930 από τους μαρξιστές προπαγανδιστές της σχολής της Φρανκφούρτης, όπως ο Θέοντορ Αντόρνο και ο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Εντόπισαν τρία βασικά προβλήματα με την πολιτιστική βιομηχανία.
Η βιομηχανία μπορεί να:
1. Μειώσει τα ανθρώπινα όντα στην κατάσταση της μάζας εμποδίζοντας την ανάπτυξη των χειραφετημένων ατόμων, τα οποία είναι ικανά να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις.
2. Αντικαταστήσει τη νόμιμη κίνηση για την αυτονομία και την αυτογνωσία, από την ασφαλή τεμπελιά του κομφορμισμού και της παθητικότητας. Και επικυρώνει την ιδέα ότι οι άνδρες πράγματι προσπαθούν να ξεφύγουν από το παράλογο και απάνθρωπο κόσμο στον οποίο ζουν, χάνοντας τον εαυτό τους σε μια υπνωτική κατάσταση αυτο-ικανοποίησης.
Η έννοια της φυγής είναι ακόμα πιο επίκαιρη σήμερα με την έλευση των online παιχνιδιών βίντεο, των 3D ταινιών και οικιακών κινηματογράφων. Οι μάζες, που αναζητούν συνεχώς την state-of-the-art ψυχαγωγία, θα καταφύγουν σε προϊόντα υψηλού προϋπολογισμού που μπορούν να παραχθούν μόνο από τις μεγαλύτερες εταιρίες μέσων ενημέρωσης του κόσμου. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν προσεκτικά υπολογισμένα μηνύματα και σύμβολα που δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την προπαγάνδα της διασκέδασης.
Το κοινό έχει εκπαιδευτεί να αγαπά την προπαγάνδα του, στο βαθμό που ξοδεύει τα με σκληρή εργασία αποκτηθέντα χρήματά του, για να εκτίθεται σε αυτήν. Η Προπαγάνδα (που χρησιμοποιείται τόσο στον πολιτικό, τον πολιτιστικό και τον εμπορικό τομέα) δεν είναι πλέον η καταναγκαστική ή η αυταρχική μορφή επικοινωνίας που βρίσκουμε στις δικτατορίες: έχει γίνει το συνώνυμο της διασκέδασης και της ευχαρίστησης.
"Όσον αφορά την προπαγάνδα, τους πρώτους υποστηρικτές της καθολικής παιδείας και την ελευθερία του Τύπου, προβλέπεται μόνο δύο δυνατότητες: η προπαγάνδα μπορεί να είναι αληθινή, ή θα μπορούσε να είναι ψευδής. Δεν προβλέφθηκε τι στην πραγματικότητα συνέβη, πάνω απ' όλα στις Δυτικές καπιταλιστικές δημοκρατίες μας - την ανάπτυξη μιας τεράστιας βιομηχανίας μαζικής επικοινωνίας, που δεν αφορούσε ουσιαστικά ούτε το αληθινό, ούτε το ψεύτικο, αλλά το εξωπραγματικό, το περισσότερο ή λιγότερο εντελώς άσχετο . Με μια λέξη, δεν κατάφεραν να λάβουν υπ' όψιν την ακόρεστη όρεξη του ανθρώπου για περισπασμούς ».
– Aldous Huxley, Πρόλογος στο “Ένας γενναίος νέος κόσμος”
Ένα μοναδικό κομμάτι των μέσων μαζικής ενημέρωσης συχνά δεν έχει μόνιμη επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ωστόσο, από την πανταχού παρούσα φύση τους, δημιουργούν ένα ζωντανό περιβάλλον που εξελίσσεται σε καθημερινή βάση. Ορίζει τον κανόνα και αποκλείει το ανεπιθύμητο. Με τον ίδιο τρόπο τα άλογα μεταφοράς φορούν τις παρωπίδες ώστε να μπορούν να δουν μόνο το τι είναι σωστό μπροστά τους, οι μάζες μπορούν να δουν μόνο αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να πάει.
«Είναι η εμφάνιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης οι οποίες καθιστούν δυνατή τη χρήση των τεχνικών προπαγάνδας σε κοινωνικό επίπεδο. Η ενορχήστρωση του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης για να δημιουργήσουν ένα συνεχές, διαρκές και συνολικό περιβάλλον, καθιστούν την επίδραση της προπαγάνδας σχεδόν απαρατήρητη ακριβώς επειδή δημιουργεί ένα σταθερό περιβάλλον. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτελούν τη βασική σχέση μεταξύ του ατόμου και τις απαιτήσεις της τεχνολογικής κοινωνίας. "
– Jacques Ellul
Ένας από τους λόγους που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επηρεάζουν επιτυχώς την κοινωνία οφείλεται στην μεγάλη έκταση της έρευνας στις γνωστικές επιστήμες και την ανθρώπινη φύση, που έχει εφαρμοστεί σε αυτό.
• Τεχνικές χειρισμού
"Η δημοσιότητα είναι η σκόπιμη προσπάθεια να διαχειριστεί η αντίληψη του κοινού ένα θέμα. Τα θέματα της δημοσιότητας περιλαμβάνουν ανθρώπους (για παράδειγμα, πολιτικοί και καλλιτέχνες), τα αγαθά και τις υπηρεσίες, οργανισμούς όλων των ειδών, καθώς και έργα τέχνης ή ψυχαγωγίας. "
Η προσπάθεια να πωλήσουν προϊόντα και ιδέες στις μάζες, έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου έκταση έρευνας σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και την ανθρώπινη ψυχή. Γνωστικές επιστήμες, ψυχολογία, κοινωνιολογία, σημειωτική, γλωσσολογία και άλλοι συναφείς τομείς, ήταν και εξακολουθούν να μελετώνται μέσω καλά χρηματοδοτούμενων ερευνών.
"Καμία ομάδα κοινωνιολόγων δεν μπορεί να προσεγγίσει τις ομάδες των διαφημιστών στη συλλογή και την επεξεργασία των εκμεταλλεύσιμων κοινωνικών δεδομένων. Οι ομάδες των διαφημιστών έχουν στην διάθεσή τους δισεκατομμύρια για να δαπανήσουν ετησίως για την έρευνα και τον έλεγχο των αντιδράσεων, καθώς τα προϊόντα τους έχουν μία υπέροχη συσσώρευση υλικού σχετικά με την κοινή εμπειρία και τα συναισθήματα του συνόλου της κοινότητας. "
– Marshal McLuhan, The Extensions of Man (Οι επεκτάσεις του Ανθρώπου)
Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών εφαρμόζονται σε διαφημίσεις, ταινίες, μουσικά βίντεο και άλλα μέσα ενημέρωσης, ώστε να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιρροή. Η τέχνη του μάρκετινγκ είναι επιστημονικά εξαιρετικά υπολογισμένη , διότι πρέπει να επηρεάσουν τόσο την ατομική όσο και τη συλλογική συνείδηση. Σε υψηλού προϋπολογισμού πολιτιστικά προϊόντα, ένα βίντεο δεν είναι ποτέ "απλώς ένα βίντεο," Εικόνες, σύμβολα και νοήματα είναι στρατηγικά τοποθετημένα έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Με τη γνώση του ανθρώπινου όντος, τις τάσεις του, τις επιθυμίες του, τις ανάγκες του, τους ψυχικούς του μηχανισμούς , τους αυτοματισμούς του, καθώς και τη γνώση της κοινωνικής ψυχολογίας και της αναλυτικής ψυχολογίας η προπαγάνδα βελτιώνει τις τεχνικές της."
– Propagandes, Jacques Ellul (ελεύθερη μετάφραση)
Η σημερινή προπαγάνδα σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιεί τα ορθολογικά ή τα λογικά επιχειρήματα. Διοχετεύει τις πληροφορίες της άμεσα μέσα στις πιο αρχέγονες ανάγκες και τα ένστικτα ενός ανθρώπου, προκειμένου να δημιουργήσει μια συναισθηματική και παράλογη ανταπόκριση. Αν σκευτόμασταν πάντα ορθολογικά, πιθανότατα δεν θα αγοράζαμε το 50% από αυτά που κατέχουμε. Τα μωρά και τα παιδιά βρίσκονται συνεχώς σε διαφημίσεις που απευθύνονται σε γυναίκες για έναν συγκεκριμένο λόγο: μελέτες έχουν δείξει ότι οι εικόνες των παιδιών προκαλούν στις γυναίκες μια ενστικτώδη ανάγκη για φροντίδα, να νοιαστούν και να προστατεύσουν, οδηγώντας τελικά σε μία συμπαθητική προκατάληψη προς τη διαφήμιση.
Παράξενη η παλιά διαφήμιση του 7up χρησιμοποιούσε την γλυκύτητα των μωρών.
Το σεξ είναι πανταχού παρόν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς καταλήγει να κρατά την προσοχή του θεατή. Συνδέεται άμεσα με την ζωική μας ανάγκη να αναπαραχθούμε και όταν ενεργοποιείται, αυτό το ένστικτο μπορεί να επισκιάσει αμέσως οποιεσδήποτε άλλες λογικές σκέψεις στο μυαλό μας.
• Υποσυνείδητη αντίληψη (Subliminal Perception)
Τι θα συμβεί αν τα μηνύματα που περιγράφηκαν παραπάνω ήταν σε θέση να φτάσουν άμεσα υποσυνείδητο μυαλό των θεατών, χωρίς οι θεατές να συνειδητοποιούν καν τι συμβαίνει; Αυτός είναι ο στόχος της υποσυνείδητης αντίληψης. Η φράση “υποσυνείδητη διαφήμιση” επινοήθηκε το 1957 από τον έρευνητή της αγοράς των ΗΠΑ James Vicary, ο οποίος είπε ότι θα μπορούσε να βάλει τους θεατές να "πιούν Coca-Cola" και "να φάνε ποπ κορν" προβάλοντας τα μηνύματα που εμφανίζονται στην οθόνη για ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που οι τηλεθεατές δεν το αντιλαμβάνονταν.
« Η υποσυνείδητη αντίληψη είναι μια σκόπιμη διαδικασία που δημιουργήθηκε από τους τεχνικούς των επικοινωνιών, με την οποία μπορούμε να λαμβάνουμε και να ανταποκρινόμαστε σε πληροφορίες και οδηγίες χωρίς να έχουμε επίγνωση των οδηγιών"
– Steve Jacobson, Mind Control in the United States
Αν και κάποιες πηγές υποστηρίζουν ότι υποσυνείδητη διαφήμιση είναι αναποτελεσματική ή ακόμα και ένας αστικός μύθος, η τεκμηριωμένη χρήση της τεχνικής αυτής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποδεικνύει ότι οι δημιουργοί πιστεύουν στην δύναμή της. Πρόσφατες μελέτες έχουν επίσης αποδείξει την αποτελεσματικότητά της, ειδικά όταν το μήνυμα είναι αρνητικό.
"Μια ομάδα από το University College του Λονδίνου, που χρηματοδοτείται από το Wellcome Trust, διαπίστωσε ότι [η υποσυνείδητη αντίληψη] ήταν ιδιαίτερα καλή στην ενστάλαξη αρνητικών σκέψεων. Υπήρξαν πολλές εικασίες σχετικά με το αν οι άνθρωποι μπορούν να επεξεργαστούν συναισθηματικές πληροφορίες ασυνείδητα, για παράδειγμα εικόνες, πρόσωπα και λόγια, "είπε ο καθηγητής Nilli Lavie, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. Έχουμε δείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν την συναισθηματική αξία των υποσυνείδητων μηνυμάτων και έχουν αποδείξει αδιάψευστα ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο δεκτικοί στις αρνητικές λέξεις. "
– Source
Ένα διάσημο παράδειγμα των υποσυνείδητων μηνυμάτων στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας είναι η διαφήμιση του Τζορτζ Μπους κατά του Αλ Γκορ το 2000.
Αμέσως αφού αναφερθεί το όνομα του Γκορ, το τέλος του όρου “bureaucrats” – “rats” ("γραφειοκράτες" – "ποντίκια") - αναβοσβήνει στην οθόνη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Η ανακάλυψη αυτής της πονηριάς προκάλεσε μεγάλη αναταραχή και ακόμη και αν δεν υπάρχουν νόμοι κατά των υποσυνείδητων μηνυμάτων στις ΗΠΑ, η διαφήμιση απεσύρθη.
Όπως φαίνεται σε πολλά σχετικά άρθρα στον The Vigilant Citizen (Άγρυπνο Πολίτη), τα υποσυνείδητα και τα ημι-υποσυνείδητα μηνύματα χρησιμοποιούνται συχνά σε ταινίες και μουσικά βίντεο για να επικοινωνούν τα μηνύματα και τις ιδέες για τους θεατές.
• Απευαισθητοποίηση
Στο παρελθόν, όταν επιβάλλοντο αλλαγές στους πληθυσμούς, αυτοί κατέβαιναν στους δρόμους, διαμαρτύρονταν και γίνονταν ακόμη και ταραχές. Ο κύριος λόγος για αυτή τη σύγκρουση οφειλόταν στο γεγονός ότι η αλλαγή που ανακοινώθηκε με σαφήνεια από τους ηγεμόνες ήταν κατανοητή από τον πληθυσμό. Ήταν ξαφνική και τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν σαφώς να αναλυθούν και να αξιολογηθούν.
Σήμερα, όταν η ελίτ χρειάζεται ένα μέρος της ατζέντας της να γίνει αποδεκτό από το κοινό, αυτό γίνεται μέσω της απευαισθητοποίησης. Το σχέδιο το οποίο θα μπορούσε να πάει ενάντια στα καλύτερο δημόσιο συμφέρον, αργά, σταδιακά και επανειλημμένα εισάγεται στον κόσμο μέσα από τις ταινίες (με τη συμμετοχή του στη δράση), τα μουσικά βίντεο (που το καθιστούν φρέσκο και σέξι) ή με την είδηση (που θα το παρουσιάσει ως λύση για τα σημερινά προβλήματα). Μετά από πολλά χρόνια έκθεσης των μαζών σε μια συγκεκριμένη ατζέντα, η ελίτ παρουσιάζει ανοιχτά το σχέδιο και λόγω του ψυχικού προγραμματισμού, γίνεται δεκτό με με γενική αδιαφορία και παθητικά. Η τεχνική αυτή προέρχεται από την ψυχοθεραπεία.
«Οι τεχνικές της ψυχοθεραπείας, εφαρμόζονται ευρέως και γίνονται αποδεκτές ως μέσο θεραπείας των ψυχολογικών διαταραχών, ενώ είναι επίσης μέθοδοι για τον έλεγχο ανθρώπων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστηματικά για να επηρεάσουν τη στάση και τη συμπεριφορά. Συστηματική απευαισθητοποίηση είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για να διαλύσει το άγχος, ώστε η ο ασθενής (το κοινό) δεν είναι πλέον προβληματισμένος από ένα συγκεκριμένο φόβο, το φόβο της βίας, για παράδειγμα. [...] Οι άνθρωποι προσαρμόζονται σε τρομακτικές καταστάσεις, αν εκτεθούν σε αυτά αρκετά ".
– Steven Jacobson, Mind Control in the United States (Έλεγχος του νου στις Ηνωμένες Πολιτείες)
Ο έξυπνος προγραμματισμός βρίσκεται συχνά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Παρουσιάζει μια συγκεκριμένη εικόνα του μέλλοντος - αυτή που είναι επιθυμητή από την ελίτ - και τελικά γίνεται αναπόφευκτη στο μυαλό των ανθρώπων. Πριν από μια δεκαετία, το κοινό είχε απευαισθητοποιηθεί στον πόλεμο εναντίον του αραβικού κόσμου. Σήμερα, ο πληθυσμός σταδιακά εκτίθεται στην ύπαρξη του ελέγχου του νου, του μετανθρωπισμού και της ελίτ των Illuminati.
Αναδυόμενες από τις σκιές, αυτές οι έννοιες βρίσκονται πλέον παντού στη λαϊκή κουλτούρα. Αυτό είναι που η Αλίκη Μπέιλυ περιγράφει ως «εξωτερίκευση της ιεραρχίας": Οι κρυφοί άρχοντες σιγά-σιγά αποκαλύπτουν τον εαυτό τους.
• Ο απόκρυφος συμβολισμός στην ποπ κουλτούρα
Σε αντίθεση με τις πληροφορίες που παρουσιάστηκαν παραπάνω, η τεκμηρίωση σχετικά με τον απόκρυφο συμβολισμό είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι ο όρος «απόκρυφος», κυριολεκτικά σημαίνει "κρυφός". Σημαίνει επίσης ότι "απευθύνεται σε εκείνους που γνωρίζουν", και θα κοινοποιηθεί μόνο σε όσους κρίνονται άξιοι της γνώσης. Δεν διδάσκεται στα σχολεία ούτε έχει συζητηθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ως εκ τούτου θεωρείται περιθωριακός ή ακόμη και γελοίος από το γενικό πληθυσμό.
Η απόκρυφη γνώση δεν θεωρείται, ωστόσο, γελοία στους απόκρυφους κύκλους. Θεωρείται διαχρονική και ιερή. Υπάρχει μια μακρά παράδοση του ερμητικού και την απόκρυφη γνώση που διδάσκεται μέσα από μυστικές εταιρείες που προέρχονται από τους αρχαίους Αιγυπτίους, την αρχαία Ελλάδα, τους Μύστες της Ανατολής, τους Ναΐτες Ιππότες έως τους σύγχρονους Ελευθεροτέκτονες .
Ακόμη και αν η φύση και το βάθος αυτής της γνώσης πιθανότατα να τροποποιήθηκε ανά τους αιώνες, τα μυστηριακά σχολεία κράτησαν τα κύρια χαρακτηριστικά τους, τα οποία είναι άκρως συμβολικά, μυσταγωγικά και μεταφυσικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά, που ήταν ένα περίπλοκο μέρος των αρχαίων πολιτισμών, έχουν τελείως αφαιρεθεί από τη σύγχρονη κοινωνία για να αντικατασταθεί από τον ρεαλιστικό υλισμό. Για το λόγο αυτό, εκεί βρίσκεται ένα σημαντικό κενό της κατανόησης μεταξύ του λογικού μέσου ατόμου και την τελετουργικού κατεστημένου.
«Αν αυτό το εσωτερικό δόγμα πάντοτε απεκρύπτετο από τις μάζες, για τις οποίες είχε επινοηθεί ένας απλούστερος κώδικας, είναι πολύ πιθανό οι εκφραστές κάθε πτυχής του σύγχρονου πολιτισμού - φιλοσοφικά, ηθικά, θρησκευτικά και επιστημονικά - να αγνοούν την αληθινή σημασία των πραγματικών θεωριών και δογμάτων, στα οποία βασίζονται οι πεποιθήσεις τους. Μήπως οι τέχνες και οι επιστήμες που η ανθρώπινη φυλή έχει κληρονομήσει από τα παλαιότερα έθνη κρύβουν κάτω από το ωραίο εξωτερικό τους ένα μυστήριο τόσο μεγάλο, ώστε μόνο η πιο φωτισμένη διάνοια μπορεί να συλλάβει την εισαγωγή του; Αυτή είναι αναμφίβολα η περίπτωση. "
– Manly P. Hall, Secret Teachings of All Ages (Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των εποχών.)
Ο «απλούστερος κώδικας» που επινοήθηκε για τις μάζες συμβαίνει να είναι οι οργανωμένες θρησκείες. Εγκαθιδρύθηκε πλέον ο Ναός της Μαζικής Ενημέρωσης, που κηρύττει σε καθημερινή βάση τον ακραίο υλισμό , την πνευματική κενότητα και μια εγωκεντρική, ατομικιστική ύπαρξη. Αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να γίνει ένα πραγματικά ελεύθερο άτομο, όπως διδάσκεται από όλες τις μεγάλες φιλοσοφικές σχολές σκέψης. Είναι ένας αποβλακωμένος πληθυσμός ευκολότερο να εξαπατηθεί και να γίνει αντικείμενο χειρισμού;
"Σε αυτούς τους τυφλούς σκλάβους είπαν πως είναι «ελεύθεροι» και με «υψηλό μορφωτικό επίπεδο» ακόμη και αν παρελαύνουν πίσω από σύμβολα που θα μπορούσαν να κάνουν κάποιο μεσαιωνικό αγρότη να τρέχει ουρλιάζοντας μακριά από αυτά πανικόβλητος από τον τρόμο. Τα σύμβολα που ο σύγχρονος άνθρωπος υιοθετεί με την αφελή εμπιστοσύνη ενός βρέφους, θα ισοδυναμούσαν με πινακίδες που θα έγραφαν, «Αυτός είναι ο δρόμος προς τον θάνατο σας και την υποδούλωση σας,” κάτι που θα κατανοούσε ο παραδοσιακός αγρότης της αρχαιότητας "
– Michael A. Hoffman II,Secret Societies and Psychological Warfare (Μυστικές κοινωνίες και Ψυχολογικός πόλεμος)
Το άρθρο αυτό εξέτασε τους μείζονες στοχαστές στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τη δομή της εξουσίας των μέσων ενημέρωσης και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να χειραγωγήσουν τις μάζες. Πιστεύω ότι αυτές οι πληροφορίες είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του "γιατί" στα θέματα που συζητήθηκαν στο The Vigilant Citizen . Η διχοτόμηση: "μάζα του πληθυσμού" εναντίον της "άρχουσας τάξης" που περιγράφεται σε πολλά άρθρα δεν είναι μια «θεωρία συνωμοσίας» (και πάλι, λέω πως μισώ αυτόν τον όρο), αλλά μια πραγματικότητα που έχει δηλώσει με σαφήνεια στα έργα μερικών του 20ου αιώνα με τη μεγαλύτερη επιρροή στους άνδρες.
Ο Lippmann, ο Bernays και ο Lasswell έχουν όλοι δηλώσει ότι το κοινό δεν είναι σε θέση να αποφασίζει για τη δική του μοίρα, ένας εγγενής στόχος της δημοκρατίας. Αντ ' αυτού, κάλεσαν για μια κρυπτοκρατία (cryptocracy), μία κρυφή κυβέρνηση, μια άρχουσα τάξη που είναι επιφορτισμένη με το «αμήχανο κοπάδι." Καθώς οι ιδέες τους να συνεχίσουν να εφαρμόζονται στην κοινωνία, είναι ολοένα και πιο προφανείς και ότι η άγνοια του πληθυσμού δεν αποτελεί εμπόδιο που οι κυβερνώντες πρέπει να ασχοληθούν : Είναι κάτι που είναι επιθυμητό και πράγματι, είναι απαραίτητο, για να ασφαλίσουν μία ολοκληρωτική ηγεσία.
Ένας πληθυσμός σε άγνοια δεν γνωρίζει τα δικαιώματά του, δεν επιδιώκει μια καλύτερη κατανόηση των θεμάτων και δεν αμφισβητεί τις αρχές. Επομένως, ακολουθεί απλώς τις κυρίαρχες τάσεις. Ο λαϊκός πολιτισμός μπορεί να ικανοποιήσει και να καλλιεργήσει την άγνοια τροφοδοτώντας συνεχώς τον εγκέφαλο με την αποβλακωτική ψυχαγωγία και στρέφοντας τα φώτα σε εκφυλισμένες προσωπικότητες για να λατρέψει.
Πολλοί άνθρωποι με ρωτούν: «Υπάρχει κάποιος τρόπος για να το σταματήσουμε αυτό;" Ναι, υπάρχει. Να σταματήσουν να αγοράζουν τα σκουπιδια τους και να διαβάσουν κανένα βιβλίο.
«Αν ένα έθνος περιμένει να είναι ανίδεο και ελεύθερο, τότε περιμένει ό, τι ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει."
- Thomas Jefferson
Πηγή:vigilantcitizen.com
Από το ermionh.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου