Δημοτικές εκλογές: Τρέμουν την ΕΝΙΑΙΑ απάντηση του λαού!!!

Στα δύο χρόνια λειτουργίας του Τοξότη έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ζήτημα της ψήφου, των εκλογών και της Δημοκρατίας, συστατικά όλα τους απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας που πήρε τη μορφή κράτους.

Εν όψη των επικείμενων εκλογών για την ανάδειξη της τοπικής αυτοδιοίκησης και μέσα στα πλάισια της παρούσας κατάρρευσης του μέχρι τώρα γνωστού πολιτικο-κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, το οποίο προκάλεσε τη μαζική δυσαρέσκεια των πολιτών -εξαιτίας της αδικίας και της υπέρμετρης χειραγώγησης που ασκεί- αξίζει να δούμε ξανά και το θέμα της αποχής.

Στις προηγούμενες εκλογές που αφορούσαν την εκλογή εκπροσώπων στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και τις βουλευτικές είχα αναφέρει -για λόγους που εξηγούσα αναλυτικά- πως θα απείχα. Επιγραμματικά να πως πως επρόκειτω για μια πολύ συνειδητή απόφαση μη συμμετοχής σε ΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ καθεστώτα και διαδικασίες. Αυτό αποτελούσε προσωπική μου στάση τη δεδομένη στιγμή και για τις δεδομένες περιστάσεις.

Από τη σκοπιά του "συστήματος" οι καταστάσεις δεν έχουν αλλάξει, ωστόσο έχει εμφανιστεί μια νέα δυναμική και αγωνιστική στάση πολιτών η οποία λογικά θα πρέπει να μας βάλει να σκεφτούμε εκ νέου, όλοι εμείς οι δυσαρεστημένοι, ποιά είναι η στάση που οφείλουμε να κρατήσουμε.

Ας δούμε τα δεδομένα και τα ερωτήματα νηφάλια:

-Έχουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ?

ΑΠ:  Όχι. Οποιαδήποτε μορφή λήψης αποφάσεων δια εκπροσώπων, κομμάτων κτλ, ΔΕΝ είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. (Ο Π. Τραϊανού σε παλαιότερο άρθρο του χαρακτήριζε πολύ πετυχημένα αυτή την μορφή πολιτεύματος ως εισαγώμενη Democracy...)

-Ποιά είναι η βάση της Δημοκρατίας?

ΑΠ: Η "εκκλησία του Δήμου"

-Λειτουργεί αυτό το σύστημα συνέλευσης, συζήτησης και λήψης αποφάσεων για τα τοπικά θέματα στις επιμέρους τοπικές κοινωνίες. Υπάρχει εκκλησία του Δήμου σήμερα?

Απ: ΟΧΙ. Ήδη ο "Καποδίστριας" είχε αφαιρέσει το "λόγο" από τις μικρές κοινότητες και κοινωνίες και είχε προκαλέσει προβλήματα στη διαχείρηση των τοπικών ζητημάτων, όπου μία κοινότητα εκμεταλλευόταν και παραγκώνιζε τις μικρότερες -όχι πάντα με δόλο. Ακόμη και μόνο η διαφορετικότητα των ζητημάτων ή προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των διαφόρων περιοχών προκαλεί έλλειμα ενσυναίσθησης του προβλήματος από άλλους που δεν το αντιμετωπίζουν, μολονότι κατοικούν στον ίδιο "θεωρητικά" Δήμο.

Ο "Καλλικράτης" επιχειρεί να τοποθετήσει την "τοπική αυτοδιοίκηση" ακόμη πιο μακρυά από τον κάτοικο-πολίτη και αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα όσων αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση. Ουσιαστικά μια τέτοια κίνηση, διοικητικής μορφής, δεν υποστηρίζει την αυτοδιοίκηση, αλλά τον έλεγχο και τη συγκέντρωση εξουσιών μακρυά από τον άμεσα ενδιαφερόμενο.

- Ποιός ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης για τον κάθε πολίτη?

Υπό την ορθή της έννοια και πρακτική οι ενέργειες της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελούν τη συνέχεια των αποφάσεων των κατοίκων μιας συγκεκριμένης περιοχής, οι οποίοι μετά από 

• ιεράρχιση των αναγκών και των ζητημάτων που αφορούν άμεσα τη ζωή τους και την ποιότητα της,
• προτάσεις λύσεων και συζητήση επ αυτών
•  ενδελεχή έλεγχο των υπερ και κατά της μίας ή της άλλης πρότασης

Αποφασίζουν από κοινού με πιο τρόπο θα ιεραρχίσουν την κάλυψη των θεμάτων που τους απασχολούν και δραστηριοποιούνται -επίσης από κοινού- για την εφαρμογή της κοινής τους απόφασης.

Όλα αυτά σε μια ιδανική-φυσική κοινωνία. Όντας κάτοικος μιας μικρής κοινότητας, αλλά και πρώην πολίτης της συμπρωτεύουσας μπορώ με σιγουριά να πω, πως ενώ όλοι οι κάτοικοι μιας περιοχής, μιας γειτονίας, συμφωνούμε στα προβλήματα και στις λύσεις αυτών... ΟΤΑΝ βρεθούμε να συζητήσουμε σχετικά, μιας και η απομόνωση των ανθρώπων δεν ευνοεί τα τελευταία χρόνια την παλιά κλασική γνωστή μέθοδο συζήτησης σε συνελεύσεις κατοίκων...

...μόλις έρθει η στιγμή της κάλπης, -από συνήθεια και εθισμό στο ατομικιστικό και διασπαστικό μοντέλο που μας επέβαλε η κομματικοποίηση- το λόγο συνήθως παίρνει το "ατομικό συμφέρον" και όχι το συλλογικό. Κάτι μας έταξαν από το τάδε κόμμα που θα μας "βολέψει" ατομικά..., κάτι  που ο υποψήφιος είναι φίλος, συγγενής, κουμπάρος κτλ... άσχετα που δεν πάει με την ακομμάτιστη λογική μας... πάνε περίπατο οι σοφές κοινές μας θέσεις... και ξεχνάμε και το κακό χάλι που προηγήθηκε από τους προηγούμενους διαχειρηστές που με τον ίδιο τρόπο μας είχαν "τάξει"... λαγούς με πετραχείλια.

Το σύστημα δεν θέλει να συζητάμε. Δεν θέλει να αποφασίζουμε για τα θέματα που μας αφορούν και δεν θέλει να υπάρχει σύμπνοια μεταξύ μας. Εμείς όμως είμαστε που του δίνουμε τη δύναμη να μας πατάει και να μας καταπιέζει επιβάλλοντας καταστάσεις που δεν επιθυμούμε. Εμείς είμαστε που παρά την εξόφθαλμη αδικία δεν αναλαμβάνουμε την ευθήνη ούτε για τη Δική μας ζωή, στον τόπο μας. Εμείς είμαστε που χαρίζουμε τη δύναμη μας ψηφίζοντας κάτω από τις συνθήκες που ορίζει το σύστημα που μας λιντζάρει.

Καταλαβαίνουμε πως εδώ τίθεται πλέον όχι το θέμα του να μην ψηφίσω, ως μέτρο αδιαφορίας ή δυσαρέσκειας για την υπάρχουσα κατάσταση ή λόγω έλλειψης κατάλληλων υποψηφίων, (ως αντίδραση δηλαδή), αλλά μη συμμετοχής, λόγω ακριβώς της παράλλογης εφαρμογής ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ φαινομενικά θεσμών, που υπηρετούν όμως ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ πρακτικές.

Ας πάμε σε ένα επόμενο ερώτημα:

-Στην παρούσα εικόνα της χώρας και του πολιτεύματος μας, περιμένουμε πως οι εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση θα φέρουν την πολυπόθητη αλλαγή?

Και ΝΑΙ και ΟΧΙ. 

Παρατηρώ μια πολύ ευχάριστη στροφή σε ανεξάρτητα σχήματα και πατριωτικές συμπράξεις ανθρώπων που νοιάζονται για τα κοινά. Η άνοδος τέτοιων σχημάτων -με βάση την ακομμάτιστη λογική, αποτελεί ένα καλό οιωνό (μολονότι  για πολλούς πολιτικάντηδες δεν παύει να είναι μόνο λεκτική η "ανεξαρτησία"...). Αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται ως "ανεξάρτητοι υποψήφιοι", στην ιδανική περίπτωση θα μπορούσαν να είχαν εκλεγεί από την τοπική κοινωνία σε μια άτυπη τοπική εκλογική διαδικασία, όπου όλοι όσοι ενδιαφέρονταν να εργαστούν για τα κοινά, θα δήλωναν την πρόθεση τους και οι κάτοικοι θα ψήφιζαν, έτσι ώστε με το αποτέλεσμα των δικών τους (ουσιαστικών) εκλογών θα δημιουργούσαν ένα ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ, όπου θα συμμετείχαν όλα τα ονόματα των υποψηφίων που είχαν από πριν εκλέξει, που θα ήταν και το μόνο που θα παρουσίαζαν στη συνέχεια για την "επίσημη" εκλογική αναμέτρηση. Καταλαβαίνεται πως με αυτό τον τρόπο θα εκλέγονταν όλοι οι αρεστοί στην κοινότητα υποψήφιοι (οι άξιοι κατά την εκτίμηση τους) και φυσικά όλοι οι κάτοικοι θα στήριζαν το σχήμα αυτό και όχι κάποιο "κόμμα".

Επειδή όμως τέτοιες ενέργειες δεν έγιναν σε πανελλαδικό επίπεδο, (μολονότι το ιδανικό παράδειγμα που δίνω έχει ήδη εφαρμοστεί σε αρκετούς δήμους της χώρας μας-βλέπε προηγούμενη ανάρτηση) και παρόλο που όλο και περισσότεροι γυρίζουν την πλάτη στα ΜΜΕ, έχοντας αναγνωρίσει την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση που προωθούν, δεν θεωρώ πως πρόκειται για μια αληθινά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ διαδικασία που θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μάλιστα αν λάβουμε υπ' όψη τις επιπλέον αρμοδιότητες που θα δοθούν στις νομαρχίες, όπου φαίνεται να οδεύουμε σε μια "ομοσπονδιακού τύπου" αλλαγή του πολιτεύματος, δίχως να έχει ερωτηθεί ο άμεσα ενδιαφερόμενος (εγώ και εσύ) για τον τρόπο που επιθυμεί να κυβερνάται... αναγνωρίζουμε πως μακροπρόθεσμα δεν είναι άστοχες οι θεωρίες που μιλούν για διάσπαση της χώρας...

Ωστόσο... Μπορούμε να την κάνουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ την εκλογική διαδικασία. Μπορούμε να παίξουμε με τα κλειδιά που χρησιμοποιεί το σύστημα και να επιβάλουμε το Δίκαιο και το ορθό, αρχής γενομένης από την τοπική μας κοινωνία.

ΤΩΡΑ είναι η Ώρα να ΔΡΑΣΟΥΜΕ και όχι βέβαια να ΑΝΤΙ-Δράσουμε.

Τι εννοώ? Έχουμε ακόμη καιρό να συνενοηθούμε με την κοινότητα και την γειτονιά μας να προαποφασίσουμε ποιά άξια άτομα επιλέγουμε, αφού πρώτα βρεθούμε φυσικά σε μια  μαζική συνέλευση στην περιοχή μας, όπου καλούμε όλους τους υποψηφίους ανεξαρτήτως κομματικών ιδεολογιών.  Εκτελούμε μια εκλογική διαδικασία μεταξύ όλων των υποψηφίων και από τους εκλεγμένους σχηματίζουμε ένα ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ  που θα συμμετέχει στην "επίσημη" εκλογική διαδικασία. Με την ενέργεια μας  αυτή ΠΡΟ-αποφασίζουμε ποιά άτομα θα εργάζονται για το καλό του άμεσου τόπου μας -εκεί όπου ζούμε. Δεν αφήνουμε τους άξιους να μπλέξουν με κόμματα- αντίθετα τους υποστηρίζουμε ΜΟΝΟ αν παραμέινουν προκαταβολικά ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ και πρόθυμοι να συνεργαστούν με τους υπόλοιπους άξιους και σύμφωνα με τις αποφάσεις που πήραμε από κοινού, ως "εκκλησία του Δήμου" και που αυτή πλέον εκφράζεται από το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο που σχηματίσαμε από κοινού.

Τα κόμματα μπορεί να έχουν στη διάθεση τους τα χρήματα που τους δώσαμε ως φορολογούμενοι πολίτες και να κάνουν από καιρό ψηφοθηρικά πανηγυράκια, αλλά την πραγματική δύναμη την έχουμε στα χέρια μας. ΕΜΕΙΣ κρίνουμε ποιοί θα εργαστούν και πως. Και αυτό ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να προστατέψουμε την άμεση περιοχή διαβίωσης μας από τη διάβρωση που επιβάλλει το σύστημα, όσο ακόμη δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά η γενικότερη εικόνα στη χώρα. Πιο απλά: αφού τα λεγόμενα "κομματόσκυλα" δεν έχουν ιερό και όσιο και πάνω από τον τόπο τους βάζουν το κόμμα, αφού πάνω από το συλλογικό καλό βάζουν τις "αρπαχτές" και τα αθέμιτα πρόσακιρα "συμφέροντα", ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ.

Προκειμένου όμως να διασφαλήσουμε την εύρυθμη λειτουργία της κοινότητας μας, ώστε να λειτουργούμε με αυτάρκεια και αυτοδιοίκηση ουσιαστική, ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ άξιους σε ΕΝΙΑΙΑ σχήματα που προαποφασίσαμε με τον τρόπο που περιέγραψα. 

Η διαφορά με τις βουλετικές εκλογικές διαδικασίες είναι ακριβώς αυτή: στηρίζω τον τόπο μου και τους άξιους που γνωρίζω και ελέγχω ΑΜΕΣΑ, μέχρι να ωριμάσει η κατάσταση και να "πετάξουμε ως λαός σύσσωμος"  τα κόμματα και από τη βουλή -με νέο σύνταγμα που θα συναποφασίσουμε και θα ορίσουμε. Ιδέες και πολιτικές φιλοσοφίες μπορούν να συνυπάρχουν σε μια κοινωνία που γνωρίζει το διάλογο με πλήρη αρμονία, όπως και μέσα σε ένα βουλευτικό σχήμα όπου μετρά το ΕΛΛΗΝΙΚΟ  (σε αρμονία με την γειτονιά μας, την Ευρώπη και την υφήλιο ολόκληρη) και όχι το κομματικό χρώμα. [Δεν νομίζω πως χρειαζόμαστε περισσότερα και πιο επώδυνα παραδείγματα από την ίδια την πραγματικότητα των τελευταίων 40 χρόνων για να ξεκολλήσουμε από τις "κομματικές αερολογίες"]

Ακούγεται βέβαια πως οι Δημοτικές εκλογές θα είναι και μια μορφή "ψήφου εμπιστοσύνης" προς το κυβερνόν "πράσινο" κόμμα... της τρόϊκας. Φυσικά έχετε κάθε δικαίωμα να τους δείξετε την "εμπιστοσύνη σας", εάν πρόκοψαν τόσο οι δουλειές σας και αν γέμισε χαρά και αφθονία το σπιτικό σας... αλλά η απάντηση που θα πάρουν μαζικά και αντάξια των πεπραγμένων τους ΟΛΟΙ όσοι πέρασαν από την πατρίδα τα τελευταία 40 χρόνια θα είναι μία ΕΝΙΑΙΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Και θα είναι σκέτη "ευχαριστήρια σφαλιάρα"...

ΨΗΦΟΣ ΜΟΝΟ σε ΑΞΙΟΥΣ και ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΥΣ

Αυτή θα είναι και η αρχή και για την ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ και την αναβάθμιση και της Βουλής - στις τακτικές ή "άτακτες" βουλευτικές που θα έρθουν...

Με τα παραπάνω αξίζει να συνδέσει κανείς και το κείμενο του φίλου από το "Ελληνική Αφύπνισης"που ακολουθεί, μολονότι δεν διαχωρίζει τις μορφές "αποχής" όπως τις έχω ερμηνεύσει (γιατί άλλο αδιαφορία, άλλο διαμαρτυρία και άλλο συνείδηση...) ούτε εντοπίζει την ανάγκη Α-ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ως προς το γεγονός πως συμφωνώ πως αυτή τη φορά η δυναμική απάντηση θα δωθεί μέσα στις κάλπες. Και στην ιδανική περίπτωση με ΕΝΙΑΙΑ ψηφοδέλτια!

Το νέο όπλο της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι η αποχή...!
Παρασκευή, 8 Οκτωβρίου 2010

Η αποχή δεν είναι λύση αλλά….συνενοχή!

Παρακολουθούμε εδώ και καιρό τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε και κάποιους «ανεξάρτητους» δημοσιογράφους να αναφέρονται όλο και περισσότερο στην «αυθεντική» και «σωστή» αντίδραση μερίδας του κόσμου στις επικείμενες εκλογές, έτσι όπως καταγράφεται από τις δημοσκοπήσεις…την αποχή. Αντιλαμβάνονται την δυσαρέσκεια των Ελλήνων για όλα τα τεκταινόμενα στην πατρίδα μας και με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να αδρανοποιήσουν αυτόν τον κόσμο…!

Αυτό το ποσοστό του εκλογικού σώματος το οποίο φαίνεται λοιπόν να εγκαταλείπει το «μαντρί» καθώς έχει πλέον δυσαρεστηθεί….είναι επικίνδυνο για τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, τα οποία υπηρετούν οι κυβερνήσεις μας και φυσικά η μεγάλη μερίδα των…Μ.Μ.Ε. Έτσι λοιπόν ο πιο απλός και εύκολος τρόπος για να βγάλουν από την μέση το ποσοστό αυτό των ανθρώπων που διαφαίνεται πως δεν θα ψηφίσει κανένα «κυβερνητικό» κόμμα, είναι να το οδηγήσουν στην πεποίθηση ότι η σωστή στάση και αντίδραση πλέον είναι η...αποχή...το λευκό...και το άκυρο...!

Ο μεγάλος φόβος της Νέας Τάξης Πραγμάτων και κατ’ επέκταση των δούλων της κυβερνόντων και φυσικά των Μ.Μ.Ε, είναι μήπως η δυσαρέσκεια και ο θυμός αυτός εκφρασθεί στην κάλπη….και όχι έξω από αυτήν. Με λίγα λόγια τρέμουν και μόνο στην σκέψη ότι τα ποσοστά των πιστών υπηρετών, των κυβερνητικών κομμάτων δηλαδή, θα μειωθούν….με παράλληλη αύξηση άλλων κομμάτων ή ακόμα περισσότερο, με αυξημένα ποσοστά ανεξάρτητων συνδυασμών, για την περίπτωση των επικείμενων Δημοτικών και Περιφερειακών εκλογών. Με την αποχή που σας προτείνουν λοιπόν οι «έντιμοι» αυτοί κύριοι, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να αυξηθούν τα ποσοστά των 2 μεγάλων κομμάτων, καθώς αφενός οι δυσαρεστημένοι έτσι και αλλιώς σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό δεν θα ψήφιζαν τα «κυβερνητικά» κόμματα αλλά μικρότερα ή ανεξάρτητους συνδυασμούς…και αφετέρου θα αφήσετε όλα τα υπόλοιπα κομματόσκυλα και τους λοιπούς «πυρήνες» των κομμάτων να ψηφίσουν μόνοι τους χωρίς αντίπαλο…οπότε το εκλογικό σώμα θα είναι μεν μικρότερο αλλά επειδή οι ψήφοι των μεγάλων κομμάτων θα είναι ίδιοι, θα ανεβούν τα ποσοστά των 2 μεγάλων κομμάτων…! Αποχή συνέλληνες σημαίνει ότι θα αφήσετε μια μειοψηφία βολεμένων κομματόσκυλων να αποφασίσει για την τύχη σας και το μέλλον των παιδιών σας. Μην επιτρέψετε σε κανέναν να αποφασίσει για εσάς χωρίς εσάς. Φτάνει πια! Πάρτε την τύχη του έθνους μας στα χέρια σας! Αν κανένα κόμμα δε ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σας ψηφίστε ανεξάρτητους συνδυασμούς. Τι καλύτερο από αυτό; Ψηφίστε όμως! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΧΗ…ΝΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ!

..(( Λ ))..

Πηγή

ΝΑΙ στη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, 

αλλά όπως είπαμε: 

ΜΟΝΟ ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΑ!

Ενδεικτικά κείμενα περι αποχής, ψήφου και Δημοκρατίας:

• ΑΠΟΧΗ!!! -για να μη βγάλετε τα μάτια σας μόνοι σας!!!!

• Democracy vs Δημοκρατία ---Η χαοτικά φασιστική Δημοκρατία μας

• Αποχή πρέπει να είναι η απάντηση του λαού!

• Ώρα για δράση!

• ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ Η ΠΑΤΡΙΣ... Έλληνα μην συμβιβάζεσαι, η φωνή ...

Δείτε περισσότερα και στις σχετικές ετικέτες.

Δια-δώστε το, τυπώστε το και εφαρμόστε το!
Έτσι ξαναδιδάσκουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην πράξη. 
Επειδή έτσι Θέλουμε να ζούμε.