ΔΙΟΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΟΙ
Σύμφωνα με την Ελληνικήν Μυθιστορίαν, ο Κάδμος όταν ήλθε στην Θήβα, εσκότωσε τον δράκοντα, ο οποίος εφύλαγε την κρήνην του Άρεως και με την συμβουλήν της Αθηνάς, επήρε τα δόντια του και τα έσπειρεν. Από την σποράν αυτήν εφύτρωσαν οπλισμένοι άνδρες, οι λεγόμενοι Σπαρτοί. Ο Κάδμος, φοβούμενος από την παρουσίαν τους, άρχισε να τους πετάει πέτρες και εκείνοι, νομίζοντας ότι κάποιος από αυτούς λιθοβολούσε, φιλονίκησαν μεταξύ τους και αλληλοεξοντώθηκαν οι περισσότεροι. Επέζησαν πέντε εξ αυτών: Ο Εχίων, ο Χθόνιος, ο Ουδαίος, ο Υπερήνωρ και ο Πέλωρ. Αυτοί ήλθαν σε επιμιξίαν με τους κατοίκους της περιοχής και τους συναντούμε σε αναφορές μέχρι την πρόσφατη αρχαιότητα.
Υπάρχει μία αναφορά στο βιβλίο του Δίωνος Χρυσοστόμου του Προυσαέως (ο οποίος έζησεν από το 40 έως το 120), «Διάλογος Αλεξάνδρου και Διογένους», χαρακτηριστική γενικώς διά τα δύο είδη των ανθρώπων, τα οποία ζούσαν από αρχαιοτάτων χρόνων στην Ιερήν αυτήν Χώραν και εξακολουθούσαν να ζούν, τουλάχιστον μέχρι την εποχήν του συγγραφέως!
Στον διάλογον αυτόν, ανάμεσα στα άλλα τα οποία διαμείβονται μεταξύ του Μεγάλου Στρατηλάτου και του κυνικού Φιλοσόφου, αναφέρονται και τα εξής:
« ....Εάν μέν γάρ ής σώφρων και ανδρείος καί τήν τού Διός επιστάμενος τέχνην την βασιλικήν, ουθέν σε κωλύει του Διός είναι υιόν. Επεί τούτό γε Όμηρόν φασι λέγειν, ότι πατήρ εστιν ο Ζεύς, ώσπερ των θεών, και των ανδρών, αλλ' ου τών ανδραπόδων ουδέ τών φαύλων τε καί αγεννών ουδενός. Εάν δέ δειλός ής καί τρυφερός καί ανελεύθερος, ούτε σοι θεών ούτε ανθρώπων των αγαθών προσήκει. Αλλά τοίς μέν εν Θήβαις Σπαρτοίς ποτε λεγομένοις σημείον λέγεται είναι τού γένους λόγχη τις οίμαι επί τού σώματος. Όστις δέ τούτο τό σημείον μή έχοι, ου δοκείν τών Σπαρτών είναι. Τοίς δέ τού Διός εκγόνοις ουκ οίει σημείον ενείναι τή ψυχή, εξ ού φανεροί έσονται τοίς δυναμένοις γνωρίζειν είτε εξ εκείνου γεγονότες εισίν είτε μή; .....»
« ...Διότι εάν είσαι συνετός και γνώστης της βασιλικής τέχνης του Διός, τίποτε δεν σε εμποδίζει να είσαι υιός του, αφού όπως λένε τούτο είπεν ο Όμηρος: ότι ο Ζεύς είναι πατήρ όχι μόνον των θεών αλλά και των ανθρώπων, όχι όμως των ανδράποδων, ούτε των φαύλων και των χυδαίων. Και αν είσαι δειλός, μαλθακός και δουλικός, δεν έχεις συγγένεια ούτε με τους θεούς ούτε με τους χρηστούς ανθρώπους. Στην Θήβα λένε ότι οι άνθρωποί, οι οποίοι ονομάζονται Σπαρτοί, έχουν σημάδι της καταγωγής των κάποια λόγχη στο σώμα. Όποιος δεν το έχει αυτό το σημάδι, δεν θεωρείται ότι ανήκει στους Σπαρτούς. Δεν νομίζεις ότι και διά τους απογόνους του Διός υπάρχει ένα σημάδι της ψυχής, από το οποίον θα τους αναγνωρίσουν εκείνοι οι οποίοι ξέρουν να κρίνουν, αν είναι απόγονοί του ή όχι; ....»
(Δίωνος Χρυσοστόμου: «Διάλογος Αλεξάνδρου και Διογένους» Περί Βασιλείας, Λόγος Δ΄ 21~24)
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
Basilis Drosos
http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2014/03/diogeneis-kai-spartoi.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου