ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΙΝΩΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΥΚΗΝΑΙΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΑΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΡΙΝ ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΟΜΒΟ-ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΕΣΟΥΝ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΕΠΤΥΞΑΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΔΩΣΑΝ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ -ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Οι προϊστορικοί Έλληνες, σύμφωνα με τον δρ. Μηνά Τσικριτσή, ερευνητή των αιγαιακών γραφών, είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική χιλιάδες χρόνια προτού την ανακαλύψει ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε από τη μελέτη ενός κειμένου του Πλουτάρχου, το "Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης", όπου στις παραγράφους 941Α-942 περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν "δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας".
Σύμφωνα με τον Μηνά Τσικριτσή, ο οποίος συνεχίζει την έρευνα που έκανε πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος που είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής και την οποία επισκέπτονταν, από το κείμενο του Πλουτάρχου με χρήση ειδικών προγραμμάτων με Η/Υ αποκαθίσταται μια λησμονημένη ιστορική πραγματικότητα, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς -αν όχι όλους- ερευνητές.
Στη ανακοίνωσή του υποστηρίζει ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από τη Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν σε μια λίμνη (την ονομάζει Superior) του Καναδά.
Φαίνεται, όπως σημειώνει, ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους.
Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.
"Όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος", λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ.
Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.
Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μΧ που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:
1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από τη Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).
2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.
3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.
4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αιώνα πΧ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).
5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ.
6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφεί ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.
7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 πΧ.
8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.
9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μΧ που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.
10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe
Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του 86 μΧ.
Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες.
Μινωίτικο το ηλιακό ημερολόγιο, 19 αιώνες πριν τους Βαβυλώνιους!
– 02/11/2011
Καταχωρήθηκε σε: ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ
Ο Κρητικός ερευνητής εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ., το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες.
Αποτύπωση ηλιακού ημερολογίου σε μινωικό σφραγιστικό εύρημα, κατασκευασμένο από δόντι ιπποποτάμου. «Οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες»
Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.
Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.
Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.
Ο δρ. καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής
Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.
Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».
Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».
Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.
Αριθμητικές πράξεις
«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.
Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».
Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.
Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.
Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής - και όχι μόνο - από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστον τον 1ο αιώνα πΧ και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία πΧ.
Το «κομπιούτερ» του... Μίνωα
Σύμφωνα με τον ερευνητή Μ. Τσικριτζή, «ακτινωτός τροχός» του 15ου αιώνα π.Χ. παρείχε προβλέψεις και καταγραφές των εκλείψεων Σελήνης και Ηλίου. Ηταν επίσης ηλιακό ρολόι και προσδιορισμού γεωγραφικού πλάτους
Οι Μινωίτες ήταν άριστοι... αστρονόμοι και πρώτοι είχαν ανακαλύψει τον αρχαίο χειροκίνητο υπολογιστή. Μάλιστα η ανακάλυψη αυτή είχε γίνει 1.400 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του μηχανισμού των Αντικυθήρων, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτζής, ο οποίος ισχυρίζεται ότι... έθεσε πριν από λίγες ημέρες σε λειτουργία τον αρχαίο υπολογιστή.
Ο Κρητικός επιστήμονας, που φέρνει στο φως νέα δεδομένα στον χώρο της έρευνας, εντόπισε πρόσφατα όπως λέει τη «μήτρα» του αρχαίου υπολογιστή σε μινωικό εύρημα, το οποίο βρέθηκε το 1898 στο Παλαίκαστρο Σητείας και φυλάσσεται στο Μουσείο Ηρακλείου.
Πρόκειται για έναν «ακτινωτό κύκλο» που, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, φέρει τα σύμβολα της Σελήνης, του Ηλίου αλλά και παραστάσεις θεοτήτων που μέχρι σήμερα δεν είχαν αναλυθεί από άλλους ειδικούς ως προς τον τρόπο λειτουργίας. Με βάση τη μελέτη προκύπτει ότι ο «ακτινωτός κύκλος» του 15ου αιώνα π.Χ. παρείχε στους Μινωίτες προβλέψεις και καταγραφές των εκλείψεων Σελήνης ? Ηλίου. Επίσης ήταν ηλιακό ρολόι αλλά και όργανο προσδιορισμού γεωγραφικού πλάτους.
Το πρωτότυπο εύρημα είναι λίθινο, ενώ οι Μινωίτες παρήγαγαν χάλκινα ή πήλινα αντίγραφα.
Οπως εξήγησε ο κ. Τσικριτζής, εξωτερικά ο κύκλος έχει 25 τριγωνικές ακτίνες που η καθεμία ισοδυναμεί με ένα 15νθήμερο. Ο εσωτερικός κύκλος χωρίζεται οριζόντια με τη διπλή σειρά σε δύο ημικύκλια που το καθένα έχει 29 και 30 χαράξεις που αναπαριστούν δύο σεληνιακούς μήνες 29 και 30 ημερών. Το μήκος του σεληνιακού μήνα καθορίζεται με ευκολία, αφού ο αριθμός των ημερών μεταξύ της μιας πανσελήνου και της επόμενης είναι το πλήθος των 29,5 ημερών.
Αλλο χαρακτηριστικό του ευρήματος είναι ο κύκλος της περιφέρειας με τις 58 οπές (αντιπροσωπεύουν την περιστροφή δύο αόρατων σημείων στο διάστημα που είναι ο κύκλος των δεσμών) αλλά και οι 59 χαράξεις. «Τα στοιχεία δείχνουν πως οι κατασκευαστές του δίσκου πιθανότατα είχαν ανακαλύψει τον κύκλο κίνησης των δεσμών για να προβλέπουν τις εκλείψεις.
Αποδεικνύεται επίσης ότι οι Μινωίτες γνώριζαν την έννοια του ''Σάρου'', δηλαδή τη χρονική περίοδο των 18 ετών που μετά το πέρας της επαναλαμβανόταν ο ίδιος κύκλος των σεληνιακών εκλείψεων», δήλωσε στο «Εθνος» ο Μηνάς Τσικριτζής.
Παράλληλα εκτίμησε ότι από τη διάταξη του εξωτερικού και εσωτερικού του ευρήματος και του πλήθους των οπών προκύπτει μεγάλη ομοιότητα με το μεγαλιθικό Στόουνχετζ.
Πρόσφατα ο ερευνητής έθεσε τον αρχαίο υπολογιστή σε λειτουργία όπως οι πρόγονοί του Μινωίτες, τοποθετώντας βελόνες στις οπές. «Ξεκίνησα από μια πρόσφατη ολική σεληνιακή έκλειψη που έγινε στις 21 Δεκεμβρίου του 2010 και δουλεύοντας με τη ''λογική λειτουργία'' του μηχανισμού ανακάλυψα ότι μπορούν να προβλεφθούν όλες οι εκλείψεις που θα συμβούν μέχρι το 2018, όπως: 10/11/11, 20/03/15, 28/09/15, 07/08/17 και 31/1/18». Ο κ. Τσικριτζής εξηγεί ότι στις 15/06/11 η βελόνα της Σελήνης θα είναι στην ίδια θέση της πανσελήνου από την οποία ξεκίνησε στον εσωτερικό κύκλο, διαγράφοντας κάθε ημέρα μία χάραξη στα ημικύκλια των 29 και 30 ημερών.
Και ο ήλιος κάθε μήνα διαγράφει δύο ακτινωτά τρίγωνα αντίθετα από την κίνηση των δεικτών του ρολογιού και θα βρίσκεται 12 θέσεις στα ακτινωτά τρίγωνα, οπότε θα υπάρξει έκλειψη σελήνης.
«Η λογική που εφάρμοσα αποδίδει τη σωστή πρόβλεψη για πέντε σεληνιακές και μία ηλιακή έκλειψη. Θεωρώ ότι έχουμε φτάσει σε μια ερμηνεία και κατανόηση της χρήσης του δίσκου. Το θέμα πάντως είναι ανοιχτό, διότι μπορεί και κάποιος άλλος να προτείνει μια άλλη χρήση. Το σημαινόμενο είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στον πρώτο αναλογικό υπολογιστή της ανθρωπότητας που έχει μινωική προέλευση» τόνισε με έμφαση ο Κρητικός ερευνητής.
Μ. Τσικριτζής
Ερευνά εδώ και 20 χρόνια
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Μηνάς Τσικριτζής, Δρ ΑΠ, ερευνητής Αιγαιακών Γραφών, καθηγητής πληροφορικής και μαθηματικός, είχε αποκαλύψει μέσω του «Εθνους» το πρώτο μινωικό ημερολόγιο, το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων κατά 19 αιώνες. Τα τελευταία 20 χρόνια ερευνά συστηματικά τον μινωικό πολιτισμό και έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του». Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της Γραμμικής Α' και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού του Δίσκου της Φαιστού.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε από τη μελέτη ενός κειμένου του Πλουτάρχου, το "Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης", όπου στις παραγράφους 941Α-942 περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν "δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας".
Στη ανακοίνωσή του υποστηρίζει ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από τη Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν σε μια λίμνη (την ονομάζει Superior) του Καναδά.
Φαίνεται, όπως σημειώνει, ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους.
Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.
"Όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος", λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ.
Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.
Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μΧ που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:
1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από τη Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).
2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.
3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.
4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αιώνα πΧ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).
5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ.
6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφεί ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.
7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 πΧ.
8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.
9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μΧ που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.
10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe
Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του 86 μΧ.
Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες.
Μινωίτικο το ηλιακό ημερολόγιο, 19 αιώνες πριν τους Βαβυλώνιους!
– 02/11/2011
Καταχωρήθηκε σε: ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ
Ο Κρητικός ερευνητής εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ., το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες.
Αποτύπωση ηλιακού ημερολογίου σε μινωικό σφραγιστικό εύρημα, κατασκευασμένο από δόντι ιπποποτάμου. «Οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες»
Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.
Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.
Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.
Ο δρ. καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής
Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.
Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».
Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».
Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.
Αριθμητικές πράξεις
«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.
Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».
Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.
Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.
Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής - και όχι μόνο - από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστον τον 1ο αιώνα πΧ και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία πΧ.
Το «κομπιούτερ» του... Μίνωα
Σύμφωνα με τον ερευνητή Μ. Τσικριτζή, «ακτινωτός τροχός» του 15ου αιώνα π.Χ. παρείχε προβλέψεις και καταγραφές των εκλείψεων Σελήνης και Ηλίου. Ηταν επίσης ηλιακό ρολόι και προσδιορισμού γεωγραφικού πλάτους
Οι Μινωίτες ήταν άριστοι... αστρονόμοι και πρώτοι είχαν ανακαλύψει τον αρχαίο χειροκίνητο υπολογιστή. Μάλιστα η ανακάλυψη αυτή είχε γίνει 1.400 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του μηχανισμού των Αντικυθήρων, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο ερευνητής Μηνάς Τσικριτζής, ο οποίος ισχυρίζεται ότι... έθεσε πριν από λίγες ημέρες σε λειτουργία τον αρχαίο υπολογιστή.
Ο Κρητικός επιστήμονας, που φέρνει στο φως νέα δεδομένα στον χώρο της έρευνας, εντόπισε πρόσφατα όπως λέει τη «μήτρα» του αρχαίου υπολογιστή σε μινωικό εύρημα, το οποίο βρέθηκε το 1898 στο Παλαίκαστρο Σητείας και φυλάσσεται στο Μουσείο Ηρακλείου.
Πρόκειται για έναν «ακτινωτό κύκλο» που, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, φέρει τα σύμβολα της Σελήνης, του Ηλίου αλλά και παραστάσεις θεοτήτων που μέχρι σήμερα δεν είχαν αναλυθεί από άλλους ειδικούς ως προς τον τρόπο λειτουργίας. Με βάση τη μελέτη προκύπτει ότι ο «ακτινωτός κύκλος» του 15ου αιώνα π.Χ. παρείχε στους Μινωίτες προβλέψεις και καταγραφές των εκλείψεων Σελήνης ? Ηλίου. Επίσης ήταν ηλιακό ρολόι αλλά και όργανο προσδιορισμού γεωγραφικού πλάτους.
Το πρωτότυπο εύρημα είναι λίθινο, ενώ οι Μινωίτες παρήγαγαν χάλκινα ή πήλινα αντίγραφα.
Οπως εξήγησε ο κ. Τσικριτζής, εξωτερικά ο κύκλος έχει 25 τριγωνικές ακτίνες που η καθεμία ισοδυναμεί με ένα 15νθήμερο. Ο εσωτερικός κύκλος χωρίζεται οριζόντια με τη διπλή σειρά σε δύο ημικύκλια που το καθένα έχει 29 και 30 χαράξεις που αναπαριστούν δύο σεληνιακούς μήνες 29 και 30 ημερών. Το μήκος του σεληνιακού μήνα καθορίζεται με ευκολία, αφού ο αριθμός των ημερών μεταξύ της μιας πανσελήνου και της επόμενης είναι το πλήθος των 29,5 ημερών.
Αλλο χαρακτηριστικό του ευρήματος είναι ο κύκλος της περιφέρειας με τις 58 οπές (αντιπροσωπεύουν την περιστροφή δύο αόρατων σημείων στο διάστημα που είναι ο κύκλος των δεσμών) αλλά και οι 59 χαράξεις. «Τα στοιχεία δείχνουν πως οι κατασκευαστές του δίσκου πιθανότατα είχαν ανακαλύψει τον κύκλο κίνησης των δεσμών για να προβλέπουν τις εκλείψεις.
Αποδεικνύεται επίσης ότι οι Μινωίτες γνώριζαν την έννοια του ''Σάρου'', δηλαδή τη χρονική περίοδο των 18 ετών που μετά το πέρας της επαναλαμβανόταν ο ίδιος κύκλος των σεληνιακών εκλείψεων», δήλωσε στο «Εθνος» ο Μηνάς Τσικριτζής.
Παράλληλα εκτίμησε ότι από τη διάταξη του εξωτερικού και εσωτερικού του ευρήματος και του πλήθους των οπών προκύπτει μεγάλη ομοιότητα με το μεγαλιθικό Στόουνχετζ.
Πρόσφατα ο ερευνητής έθεσε τον αρχαίο υπολογιστή σε λειτουργία όπως οι πρόγονοί του Μινωίτες, τοποθετώντας βελόνες στις οπές. «Ξεκίνησα από μια πρόσφατη ολική σεληνιακή έκλειψη που έγινε στις 21 Δεκεμβρίου του 2010 και δουλεύοντας με τη ''λογική λειτουργία'' του μηχανισμού ανακάλυψα ότι μπορούν να προβλεφθούν όλες οι εκλείψεις που θα συμβούν μέχρι το 2018, όπως: 10/11/11, 20/03/15, 28/09/15, 07/08/17 και 31/1/18». Ο κ. Τσικριτζής εξηγεί ότι στις 15/06/11 η βελόνα της Σελήνης θα είναι στην ίδια θέση της πανσελήνου από την οποία ξεκίνησε στον εσωτερικό κύκλο, διαγράφοντας κάθε ημέρα μία χάραξη στα ημικύκλια των 29 και 30 ημερών.
Και ο ήλιος κάθε μήνα διαγράφει δύο ακτινωτά τρίγωνα αντίθετα από την κίνηση των δεικτών του ρολογιού και θα βρίσκεται 12 θέσεις στα ακτινωτά τρίγωνα, οπότε θα υπάρξει έκλειψη σελήνης.
«Η λογική που εφάρμοσα αποδίδει τη σωστή πρόβλεψη για πέντε σεληνιακές και μία ηλιακή έκλειψη. Θεωρώ ότι έχουμε φτάσει σε μια ερμηνεία και κατανόηση της χρήσης του δίσκου. Το θέμα πάντως είναι ανοιχτό, διότι μπορεί και κάποιος άλλος να προτείνει μια άλλη χρήση. Το σημαινόμενο είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στον πρώτο αναλογικό υπολογιστή της ανθρωπότητας που έχει μινωική προέλευση» τόνισε με έμφαση ο Κρητικός ερευνητής.
Μ. Τσικριτζής
Ερευνά εδώ και 20 χρόνια
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Μηνάς Τσικριτζής, Δρ ΑΠ, ερευνητής Αιγαιακών Γραφών, καθηγητής πληροφορικής και μαθηματικός, είχε αποκαλύψει μέσω του «Εθνους» το πρώτο μινωικό ημερολόγιο, το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων κατά 19 αιώνες. Τα τελευταία 20 χρόνια ερευνά συστηματικά τον μινωικό πολιτισμό και έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του». Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της Γραμμικής Α' και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού του Δίσκου της Φαιστού.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ
http://amphiktyon.blogspot.com/2012/04/blog-post_3838.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου