Εμάς μας δουλεύουνε... κ. Φούχτελ .

Εάν υπήρχε στην Ελλάδα η Γερμανική δομημένη κοινωνία οι έλληνες εργαζόμενοι θα ήταν παγκόσμιο υπόδειγμα παραγωγικότητας. Γιατί ο έλληνας παραμένει ευφυής, ευέλικτος και ευρηματικός. Στην Γερμανία οι έλληνες μετανάστες είχαν πάντα θέσεις υψηλής αποδοτικότητας. Και στην Αμερική οι έλληνες πιατάδες έφθασαν να γίνουν σχεδόν το δεύτερο κυβερνητικό λόμπι.

Στην Ελλάδα όμως, κ. Φούχτελ, όχι μόνο δεν υπάρχει δομημένη κοινωνία αλλά το κράτος δεν λειτουργεί καθόλου.

Γιατί οι έλληνες πολιτικοί το υποχρέωσαν και το υποχρεώνουν να υπηρετεί μόνο κομματικούς σκοπούς.

Οι έλληνες πολιτικοί, κ. Φούχτελ, δεν έχτισαν κράτος να εφαρμόζει τους νόμους και να για να εξυπηρετεί την κοινωνία.

Έχτισαν κράτος για να υπηρετεί μόνο κομματικές σκοπιμότητες.

Και για να είναι το κράτος «αποδοτικός υπηρέτης» των κομμάτων εφάρμοσαν εδώ και ένα αιώνα τα Οθωμανικά πρότυπα.

Τα δε τελευταία 40 χρόνια αντέγραψαν τα χειρότερα τριτοκοσμικά πρότυπα «δουλεύοντας» τον λαό ότι… έφεραν τον σοσιαλισμό και την προοδευτική αλλαγή στην Ελλάδα.

Δεν είναι λοιπόν θέμα μειωμένης παραγωγικότητας των ελλήνων, κ. Φούχτελ, είτε αυτοί εργάζονται στον κρατικό είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Είναι θέμα δομής της κοινωνίας μας, που επιτρέπει στον έλληνα εργαζόμενο να θεωρεί ότι επειδή είναι κρατικός υπάλληλος μπορεί να μην δουλεύει και να κλέβει όποτε του γουστάρει…

Γιατί το μοναδικό αφεντικό που έχει είναι ο εαυτός του και η κομματική του συντεχνία.

Η μόνη υποχρέωση που έχει είναι να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα των συντεχνιών για ανατροπή των κυβερνήσεων αν η αντιπολίτευση (που ελέγχει την συντεχνία) θεωρεί ότι μπορεί να κυβερνήσει.

Στον δε ιδιωτικό τομέα, ο κάθε εργαζόμενος αισθανόταν πάντοτε απροστάτευτος στην βούληση των εργοδοτών γιατί οι ευαισθησίες όλων των κυβερνήσεων περιορίζονται στους κρατικούς υπαλλήλους, ενώ οι ιδιωτικοί είναι γι αυτούς εργαζόμενοι που διάλεξαν τη μοίρα τους…

Αλλά και οι θεωρητικοί προστάτες των ιδιωτικών υπαλλήλων, η ΓΣΕΕ, εξυπηρετώντας μόνο κομματικά συμφέροντα και πολιτικές σταδιοδρομίες των μελών του Δ.Σ. ουδέποτε ανέτρεψε την ανασφάλεια τους.

Το μόνο που έκανε είναι να τους πετάει ένα ξεροκόμματο με την μορφή ειδικών επιδομάτων και ανθυγιεινών επιδοτήσεων για να φωνάζουν όσο γίνεται λιγότερο…

Γι αυτό σήμερα κ. Φούχτελ έχουμε 1.500.000 ανέργους του ιδιωτικού τομέα και πάμε για του 2.000.000 το 2013, ενώ στον κρατικό τομέα συνεχίζουν να δουλεύουν 1.000.000 (μαζί με τις ΔΕΚΟ) και οι πολιτικοί χαλάνε τον κόσμο να μην απολυθούν ούτε οι κλέφτες...

Η ελληνική κρατική μηχανή, κ. Φούχτελ, μέχρι προ τριετίας ήταν κάτι σαν τόπος εξυπηρέτησης πελατών των κομμάτων και τίποτε περισσότερο.

Και τα κόμματα στην Ελλάδα κ. Φούχτελ είναι σαν αυτό που λέμε σήμερα Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών… Τα γνωστά ΚΕΠ.

Γι’ αυτό και οι αξιόλογοι κρατικοί υπάλληλοι που μπήκαν με τα προσόντα τους για να ασκήσουν στην πράξη τις γνώσεις τους πρέπει να έχουν μπάρμπα στο κόμμα ή να είναι οι ίδιοι κομματόσκυλα.

Διαφορετικά μπαίνουν και αυτοί στο μπουλούκι έχοντας ως μοναδικό κέρδος τον διορισμό και ό,τι τους εξασφάλιζαν οι κρατικές κομματικές συντεχνίες.

Για ποιον λόγο λοιπόν να δουλέψουν;

Για ποιον λόγο να αλλάξουν τις πολύπλοκες διαδικασίες και τα γραφειοκρατικά κανάλια που βρήκαν;

Εάν, κ .Φούχτελ, αυτά που κάνουν 1.000 Γερμανοί δημοτικοί υπάλληλοι στην Ελλάδα χρειάζονται 3.000 υπάλληλοι, είναι γιατί πρέπει να υπάρχουν οι 2.000 παραπάνω θέσεις για να προσληφθούν οι επόμενοι πελάτες…

Εάν οι 3.000 έλληνες δημοτικοί υπάλληλοι δουλέψουν για 1.000, που σημαίνει καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, πως θα εξυπηρετηθούν τα «κομματικά αφεντικά» που περιμένουν να διορίσουν τους άλλους 3.000 όταν οι πρώτοι βγουν στην σύνταξη μετά από λίγα χρόνια.

Γιατί, κ.Φούχτελ, στην κρατική μηχανή της Ελλάδας δεν δουλεύαμε πολύ… βγαίναμε νωρίς στη σύνταξη για να βρίσκουν θέσεις οι επόμενοι κομματικοί πελάτες…

Εάν κ. Φούχτελ, χρησιμοποιήσουμε στον κρατικό τομέα πλήρη μηχανοργάνωση, πληροφορική και on-line συστήματα θα μειώσουμε κατά τα δύο τρίτα τις θέσεις απασχόλησης, πράγμα που δεν συμφέρει τα κομματικά αφεντικά μας.

Εάν δεν ζητήσουμε 25 πιστοποιητικά εκεί που χρειάζεται μόνο 1, τί θα γίνει με τις θέσεις εργασίας που έχουν δημιουργήσει τα κόμματα για να κάνουν προσλήψεις και έτσι να μπορούν να έρχονται στην κυβέρνηση;

Εάν δεν ταλαιπωρήσουμε τον έλληνα πολίτη που συναλλάσσεται με το κράτος, πώς θα δικαιολογήσουμε την αναγκαιότητα της θέσης μας μιας και επί της ουσίας σπανίως δουλεύουμε;

Όμως όλα αυτά, κ. Φούχτελ, είναι η κατάντια του έλληνα εργαζόμενου στον κρατικό τομέα που δεν τον έχτισε ο ίδιος.

Τον βρήκε από τους πολιτικούς του που φροντίζουν να τον συντηρούν έτσι για να έχουν την δυνατότητα οι Βουλευτές να κάνουν ρουσφέτια. Να εξυπηρετούν αιτήματα και επιχειρήσεις με τις οποίες «συνεργάζονται» . Να φτιάχνουν «φωτογραφικές διατάξεις» και «τροπολογίες» εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων.

Και οι εργαζόμενοι στον κρατικό τομέα κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, απολαμβάνοντας την προστασία των πολιτικών τους.

Αν είναι κάτι που βαραίνει τον έλληνα εργαζόμενο, κ. Φούχτελ, δεν είναι η ανικανότητά του.

Είναι ότι τελικά βολεύτηκε με το σύστημα και το ψηφίζει από οποιοδήποτε κόμμα (νομίζει ότι) εξυπηρετεί την ιδεολογία του.









Του Γιώργου Kράλογλου
capital.gr


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9377.html