Σε τηλεγράφημα της 16ης Σεπτεμβρίου 2009 μεταξύ του υφυπουργού Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον και του διπλωματικού συμβούλου του προέδρου της Γαλλίας Τζιν Ντέιβιντ Λεβίτ σημειώνονται τα εξής: «Ο Levitte εξέφρασε την αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι ”πιο στέρεη” και θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία για την επίτευξη προόδου στην ελληνο-μακεδονική διαφορά για το όνομα.
Ο Γκόρντον συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή συντηρητική κυβέρνηση ή μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα ήταν ένας πιο ισχυρός, πιο ευέλικτος εταίρος στις διαπραγματεύσεις. Εξέφρασε την ελπίδα ότι αν η διεθνής κοινότητα θα μπορούσε να πείσει τη Μακεδονία να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και η Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε η πρόοδος θα μπορούσε να γίνει». Να υποθέσουμε λοιπόν ότι οι αμερικάνοι και οι λοιπές “σύμμαχες” δυνάμεις περίμεναν πως και πως την άνοδο του Γ.Παπανδρέου στην κυβέρνηση;
Ο Γκόρντον συμφώνησε ότι είτε μια πιο σταθερή συντηρητική κυβέρνηση ή μια σοσιαλιστική κυβέρνηση θα ήταν ένας πιο ισχυρός, πιο ευέλικτος εταίρος στις διαπραγματεύσεις. Εξέφρασε την ελπίδα ότι αν η διεθνής κοινότητα θα μπορούσε να πείσει τη Μακεδονία να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και η Ελλάδα να εγκαταλείψει την αναγκαιότητα της αλλαγής διαβατηρίων, τότε η πρόοδος θα μπορούσε να γίνει». Να υποθέσουμε λοιπόν ότι οι αμερικάνοι και οι λοιπές “σύμμαχες” δυνάμεις περίμεναν πως και πως την άνοδο του Γ.Παπανδρέου στην κυβέρνηση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου