Οι Φαρισαίοι και ...Εμείς
Φανταστήκατε ότι του κυρίου Σημίτη θα ίδρωνε το αυτί και θα άρχιζε να...
τρέμει; Κούνια που σας κούναγε! Σε μία στιγμή που ο λαός έδειχνε αηδιασμένος, πραγματικά απογοητευμένος, από την ολιγαρχία των εγκεκριμένων κομμάτων που κυβερνάνε την χώρα. Οι επόπτες γραμμών έβγαλαν την υπόθεση της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου και την έριξαν στον λαό σαν τον καλύτερο αντιπερισπασμό. Πάει ξεχάστηκε η Siemens. Όσοι ανακατεύθηκαν μαζί της "ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχείς" θα ξεκοκαλίζουν τα δώρα που έκαναν στον εαυτό τους. Όλα τα ΜΜΕ(ξαπάτησης), σαν μία καλή χορωδία που την διευθύνει με μεγάλη δεξιοτεχνία ο μέγας μαέστρος του σύμπαντος, άλλαξαν γραμμή πλεύσης. Ένας άριστος μηχανισμός με όλες τις διασυνδέσεις προσεκτικά ελεγμένες και λαδωμένες ξεκίνησε το καλό έργο να μας ενημερώσει για τα καινούργια πράγματα και να ξεχάσουμε τα παλιά, γιατί τώρα πλέον ο Τσουκάτος, ο Χριστοφοράκος.
Άρχισε πάλι το ανίερο παιχνίδι, οι μεν να κατηγοράν τους δε, σε ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Τους έκοψε και νοιάζονται για την λίμνη Βιστονίδα όταν η Πάρνηθα ετοιμάζεται να κοπεί οικόπεδα, το οικιστικό φιλέτο της Πεντέλης έχει ήδη μοιραστεί σε οικοδομικές εταιρείες "λαϊκής βάσης", η Ελαφόνησος πήρε τον δρόμο για τσιμεντούπολη, τα 60.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού που τα ετοιμάζουν για τσιμεντοποίηση έχουν πέσει στην λήθη. Οι σαλτιμπάγκοι που ακούνε στο όνομα πολιτικός κόσμος και τα κολλητίριά τους ξεσάλωσαν.
Ένας ρέκτης o Θάνος Οικονομόπουλος ,Καθημερινή (9/10/2008), μίλησε για χρυσόβουλα και άλλα ιερά πράγματα, άραγε τα ιερά πράγματα που έκαναν τον λόφο του Αγίου Φανουρίου Πολιτεία θα απασχολήσουν τους αγανακτισμένους πολιτικατζήδες ή εκεί μένουν τα δικά μας τα παιδιά και μη τα ψάχνεις τώρα. Τα χρυσόβουλα που βοήθησαν να γίνουν εκτάσεις της Χαλκιδικής τουριστικά θέρετρα θα απασχολήσουν τους κυρίους... κυρίους, πολύ αμφιβάλω. Αγανακτεί ο Φαρισαίος για "το κακούργημα εις βάρος του Δημοσίου". Ας γελάσω! Τώρα τον πήρε ο πόνος και το παράπονο. Πρόσεξε μη κλάψεις! Για 35 χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο έχει παραδοθεί στην πλέον ανεξέλεγκτη διαπλοκή και το πλέον βάρβαρο κομματικό πατρονάρισμα. Κομματάνθρωποι κάθε λογής ασελγούν αναίσχυντα και ανάλγητα πάνω στο Δημόσιο. Καταδυναστεύουν με αλαζονεία τον κρατικό μηχανισμό. Για 35 χρόνια το Δημόσιο έχει παραδοθεί στη πλέον εξωραϊσμένη σωματεμπορία και έχει υποταχθεί στα χυδαία συμφέροντα της κομματικής ολιγαρχίας. Για 35 χρόνια η Ελλάδα υπέστη την λαίλαπα των διαχειριστών του παρακμιακού ξεσαλώματος. Πακτωλοί χρημάτων ρέανε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είδε τόσους πόρους όσους δεν είχε δει ποτέ της, αλλά δεν απόκτησε ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία, ούτε δρόμους, ούτε Πανεπιστήμια. Γέμισαν όμως τα οικιστικά φιλέτα με βίλες και οι μαρίνες κότερα. Υποσχέθηκαν στους Έλληνες, για να αρπάξουν την ψήφο του, λαγούς με πετραχήλια, αλλά κράτησαν τα πετραχήλια για την πάρτη τους και άφησαν τους λαγούς για εμάς τους άλλους, τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Έλα όμως, που οι λαγοί ήταν γρήγοροι και ξέφυγαν. Μείναμε με άδεια χέρια, χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς ελπίδες και χωρίς μέλλον.
Μάλιστα ο Άρης Χατζηγεωργίου (Ελευθεροτυπία 10/9/2008), με το μυαλό θολωμένο από την κουλτούρα του τσεβρέ και του καπνισμένου τσουκαλιού μίλησε και για σχέδια..Λας Βέγκας: "όπου οι επισκέπτες των ξενοδοχείων-καζίνων μπορούν να διανθίσουν τις διακοπές τούς στο τζόγο επισκεπτόμενοι σε ομοίωμα μνημεία του πολιτισμού (αιγυπτιακές πυραμίδες, μεσαιωνικά κάστρα , Πύργος Άιφελ, Αψίδα Θριάμβου), ακόμη και την πόλη της Βενετίας."
Φυσικά και το Λας Βεγκας είναι Kitsch, αλλά μεγαλοπρεπέστατο και εντυπωσιακό Kitsch. 'Οχι το καρακιτσαριό της Μυκόνου και της άλλης τουριστικής Ελλάδας που οι τουρίστες δολοφονούνται και ληστεύονται κανονικά με την ανοχή του δημοσίου. Το Λας Βέγκας παράγει μερικά δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο και συντηρεί χιλιάδες εργαζομένους.
Φωνάζουν οι αυλικοί του κομματισμού και οι κορώνες τους παράγουν κενά προσχήματα. Άνθρωποι ανίκανοι, κωμικοτραγικές φιγούρες πρώην πειθήνιων αφισοκολλητών επί 35 χρόνια "δημοκρατίας" μας χλευάζουν λογαριάζοντας μας αθύρματα σκηνογραφικών εντυπώσεων.
Άνθρωποι, που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρό της πολυκατοικίας τους που πλούτισαν τσαλαβουτώντας και τρώγοντας το βιός των Ελλήνων και υποθηκεύοντας το μέλλον της χωράς, άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά για να μας δείξουν το πόσο καλοί πολίτες είναι!
Οι business της Μονής Βατοπεδίου τους μαράνανε. Ας μάς πούνε πρώτα τι έγιναν τα λεφτά που αντί να αγοράσουν τις δέκα πυροβολαρχίες Patriots στην Ελλάδα έφθασαν μόνo έξη. Ας ψάξουνε να βρουν πώς ρυπαροί και τρισάθλιοι τύποι που φυτοζωούσαν στο Παρίσι την εποχή της επταετίας ξαφνικά βρεθήκανε με ανάκτορα στην Μύκονο, κτήματα, αγροκτήματα και πολυκατοικίες. Αυτά είναι μερικά από τα καυτά ερωτήματα που βασανίζουν εμάς τους Έλληνες. Μέχρις ότου πάρουμε απάντηση, το θέμα των καλογέρων μας αφήνει αδιάφορους. Στο κάτω-κάτω της γραφής οι καλόγεροι δεν υποσχεθήκαν τίποτα. Δεν υπογράφουν συμφωνίες υποταγής στα ξένα κέντρα αποφάσεων, ούτε περνούν λεφτά για να συγγράφουν ιστορικά παραμύθια που υποσκάπτουν τα θεμέλια του Έθνους στο όνομα μίας αδιαφοροποίητης, αόριστης και δήθεν μοντέρνας αντίληψης της ιστορίας.
Οι αισχρά ιδιοτελείς με "ανιδιοτέλεια" προσπαθούν με την ξύλινη μονοτονία της επιχειρηματολογίας τους να μας διαφωτίσουν και να στρέψουν την προσοχή μας από τα καθημερινά, τα καμμένα δάση που γίνονται οικόπεδα, την περισσότερο από ποτέ ανίκανη και διεφθαρμένη διοίκηση, την εκπαίδευση που έχει πάθει καθίζηση, τα τριτοκοσμικά νοσοκομεία, στην λίμνη Βιστονίδα και τις συνδιαλλαγές των καλόγερων. Θυμίζουν την ξέκωλη της γειτονιάς που προσπαθεί να βγάλει όλες τις άλλες γειτονοπούλες πουτάνες για να καλύψει τις δικές της τις πομπές.
Ο πολύς Παντελής Μπουκάλας, Καθημερινή (10/9/2008) μάλιστα ξέθαψε και το παλιό "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια" για να κάνει πιο μεστό το φληνάφημα του. Πού ζει ο άνθρωπος; Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι στην Ελλάδα του σήμερα "Μίζα, Απάτη, Λαμόγια" είναι το νέο τρίπτυχο που έχει χαραχτεί βαθειά στο μυαλουδάκι των επαγγελματιών της κομματικής ολιγαρχίας το ανθρωπολογικό κατακάθι που καθημερινά ταπεινώνει και εξουθενώνει την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Θυμήθηκε και την Τουρκοκρατία: "κιτάπια της Τουρκοκρατίας" ,για να το κάνει και λίγο ποιο συναισθηματικά φορτωμένο. Πιπέρι στο στόμα θα του βάλουμε. Που την είδε την Τουρκοκρατία; Δεν έχει μάθει, και αν δεν ξέρει να ρωτήσει, ότι η Ελλάδα ήταν κάτω από καλόβολη και εμπνευσμένη Οθωμανοκρατία, και τα "Οθωμανικά κιτάπια" είναι μέρος της Ελληνικής πολυπολιτισμικότητας. Εκτός βέβαια αν τώρα βολεύει η επίκληση της Τουρκοκρατίας προς δημιουργία εντυπώσεων. Έλα όμως που δεν ξέρουμε γιατί μιλάει.
Στο τέλος ο στρουθοκάμηλος Μπουκάλας σε ένδειξη ευρυμάθειας μας έριξε και κανα δύο χωρία από το κατά Μάρκον λόγου χάρη: "ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε, όσα έχεις πώλησον και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολουθεί μοι". Λέτε να απευθύνεται στους λαμόγιες της Πολιτείας, της Φιλοθέης ή του Ψυχικού που περνάνε την ζωή τους σαν πρίγκιπες (ή και σαν Κροίσοι) χάρη στο παραμύθι της δημοκρατίας ή του σοσιαλισμού ή της κοινωνικής αλλαγής που σερβίρουν στο λαό χωρίς οι ίδιο να πιστεύουν το παραμικρό από όσα με φανατισμό ξεφωνίζουν από μπαλκόνια και εφημερίδες καπηλεύοντας ωμά και βάρβαρα κάθε συλλογική ελπίδα των Ελλήνων. Πολύ αμφιβάλω!
Μιας και το ρίξαμε στα χωρία εμείς οι αφελείς θυμηθήκαμε το "Ουαί δε υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατίεσθε τας οικίας των χήρων και προφάσει μακρα προσευχόμενοι, δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα." Αισθάνομαι ότι είναι το χωρίο που ταιριάζει απόλυτα στην μυθοποιημένη οίηση Μπουκάλα που μπαινοβγαίνει από το παραθυράκι της Καθημερινής αναιδώς για να χλευάζει την καθημερινή οδύνη, τον καθημερινό βασανισμό μας που τον επιτείνει η εκβαρβαρισμένη καθημερινότητα μας. Τώρα του ήρθε, τώρα θυμήθηκε: "οι πολιτικοί και θρησκευτικοί μας ταγοί (ο Θεός να τους κάνει) εμπορεύονται, φοροδιαφεύγουν ανενδοίαστα και αναιδώς πλουτίζουν....". Που ήτανε τόσα χρόνια; Τώρα τα θυμήθηκε αυτά τα ωραία, τα βαθειά και τα πλατιά; Προφανώς, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι επί 35 χρόνια ο μόχθος των Ελλήνων καταληστεύεται από αυτούς τους ίδιους που σήμερα ωρύονται για την λίμνη και τους καλόγερους.
Οι σφετεριστές του αποταμιευμένου μόχθου μας προσπαθούν να κερδίσουν την μάχη των εντυπώσεων με παραπειστικά συνθήματα, έντεχνο ψεύδος και πλασματικά προσωπεία.
tabouri.blogspot.com
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου