Ουτοπία, Δυστοπία, Ευτοπία
»Είναι πολύ απλοϊκό όσο και ηλίθιο να αποκαλείς «θεωρίες συνωμοσίας» το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, ειδικά όταν αυτές πραγματοποιούνται. Στην ταινία παίζουν μεγάλο ρόλο τα δηλητηριασμένα εμβόλια επιδημιών, οι επιστήμονες κι ο έλεγχος τους, οι αεροψεκασμοί, οι δολοφονίες και φυσικά τα Μαύρα Προγράμματα.
Ουτοπία. Ο πιο μεγάλος φόβος.
Να γράψεις. Να μιλήσεις. Να εκφραστείς. Για ποιο θέμα; Για ποιο πρόβλημα; Και να πεις τι; Έχει μείνει κάτι που δεν έχει ειπωθεί; Έχουν ειπωθεί όλα. Έχει αναλυθεί κάθε προβληματισμός, κάθε ιδέα, με πολλούς τρόπους, με όλους τους τρόπους, με όλα τα συναισθήματα, με διάφορα μέσα. Αισιόδοξα, απαισιόδοξα, χαρούμενα, λυπημένα, αγανακτισμένα, μετριοπαθή, δυναμικά, σοβαρά και χιουμοριστικά. Με το γραπτό λόγο, με τη ζωγραφική, τη μουσική και με κάθε τρόπο έκφρασης. Ε και;
Έρχονται συχνά στιγμές σαν αυτές, που νιώθεις να στέρεψες. Νιώθεις πως χρόνια τώρα τα λόγια και τα έργα, κάνουν μια βόλτα ψηλά, φωνάζουν από κει πάνω, ακούγονται παντού και μετά προσγειώνονται απότομα και γκρεμοτσακίζονται. Χρόνια, αιώνες, τα ίδια νοήματα από διαφορετικούς ανθρώπους, με άλλες λέξεις, άλλα έργα. Και απελπίζεσαι. Ε και; τι άλλαξε; Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Ουτοπία;
Και αφού περάσει αυτή η φάση της απογοήτευσης που φέρνει ακινησία, ξυπνάς έξαφνα σαν αγρίμι από χειμερία νάρκη πεινασμένο και αρχίζεις πάλι την προσπάθεια, το κυνήγι. Το κυνήγι της σκέψης. Αυτό που κυνηγάς στην ουσία, είναι σκέψη. Σκέψη ανοιχτή να ακούσει, να καταλάβει, να συμμετέχει. Δεν ξέρεις ακριβώς γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι αγρίμια και κάποιοι είναι πρόβατα και γιατί κάποιοι μεταλλάχτηκαν από αγρίμια σε πρόβατα. Θέλει κουράγιο να μη παραιτηθείς είναι η αλήθεια και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ακουστείς τρελός, ουτοπικός.
Ο πιο μεγάλος φόβος. Ε και; Η Ουτοπία, είναι μια πανέμορφη χώρα, γεμάτη περιπέτειες. Ίσως δεν καταφέρεις να βγεις ποτέ, θα κουραστείς, αλλά σίγουρα δεν θα βαρεθείς καθόλου. Και ίσως κάποτε, βρεις ικανούς συνοδοιπόρους και γίνει Ευτοπία. Προτιμάς τη Δυστοπία, όπου ζεις; Από τη στιγμή που η Δυστοπία είναι πλέον υπαρκτή και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει η Ουτοπία που περιμένει εσένα να την κάνεις Ευτοπία;
Δυστοπία μία φανταστική κοινωνία απόλυτης δυστυχίας.
Ουτοπία μία φανταστική κοινωνία που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.
Ευτοπία μία επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος.
Αυτή είναι η σειρά. Ίσως, κάποτε … Και καλό σου κουράγιο.
@Angie Insomniac / Ramnousia
Ου-Tόπος
Με τον όρο/έννοια ουτοπία εννοούμε, την ιδανική κοινότητα ή κοινωνία η οποία έχει ιδιαίτερα επιθυμητές, σχεδόν τέλειες ιδιότητες. Με την έννοια αυτή τόσο η Ατλαντίδα του Πλάτωνα όσο και η κομμουνιστική κοινωνία του Καρλ Μαρξ αποτελούν ουτοπίες. Η λέξη ουτοπία δηλ. έχει συνδεθεί με το ανέφικτο, το χιμαιρικό και δηλώνει μια ιδέα ή κατάσταση που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ή να εφαρμοστεί στην πράξη.
Είναι όρος δανεισμένος από το ομότιτλο βιβλίο του Τόμας Μορ (Thomas More) που εκδόθηκε το 1518, και περιγράφει μία φανταστική κοινωνία σε ένα νησί του Ατλαντικού Ωκεανού που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα. Χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τόσο τις συνειδητές κοινότητες που επιχείρησαν να δημιουργήσουν μια ιδανική κοινωνία, όσο και για τις φανταστικές κοινωνίες που περιγράφονται στη λογοτεχνία.
Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί στη φιλοσοφία, την τέχνη, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική αλλά και την πολιτική για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις που είναι αδύνατον ή πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν. Αν και οι προσεγγίσεις μπορεί να έχουν οικονομική, αισθητική, πολιτική ή κοινωνική βάση, πάντα η ουτοπία συνδέεται έντονα με μια αισιόδοξη, ιδεαλιστική, σχεδόν αδύνατη τελειότητα. Εναλλακτικά, για να περιγραφεί μία τέτοια επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος, έχει χρησιμοποιηθεί ο όρος ευτοπία. Αντίθετα, για μία φανταστική κοινωνία απόλυτης δυστυχίας χρησιμοποιείται ο αρνητικά φορτισμένος όρος δυστοπία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ουτοπία θεωρούνταν για τους δούλους η ελεύθερη αγορά του καπιταλισμού, όπως σήμερα ο κομμουνισμός θεωρείται ουτοπία για τους ζώντες εν καπιταλισμώ. Αντίστοιχα, ουτοπία θεωρούνταν από τις γυναίκες η ψήφος και η ισότητα των δύο φύλων, κοινωνικά και πολιτικά.
Στη λογοτεχνία χρησιμοποιείται και ως χαρακτηρισμός του ιδανικού, όχι μόνο σαν έννοια αλλά και σαν χαρακτηρισμός ατόμου, δηλαδή η σύνδεση του ουτοπικού με μία προσωπικότητα (φανταστικά ιδανική-ονειρευτή οντότητα).
Η λέξη ουτοπία είναι σύνθετη, από τις ελληνικές λέξεις ου (αρνητικό μόριο) και τόπος, η λέξη εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1516 στη νεολατινική, στο έργο του Άγγλου φιλοσόφου Sir Thomas More (Τόμας Μουρ) De optimo reipublicae statu deque nova insula Utopia («Περί καταστάσεως της αρίστης πολιτείας και της νέας νήσου Ουτοπίας»). Στο έργο του o Μουρ περιγράφει την Ουτοπία ως ένα νησί στο οποίο επικρατεί η τέλεια κοινωνική οργάνωση, με ιδανικούς -για την εποχή- νόμους, κοινωνική διάρθρωση και πολιτικό σύστημα. Έτσι, σύντομα η λέξη έγινε συνώνυμη του «ιδανικού τόπου» και πέρασε σε όλες τις ευρωπαϊκές (και όχι μόνον) γλώσσες και φυσικά και στην ελληνική (τον 19ο αιώνα).
Το δεύτερο συνθετικό της «ουτοπίας», η λέξη «τόπος» εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ελληνική στον Αλκαίο, τον 7ο π.κ.ε. αιώνα (Μπαμπινιώτης) και στον Αισχύλο (Liddell-Scott). Η ετυμολογία του είναι άγνωστη. Διατυπώθηκε η άποψη ότι πρόκειται για λέξη πελασγική, ενώ έχουν επίσης προταθεί και διάφοροι άλλοι συσχετισμοί, όπως με τα λιθουανικά tapti= γνωρίζω, tenku=εκτείνω, tampu= γίνομαι, καθώς και με το tepo=χτυπώ, της αρχαίας σλαβικής. Καμιά από τις παραπάνω απόψεις όμως δεν έχει τεκμηριωθεί.
Από τη λέξη σχηματίστηκαν διάφορα παράγωγα όπως τα ουσιαστικά «ουτοπισμός», «ουτοπιστής» (αυτός που προτείνει ανεφάρμοστα ή ανέφικτα πράγματα), τα επίθετα «ουτοπικός» και «ουτοπιστικός» («ουτοπικές κοινωνίες», «ουτοπικές ιδέες», «ουτοπικός σοσιαλισμός»). Εμπνευσμένο από τη λέξη ουτοπία είναι και το αντίθετης σημασίας «δυστοπία» που δηλώνει ένα φανταστικό τόπο με έντονα αρνητικά χαρακτηριστικά και εισήχθη στην αγγλική το 1868 από τον J.S. Mill. Στην ελληνική χρήση της λέξης «δυστοπία» είναι πολύ πιο περιορισμένη και ακόμη πιο περιορισμένη είναι η λέξη «ευτοπία»
Utopia -Σειρά στο C4
Το Utopia ειναι μιά σειρά στο C4 με πρωταγωνιστή τον Nathan Stewart-Jarrett, γνωστό από το Misfits, στο cast οι Paul Higgins, Alexandra Roach και Neil Maskell. Την σκηνοθεσία την ανέλαβε ο Marc Munden ενώ το σενάριο το έχει γράψει ο Dennis Kelly. Η σειρά αποτελείται από έξι επεισόδια και αφορά το θρυλικό graphic novel, The Utopia Experiments, το οποίο είναι περικυκλωμένο από μυστήριο. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 15 Ιανουαρίου του 2013 και …κυριολεκτικά την “τελείωσαν”.
Η ρυθμιστική αρχή Ofcom έλαβε πάνω από 44 καταγγελίες σχετικά με την τηλεοπτική σειρά, συμπεριλαμβανομένων των καταγγελιών σχετικά με τη βία, τη προσβλητική γλώσσα και των παιδιών που εμπλέκονται σε σκηνές με περιεχόμενο για ενήλικες. 37 από τις καταγγελίες σχετίζονται με μια σκηνή στην αρχή του γ’ επεισοδίου όπου τα γυρίσματα γίνονται σε ένα δημοτικό σχολείο. Το επεισόδιο προβλήθηκε ένα μήνα μετά το γεγονός του Δημοτικού Σχολείου στο Sandy Hook των ΗΠΑ και το σήριαλ δείχνει μια δολοφονική επίθεση σε σχολείο που όμως στη συνέχεια φορτώνεται σκόπιμα σε ένα νεαρό αγόρι για το εμπλέξουν. (αναζήτησε τα άρθρα: Νοητικός Ελέγχος Monarch και Μind Control -Δολοφόνοι μιας χρήσης.)
Η δημιουργία ενός νοητικά ελεγχόμενου σκλάβου που μπορεί να μπορεί να ενεργοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή για να εκτελέσει μια δράση που απαιτεί ο χειριστής του. Μπορείτε να δείτε εκτός από την σειρά UTOPIA και την Strange Things για να μάθετε πως γίνεται και πως χρησιμοποιούνται οι νοητικοί σκλάβοι … έτσι για να έχετε μια ιδέα τουλάχιστον περί του ποιοί και γιατί ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ και ΕΞΑΠΛΩΝΟΥΝ τους ιούς. Ενώ τα ΜΜΕ δείχνουν να αγνοούν το θέμα, πάνω από 2 εκατομμύρια Αμερικανοί και μύρια άλλοι στον πλανήτη, έχουν περάσει τον τρόμο αυτού του απάνθρωπου προγράμματος. Tο “The Illuminati Formula Used to Create an Undetectable Total Mind Controlled Slave” by Cisco Wheeler and Fritz Springmeie προτείνω να το αγοράσεις.
Ο προγραμματισμός Monarch είναι μια τεχνική νοητικού ελέγχου που αποτελείται από τον συνδυασμό στοιχείων της Satanic Ritual Abuse (SRA) [Σατανική Τελετουργική Κακοποίηση] και της Multiple Personality Disorder (MPD) [Πολλαπλή Διαταραχή Προσωπικότητας]. Χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός ψυχολογίας, νευροεπιστήμης και αποκρυφιστικές τελετές, για να δημιουργήσουν μέσα στους σκλάβους μια άλλη προσωπικότητα, η οποία να μπορεί να ενεργοποιηθεί και να προγραμματίζεται από τους χειριστές. Οι σκλάβοι του Monarch χρησιμοποιούνται από αρκετές οργανώσεις συνδεδεμένες με την παγκόσμια ελίτ και τον στρατό, την σεξουαλική σκλαβιά και την βιομηχανία του θεάματος.
Ετσι ελέγχουν το κοπάδι των δυσλειτουργικών μη τηλεπαθητικών μαϊμούδων της Ουτοπίας.
Ο Johnny Depp, βρισκόταν στη σκηνή για να παρουσιάσει ένα από τα πρώτα βραβεία και συγκεκριμένα του καλύτερου ντοκιμαντέρ που πήγε στο Μάικ Μάγιερς για το «Supermensch: the Legend of Shep Gordon». Ξεκίνησε με το να λέει, γελώντας, πως το μικρόφωνο που ήταν μπροστά του, του φαινόταν ως «το πλέον περίεργο που έχει δει στη ζωή του» και όταν ο συντονιστής του CBS προσπάθησε να «σώσει» την κατάσταση, ο Johnny Depp έδειξε πως “υπερασπίστηκε σθεναρά” την δυνατότητά του να διαβάσει το autocue που έτρεχε μπροστά του.
Ξεκινώντας όμως να μιλάει για το επικείμενο βραβείο, ο Depp δεν μπορούσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις και να σκοντάφτει διαρκώς, ενώ το ίδιο συνεχίστηκε και αργότερα για να διακοπεί από διαφημιστικά μηνύματα. Το προφανές, για όποιους δεν γνωρίζουν, είναι να υποθέσουν, ότι ήταν «πιωμένος» αλλά αυτό απέχει από την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι ζουν ΥΠΟΘΕΤΟΝΤΑΣ και σπάνια ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το οτιδήποτε στην ζωή τους.
Ο Johnny Depp είναι καθαρόαιμος ερπετοειδής, από αυτούς που αλλάζουν σχήμα ανοιγοκλείνοντας την αλυσίδα του DNA, δεν είναι περασμένος από το πρόγραμμα Monarch αυτό το έκανε γιατί είναι στο δικό τους πρόγραμμα ξεγελάσματος των ανθρώπων, ότι και καλά, «έχουμε τις ίδιες αδυναμίες». Όπως και στους ανθρώπους του προγράμματος Monarch και στις κάστες των δρακοειδών, παίρνουν εντολή να δολοφονηθούν, εξυπηρετώντας την δική τους ατζέντα, με την υποσχετική ότι θα βρεθούν στο Πάνθεον των δικών τους «Ηλύσιων Πεδίων» όπως π.χ. οι αρχηγοί συγκροτημάτων ροκ που κάθονται και δολοφονούνται. Η Beyoncé, από την άλλη είναι διαφορετική περίπτωση, έχει μετατραπεί γενετικά από άνθρωπος σε υβρίδιο δράκου και έχει περάσει τους αντίστοιχους προγραμματισμούς.
Όσο κράτησε η σειρά, Utopia, ήταν ότι καλύτερο υπήρχε στην τηλεόραση για τις εννιά μαγικές εβδομάδες που έτρεξε στην σεζόν 2013-2014. Στιλάτο, προκλητικό και βασισμένο σε εξαιρετικές ερμηνείες, ήταν μια από αυτές τις σπάνιες σειρές που τόλμησε να ξεχωρίσει από τον σωρό και να επεκταθεί πάνω σε μια ιδέα, παίζοντας πανέμορφα με την ατμόσφαιρα της πολιτικής παράνοιας του σήμερα. Δυστυχώς, όλο αυτό μοιάζει πλέον σαν μια χειροβομβίδα, από την οποία, δεν θα βγει ποτέ η ασφάλεια.
Όταν οι Ian, Becky, Grant και Wilson Wilson, μια μικρή ομάδα ανθρώπων που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, θα αποκτήσουν αντίγραφο του βιβλίου θα δουν τις ζωές τους να αλλάζουν για πάντα κι όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Ανάμεσα στα προβλήματα τους είναι και το γεγονός ότι θα γίνουν στόχος μιας δολοφονικής οργάνωσης που είναι γνωστή ως The Network και το μοναδικό τους όπλο για την επιβίωση είναι να τρέχουν για τη ζωή τους. Όταν η μυστηριώδης Jessica Hyde θα τους προσφέρει ασφάλεια αυτοί θα πρέπει να αποφασίσουν αν την πιστεύουν ή όχι.
Η ιστορία του εξαιρετικά καλογυρισμένου σήριαλ και μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που στην κατοχή τους βρίσκεται ένα χειρόγραφο, που είναι το δεύτερο τεύχος μιας σειράς κόμικς που ονομάζεται «Τα πειράματα της Utopia», το οποίο φημολογείται ότι έχει προβλέψει τις χειρότερες καταστροφές του περασμένου αιώνα και τον τρόπο, που δημιουργήθηκαν, όπως και ποιοί και γιατί τις δημιούργησαν. Εξ αιτίας του, γίνονται στόχος μιας οργάνωσης γνωστή ως «Το Δίκτυο», από την οποία προσπαθούν να γλυτώσουν. Στις σελίδες του χειρόγραφου, βρίσκεται κρυμμένο το σχέδιο για τις καταστροφές που πρόκειται να συμβούν, καθώς και τα ονόματα των προσώπων που εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν αυτές τις καταστροφές. Οι συμβολισμοί των γνωστών Μυστικών Εταιριών και Λαγουμιών, κρυφών και φανερών και οι τρόποι ελέγχου και χειρισμού είναι παραπάνω από ολοφάνεροι, αφού μας παρέχονται πλουσιοπάροχα.
Στo δεύτερο κύκλο γίνεται χρήση πραγματικών γεγονότων, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Airey Neave, κι έγιναν πάλι επικρίσεις από κάποιο αριθμό, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας του δολοφονηθέντος πολιτικού. Σε απάντηση, το Channel 4 εξέδωσε μια δήλωση και είπε ότι η δραματική σειρά είναι “εντελώς φανταστική” και ότι το Ουτοπία δεν υποδηλώνει ότι οποιαδήποτε άλλη οργάνωση ήταν υπεύθυνη για το θάνατο του Airey Neave.
Ο βρετανικός τύπος έγραψε διθυράμβους, σχολιάζοντας απλά αν η «τόση βία ήταν απαραίτητη». Προφανώς δεν έχει ακούσει ο βρετανικός τύπος για την Γάζα, την Συρία και τις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο Guardian το αποκάλεσε «έργο λαμπρής φαντασίας, ένας εφιάλτης του 21ου αιώνα που δείχνει όμορφος»
Υπέροχη σειρά, άριστη φωτογραφία, ουτοπικά, έντονα χρώματα, ατμοσφαιρική μουσικά, σοβαρή σκηνοθεσία, λιτότητα και καθόλου απλοϊκότητα. Με την σφραγίδα της Βρετανικής ποιότητας, μια ουτοπική σειρά στο δυστοπικό σύγχρονο περιβάλλον, όπου τίποτα, ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Το αν η ταινία είναι προϊόν φαντασίας ή πραγματικότητας, μια καλή παρατήρηση γύρω σου (όχι γύρω από τον εαυτό σου) δίνει την απάντηση. Αφού έχουν επαληθευτεί άπειρες “θεωρίες συνωμοσίας” μέχρι σήμερα σχετικά με το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, βλέπουμε στην σειρά πως παίζουν μεγάλο ρόλο τα διάφορα εμβόλια επιδημιών, 1% πρέπει να ζήσει (η ελιτ) και 99% πρέπει τελικά να μειωθεί. Όπως λένε και στην πραγματικότητα για την ζωή, τον πλούτο, τους πόρους και την άνεση «Μα τι νομίσατε, ότι πρόκειται να τα μοιραστούμε;»
Είναι πολύ απλοϊκό όσο και ηλίθιο να αποκαλείς «θεωρίες συνωμοσίας» το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, ειδικά όταν αυτές πραγματοποιούνται. Στην ταινία παίζουν μεγάλο ρόλο τα δηλητηριασμένα εμβόλια επιδημιών, οι επιστήμονες κι ο έλεγχος τους, οι αεροψεκασμοί, οι δολοφονίες και φυσικά τα Μαύρα Προγράμματα … μα είναι σαν να διάβαζαν το terrapapers όταν το έγραφαν … δείτε την και θα καταλάβετε πως μόνο φανταστική δεν την λέει κάποιος, με στοιχειώδη νοημοσύνη. Επίκαιρη όσο ποτέ.
Ένα μυστικό που δεν είναι μυστικό Πολεμείστε την λεγόμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων Τώρα
Βρείτε τι δεν θέλουν να ξέρετε. Κάντε τι δεν θέλουν να κάνετε.
Υπάρχει ένα μυστικό, που δεν είναι μυστικό, πολύ απλό και αποτελεσματικό που χρησιμοποιείτε σε όλον τον πλανήτη από όσους το έχουν ανακαλύψει και χρησιμοποιούν τα ευεργετικά του αποτελέσματα, στην καθημερινότητα τους και στην υγεία τους. Οι δυνάμεις της λεγόμενης Νέας Τάξης, φοβούνται τους ΟΡΓΟΝΙΤΕΣ περισσότερο από κάθε τι, γιατί δουλεύουν σε πολλά επίπεδα και εξουδετερώνουν τις αρνητικές ενέργειες DOR που εστιάζονται πάνω στους ανθρώπους σε Παγκόσμιο επίπεδο. Για να κάνεις κάτι σχετικά με οποιοδήποτε θέμα απαιτείται να έχεις Δύναμη και μάλιστα Ισχυρή Δύναμη, πως θα αποκτήσεις Δύναμη όταν όλα γύρω σου σε καθιστούν αδύναμο; Αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση να απαντήσεις αν θέλεις να μην είσαι θύμα. Σκονάκι για βοήθεια αναζήτησε στο orgonodrome.gr
@Eleonora Trelawny /edwhellas.gr 2013/ με προσθήκες
http://terrapapers.com/?p=45210
Ουτοπία. Ο πιο μεγάλος φόβος.
Να γράψεις. Να μιλήσεις. Να εκφραστείς. Για ποιο θέμα; Για ποιο πρόβλημα; Και να πεις τι; Έχει μείνει κάτι που δεν έχει ειπωθεί; Έχουν ειπωθεί όλα. Έχει αναλυθεί κάθε προβληματισμός, κάθε ιδέα, με πολλούς τρόπους, με όλους τους τρόπους, με όλα τα συναισθήματα, με διάφορα μέσα. Αισιόδοξα, απαισιόδοξα, χαρούμενα, λυπημένα, αγανακτισμένα, μετριοπαθή, δυναμικά, σοβαρά και χιουμοριστικά. Με το γραπτό λόγο, με τη ζωγραφική, τη μουσική και με κάθε τρόπο έκφρασης. Ε και;
Έρχονται συχνά στιγμές σαν αυτές, που νιώθεις να στέρεψες. Νιώθεις πως χρόνια τώρα τα λόγια και τα έργα, κάνουν μια βόλτα ψηλά, φωνάζουν από κει πάνω, ακούγονται παντού και μετά προσγειώνονται απότομα και γκρεμοτσακίζονται. Χρόνια, αιώνες, τα ίδια νοήματα από διαφορετικούς ανθρώπους, με άλλες λέξεις, άλλα έργα. Και απελπίζεσαι. Ε και; τι άλλαξε; Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Ουτοπία;
Και αφού περάσει αυτή η φάση της απογοήτευσης που φέρνει ακινησία, ξυπνάς έξαφνα σαν αγρίμι από χειμερία νάρκη πεινασμένο και αρχίζεις πάλι την προσπάθεια, το κυνήγι. Το κυνήγι της σκέψης. Αυτό που κυνηγάς στην ουσία, είναι σκέψη. Σκέψη ανοιχτή να ακούσει, να καταλάβει, να συμμετέχει. Δεν ξέρεις ακριβώς γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι αγρίμια και κάποιοι είναι πρόβατα και γιατί κάποιοι μεταλλάχτηκαν από αγρίμια σε πρόβατα. Θέλει κουράγιο να μη παραιτηθείς είναι η αλήθεια και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ακουστείς τρελός, ουτοπικός.
Ο πιο μεγάλος φόβος. Ε και; Η Ουτοπία, είναι μια πανέμορφη χώρα, γεμάτη περιπέτειες. Ίσως δεν καταφέρεις να βγεις ποτέ, θα κουραστείς, αλλά σίγουρα δεν θα βαρεθείς καθόλου. Και ίσως κάποτε, βρεις ικανούς συνοδοιπόρους και γίνει Ευτοπία. Προτιμάς τη Δυστοπία, όπου ζεις; Από τη στιγμή που η Δυστοπία είναι πλέον υπαρκτή και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει η Ουτοπία που περιμένει εσένα να την κάνεις Ευτοπία;
Δυστοπία μία φανταστική κοινωνία απόλυτης δυστυχίας.
Ουτοπία μία φανταστική κοινωνία που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.
Ευτοπία μία επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος.
Αυτή είναι η σειρά. Ίσως, κάποτε … Και καλό σου κουράγιο.
@Angie Insomniac / Ramnousia
“Ο πιο μεγάλος φόβος μου, φοβάται μη και δεν τον φοβηθώ” Γ. Αγγελάκας
Ου-Tόπος
Με τον όρο/έννοια ουτοπία εννοούμε, την ιδανική κοινότητα ή κοινωνία η οποία έχει ιδιαίτερα επιθυμητές, σχεδόν τέλειες ιδιότητες. Με την έννοια αυτή τόσο η Ατλαντίδα του Πλάτωνα όσο και η κομμουνιστική κοινωνία του Καρλ Μαρξ αποτελούν ουτοπίες. Η λέξη ουτοπία δηλ. έχει συνδεθεί με το ανέφικτο, το χιμαιρικό και δηλώνει μια ιδέα ή κατάσταση που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ή να εφαρμοστεί στην πράξη.
Είναι όρος δανεισμένος από το ομότιτλο βιβλίο του Τόμας Μορ (Thomas More) που εκδόθηκε το 1518, και περιγράφει μία φανταστική κοινωνία σε ένα νησί του Ατλαντικού Ωκεανού που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα. Χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τόσο τις συνειδητές κοινότητες που επιχείρησαν να δημιουργήσουν μια ιδανική κοινωνία, όσο και για τις φανταστικές κοινωνίες που περιγράφονται στη λογοτεχνία.
Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί στη φιλοσοφία, την τέχνη, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική αλλά και την πολιτική για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις που είναι αδύνατον ή πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν. Αν και οι προσεγγίσεις μπορεί να έχουν οικονομική, αισθητική, πολιτική ή κοινωνική βάση, πάντα η ουτοπία συνδέεται έντονα με μια αισιόδοξη, ιδεαλιστική, σχεδόν αδύνατη τελειότητα. Εναλλακτικά, για να περιγραφεί μία τέτοια επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος, έχει χρησιμοποιηθεί ο όρος ευτοπία. Αντίθετα, για μία φανταστική κοινωνία απόλυτης δυστυχίας χρησιμοποιείται ο αρνητικά φορτισμένος όρος δυστοπία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ουτοπία θεωρούνταν για τους δούλους η ελεύθερη αγορά του καπιταλισμού, όπως σήμερα ο κομμουνισμός θεωρείται ουτοπία για τους ζώντες εν καπιταλισμώ. Αντίστοιχα, ουτοπία θεωρούνταν από τις γυναίκες η ψήφος και η ισότητα των δύο φύλων, κοινωνικά και πολιτικά.
Στη λογοτεχνία χρησιμοποιείται και ως χαρακτηρισμός του ιδανικού, όχι μόνο σαν έννοια αλλά και σαν χαρακτηρισμός ατόμου, δηλαδή η σύνδεση του ουτοπικού με μία προσωπικότητα (φανταστικά ιδανική-ονειρευτή οντότητα).
Η λέξη ουτοπία είναι σύνθετη, από τις ελληνικές λέξεις ου (αρνητικό μόριο) και τόπος, η λέξη εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1516 στη νεολατινική, στο έργο του Άγγλου φιλοσόφου Sir Thomas More (Τόμας Μουρ) De optimo reipublicae statu deque nova insula Utopia («Περί καταστάσεως της αρίστης πολιτείας και της νέας νήσου Ουτοπίας»). Στο έργο του o Μουρ περιγράφει την Ουτοπία ως ένα νησί στο οποίο επικρατεί η τέλεια κοινωνική οργάνωση, με ιδανικούς -για την εποχή- νόμους, κοινωνική διάρθρωση και πολιτικό σύστημα. Έτσι, σύντομα η λέξη έγινε συνώνυμη του «ιδανικού τόπου» και πέρασε σε όλες τις ευρωπαϊκές (και όχι μόνον) γλώσσες και φυσικά και στην ελληνική (τον 19ο αιώνα).
Το δεύτερο συνθετικό της «ουτοπίας», η λέξη «τόπος» εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ελληνική στον Αλκαίο, τον 7ο π.κ.ε. αιώνα (Μπαμπινιώτης) και στον Αισχύλο (Liddell-Scott). Η ετυμολογία του είναι άγνωστη. Διατυπώθηκε η άποψη ότι πρόκειται για λέξη πελασγική, ενώ έχουν επίσης προταθεί και διάφοροι άλλοι συσχετισμοί, όπως με τα λιθουανικά tapti= γνωρίζω, tenku=εκτείνω, tampu= γίνομαι, καθώς και με το tepo=χτυπώ, της αρχαίας σλαβικής. Καμιά από τις παραπάνω απόψεις όμως δεν έχει τεκμηριωθεί.
Από τη λέξη σχηματίστηκαν διάφορα παράγωγα όπως τα ουσιαστικά «ουτοπισμός», «ουτοπιστής» (αυτός που προτείνει ανεφάρμοστα ή ανέφικτα πράγματα), τα επίθετα «ουτοπικός» και «ουτοπιστικός» («ουτοπικές κοινωνίες», «ουτοπικές ιδέες», «ουτοπικός σοσιαλισμός»). Εμπνευσμένο από τη λέξη ουτοπία είναι και το αντίθετης σημασίας «δυστοπία» που δηλώνει ένα φανταστικό τόπο με έντονα αρνητικά χαρακτηριστικά και εισήχθη στην αγγλική το 1868 από τον J.S. Mill. Στην ελληνική χρήση της λέξης «δυστοπία» είναι πολύ πιο περιορισμένη και ακόμη πιο περιορισμένη είναι η λέξη «ευτοπία»
Utopia -Σειρά στο C4
Το Utopia ειναι μιά σειρά στο C4 με πρωταγωνιστή τον Nathan Stewart-Jarrett, γνωστό από το Misfits, στο cast οι Paul Higgins, Alexandra Roach και Neil Maskell. Την σκηνοθεσία την ανέλαβε ο Marc Munden ενώ το σενάριο το έχει γράψει ο Dennis Kelly. Η σειρά αποτελείται από έξι επεισόδια και αφορά το θρυλικό graphic novel, The Utopia Experiments, το οποίο είναι περικυκλωμένο από μυστήριο. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 15 Ιανουαρίου του 2013 και …κυριολεκτικά την “τελείωσαν”.
Η ρυθμιστική αρχή Ofcom έλαβε πάνω από 44 καταγγελίες σχετικά με την τηλεοπτική σειρά, συμπεριλαμβανομένων των καταγγελιών σχετικά με τη βία, τη προσβλητική γλώσσα και των παιδιών που εμπλέκονται σε σκηνές με περιεχόμενο για ενήλικες. 37 από τις καταγγελίες σχετίζονται με μια σκηνή στην αρχή του γ’ επεισοδίου όπου τα γυρίσματα γίνονται σε ένα δημοτικό σχολείο. Το επεισόδιο προβλήθηκε ένα μήνα μετά το γεγονός του Δημοτικού Σχολείου στο Sandy Hook των ΗΠΑ και το σήριαλ δείχνει μια δολοφονική επίθεση σε σχολείο που όμως στη συνέχεια φορτώνεται σκόπιμα σε ένα νεαρό αγόρι για το εμπλέξουν. (αναζήτησε τα άρθρα: Νοητικός Ελέγχος Monarch και Μind Control -Δολοφόνοι μιας χρήσης.)
Η δημιουργία ενός νοητικά ελεγχόμενου σκλάβου που μπορεί να μπορεί να ενεργοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή για να εκτελέσει μια δράση που απαιτεί ο χειριστής του. Μπορείτε να δείτε εκτός από την σειρά UTOPIA και την Strange Things για να μάθετε πως γίνεται και πως χρησιμοποιούνται οι νοητικοί σκλάβοι … έτσι για να έχετε μια ιδέα τουλάχιστον περί του ποιοί και γιατί ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ και ΕΞΑΠΛΩΝΟΥΝ τους ιούς. Ενώ τα ΜΜΕ δείχνουν να αγνοούν το θέμα, πάνω από 2 εκατομμύρια Αμερικανοί και μύρια άλλοι στον πλανήτη, έχουν περάσει τον τρόμο αυτού του απάνθρωπου προγράμματος. Tο “The Illuminati Formula Used to Create an Undetectable Total Mind Controlled Slave” by Cisco Wheeler and Fritz Springmeie προτείνω να το αγοράσεις.
Ο προγραμματισμός Monarch είναι μια τεχνική νοητικού ελέγχου που αποτελείται από τον συνδυασμό στοιχείων της Satanic Ritual Abuse (SRA) [Σατανική Τελετουργική Κακοποίηση] και της Multiple Personality Disorder (MPD) [Πολλαπλή Διαταραχή Προσωπικότητας]. Χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός ψυχολογίας, νευροεπιστήμης και αποκρυφιστικές τελετές, για να δημιουργήσουν μέσα στους σκλάβους μια άλλη προσωπικότητα, η οποία να μπορεί να ενεργοποιηθεί και να προγραμματίζεται από τους χειριστές. Οι σκλάβοι του Monarch χρησιμοποιούνται από αρκετές οργανώσεις συνδεδεμένες με την παγκόσμια ελίτ και τον στρατό, την σεξουαλική σκλαβιά και την βιομηχανία του θεάματος.
Ετσι ελέγχουν το κοπάδι των δυσλειτουργικών μη τηλεπαθητικών μαϊμούδων της Ουτοπίας.
Ο Johnny Depp, βρισκόταν στη σκηνή για να παρουσιάσει ένα από τα πρώτα βραβεία και συγκεκριμένα του καλύτερου ντοκιμαντέρ που πήγε στο Μάικ Μάγιερς για το «Supermensch: the Legend of Shep Gordon». Ξεκίνησε με το να λέει, γελώντας, πως το μικρόφωνο που ήταν μπροστά του, του φαινόταν ως «το πλέον περίεργο που έχει δει στη ζωή του» και όταν ο συντονιστής του CBS προσπάθησε να «σώσει» την κατάσταση, ο Johnny Depp έδειξε πως “υπερασπίστηκε σθεναρά” την δυνατότητά του να διαβάσει το autocue που έτρεχε μπροστά του.
Ξεκινώντας όμως να μιλάει για το επικείμενο βραβείο, ο Depp δεν μπορούσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις και να σκοντάφτει διαρκώς, ενώ το ίδιο συνεχίστηκε και αργότερα για να διακοπεί από διαφημιστικά μηνύματα. Το προφανές, για όποιους δεν γνωρίζουν, είναι να υποθέσουν, ότι ήταν «πιωμένος» αλλά αυτό απέχει από την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι ζουν ΥΠΟΘΕΤΟΝΤΑΣ και σπάνια ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το οτιδήποτε στην ζωή τους.
Ο Johnny Depp είναι καθαρόαιμος ερπετοειδής, από αυτούς που αλλάζουν σχήμα ανοιγοκλείνοντας την αλυσίδα του DNA, δεν είναι περασμένος από το πρόγραμμα Monarch αυτό το έκανε γιατί είναι στο δικό τους πρόγραμμα ξεγελάσματος των ανθρώπων, ότι και καλά, «έχουμε τις ίδιες αδυναμίες». Όπως και στους ανθρώπους του προγράμματος Monarch και στις κάστες των δρακοειδών, παίρνουν εντολή να δολοφονηθούν, εξυπηρετώντας την δική τους ατζέντα, με την υποσχετική ότι θα βρεθούν στο Πάνθεον των δικών τους «Ηλύσιων Πεδίων» όπως π.χ. οι αρχηγοί συγκροτημάτων ροκ που κάθονται και δολοφονούνται. Η Beyoncé, από την άλλη είναι διαφορετική περίπτωση, έχει μετατραπεί γενετικά από άνθρωπος σε υβρίδιο δράκου και έχει περάσει τους αντίστοιχους προγραμματισμούς.
Όσο κράτησε η σειρά, Utopia, ήταν ότι καλύτερο υπήρχε στην τηλεόραση για τις εννιά μαγικές εβδομάδες που έτρεξε στην σεζόν 2013-2014. Στιλάτο, προκλητικό και βασισμένο σε εξαιρετικές ερμηνείες, ήταν μια από αυτές τις σπάνιες σειρές που τόλμησε να ξεχωρίσει από τον σωρό και να επεκταθεί πάνω σε μια ιδέα, παίζοντας πανέμορφα με την ατμόσφαιρα της πολιτικής παράνοιας του σήμερα. Δυστυχώς, όλο αυτό μοιάζει πλέον σαν μια χειροβομβίδα, από την οποία, δεν θα βγει ποτέ η ασφάλεια.
Όταν οι Ian, Becky, Grant και Wilson Wilson, μια μικρή ομάδα ανθρώπων που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, θα αποκτήσουν αντίγραφο του βιβλίου θα δουν τις ζωές τους να αλλάζουν για πάντα κι όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Ανάμεσα στα προβλήματα τους είναι και το γεγονός ότι θα γίνουν στόχος μιας δολοφονικής οργάνωσης που είναι γνωστή ως The Network και το μοναδικό τους όπλο για την επιβίωση είναι να τρέχουν για τη ζωή τους. Όταν η μυστηριώδης Jessica Hyde θα τους προσφέρει ασφάλεια αυτοί θα πρέπει να αποφασίσουν αν την πιστεύουν ή όχι.
Η ιστορία του εξαιρετικά καλογυρισμένου σήριαλ και μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που στην κατοχή τους βρίσκεται ένα χειρόγραφο, που είναι το δεύτερο τεύχος μιας σειράς κόμικς που ονομάζεται «Τα πειράματα της Utopia», το οποίο φημολογείται ότι έχει προβλέψει τις χειρότερες καταστροφές του περασμένου αιώνα και τον τρόπο, που δημιουργήθηκαν, όπως και ποιοί και γιατί τις δημιούργησαν. Εξ αιτίας του, γίνονται στόχος μιας οργάνωσης γνωστή ως «Το Δίκτυο», από την οποία προσπαθούν να γλυτώσουν. Στις σελίδες του χειρόγραφου, βρίσκεται κρυμμένο το σχέδιο για τις καταστροφές που πρόκειται να συμβούν, καθώς και τα ονόματα των προσώπων που εμπνεύστηκαν και σχεδίασαν αυτές τις καταστροφές. Οι συμβολισμοί των γνωστών Μυστικών Εταιριών και Λαγουμιών, κρυφών και φανερών και οι τρόποι ελέγχου και χειρισμού είναι παραπάνω από ολοφάνεροι, αφού μας παρέχονται πλουσιοπάροχα.
Στo δεύτερο κύκλο γίνεται χρήση πραγματικών γεγονότων, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Airey Neave, κι έγιναν πάλι επικρίσεις από κάποιο αριθμό, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας του δολοφονηθέντος πολιτικού. Σε απάντηση, το Channel 4 εξέδωσε μια δήλωση και είπε ότι η δραματική σειρά είναι “εντελώς φανταστική” και ότι το Ουτοπία δεν υποδηλώνει ότι οποιαδήποτε άλλη οργάνωση ήταν υπεύθυνη για το θάνατο του Airey Neave.
Ο βρετανικός τύπος έγραψε διθυράμβους, σχολιάζοντας απλά αν η «τόση βία ήταν απαραίτητη». Προφανώς δεν έχει ακούσει ο βρετανικός τύπος για την Γάζα, την Συρία και τις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο Guardian το αποκάλεσε «έργο λαμπρής φαντασίας, ένας εφιάλτης του 21ου αιώνα που δείχνει όμορφος»
Υπέροχη σειρά, άριστη φωτογραφία, ουτοπικά, έντονα χρώματα, ατμοσφαιρική μουσικά, σοβαρή σκηνοθεσία, λιτότητα και καθόλου απλοϊκότητα. Με την σφραγίδα της Βρετανικής ποιότητας, μια ουτοπική σειρά στο δυστοπικό σύγχρονο περιβάλλον, όπου τίποτα, ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Το αν η ταινία είναι προϊόν φαντασίας ή πραγματικότητας, μια καλή παρατήρηση γύρω σου (όχι γύρω από τον εαυτό σου) δίνει την απάντηση. Αφού έχουν επαληθευτεί άπειρες “θεωρίες συνωμοσίας” μέχρι σήμερα σχετικά με το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, βλέπουμε στην σειρά πως παίζουν μεγάλο ρόλο τα διάφορα εμβόλια επιδημιών, 1% πρέπει να ζήσει (η ελιτ) και 99% πρέπει τελικά να μειωθεί. Όπως λένε και στην πραγματικότητα για την ζωή, τον πλούτο, τους πόρους και την άνεση «Μα τι νομίσατε, ότι πρόκειται να τα μοιραστούμε;»
Είναι πολύ απλοϊκό όσο και ηλίθιο να αποκαλείς «θεωρίες συνωμοσίας» το θέμα της παγκόσμιας μείωσης του πληθυσμού, ειδικά όταν αυτές πραγματοποιούνται. Στην ταινία παίζουν μεγάλο ρόλο τα δηλητηριασμένα εμβόλια επιδημιών, οι επιστήμονες κι ο έλεγχος τους, οι αεροψεκασμοί, οι δολοφονίες και φυσικά τα Μαύρα Προγράμματα … μα είναι σαν να διάβαζαν το terrapapers όταν το έγραφαν … δείτε την και θα καταλάβετε πως μόνο φανταστική δεν την λέει κάποιος, με στοιχειώδη νοημοσύνη. Επίκαιρη όσο ποτέ.
Ένα μυστικό που δεν είναι μυστικό Πολεμείστε την λεγόμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων Τώρα
Βρείτε τι δεν θέλουν να ξέρετε. Κάντε τι δεν θέλουν να κάνετε.
Υπάρχει ένα μυστικό, που δεν είναι μυστικό, πολύ απλό και αποτελεσματικό που χρησιμοποιείτε σε όλον τον πλανήτη από όσους το έχουν ανακαλύψει και χρησιμοποιούν τα ευεργετικά του αποτελέσματα, στην καθημερινότητα τους και στην υγεία τους. Οι δυνάμεις της λεγόμενης Νέας Τάξης, φοβούνται τους ΟΡΓΟΝΙΤΕΣ περισσότερο από κάθε τι, γιατί δουλεύουν σε πολλά επίπεδα και εξουδετερώνουν τις αρνητικές ενέργειες DOR που εστιάζονται πάνω στους ανθρώπους σε Παγκόσμιο επίπεδο. Για να κάνεις κάτι σχετικά με οποιοδήποτε θέμα απαιτείται να έχεις Δύναμη και μάλιστα Ισχυρή Δύναμη, πως θα αποκτήσεις Δύναμη όταν όλα γύρω σου σε καθιστούν αδύναμο; Αυτή είναι μια σημαντική ερώτηση να απαντήσεις αν θέλεις να μην είσαι θύμα. Σκονάκι για βοήθεια αναζήτησε στο orgonodrome.gr
@Eleonora Trelawny /edwhellas.gr 2013/ με προσθήκες
http://terrapapers.com/?p=45210
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου