Ο νέος παγκόσμιος καταμερισμός εργασίας: Η γεωπολιτική προσέγγιση, η νέα Οικονομία

Απεικόνιση μιας αρχέγονης κοινωνίας όπου ο βασικός καταμερισμός εργασίας διακρίνεται σε πολεμιστές, κυνηγούς και διάφορων ειδών τεχνίτες, πίνακας του 1882, wikipedia

Του Δημήτρη Σκουτέρη

Μετά την ολόπλευρη κρίση(όχι μόνον χρηματοοικονομική,αλλά και πολιτική-κοινωνική-πολιτιστική-ανθρωπιστική των προηγούμενων ετών), κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, οδεύουμε ολοταχώς σε έναν Νέο Διεθνή (Παγκόσμιο) Καταμερισμό Εργασίας .

Πως διαμορφώνεται το Παγκόσμιο σκηνικό:

Α. Επιχειρείται η πλήρης απελευθέρωση των αγορών (απορύθμιση), δηλαδή η άρση όλων των ειδών των «εμποδίων» στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών διεθνώς. Στόχος ο σταδιακός σχηματισμός ενός ενιαίου παγκόσμιου οικονομικού χώρου ελεγχόμενου από τους προαναφερθέντες πρωταγωνιστές, προς όφελος των πολυεθνικών γιγάντων.

Έτσι προωθούνται υπερεθνικές «συμφωνίες» που διαμορφώνουν ένα νέο status quo.

1. Οι ΗΠΑ προωθούν το Σύμφωνο Συνεργασίας των δύο πλευρών του Ειρηνικού (Trans-Pacific Parternship, TPP) που θα επηρεάσει το 40% της παγκόσμιας οικονομίας («Δια-Ειρηνική Συνεργασία»). 

«Το πολυαναμενόμενο κείμενο μιας συμφωνίας-ορόσημο που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για το εμπόριο στον Ειρηνικό δόθηκε  στη δημοσιότητα, αποκαλύπτοντας τις λεπτομέρειες ενός συμφώνου που αποσκοπεί στην απελευθέρωση του εμπορίου στο 40% της παγκόσμιας οικονομίας αλλά επικρίνεται για την αδιαφάνειά του.

Αν επικυρωθεί, το Σύμφωνο Δια-ειρηνικής Συνεργασίας (Trans-Pacific Partnership, TPP) θα αποτελέσει ένα επίτευγμα-κληροδότημα του προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα και κύριος μοχλός της κυβέρνησής του στην Ασία, με σκοπό να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη οικονομική και πολιτική επιρροή της Κίνας…»( http://mignatiou.com/2015/11/sti-dimosiotita-to-kimeno-tis-simfonias-12-choron-tou-irinikou-ttp/)

http://news247.gr/eidiseis/super-story/article3701951.ece/BINARY/w660/tpp-map1443981424.jpg

Η TPP είναι είναι μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ 12 χωρών: Τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, το Μεξικό, το Περού, τη Χιλή, τη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, τη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, το Μπρουνέι, το Βιετνάμ και την Ιαπωνία.

Ιδού πως ο Πρόεδρος Ομπάμα σχολιάζει:

The #TPP eliminates 18,000 taxes that other countries put on American goods.http://ofa.bo/s9UP  #LeadOnTrade

12:16 AM – 6 Nov 2015

2). ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζονται για την υπογραφή της συμφωνίας για την  Διατλαντική Ένωση (Transatlantic Trade and Investment Partnership-TTIP).

Η TTIP , που βρίσκεται σε στάδιο διαφανών(?) διαπραγματεύσεων μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ, επισήμως, στοχεύει στη διευκόλυνση των άμεσων επενδύσεων και στην εξάλειψη «περιττών γραφειοκρατικών εμπόδιων». Κριτικές φωνές διαμηνύουν ότι κύριος στόχος της είναι να παραμερίσει τις κανονιστικές ρυθμίσεις που αποτελούν «εμπόδιο» στην κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Στην πραγματικότητα, όμως, «εμπόδια» για την ΤΤΙP αποτελούν οι κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών στην Ευρώπη (εργασιακά δικαιώματα, περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, κανόνες ασφάλειας για τα τρόφιμα, προστασία των προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο κ.ά).

Συγχρόνως, η προτεινόμενη συμφωνία τείνει να μεταβάλλει την ίδια τη θεσμική αρχιτεκτονική της ΕΕ υπέρ των πολυεθνικών εταιριών και κεφαλαίων, καθώς αφορά λιγότερο στο εμπόριο (οι αντίστοιχοι δασμοί είναι ήδη σημαντικά χαμηλοί) και περισσότερο σε ρυθμίσεις και εμπορικά πρότυπα, εταιρικά δικαιώματα και επενδυτικές εγγυήσεις. Επιπλέον, με την ενσωμάτωση της ρύθμισης του Μηχανισμού διαιτησίας Επίλυσης Διαφορών μεταξύ Επενδυτών και Κρατών, το περίφημο ISDS(Investor-State Dispute Settlement), τα εταιρικά συμφέροντα αποκτούν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι εκείνων των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών. Έτσι, μόνο οι εταιρείες δύνανται να προσφύγουν εναντίον κυβερνήσεων και όχι το αντίθετο, παραβιάζοντας με αυτό τον τρόπο κατάφωρα θεμελιακές αρχές της δημοκρατίας, όπως η αρχή της ισότητας απέναντι στον νόμο.

3        Η απόφαση του ΔΝΤ να συμπεριλάβει το κινέζικο νόμισμα (γιουάν) στο Νομισματικό του καλάθι (SDR) σε συνδιασμό με την απόφαση της Κινεζικής Κυβέρνησης στο πλαίσιο του 12^ου Πενταετούς της προγράμματος για αλλαγή στρατηγικής με προτεραιότητα στην εφαρμογή πολιτικών που αφορούν:

I. Την επιστήμη, την τεχνολογία και την εκπαίδευση. Θεωρούν την παραγωγή υψηλής τεχνολογίας ως τη δύναμη της ανάπτυξης των κοινωνιών (κρατών), μια δύναμη που επηρρεάζει την οικονομική και κοινωνική δομή, την ζωή των ανθρώπων.

II. Την άνοδο της εσωτερικής κατανάλωσης. Εκτιμούν ότι η όποια ανάπτυξη στηρίζεται στις επενδύσεις-στις εξαγωγές-στην κατανάλωση.Με δεδομένα την έκρηξη των εξαγωγών τους κατά την τελευταία δεκαετία/της εκτίμησής τους ότι το διεθνές περιβάλλον δεν αντέχει αυτούς τους ρυθμούς ανταγωνισμού, στρέφονται πλέον στην εσωτερική κατανάλωση (απευθύνονται σε μια προστατευμένη αγορά 1 300 εκατομυρίων ανθρώπων).

iii.                 Την δημιουργία περισσότερων πόλεων. Το 1949 η Κίνα είχε 133 πόλεις, ενώ το 2008 είχε 655. Η στροφή της οικονομίας της επιβάλλει τη δόμηση νέων αστικών κέντρων με την προσέλκυση τρις επενδύσεων.

Η εμφάνιση της Κίνας ως παγκόσμιου παραγωγού και οικονομικού παίκτη επιφέρει μεταβολές και στη δομή του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Έτσι «υποχρεώθηκε» το ΔΝΤ να συμπεριλάβει από το 2016 το γιουάν στο Νομισματικό του καλάθι.

Το ευρώ θα υποστεί τη μεγαλύτερη επίπτωση από την απόφαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) να συμπεριλάβει το κινεζικό γιουάν στο νομισματικό καλάθι του (SDR), αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg. Η απόφαση του ΔΝΤ προβλέπει ότι ο συντελεστής βαρύτητας του ευρώ στο SDR θα μειωθεί στο 30,93% από 37,4% από την 1η Οκτωβρίου 2016, όταν το γιουάν θα ενταχθεί στο καλάθι με έναν συντελεστή 10,92%. Αντίθετα, ο συντελεστής του δολαρίου θα παραμείνει ουσιαστικά στα ίδια επίπεδα και συγκεκριμένα στο 41,73% από 41,9%. Αξιοσημείωτη είναι και η απώλεια της στερλίνας, καθώς από την τρίτη θέση που έχει σήμερα με συντελεστή 11,3% θα υποχωρήσει στην πέμπτη θέση με ποσοστό 8,09%. Στην τέταρτη θέση θα παραμείνει το ιαπωνικό νόμισμα, με συντελεστή 8,33% από 9,4%. “Το ευρώ θα υποστεί τη μεγαλύτερη επίπτωση από αυτή την προσαρμογή των συντελεστών βαρύτητας”, δήλωσε ο επικεφαλής συναλλάγματος χρηματιστηριακής εταιρείας στη Νέα Υόρκη.

Το «σκληρό», αλλά και αδύναμο επενδυτικά πλέον ευρώ και οι πολιτικές Δημοσιονομικής πειθαρχίας, που επιβάλλουν οι Νεοφιλελεύθερες πολιτικές (Μέρκελ, Σόϊμπλε,και λοιπών προθύμων) θα επιβραδύνουν έτι περαιτέρω και την ανάπτυξη της Ε.Ε. και θα αποτελέσουν τροχοπέδη στην προσέλκιση επενδύσεων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της AXA Investments, τουλάχιστον $1 τρισ.  θα είναι τα κεφάλαια που θα μεταφερθούν από τα παγκόσμια τραπεζικά αποθεματικά προς την Κίνα σε πρώτη φάση. Ποιοί άραγε θα στερηθούν αυτών των κεφαλαίων; Ποιά θα είναι η συμπεριφορά των Γερμανών σχετικά με την τύχη των αποθεματικών τους (τα οποία προέκυψαν από την με κάθε τρόπο αφαίμαξη του Νότου/Ελλάδα-Ισπανία-Πορτογαλία κλπ); Μήπως θα ζήσουμε αντί για GREXIT ή BREXIT ένα DEUTSCEXIT;

4. Την επικράτηση των Νεοφιλελεύθερων πολιτικών όχι μόνον στην πολιτική αλλά κυρίως στη διαδικασία παραγωγής-εμπορίας/διανομής των αγαθών και διαχείρισης της γνώσης με την ταυτόχρονη εισβολή και επικράτηση της Νέας Οικονομίας.

Κατά την καθηγήτρια κα Αντωνοπούλου:Σε προηγούμενες περιόδους υπήρχε μία διεθνής αγορά εμπορευμάτων, στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα παγκόσμιο δίκτυο στενά διασυνδεδεμένων παραγωγικών μονάδων και ένα παγκόσμιο δίκτυο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, χρηματιστηριακών αγορών και αγορών συναλλάγματος. Η παραγωγή, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, οι χρηματιστηριακές αγορές και το εμπόριο είναι αποκεντρωμένα διεθνώς, η διαχείριση και ο έλεγχός τους όμως συγκεντρώνεται σε λίγα επιτελεία στις αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες.

Υπό την κυριαρχία του Νεοφιλελευθερισμού, μία ανακατανομή του πλούτου σε βάρος των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων και εισοδηματικών ομάδων εντός των εθνικών συνόρων και σε βάρος των ασθενέστερων χωρών διεθνώς, λαμβάνει χώρα. Ακολουθεί η απόπειρα σταδιακής κατάργησης του έθνους κράτους ως οικονομικής αλλά και ως πολιτικής οντότητας και η μεταφορά της πολιτικής ισχύος σε υπερεθνικά κέντρα ή πολιτικές ελίτ (πχ .ΔΝΤ, Διεθνής Τράπεζα, Ε.Ε, TPP,TTIP,κλπ).

Υπενθυμίζεται ότι ο Νεοφιλελευθερισμός:

1. εγκαινίασε τη σταδιακή άρση όλων των ειδών των «εμποδίων» στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών διεθνώς. Το πιο σημαντικό από αυτά τα μέτρα είναι η σταδιακή κατάργηση των οικονομικών συνόρων του έθνους-κράτους, η οποία ανοίγει τον δρόμο για την ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων διαμέσου των συνόρων.
2. Προωθεί τη σταδιακή κατάργηση των οικονομικών συνόρων του έθνους-κράτους, δημιουργεί έναν ενιαίο παγκόσμιο οικονομικό χώρο, ο οποίος επιτρέπει την ανεμπόδιστη δράση του κεφαλαίου διεθνώς. Αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει στην κορύφωση του καπιταλισμού ως παγκόσμιου συστήματος.

iii.                 Ο σταδιακός σχηματισμός ενός ενιαίου παγκόσμιου οικονομικού χώρου ελεγχόμενου από το κεφάλαιο, υποδηλώνει την τάση προς κατάργηση του έθνους κράτους  όχι μόνον ως οικονομικής οντότητας, αλλά ως πολιτικής οντότητας επίσης.Έτσι,  ο καπιταλισμός θα ολοκληρωθεί ως παγκόσμιο σύστημα τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

iv. Ταυτόχρονα, η σταδιακή ισοπέδωση των διάφορων και διαφορετικών πολιτισμών και η διασπορά διεθνώς μίας ενιαίας υποκουλτούρας, της υποκουλτούρας του «lifestyle» και του φετιχισμού των εμπορευμάτων,  οδηγει στην επιβολή μίας ενιαίας νοοτροπίας και τρόπου ζωής παγκοσμίως. Αυτή είναι μία εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη για την κατανάλωση των ίδιων εμπορευμάτων και τη δημιουργία μίας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς εμπορευμάτων, απαραίτητης, με τη σειρά της, για την παγκόσμια κυριαρχία του κεφαλαίου.

Η τεχνολογική βάση του νέου σταδίου ανάπτυξης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος είναι η πληροφορική τεχνολογία. Η πληροφορική τεχνολογία υπηρετεί τη συγκεντροποιημένη διαχείριση και τον έλεγχο του διεθνούς συστήματος από λίγα επιτελεία,κατ΄ εξοχήν τα επιτελεία των πολυεθνικών. Η μετάδοση της πληροφορίας έχει διευκολυνθεί εξαιρετικά από την ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας και της τεχνολογίας των οπτικών ινών, οι οποίες βελτιώνουν την ποιότητα μετάδοσης αλλά και μειώνουν το κόστος της κάθε μορφής μετάδοσης αυτής πληροφορίας.Η πληροφορική τεχνολογία έχει επίσης εισαχθεί στην παραγωγική διαδικασία με τη μορφή της λεγόμενης ευέλικτης μεταποίησης (μεταποίηση υποβοηθούμενη από υπολογιστή- Computer Aided Manufacture – CAM), καθώς και στην εκτέλεση διαφόρων υπηρεσιών (από διοικητικές μέχρι υπηρεσίες σχεδιασμού προϊόντων (Computer Aided Design – CAD). Kαθώς η τεχνολογία της πληροφορίας υπηρετεί τόσο τον συγκεντροποιημένο έλεγχο του παγκόσμιου συστήματος παραγωγής και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, όσο και την παραγωγή την ίδια, ένα διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό των επενδύσεων αναλώνεται σε μή υλικές εισροές, όπως τολογισμικό, ο σχεδιασμός, η έρευνα και η ανάπτυξη.

Έχουμε, λοιπόν, την εμφάνιση της Νέας Οικονομίας, που στηρίζεται στο προδιαγραφέν μοντέλο. Η νέα οικονομία του αγοραστή, όπου  το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η πέρα για πέρα μη συμβατική δομή του κόστους.

Στη «νέα οικονομία», όπως υποστηρίζει ο οικονομολόγος και καθηγητής Ντανιέλ Κοέν, αυτό που κοστίζει ακριβά είναι η πρώτη μονάδα του παραγόμενου αγαθού και όχι αυτές που ακολουθούν. Η ραγδαία αναπτυσσόμενη Νέα Οικονομία επέβαλλε την παραγωγή άϋλων αγαθών, ως το συγκριτικό πλεονέκτημα των πλούσιων χωρών και των πλανητικών μονοπωλίων ανατρέποντας τη γνωστή συμβατική δομή του κόστους.Μπήκαμε, λοιπόν, σε μια νέα οικονομία όπου το μεγάλο κόστος ορίζεται από τον χρόνο που απαιτείται για τη σύλληψη και τον σχεδιασμό ενός προϊόντος, ενώ η παραγωγική του αξία με τα σημερινά μέσα σχεδόν μηδενίζεται.

Από τη στιγμή που υλοποιήθηκε το λογισμικό Windows, μπορεί να πωληθεί τόσο σε ένα χωριό, όσο και στον κόσμο ολόκληρο. Το συνολικό του κόστος στις περιπτώσεις αυτές ελάχιστα θα μεταβληθεί. Οι οικονομολόγοι Μπ. Ντελόνγκ και Μ. Φρούμκιν στο βιβλίο τους «Παλαιοί Κανόνες για τη Νέα Οικονομία» τονίζουν ότι, στην παλιά οικονομική πραγματικότητα, ο καταναλωτής πλήρωνε στον παραγωγό την υπηρεσία που αυτός του προσέφερε. Στη νέα οικονομία, που είναι αυτή του αγοραστή, ο παραγωγός δεν ενδιαφέρεται να πουλήσει μία υπηρεσία στον καταναλωτή, όσο να εξασφαλίσει την προσοχή του -με στόχο, βέβαια, να τον κάνει και όσο πιο πιστό γίνεται. Ετσι, τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια δεν πουλάνε υπηρεσίες στους καταναλωτές, αλλά ενδιαφέρονται να τους προσφέρουν προγράμματα που προσελκύουν την προσοχή τους και μπορούν έτσι να αντλήσουν διαφημιστικά έσοδα.Αυτού του τύπου η νέα οικονομία  γνωρίζει αλματώδη ανάπτυξη μέσω των εφαρμογών της Πληροφορικής Τεχνολογίας(πχ. Διαδίκτυο κλπ) παρέχοντας και την αντίστοιχη οικονομική και όχι μόνον ισχύ σε αυτούς που παράγουν και διαχειρίζονταιτην γνώση και την τεχνολογία .

Ιδού τα πρώτα αποτελέσματα της εμφάνισης της «Νέας Οικονομίας». Από μελέτη της Bank of America Merrill Lynch αποτιμάται η αξία (στο χρηματιστήριο της Wall Street) κάποιων εταιρειών σε σύγκριση με την αξία Χρηματιστηρίων συγκεκριμένων Κρατών:

ΑΞΙΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ	ΑΞΙΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Google και Amazon: 838 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Κίνας : 838 δισ. δολάρια
Cisco: 140 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Ρωσίας: 138 δισ. δολάρια
Netflix: 49 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Πολωνίας: 48 δισ. δολάρια
Time Warner: 55 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Τουρκίας: 54 δις. δολάρια
Johnson & Johnson: 283 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Ινδίας : 282 δισ. δολάρια
Oracle: 168 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Μεξικό: 168  δισ. δολάρια
PayPal: 44 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Χιλής: 43  δισ. δολάρια
JPMorgan Chase: 249 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Ν.Αφρικής: 268 δισ. δολάρια
United Technologies: 87 δισ. δολάρια	Χρηματιστήριο Ινδονησίας: 86 δισ. δολάρια

Ας  αναλογισθούμε τι θα συμβεί αν ισχύσουν οι συμφωνίες «ελεύθερου εμπορίου» TPP &TTIP. Αν ο Νεοφιλελευθερισμός δεν αναχαιτισθεί.

Β.      Γεωπολιτική προσέγγιση.

Παρατηρούμε την πλήρη επικράτηση των μεσομακροπρόθεσμων σχεδιασμών και πολιτικών των ΗΠΑ στο γεωστρατηγικό πεδίο. Ο Πρόεδρος Ομπάμα, με συνέπεια, τα τελευταία χρόνια προωθεί την υλοποίηση της παρακαταθήκης του Zbigniew Brzezinski.

Ο   Brzezinski στο πόνημα του η «Η Μεγάλη Σκακιέρα»  είχε αναφέρει, ότι το μεγάλο γεωστρατηγικό παιχνίδι του εικοστού πρώτου αιώνα, που το είχε παρομοιάσει σαν μια πατρίδα σκάκι, θα παιχτεί στην περιοχή της Ευρασίας. Όποιος ελέγχει την περιοχή αυτή, θα ελέγξει και τις παγκόσμιες εξελίξεις. Ορίζει δε, ότι η ευρασιατική σκακιέρα εκτείνεται από τη Πορτογαλία μέχρι το Βερίγγειο πορθμό και από τη Λαπωνία μέχρι τη Μαλαισία. «Οι ΗΠΑ θα πρέπει να προσπαθήσουν να διατηρήσουν την κυρίαρχη θέση τους τουλάχιστον για μια γενιά ακόμη και δεύτερο να δημιουργήσουν ένα γεωπολιτικό πλαίσιο, που να μπορεί να απορροφήσει τους  αναπόφευκτους κλονισμούς και εντάσεις της κοινωνικο-πολιτικής αλλαγής».

Είναι γνωστός σε αρκετούς ο παρακάτω χάρτης:

 (http://www.armedforcesjournal.com/peters-blood-borders-map/)

Την πατρότητα του χάρτη διεκδικεί ο συνταξιούχος Συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού Ralph Peters που δημοσιεύτηκε συνοδευόμενος από σχετικό κείμενο στο αμερικανικό στρατιωτικό πληροφοριακό δελτίο ενημέρωσης της National War Academy, Armed Forces Journal υπό τον τίτλο «Blood borders: How a better Middle East would look», τον Ιούνιο του 2006.

Στον συγκεκριμένο χάρτη απεικονίζονται νέες χώρες, νέα σύνορα υφιστάμενων χωρών, όπως σχεδιάστηκαν τον Ιούνιο του 2006 και σήμερα το 2016 ένα μεγάλο μέρος της Ευρασίας, έχοντας πάρει φωτιά, δείχνει να τείνει προς υλοποίηση μέρους ή και του συνολικού αρχικού σχεδίου. Και κατά τον Brzezinski «στις παλαιότερες εποχές ήταν πιο εύκολο να ελέγξεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους, κυριολεκτικά, ήταν πιο εύκολο να ελέγξεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους, απ’ ότι να σκοτώσεις σωματικά ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Σήμερα είναι απείρως πιο εύκολο να σκοτώσεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους παρά να ελέγξεις ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Είναι ευκολότερο να σκοτώσεις παρά να ελέγξεις. Και αυτό φυσικά έχει άμεση σχέση με τη χρήση βίας, ιδιαίτερα από κοινωνίες που είναι πολιτιστικά ξένες, πάνω σε άλλες κοινωνίες. Αυτός είναι ο λόγος που είναι ανώφελο να διεξάγονται αποικιακοί πόλεμοι στην μετά-αποικιακή εποχή».

Θέματα Ασφάλειας και Ισχύος είναι στην ημερήσια διάταξη και οι αναλυτές,  επιχειρούν να περιγράψουν τις ταχύτατα ανατρεπόμενες επιμέρους συμμαχίες, τις «λυκοφιλίες», την άμεση και έμμεση εμπλοκή ισχυρών Περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής. Ιδίως η άμεση πλέον συμμετοχή της Ρωσίας στα τεκταινόμενα δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο, που χρήζει βαθύτερης προσέγγισης.

Οι διαμορφούμενοι γεωστρατηγικοί άξονες αφενός Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και αφετέρου Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου δυνητικά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες σταθερότητας στην ΝΑ Μεσόγειο συμβάλλοντας στη νέα, υπό διαμόρφωση, ισορροπία της ευρύτερης περιοχής. Αν μάλιστα καταλήξουν αμεσότατα σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο αξιοποίησης και διαχείρισης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων τους, ενδυναμώνουν τη θέση τους στην περιοχή. Εντάσσονται στο νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας ενισχυμένοι, όχι μόνον λόγω γεωγραφικής θέσης, αλλά και ως παραγωγοί-διαχειριστές(?)  ενέργειας και ως πυλώνες σταθερότητας.

Υποχρεωτικά και σε επίπεδο Ευρώπης το κέντρο βάρους μοιραία θα μετακινηθεί από την Βορειοκεντρική Ευρώπη προς τη Μεσόγειο, τις χώρες του Νότου της Ευρώπης. Ήδη οι χώρες του Βορρά συμπληρώνουν τον κύκλο της αποστολής τους, την  συσσώρευση κεφαλαίου μέσω συνθηκών άνισης ανταλλαγής (στο οικονομικό πεδίο)αφενός και αφετέρου την γραμμή άμυνας κατά της παλαιάς «επεκτατικής» Ρωσίας. Άρχισε η περίοδος της παρακμής τους δεδομένου ότι στον Νέο Παγκόσμιο Καταμερισμό στερούνται συγκριτικών πλεονεκτημάτων.

Ήδη πολλοί αναλυτές παρατηρούν την μετατόπιση του Παγκόσμιου κέντρου βάρουςαπό τις χώρες που βρίσκονται στις δύο ακτές του Ατλαντικού(ΗΠΑ,Μ.Βρετανία,Γαλλία,) σε χώρες της ευρύτρης περιοχής του Ειρηνικού(βεβαίως ΗΠΑ) και κυρίως της Ιαπωνίας, της Κίνας( μίας εν δυνάμει παγκόσμιας δύναμης) της Ινδίας, χώρες που πλέον καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στην παγκόσμια ιεραρχία. Υπενθυμίζεται, ότι Κίνα και Ινδία είναι οι πληθυσμιακά μεγαλύτερες χώρες του πλανήτη.Το 2050 δε ο πληθυσμός της γής θα έχει διπλασιαστεί, μια ακόμα μεταβλητή, που οφείλουμε να συνυπολογίσουμε στην προσέγγισή μας. Αυτός ο πληθυσμός για να επιβιώσει και καταναλώσει θα έχει ανάγκη την ενέργεια.

Όσο και αν η τεχνολογία τρέχει, η παραγωγή και διανομή ενέργειας απαιτεί χρόνο.

Απαιτεί δίκτυα μεταφοράς, μονάδες διαχείρισης, υποδομές. Και αν με τις υπερεθνικές συμφωνίες «απελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου» επιτυγχάνεται σε μεγαλύτερη κλίμακα η άνιση ανταλλαγή, με στόχο τη συσσώρευση κεφαλαίου προς όφελος των πλούσιων χωρών και των πλανητικών μονοπωλίων, ο τομέας της ενέργειας (κυρίως τεχνολογία παραγωγής- διαχείριση-διανομή) θα εξακολουθήσει να είναι το προνομιακό πεδίο για αυτές τις χώρες και τα πλανητικά μονοπώλια.

Δημήτρης Σκουτέρης
Πολιτικός Επιστήμων, Πολιτικός αναλυτής
(skouterisd@gmail.com)

mignatiou

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ