Το πηγάδι… αποδείχτηκε βαθύ

Ομολογώ ότι πάντα με μπέρδευαν οι μαθηματικοί γρίφοι. Να όμως που στη ζωή αποδεικνύονται χρήσιμοι. Γιατί την τεθλασμένη διαπραγματευτική γραμμή του Γιώργου Παπανδρέου, μόνο κάποιος καλά εκπαιδευμένος στη σπαζοκεφαλιά του βάτραχου, που γλύστρησε στο πηγάδι, μπορεί να την παρακολουθήσει.
Αν θυμάστε λοιπόν, ο δύστυχος ο βάτραχος, προσπαθώντας να βγεί από το πηγάδι, ανέβαινε 3 μέτρα το πρωί, αλλά το βράδυ μπερδευόταν και κατρακυλούσε 2 μέτρα πίσω! Ε, κάπως έτσι και ο πρωθυπουργός της χώρας, μπερδεύει τα τουριστικά μίλια που έχει διανύσει με τις διαπραγματευτικές επιδιώξεις της χώρας.
Δυστυχώς η εικόνα δεν προσφέρεται ούτε για παραβολές, ούτε για πλάκες. Αξιοθρήνητη ήταν η παρουσία του Παπανδρέου, τόσο στο Βερολίνο, όσο και στο Ελσίνκι. Και απολύτως ακατανόητη η σκοπιμότητα αυτών των επισκέψεων που μας έσπρωξαν λίγα ακόμη μέτρα βαθύτερα, προς το πάτο του πηγαδιού.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πάντα προσηνής, εμφανίστηκε με κατανόηση. Κατανόηση προς τους θυμωμένους (!)Γερμανούς φορολογούμενους, κατανόηση προς τους ενοχλημένους Φινλανδούς δανειστές, κατανόηση και προς τους αγριεμένους ιθαγενείς που διαδηλώνουν. Λίγο απ΄ όλα δηλαδή…
Επι της ουσίας, ο κ. Παπανδρέου, απλώς υπονόμευσε την ήδη αδύναμη διαπραγματευτική του θέση, για τις κρίσιμες συναντήσεις κορυφής του Μαρτίου. Γιατί άνοιξε διάπλατα τα χαρτιά του, δέχτηκε εκ άνευ όρων τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις των Γερμανών και…μισοδιασφάλισε αυτό που είχε πάρει(ελέω Ιρλανδών φυσικά!)πριν τρείς μήνες !
Απίθανα πράγματα δηλαδή. Στο πιο ακατάλληλο…τάιμιγκ (ένα 24ωρο μετά το νέο εκλογικό χαστούκι που εισέπραξε η Μέρκελ), ο Γιώργος βρέθηκε να παρακαλάει για την…επιμήκυνση που ουσιαστικά είχε κλειδώσει στο Γιουρογκρουπ της 28^ης Νοεμβρίου, απλά και μόνο για λόγους ίσης μεταχείρισης μεταξύ των εταίρων.
Προσπάθησε τον Δεκέμβριο να περάσει την απόφαση στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής ο Γιώργος, αλλά προσέκρουσε στην άρνηση των Γερμανών. Και σήμερα βρίσκεται να κυνηγάει ασθμαίνων μία ρύθμιση, ουσιαστικά ανέξοδη για τους δανειστές και μόνον συμβολική για το σύνολο του δυσθεώρατου ελληνικού χρέους που ασφαλώς δεν θα ανακουφιστεί με την παράταση πενταετίας στην αποπληρωμή των 110 δις.
Τα…βατραχοπηδήματα συνεχίστηκαν γύρω από την προοπτική χορήγησης χαμηλότοκων δάνειων προκειμένου να επαναγοράσουμε τμήμα του χρέους. Ο κ. Παπανδρέου, έσπευσε να χαιρετήσει άκριτα, αβασάνιστα και κυρίως…εκ των προτέρων τις δρακόντειες προβλέψεις του γερμανοκίνητου «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας», χωρίς να βεβαιωθεί ότι ο περίφημος μηχανισμός στήριξης θα μπορεί να στηρίξει το «ξαλάφρωμα» του ελληνικού χρέους, είτε με την απευθείας αγορά ομολόγων από την δευτερογενή αγορά, είτε με την παροχή χαμηλότοκων δανείων για επαναγορά ομολόγων από τα κράτη μέλη.
Οι ίδιοι οι Γερμανοί, τώρα κάνουν τους ανήξερους! Δική τους ήταν η ιδέα για το δήθεν ανώδυνο «κούρεμα», μέσω επαναγοράς ομολόγων που θα άφηνε ευχαριστημένους πιστωτές και οφειλέτες. Μόνο που τώρα άλλαξαν ρότα και λένε ότι…αυτά δεν γίνονται γιατί θα επιβαρύνουν και πάλι τους…δικούς τους φορολογούμενους!
Τελικά τι σημαίνουν όλα αυτά τα «μπρος-πίσω»; Τίποτα. Επιβεβαιώνουν απλώς την κατάρρευση του μύθου που κάποτε ήθελε τον νεότερο Παπανδρέου να διαπραγματεύεται με κύρος στα ευρωπαικά σαλόνια. Ο πρωθυπουργός απλώς μιλάει καλά τα αγγλικά. Και είναι ευχάριστος συνομιλητής. Πέραν τούτου ουδέν…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: "Τύπος της Κυριακής"