Μας οδηγούν σε δρόμο χωρίς επιστροφή

Γράφει ο Τάσος Μανώλας

Κι εκεί που μας …σκυλόβριζαν στην Ευρώπη, εκεί που μας “έλουζαν” με κατηγορίες και αρνητικά σχόλια, ξαφνικά, μας … αγάπησαν. “Ανακάλυψαν” οι εταίροι μας “ικανοποιητική πρόοδο”. Πότε; Αμέσως μόλις έγιναν δεκτοί ΟΛΟΙ οι όροι που έθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση. Απαίτησαν να εξαθλιωθούν οι Έλληνες και η κυβέρνηση τους έκανε το χατίρι και με το παραπάνω. 

Ε, θα ήταν αχάριστοι αν δεν έλεγαν και ένα “μπράβο” στον Λουκά Παπαδήμο και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από κοντά, βεβαίως, και ο Αντώνης Σαμαράς που επαίρεται ότι οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν πλέον τις θέσεις του ως “ορθές”. Φυσικά, αφού προσυπέγραψε το νέο Μνημόνιο και στήριξε ΟΛΑ τα αντιλαϊκά μέτρα που ελήφθησαν, τώρα του σφίγγουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες το χέρι με χαμόγελο.

Αφού … “συνεμορφώθει  προς τας υποδείξεις” έπαψε πλέον να αντιμετωπίζεται ως “μαύρο πρόβατο”. Δεν “ήρθαν” οι Ευρωπαίοι στις θέσεις του, αυτός “πήγε” στις δικές τους και αποδέχθηκε τις απαιτήσεις τους. Είπε “ναι” σε σκληρά μέτρα λιτότητας, διέγραψε όσους βουλευτές έμειναν πιστοί στην δική του αντιμνημονιακή ρητορεία και δεσμεύτηκε ότι και μετά τις εκλογές, αν κυβερνήσει, θα εξακολουθήσει στην ίδια πορεία, μένοντας πιστός στο Μνημόνιο και σε όσα αυτό προβλέπει και επιβάλει. Αυτά για να μην μας περνάνε κάποιοι για ηλίθιους.
 

Τα … καλά λόγια, λοιπόν, που ακούστηκαν στη συνεδρίαση του Eurogroup την περασμένη Πέμπτη αφορούσαν την ταχεία ψήφιση από τη Βουλή των νέων πολύ σκληρών και κοινωνικά άδικων μέτρων. Κι ο Βενιζέλος … χάρηκε που του είπαν “μπράβο” για το … μαστίγωμα των συνταξιούχων, των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα και των ανέργων.
 

“Η Ελλάδα είχε καιρό να ακούσει καλά λόγια” δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών. Δεν “άκουσε” η Ελλάδα καλά λόγια. Η κυβέρνηση τα άκουσε για την ικανοποίηση στο ακέραιο των απαιτήσεων της τρόικα.  Ας μην πασχίζουν, λοιπόν, κυβέρνηση και αρκετά ΜΜΕ να μας πείσουν ότι “πάμε καλά”. Από το κακό στο χειρότερο πάμε και το αποδεικνύει η πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι καθημερινά.
 

Με ευκολία η πλειοψηφία των βουλευτών ψηφίζει μέτρα που οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια Έλληνες. Έχουν “ισοπεδώσει” τον ιδιωτικό τομέα. Δεν έμεινε κανένα δικαίωμα για τους εργαζόμενους. Οι μισθοί πλέον θα καθορίζονται ανάλογα με τα “κέφια” των εργοδοτών. Τέλος σε συμβάσεις, τέλος σε επιδόματα, τέλος σε αποζημιώσεις. Τέλος σε όλα. Στα 460 ευρώ ο βασικός μισθός και άντε να ζήσεις. Μέχρι και το επίδομα ανεργίας μείωσαν. Ήταν, βλέπετε, παχυλό. “Τρώγονται” 461 ευρώ; Το μείωσαν, λοιπόν, στα 359 ευρώ. Αυτό έφταιγε για τα χάλια της οικονομίας. 

Πόσα θα εξοικονομήσει το Δημόσιο από τη μείωση του επιδόματος ανεργίας; Ποδοπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για μερικές δεκάδες εκατομμύρια αφήνουν τα δισεκατομμύρια να “χάνονται” σε off shore εταιρείες και σε φορολογικούς παραδείσους. Συλλαμβάνονται μεγαλοοφειλέτες και φοροφυγάδες αλλά κανένας δεν πληρώνει. Μόνο τα μόνιμα υποζύγια πληρώνουν και ξαναπληρώνουν χωρίς κανένας να νοιάζεται αν αντέχουν και αν μπορούν, πλέον, να επιβιώσουν.
 

Ο Παπαδήμος προβλέπει ανάκαμψη από τα μέσα του 2013. Διαφωνώ. Αν δεν πέσει κι άλλο ο βασικός μισθός, αν δεν μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις, αν δεν “κόψουν” κι άλλα από το επίδομα ανεργίας δεν πρόκειται να ανακάμψει η οικονομία. Πρέπει να γίνουμε Βουλγαρία για να … απογειωθούμε. Δεν είμαστε μακριά. Τον Ιούνιο μας περιμένουν κι άλλα μέτρα, κι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων κι άλλοι φόροι. 

Και το 2013 πρέπει να βρεθούν 6 δισ. ευρώ κι άλλα τόσα το 2014. Από που θα βρεθούν;  Μήπως πιστεύει κανείς ότι θα τα πάρουν από τους φοροφυγάδες, από τους κλέφτες του δημόσιου πλούτου και από όσους παράνομα έβγαλαν λεφτά στο εξωτερικό; Πάλι οι ίδιοι θα πληρώσουν, τα κορόιδα, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι. Όποιος αμφιβάλει, βάζω και στοίχημα!
 

Με μια, λοιπόν, ήδη χρεοκοπημένη ελληνική κοινωνία, κάποιοι περιμένουν ανάκαμψη της οικονομίας. Μεταξύ αυτών και ο Έλληνας πρωθυπουργός που μίλησε για τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Πού θα δημιουργηθούν αυτές, στις επιχειρήσεις που κατά χιλιάδες κλείνουν ή σ’ εκείνες που ΘΑ ανοίξουν; Και ας πούμε ότι δημιουργούνται κάποια στιγμή χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Ποιος θα είναι ο μισθός; Τα 480 ευρώ του νέου κατώτατου μισθού ή τα390 ευρώ για τους κάτω των 25 ετών;
 

Συνέχεια ακούμε να μιλάνε για ανάπτυξη και το μόνο που βλέπουμε είναι λιτότητα, βαθύτερη ύφεση, αύξηση της ανεργίας και φτώχεια. Με τέτοιες συνθήκες πώς μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη; Θέλουν να πιστέψουμε ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα μετατραπεί η έρημος σε όαση; Για πόσο καιρό ακόμα θα καθόμαστε να ακούμε παραμύθια; 

Για πόσο καιρό ακόμα θα παρακολουθούμε άπραγοι την “ισοπέδωση” της χώρας και την υποθήκευση των ζωών μας; Οδηγούμαστε στον όλεθρο, το έχουμε καταλάβει;  Πόσο χειρότερα περιμένουμε να γίνουμε τα πράγματα για να αντιδράσουμε;

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/03/blog-post_932.html