Η συνταγματική δύναμη της λευκής ψήφου!

Το άρθρο 3 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Συμβάσεως περί προασπίσεως των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Κυρώθηκε στην χώρα μας με τα Ν2329/1953 ΦΕΚ Α΄ 68, στην συνέχεια καταγγέλθηκε από την δικτατορία και κυρώθηκε εκ νέου με το ΝΔ 53/1974 ΦΕΚ Α΄ 256) αναφέρει ΄΄το δικαίωμα για ελεύθερες εκλογές: < Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουσι την υποχρέωση όπως διενεργώσι, κατά....
λογικά διαστήματα, ελευθέρας μυστικάς εκλογάς, υπό συνθήκες επιτρέπουσας την ελευθέραν έκφρασιν της λαϊκής θελήσεως ως προς την εκλογήν του νομοθετικού σώματος>
(Συγκλίνει με το α. 52 του Σ).
Η λευκή ψήφος είναι ελεύθερη έκφραση της λαϊκής θελήσεως ως προς την εκλογή των αντιπροσώπων του λαού στο κοινοβούλια και κατ’ επέκταση στην εκλογή του νομοθετικού σώματος. H λευκή ψήφος είναι αρνητική πολιτική τοποθέτηση προς τις προτάσεις που πρεσβεύουν τα πολιτικά κόμματα και φανερώνει την αποστροφή του εκλογικού σώματος προς σε αυτές και προς τα πολιτικά κόμματα. Είναι αρνητική ψήφος έναντι του πολιτικού σκηνικού.
Η υποχρέωση της πολιτείας να εξασφαλίζει την ακώλυτη λειτουργία του δικαιώματος της λευκής ψήφου στους πολίτες, παρέχοντας λευκά ψηφοδέλτια θεμελιώνεται, πέραν της διάταξης του 96/2007 ΠΔ, στο Σύνταγμα.
Ειδικότερα :
i) Στην επιταγή του άρθ.52 του Συντάγματος για την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, εδώ την εκδήλωση της αρνητικής - αποδοκιμαστικής εκλογικής βούλησης. Την τήρηση της επιταγής αυτής πρέπει να εγγυώνται και να διασφαλίζουν με όλα να πρόσφορα μέσα, όλοι ανεξαιρέτως οι λειτουργοί της πολιτείας (ο νομοθέτης, η διοίκηση, οι εφορευτικές επιτροπές, τα δικαστήρια).
ii) Στην αρχή της μυστικής ψηφοφορίας (άρθ.51 παρ.3), η οποία συχνά καταστρατηγείται, όταν δεν διατίθενται λευκά ψηφοδέλτια στα εκλογικά τμήματα, οπότε οι ψηφοφόροι προβαίνουν σε σημειώσεις επί των εντύπων ψηφοδελτίων.
iii) Στην αρχή της υποχρεωτικής ψηφοφορίας (άρθ.51 παρ.5), η οποία συνεπάγεται την αναγκαστική προσέλευση του ψηφοφόρου στις κάλπες, δεν επιβάλλει όμως την οπωσδήποτε θετική του στάση προς έναν από τους προσφερόμενους κομματικούς συνδυασμούς.

Στο α110του Σ κατοχυρώνεται η λαϊκή αρχή απαγορεύοντας ρητά την αναθεώρηση διατάξεων καθοριστικών της δημοκρατικής μορφής του πολιτεύματος.
Αρθρο 110.
1. Οι διατάξεις του Συντάγματος υπόκεινται σε αναθεώρηση, εκτός από
εκείνες που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως
Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, καθώς και από τις
διατάξεις των άρθρων 2 παράγραφος 1, 4 παράγραφοι 1, 4 και 7, 5
παράγραφοι 1 και 3, 13 παράγραφος 1 και 26.

Η νομική κατοχύρωση της δημοκρατικής αρχής του πολιτεύματος πραγματοποιείται στο
Άρθρο 1 του Συντάγματος 1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Η δημοκρατική αρχή συγκεκριμενοποιείται στις παραγράφους 2 και 3 του α. 1 του Σ
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Η διατύπωση του ισχύοντος Συντάγματος παρουσιάζει δύο ουσιώδεις εννοιολογικές θεωρήσεις για την έννοια του λαού.
Α) Με την στενή έννοια, ως όργανο της πολιτείας (Εκλογικό Σώμα).
Ο λαός ασκεί εξουσία όπως ορίζουν οι διατάξεις των παρ. 3, 5 α. 51 του Σ, που εξασφαλίζουν την πλατιά αναγνώριση του εκλογικού δικαιώματος και του α 52 του Σ που εγγυώνται την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θελήσεως ως έκφραση της λαϊκής Κυριαρχίας. Ο λαός με την στενή έννοια, ως εκλογικό σώμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτική ενότητα. Αντιθέτως, η αναγνώριση των πολιτικών κομμάτων α.29 του Σ ως παράγοντας διαμόρφωσης της πολιτικής βούλησης του λαού, δείχνει πως το Σύνταγμα δέχεται την αρχή της πλειοψηφίας ως το μόνο δυνατό κανόνα με τον οποίο η λαϊκή κυριαρχία μπορεί να πάρει την μορφή συγκεκριμένης πολιτικής απόφασης. Από αυτό προκύπτει πως η πραγματικότητα των κοινωνικών αντιθέσεων ανήκει στην ηθελημένη (πολυφωνία) συνταγματική ομαλότητα. Ο λαός δηλαδή, κατά την διενέργεια των εκλογών, εκφράζει δια της ψήφου του ποιο πολιτικό κόμμα τον εκφράζει. Το πολιτικό κόμμα που θα πλειοψηφήσει είναι αυτό που λαμβάνει την λαϊκή εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση, όπως ο εκάστοτε εκλογικός νόμος ορίζει.

Β) Υπό την ευρεία έννοια ο λαός εμφανίζεται 1. ως πηγή κάθε εξουσίας 2.ως φορέας κάθε εξουσίας 3. η παρεμβολή της φράσης υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους, δηλαδή η ταυτόχρονη αναφορά στον λαό και στο έθνος αποτελεί κατευθυντήριο κριτήριο άσκησης εξουσίας.
Δηλώνει ότι όλες οι εξουσίες που πηγάζουν από τον λαό οφείλουν να έχουν γνώμονα την μέγιστη ωφέλεια για αυτόν και το Έθνος. Ποιος είναι συνταγματικά αρμόδιος να το κρίνει αυτό; Ο ίδιος ο κυρίαρχος λαός με την ψήφο του.
Έτσι λοιπόν ο λαός, υπό την ευρεία έννοια, εκφράζει μια ιδεατή πολιτική ενότητα (Συνταγματολόγος Δ. Τσάτσος, Βιβλ. Θεμελιώδεις αρχές του συνταγματικού δικαίου). Ο λαός έχει την κυρίαρχη εξουσία και δύναται να εξετάσει και κρίνει το κατά πόσο οι εξουσίες που πηγάζουν από αυτόν ασκούνται υπέρ αυτού και του Έθνους. Δρώντας ελεγκτικά έναντι του πολιτικού συστήματος μετεξελίσσεται σε κυρίαρχη πολιτική ενότητα. Στην περίπτωση αυτή δεν εννοούμε ότι ο λαός, ως πηγή και φορέας εξουσίας, εξετάζει και κρίνει την νομιμότητα των αποφάσεων ή την συνταγματικότητα τον νόμων (αρμοδιότητα δικαστηρίων) της εκλεγμένης Κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά το κατά πόσο οι αποφάσεις αυτές και οι νόμοι ωφελούν τον κυρίαρχο λαό και το ελληνικό έθνος (πχ μεταναστευτική πολιτική, οικονομική πολιτική, νόμος περί ευθύνης υπουργών κλπ). Είναι ο συνταγματικά αρμόδιος να το πράξει. Με αυτό το κριτήριο εξετάζει και κρίνει την συνολική εικόνα όλων των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών που αυτά ασπάζονται, για την διακυβέρνηση της χώρας. Αν θεωρήσει ότι δεν τον ικανοποιούν τότε ως πηγή και κυρίαρχος φορέας εξουσίας μπορεί να τους αποδοκιμάσει, να τους αποκηρύξει και να τους καταργήσει ως διεκδικητές της εξουσίας. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Συνταγματικά αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την διεξαγωγή εκλογών και την πλειοψηφική χρήση του λευκού ψηφοδελτίου.

Όταν πάνω από το 50%(πλειοψηφική αρχή) του Εκλογικού Σώματος επιλέξει την λευκή ψήφος, ως ελεύθερο τρόπο έκφρασης 52 Σ, τότε οι εξουσίες (πχ πολιτική εξουσία) που πηγάζουν από αυτόν και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους δεν δύναται να ασκηθούν από τα συμμετέχοντα στις εκλογές πολιτικά κόμματα. Υπάρχει σαφή λαϊκή εντολή που απορρίπτει την κατάληψη και άσκηση της εξουσίας από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα. Υπάρχει σαφή λαϊκή εντολή προς όλες τις εξουσίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος για αυτή την αμετάκλητη βούληση του Κυρίαρχου λαού. Δηλώνει, με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι δεν επιτρέπει τις εξουσίες που πηγάζουν από αυτόν να τύχουν αντιπροσώπευσης από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα. Απορρίπτει ως ακατάλληλους όλους τους διεκδικητές των πολιτικών κομμάτων. Η ακαταλληλότητα αυτή μπορεί να τεκμαίρεται τόσο από την ως τώρα πολιτική ηθική και πρακτική των συμμετεχόντων στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και από τις επιπτώσεις που μπορεί αυτές να είχαν στον λαό και στο έθνος, όσο και από την αποδοκιμαστέα, από τον λαό, πολιτική προοπτική που πρεσβεύουν. Αυτή την λαϊκή εντολή αποκήρυξης όλων των πολιτικών κομμάτων, λαμβάνει και ο ΠτΔ ως ρυθμιστής του πολιτεύματος (α. 30 του Σ) από τον Κυρίαρχο Λαό. Αυτή την λαϊκή εντολή υποχρεούται να εφαρμόσει άρθρο 49.< 1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ευθύνεται οπωσδήποτε για πράξεις που έχει ενεργήσει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, παρά μόνο για έσχατη προδοσία ή παραβίαση με πρόθεση, του Συντάγματος. Για πράξεις που δεν σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του η δίωξη αναστέλλεται έως ότου λήξει η προεδρική θητεία.> Δεν δύναται ο ΠτΔ να παραβιάσει την ρητή λαϊκή εντολή του Κυρίαρχου λαού για διάλυση των πολιτικών κομμάτων και να προχωρήσει στον σχηματισμό Κυβέρνησης από το πλειοψηφούν πολιτικό κόμμα της μειοψηφίας του λαού. Δεσμεύεται από το α. 120 παρ.3 του Σ < Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος >.

Το Σύνταγμα είναι πηγή κανόνων δικαίου για όλη την έννομη τάξη της χώρας μας.

Για να τονίσω το δημοκρατικό πνεύμα που διέπει το ισχύον Σύνταγμα της χώρας μας επικαλούμαι το αναθεωρημένο άρθρο (δεν ισχύει ) α.41 παρ. 1΄΄ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δύναται να διαλύσει την Βουλή εάν αυτή ευρίσκεται εν προφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα………΄΄ δηλαδή την διάλυση της εκλεγμένης, από τον κυρίαρχο λαό, Βουλής επειδή βρίσκεται σε δυσαρμονία λαϊκό αίσθημα, μη μετρήσιμο μέγεθος. Όταν ο ΠτΔ έχει την ρητή λαϊκή εντολή (50%+1 λευκά ψηφοδέλτια) του Κυρίαρχου λαού τότε σεβόμενος τους δημοκρατικούς θεσμούς και το Σύνταγμα υποχρεούται να εφαρμόσει την λαϊκή εντολή και να προβεί στην διάλυση των πολιτικών κομμάτων.



Κατόπιν οι πολίτες πρέπει να δημιουργήσουν νέα πολιτικά κόμματα όπως το επιβάλει η Κοινοβουλευτική αρχή και η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Τώρα γίνεται αντιληπτό πως ο κυρίαρχος λαός δύναται να επιβληθεί στα πολιτικά κόμματα. Μόνο ‘ενωμένος’ μπορεί να ασκήσει την κυριαρχία του έναντι σε αυτά. Όταν επιλέγει πολιτικά κόμματα που εκφράζουν αλλότρια συμφέροντα από εκείνα του λαού και του Έθνους, τότε κατακερματίζεται η δύναμή του. Πρέπει ο λαός να κλείσει τα αυτιά του σε όλες αυτές τις ‘Κασσάνδρες’ που προσπαθούν να τον διαιρέσουν. Πρέπει να κλείσει τα αυτιά σε μνημονιακούς - αντιμνημονιακούς, φιλελεύθερους – σοσιαλιστές, δεξιούς – υπερπατριώτες- κεντρώους – αριστερούς – κομουνιστές – οικολόγους και λοιπά πολιτικά φυτώρια διαίρεσης του ‘ ενός’ Κυρίαρχου λαού. Όλοι αυτοί θα συνεργασθούν μετά τις εκλογές και θα κυβερνήσουν τον ‘ αφελή’ ελληνικό λαό και θα εφαρμόσουν τα μνημόνια που έχουν υπογράψει. Αν δεν το πειστεύετε διαβάστε τον νέο εκλογικό νόμο Ν.3636/2008 α.1 παρ.2 και θα καταλάβετε ότι θα συνεργασθούν οι μνημονιακοί για να μας κυβερνήσουν ενώ αντιθέτως οι αντιμνημονιακοί έχουν δηλώσει ότι δεν συνεργάζονται με κανένα.

Συνεχίζοντας αυτά που έγραφα, δίνω ένα παράδειγμα: Η οικονομική πολιτική που ακολουθούν οι μνημονιακοί βασίζεται στους όρους που θέτουν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας.
Οι αντιμνημονιακοί πρεσβεύουν στην εκτός όρους επιστροφή στην δραχμή. Και στις δύο περιπτώσεις η καταστροφή, η φτώχεια και η πείνα για τον Ελληνικό λαό είναι δεδομένη.
Και στις δύο περιπτώσεις, γίνεται προσπάθεια πώρωσης και πόλωσης του λαού, που με βάση την ρητορική που ακολουθούν οι ανωτέρω, μπορεί να οδηγήσει και σε κοινωνικά έκτροπα. Γιατί το γράφω αυτό; Γιατί την επόμενη των εκλογών είτε σχηματίσουν κυβέρνηση οι μνημονιακοί είτε οι αντιμνημονιακοί, η πείνα και η φτώχεια θα είναι κακός σύμβουλος για τις ενέργειες του λαού. Ξυπνήστε! Πρέπει ο λαός, αν δεν συμφωνεί με τις προτάσεις των κομμάτων, να μείνει αποστασιοποιημένος και να μην ταυτιστεί με τις παραπάνω πολιτικές τάσεις γιατί καμία δεν τον συμφέρει.
Το δίλημμα των εκλογών είναι με ποιο από τα δύο μπλογκς (μνημονιακούς ή αντιμνημονιακούς ) θα πεινάσει ο ελληνικός λαός; Όχι βέβαια. Το δίλημμα είναι το κατά πόσο τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα πρεσβεύουν πολιτικές και αξίες που είναι υπέρ του λαού και του έθνους. Το δίλημμα είναι σε ποιους θα εκχωρήσουμε την κυριαρχία μας π.χ. αριστερούς άθεους διεθνιστές(ΣΥΡΙΖΑ) ή αριστερούς (πρόθυμους) ευρωπαϊστές(ΔΗΜΑΡ) ή κομμουνιστές(ΚΚΕ) ή πρώην λενιστές (ΕΠΑΜ ή ΕΛΑΔΑ) κλπ; Μήπως τους Μνημονιακούς - ξεπουλητές; Μήπως κάποιο από τα ‘φυτώρια’ των Μνημονιακών; Μήπως τους αστούς οικολόγους (φυτέψτε μία ελιά και σίγουρα θα έχετε κάνει περισσότερα από δα’ αυτούς); Μήπως ναζιστές(ΧΑ); Έχουν όλοι αυτοί ‘άρωμα’ ελληνικής λεβεντιάς και φιλότιμου; Πέρα από τους μνημονιακούς που ‘νοιώσαμε’ την διακυβέρνησή τους, σκεφτείτε τον καθένα από τους παραπάνω να αναλάβει την εξουσία. Θα θέλατε να καταλάβουν την εξουσία οι διεθνιστές ή ευρωπαϊστές ή κομμουνιστές κλπ. Αν όχι , ψηφίζουμε λευκό. Είναι συνταγματικό μας δικαίωμα και ευρωπαϊκό κεκτημένο η ελεύθερη έκφρασή μας. Είναι δικαίωμά μας να τους απορρίψουμε. Πρέπει ο λαός να ενημερωθεί για την δύναμη της λευκής ψήφου.
Υπάρχει λύση, είτε εντός είτε εκτός της ευρωζώνης, αν είμαστε ενωμένοι.
Πρέπει ο λαός να έχει την απαιτούμενη ωριμότητα και ψυχραιμία να παραμείνει ενωμένος τόσο κατά την διάρκεια των εκλογών όσο και μετά από αυτές.

Σε ότι αφορά τον εκλογικό νόμο, ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.!!!!! Πολύ περισσότερο όταν ο Ν.3434/2006 είναι καθ’ όλα συνταγματικός. Τα λευκά δεν προσμετρούνται στα έγκυρα. Σωστά! Τα ‘όχι’ (λευκά) του δημοψηφίσματος δεν προσμετρούνται με τα ‘ναι’(έγκυρα). Τα λευκά προσμετρούνται στα άκυρα , σωστότατα. Γιατί; Και τα δύο δείχνουν , για διαφορετικούς λόγους, ότι τμήμα του κυρίαρχου λαού δεν εκφράσθηκε στις εκλογές. Τα άκυρα = ελαττωματική ψήφος. Τα λευκά = αρνητική ψήφος προς τα υπάρχοντα κόμματα.
Περίπτωση 1η
Α) Η κατανομή των εδρών γίνεται από τον αριθμό των εγκύρων.
Β) Η αρχή της πλειοψηφίας ως το μόνο δυνατό κανόνα με τον οποίο η λαϊκή κυριαρχία μπορεί να πάρει την μορφή συγκεκριμένης πολιτικής απόφασης.
Συμπέρασμα από Α+Β ;Η κατανομή των εδρών από των αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων τελείται όταν τα έγκυρα είναι πάνω από το 50% των ψηφισάντων.
Περίπτωση 2η
Α) 50% +1 λευκά ψηφοδέλτια
Β) Η αρχή της πλειοψηφίας ως το μόνο δυνατό κανόνα με τον οποίο η λαϊκή κυριαρχία μπορεί να πάρει την μορφή συγκεκριμένης πολιτικής απόφασης.
Συμπέρασμα από Α+Β απόρριψη πολιτικών κομμάτων από την πλειοψηφία του Κυρίαρχου λαού (κυρίαρχη πολιτική ενότητα), διάλυση των κομμάτων και δημιουργία νέων από των κυρίαρχο λαό.

Πείτε μου με βεβαιότητα ποιο κόμμα, από αυτά που διεκδικούν την ψήφο μας, δεν θα συνεργασθεί με τα ‘μητρικό’ του κόμμα; Εγώ το θεωρώ βέβαιο ότι θα συνεργασθούν! Από την στιγμή που το 1989 συνεργάσθηκε, πάντα για το καλό μας, ΝΔ με ΚΚΕ ή σήμερα ΠΑΣΟΚ ,ΝΔ και ΛΑΟΣ. Πείτε μου τι ελπίζετε ότι θα κάνετε με την ψήφο σας; Τι θα αλλάξει μετά τις εκλογές; Μια τρύπα στο νερό θα κάνετε και μετά τις εκλογές θα φταίνε τα συνεργαζόμενα κόμματα που σας υφάρπαξαν την ψήφο. Την βλακεία μας σαν λαός δεν έχουμε σκοπό να την δούμε ποτέ; Θέλετε να διαπιστώσουμε το μέγεθος της βλακείας μας; Τόσα χρόνια ακούμε και έχουμε πιστέψει ότι τα “τα λευκά λέει…πάνε στο πρώτο κόμμα”! Τι λογική είναι αυτή; Αν χρησιμοποιήσουμε την ίδια λογική, γιατί να μην ισχύει το αντίστροφο; Γιατί δηλαδή να μην πάνε οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ υπέρ του λευκού; Καταλαβαίνετε τι παραμύθι έχουμε ‘φάει’ ως λαός για να παραχωρήσουμε την συνταγματική κυριαρχία μας στα πολιτικά κόμματα;
Είναι πλέον φανερό, ότι αυτά που κατά καιρούς γράφονται ότι το λευκό(50%+1) = άκυρο = αποχή ή ότι 50% +1 λευκά ψηφοδέλτια αποτελούν στατιστικά στοιχεία, είναι μπούρδες του αέρος.
Επίσης, ο θεωρίες περί σχηματισμού κυβέρνησης από το σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίων, μειωμένης δημοκρατικής νομιμοποίησης εφόσον τα λευκά είναι πάνω από το 50%, λέγονται από ‘επιστήμονες’ που θεωρούν ότι το κόμμα είναι υπεράνω του Κυρίαρχου λαού.


διαδώστε το .... γιατί μας θεωρούν μάζα και όχι ελεύθερους πολίτες.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ