ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΒΡΑΙΟΙ «ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ζούμε στην εποχή του Παραλόγου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πια!
Ειδικά στην Πατρίδα μας ζούμε την απόλυτη τρέλα, αφού έχουμε μία κυβέρνηση Γραικύλων, με επικεφαλής της ένα άτομο που μας «έχωσε» κάποτε – ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος – στην μαύρη τρύπα του ευρώ και σήμερα θέλει να μας «σώσει»... Δηλαδή να «διορθώσει» το λάθος (=έγκλημα) που έγινε τότε, ποιος αυτός ο ίδιος που ευθύνεται περισσότερο από κάθε άλλο για την είσοδό μας στην ΟΝΕ!
Αυτός και ο Κώστας Σημίτης, αλλά και σύσσωμη η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς και η αντιπολίτευση της καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας. Και ποια είναι η κυβέρνηση του Νεοταξίτη τραπεζίτη; Αποτελείται κατά συντριπτική πλειοψηφία από υπουργούς-υφυπουργούς του ΠΑΣΟΚ, που παίρνει γύρω στο 10% στις δημοσκοπήσεις, με μερικές «τσόντες» της Νέας Δημοκρατίας, που είναι λίγο παραπάνω σε ποσοστά! Μεγάλη «δημοκρατία»... Μια κυβέρνηση που ποτέ δεν ψήφισε κανένας λαός! Μια «κυβέρνηση Μπίλντερμπεργκ»...
Αυτή η καταραμένη κυβέρνηση, η εντελώς ανθελληνική και παράνομη, είναι πια ολοφάνερο, ακόμα και στους βλάκες, ότι στέκεται εκεί από πάνω μας, τυραννικά και αδίστακτα, σαν τοποτηρητής της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων! Σαν όργανο δηλαδή του διεθνούς Σιωνισμού, που θέλει να καθυποτάξει Έθνη και Λαούς και να μας κάνει όλους δούλους του, έτσι ώστε να γίνει ο «περιούσιος» λαός Απόλυτος Άρχοντας του κόσμου!...
Και να εκπληρώσει έτσι το όνειρο που έχει από αιώνες, να μας κυβερνήσει όλους τους άλλους (που μας αποκαλεί «γκόιμ», δηλ. «ακάθαρτους» ή κάτι τέτοιο...) και να λατρεύουμε όλοι με το ζόρι, υποχρεωτικά, τον δικό του Μεσσία-βασιλιά του κόσμου κτλ. Αυτά που γράφω δεν είναι καθόλου υπερβολικά, ούτε και ψέματα, αλλά τα γράφει το «ιερό» τους βιβλίο, το Ταλμούδ, και γι’ αυτό και φροντίζουν να το έχουν σχεδόν «εξαφανισμένο» και εκτός εμπορίου κτλ.
Τώρα τελευταία διάβασα με προσοχή το βιβλίο ενός Γάλλου δημοσιογράφου, ονόματι Marc Roche, που λέγεται «Η Τράπεζα. Πώς η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο» και το οποίο με έκανε να ανατριχιάσω. Προσοχή, αυτό το βιβλίο το έγραψε κάποιος που θεωρείται πολύ έγκριτος και σοβαρός και που ποτέ κανένας δεν τον κατηγόρησε για «ακραίο» ή για «φασίστα» κτλ.
Τώρα τελευταία διάβασα με προσοχή το βιβλίο ενός Γάλλου δημοσιογράφου, ονόματι Marc Roche, που λέγεται «Η Τράπεζα. Πώς η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο» και το οποίο με έκανε να ανατριχιάσω. Προσοχή, αυτό το βιβλίο το έγραψε κάποιος που θεωρείται πολύ έγκριτος και σοβαρός και που ποτέ κανένας δεν τον κατηγόρησε για «ακραίο» ή για «φασίστα» κτλ.
Σ’ αυτό το βιβλίο μπορεί λοιπόν κανείς να διαβάσει πράγματα φοβερά που συμβαίνουν στο παρασκήνιο της διεθνούς οικονομίας και το πώς οι μεγαλοτραπεζίτες αυτού του κόσμου, αυτοί δηλαδή που ρουφάνε το αίμα Εθνών και Λαών, συνωμοτούν μαζί με τις μαριονέτες τους στην πολιτική εναντίον της ανθρωπότητας! Και ας αφήσουν οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί ότι το «κεφάλαιο» δεν έχει Πατρίδα! Έχει βεβαίως Πατρίδα και η Πατρίδα του είναι... το Μεγάλο Ισραήλ!... Κι αυτά τα λέει και ο παραπάνω συγγραφέας και δημοσιογράφος στο εκπληκτικό του βιβλίο, όπου βλέπουμε ξεκάθαρα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των διεθνών τραπεζιτών ανήκει σε ένα και μόνο Έθνος: το... εβραϊκό! Κάτι που μόνο σε σύμπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί...
Κεντρικό θέμα του βιβλίου αυτού είναι η τράπεζα Goldman Sachs, που είναι βέβαια εβραϊκών συμφερόντων και ιδρύθηκε από σιωνιστές των ΗΠΑ. Με αυτή την τράπεζα συνεργάστηκε, ξεπουλώντας την Ελλάδα, ο ομόφυλός τους Κώστας Σημίτης (Ααρών Αβουρής), δίνοντάς της τα πάντα, προκειμένου να αλλοιώσουμε τα οικονομικά μας, για να... μπούμε στη ζώνη του ευρώ! Εθνική δηλαδή προδοσία (αν μπορούμε να την πούμε έτσι, αφού ο Σημίτης δεν είναι Έλληνας), που ισοδυναμεί με μεγάλο έγκλημα κατά των Ελλήνων, ειδικά μάλιστα των μελλοντικών, που θα κληθούν να πληρώσουν πανάκριβα τις επιλογές του Σημίτη-Αβουρή που μας οδήγησαν στον οικονομικό όλεθρο και την εθνική τραγωδία...
Το απόσπασμα από το παραπάνω βιβλίο που ακολουθεί τα λέει, νομίζω, όλα! Αφορά τη σχέση αυτής της εβραϊκής τράπεζας (που την ίδρυσαν κάποτε οι Εβραίοι της Γερμανίας Γκόλντμαν και Σακς, που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ) με τον μεγαλοπράκτορα του Ισραήλ, τον Εβραίο Ρόμπερτ Μάξγουελ (μεγιστάνας του τύπου στην Αγγλία), ο οποίος και ενταφιάστηκε στο Ισραήλ, κηδευόμενος με τιμές εθνικού ήρωα!... Διαβάζουμε το απόσπασμα και καταλαβαίνουμε πράγματι πάρα πολλά:
«Ό του τη ζωή, αυτός ο μεγιστάνας του Τύπου ήρθε αντιμέτωπος με τη σχεδόν απροκάλυπτη εχθρότητα του βρετανικού κατεστημένου προς το πρόσωπό του. Η δίψα αναγνώρισης του μετανάστη που έφτασε στην κορυφή δεν αρκούσε για να ανοίξουν οι πόρτες της αγγλικής αριστοκρατίας. Στα μάτια της ελίτ ο νεόπλουτος αυτός δεν διαθέτει ούτε καταγωγή ούτε τρόπους ούτε καλή φήμη. Δισεκατομμυριούχος Εβραίος, υποστηρικτής των Εργατικών, βρετανός υπήκοος με ξένη καταγωγή, πολίτης πάντως του κόσμου, ο ανικανοποίητος αυτός κολοσσός, πρόσχαρος αλλά και κλειστός, δημιούργησε μια ισχυρή αυτοκρατορία στον χώρο του Τύπου.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο «Citizen Bob» είναι επικεφαλής ενός ομίλου, του Maxwell Communication Corporation (MCC), εισηγμένου στο Χρηματιστήριο, με καλύτερο κομμάτι του το συγκρότημα των βρετανικών εφημερίδων Mirror. Το Σίτι είναι δύσπιστο απέναντι σε αυτό το ετερόκλητο σύνολο, με τη δαιδαλώδη σύνθεση και τους περίπλοκους λογαριασμούς, το οποίο κινείται γύρω από τον ίδιο άνθρωπο.
Τότε εμφανίζεται ο Έρικ Σάινμπεργκ, βασικός εταίρος της Goldman Sachs και υπεύθυνος για το σύνολο των χρηματιστηριακών συναλλαγών στο Λονδίνο. Ανάμεσα στον εκπατρισμένο αμερικανό τραπεζίτη και σε αυτό τον επιχειρηματία, που δεν μπαίνει σε καλούπια, υπάρχει χημεία. Αφού απέκτησε τον αμερικανικό εκδοτικό οίκο MacMillan το 1989, ο Ρόμπερτ Μάξγουελ δέχεται την προσφορά της Goldman Sachs να προωθήσει το κέντρο ξένων γλωσσών Berlitz στη Βόρεια Αμερική, εγχείρημα που φέρνει τον χαρτοφάγο αυτό πιο κοντά στον Σάινμπεργκ.
Και στις δύο αυτές δυνατές προσωπικότητες αρέσουν το παιχνίδι και η πονηριά, και νιώθουν έξω από τα νερά τους όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με τον σνομπισμό του Σίτι. Ο Σάινμπεργκ, Εβραίος και αυτός, είναι γοητευμένος από το ταραχώδες παρελθόν του Μάξγουελ, που επέζησε από το Ολοκαύτωμα, καθώς και από την υποτιθέμενη ένταξή του στις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ. Στην εγκεκριμένη βιογραφία της Goldman Sachs, The Partnership, ο Τσαρλς Έλις γράφει: «Ο Σάινμπεργκ μοιραζόταν με τον Μάξγουελ το ενδιαφέρον για οτιδήποτε αφορούσε το Ισραήλ». Επίσης, οι στενές σχέσεις του Μάξγουελ, στο παρελθόν, με τους κομουνιστές δεινοσαύρους των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης – τον Χόνεκερ, τον Τσαουσέσκου και τον Μπρέζνιεφ – εξάπτουν την περιέργεια του νεοϋορκέζου τραπεζίτη»...
Κεντρικό θέμα του βιβλίου αυτού είναι η τράπεζα Goldman Sachs, που είναι βέβαια εβραϊκών συμφερόντων και ιδρύθηκε από σιωνιστές των ΗΠΑ. Με αυτή την τράπεζα συνεργάστηκε, ξεπουλώντας την Ελλάδα, ο ομόφυλός τους Κώστας Σημίτης (Ααρών Αβουρής), δίνοντάς της τα πάντα, προκειμένου να αλλοιώσουμε τα οικονομικά μας, για να... μπούμε στη ζώνη του ευρώ! Εθνική δηλαδή προδοσία (αν μπορούμε να την πούμε έτσι, αφού ο Σημίτης δεν είναι Έλληνας), που ισοδυναμεί με μεγάλο έγκλημα κατά των Ελλήνων, ειδικά μάλιστα των μελλοντικών, που θα κληθούν να πληρώσουν πανάκριβα τις επιλογές του Σημίτη-Αβουρή που μας οδήγησαν στον οικονομικό όλεθρο και την εθνική τραγωδία...
Το απόσπασμα από το παραπάνω βιβλίο που ακολουθεί τα λέει, νομίζω, όλα! Αφορά τη σχέση αυτής της εβραϊκής τράπεζας (που την ίδρυσαν κάποτε οι Εβραίοι της Γερμανίας Γκόλντμαν και Σακς, που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ) με τον μεγαλοπράκτορα του Ισραήλ, τον Εβραίο Ρόμπερτ Μάξγουελ (μεγιστάνας του τύπου στην Αγγλία), ο οποίος και ενταφιάστηκε στο Ισραήλ, κηδευόμενος με τιμές εθνικού ήρωα!... Διαβάζουμε το απόσπασμα και καταλαβαίνουμε πράγματι πάρα πολλά:
«Ό του τη ζωή, αυτός ο μεγιστάνας του Τύπου ήρθε αντιμέτωπος με τη σχεδόν απροκάλυπτη εχθρότητα του βρετανικού κατεστημένου προς το πρόσωπό του. Η δίψα αναγνώρισης του μετανάστη που έφτασε στην κορυφή δεν αρκούσε για να ανοίξουν οι πόρτες της αγγλικής αριστοκρατίας. Στα μάτια της ελίτ ο νεόπλουτος αυτός δεν διαθέτει ούτε καταγωγή ούτε τρόπους ούτε καλή φήμη. Δισεκατομμυριούχος Εβραίος, υποστηρικτής των Εργατικών, βρετανός υπήκοος με ξένη καταγωγή, πολίτης πάντως του κόσμου, ο ανικανοποίητος αυτός κολοσσός, πρόσχαρος αλλά και κλειστός, δημιούργησε μια ισχυρή αυτοκρατορία στον χώρο του Τύπου.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ο «Citizen Bob» είναι επικεφαλής ενός ομίλου, του Maxwell Communication Corporation (MCC), εισηγμένου στο Χρηματιστήριο, με καλύτερο κομμάτι του το συγκρότημα των βρετανικών εφημερίδων Mirror. Το Σίτι είναι δύσπιστο απέναντι σε αυτό το ετερόκλητο σύνολο, με τη δαιδαλώδη σύνθεση και τους περίπλοκους λογαριασμούς, το οποίο κινείται γύρω από τον ίδιο άνθρωπο.
Τότε εμφανίζεται ο Έρικ Σάινμπεργκ, βασικός εταίρος της Goldman Sachs και υπεύθυνος για το σύνολο των χρηματιστηριακών συναλλαγών στο Λονδίνο. Ανάμεσα στον εκπατρισμένο αμερικανό τραπεζίτη και σε αυτό τον επιχειρηματία, που δεν μπαίνει σε καλούπια, υπάρχει χημεία. Αφού απέκτησε τον αμερικανικό εκδοτικό οίκο MacMillan το 1989, ο Ρόμπερτ Μάξγουελ δέχεται την προσφορά της Goldman Sachs να προωθήσει το κέντρο ξένων γλωσσών Berlitz στη Βόρεια Αμερική, εγχείρημα που φέρνει τον χαρτοφάγο αυτό πιο κοντά στον Σάινμπεργκ.
Και στις δύο αυτές δυνατές προσωπικότητες αρέσουν το παιχνίδι και η πονηριά, και νιώθουν έξω από τα νερά τους όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με τον σνομπισμό του Σίτι. Ο Σάινμπεργκ, Εβραίος και αυτός, είναι γοητευμένος από το ταραχώδες παρελθόν του Μάξγουελ, που επέζησε από το Ολοκαύτωμα, καθώς και από την υποτιθέμενη ένταξή του στις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ. Στην εγκεκριμένη βιογραφία της Goldman Sachs, The Partnership, ο Τσαρλς Έλις γράφει: «Ο Σάινμπεργκ μοιραζόταν με τον Μάξγουελ το ενδιαφέρον για οτιδήποτε αφορούσε το Ισραήλ». Επίσης, οι στενές σχέσεις του Μάξγουελ, στο παρελθόν, με τους κομουνιστές δεινοσαύρους των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης – τον Χόνεκερ, τον Τσαουσέσκου και τον Μπρέζνιεφ – εξάπτουν την περιέργεια του νεοϋορκέζου τραπεζίτη»...
Απολλόδωρος Θεοδώρου
http://wwwaporrito.blogspot.com/2012/04/blog-post_10.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου