Ας κοπιάσουν...
Το θέμα είναι ότι όταν αυτή η σκέψη καταγράφηκε σε κείμενο, το οποίο κατόπιν διέρρευσε στους Financial Times, έδωσε το πάτημα στους δικούς μας πολιτικούς, στον Υπουργό Οικονομικών συγκεκριμένα, να παρουσιάσουν ένα δικό τουςσπαρακτικό μονόπρακτο με τους ίδιους στον ρόλο των πατριωτών που εξανίστανται για την κατάφορη παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ανοησίες! Και από τις δύο μεριές. Τόσο τη δική μας όσο και τη γερμανική. Από την μία, η γερμανική απελπισία δικαιολογείται μόνο ως αναλυτική αποτυχία των πολιτικών που την επιδεικνύουν. Και, από την άλλη, οι θυμωμένες διαμαρτυρίες των δικών μας πολιτικών μόνο ως απόδειξη της καλής τους σχέσης με την υποκρισία μπορεί να ερμηνευτούν.
Ξεκινώντας από εμάς, τι περιμένατε κύριοι και κυρίες πολιτικοί μας ηγέτες;
Μπορεί το Μνημόνιο να μην το διαβάσατε, όμως δεν καταλάβατε ότι με την υπογραφή του η χώρα έμπαινε (καλώς ή κακώς) σε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο;
Και τι σημαίνει αυτό;
Δεν σημαίνει ότι οι ξένοι ελεγκτές ουσιαστικά αποκτούσαν εκτελεστική αλλά και (έμμεσα) νομική εξουσία στον τόπο μας;
Δεν καταλάβατε ότι η εθνική ανεξαρτησία απωλέσθη την ώρα που εσείς αποδεχθήκατε την λογική των τεράστιων δανείων σε συνδυασμό με την λιτότητα που με μαθηματική ακρίβεια θα μείωνε το εθνικό εισόδημα από το οποίο υποτίθεται ότι θα αποπληρώνονταν αυτά τα δάνεια;
Το να διαμαρτύρεστε τώρα για την γερμανική έλλειψη ευαισθησίας ως προς την… εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί απόδειξη είτε ανοησίας είτε υποκρισίας. (Διαλέξτε ποιο από τα δύο σας χαρακτηρίζει!)
Όσο για την γερμανική πλευρά, δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι καλύτερα ούτε εκεί. Πολύ φοβάμαι ότι και οι γερμανοί πολιτικοί ηγέτες (τουλάχιστον όσοι προσυπογράφουν το εν λόγω κείμενο) ταλαντεύονται επικίνδυνα μεταξύ της υποκρισίας και της παντελούς απώλειας αίσθησης της πραγματικότητας.
Πράγματι, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μην κάνουν κουβέντα για τις αμαρτωλές, υπό πτώχευση, γερμανικές τράπεζες, επέλεξαν να στείλουν σε ένα πτωχευμένο κράτος τεράστια δάνεια υπό τον όρο λιτότητας που εγγυάται ότι θα αδυνατεί να τα αποπληρώσει.
Επί πλέον, ώστε να μπορούν οι ίδιοι να πείσουν τους βουλευτές τους στο Βερολίνο να εγκρίνουν τα δάνεια αυτά, επέβαλαν στους έλληνες πολιτικούς στόχους που ούτε οι θεοί του Ολύμπου δεν θα μπορούσαν να πετύχουν.
Κι όταν η καλπάζουσα ύφεση που αυτή η πολιτική δημιούργησε, ως αναμενόταν, κατέστησε αδύνατη την αποπληρωμή των δανείων, άρχισαν να φωνασκούν και να ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να παραδώσει την εξουσία σε δικό τους τοποτηρητή (λες και δεν έχει ήδη γίνει αυτό).
Το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε στους δικούς μας πολιτικούς είναι απλό: σταματήστε πλέον να υποτιμάτε την νοημοσύνη μας. Όσο για το μήνυμα προς τους γερμανούς συναδέλφους τους, θα πρότεινα το εξής απλό: επιβάλατε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη ευρωζώνη μια πολιτική που αντιτίθεται στους νόμους της λογικής. Υποστείτε τώρα τις συνέπειες! Κι αν δεν συμφωνείτε μαζί μου, και επιμένετε ότι αυτό που φταίει είναι ότι οι έλληνες δεν εφάρμοσαν ένα σταθεροποιητικό πρόγραμμα το οποίο θα μπορούσε να είχε λειτουργήσει αν είχε εφαρμοστεί από βορειοευρωπαίους τεχνοκράτες, τότε κοπιάστε! Στείλτε μας δικούς σας κυβερνήτες (άλλωστε έχουμε εμπειρία από τέτοια!) να εφαρμόσουν το σταθεροποιητικό σχέδιο (το οποίο ακόμα πιστεύετε ότι ήταν εφαρμόσιμο). Υπό τον εξής όμως όρο:
Αν σε ενάμιση χρόνο δικής σας διακυβέρνησης της πατρίδας μας το ΑΕΠ της χώρας φτάσει το +2% (που είναι απαραίτητο σύμφωνα με τους δικούς σας υπολογισμούς για να σταθεροποιηθεί το ελληνικό χρέος) και η ανεργία πλησιάσει ξανά στο 10%, τότε δικά σας συγκεκριμένα «δώρα» που θα προσδιορίσουμε από κοινού τώρα - π.χ. το δίκτυο της ΔΕΗ (που η Siemens χρόνια τώρα ονειρεύεται), εταιρείες ύδρευσης, κλπ.
Αν όμως αποτύχετε, και η Ύφεση συνεχίσει να υφαίνει το δηλητηριώδες πέπλο της πάνω από την χώρα, τότε θα φύγετε και θα καλύπτετε χωρίς πολλά-πολλά τα πρωτογενή ελλείμματα της Ελλάδας για δέκα χρόνια.
Είστε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου