Συγκλονισμενοι οι αρχαιολογοι λιποθυμησαν οταν βρηκαν «το βιβλιο των νεκρων»

Συγκλονισμένοι οι αρχαιολόγοι για τα τελευταία κομμάτια από το περίφημο «rw nw prt m hrw» του 1420 πΧ που ανακάλυψαν τυχαία σε ένα μουσείο του Κουΐνσλαντ. Το έψαχναν.... μανιωδώς έναν εδώ και έναν αιώνα γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα λύσουν το μυστήριο της μετά θάνατον ζωής...Λιποθύμησε ο Αιγυπτιολόγος του Βρετανικού Μουσείου, Dr Τζον Τέιλορ, όταν κατάλαβε ότι είχε μπροστά του τα 100 κομμάτια που έλειπαν για την συμπλήρωση του Βιβλίου των Νεκρών το οποίο σύμφωνα με τον θρύλο περιλαμβάνει συλλογές από επωδούς και 200 μαγικές επικλήσεις για χρήση από τους νεκρούς στη μεταθανάτια ζωή. Πρόκειται ουσιαστικό για ένα εγχειρίδιο το οποίο θα καθοδηγήσει τους νεκρούς στις διάφορες δοκιμασίες που θα συναντούσαν πριν φθάσουν στον Κάτω Κόσμο (Ντουάτ).

Η πιο σκληρή δοκιμασία ήταν το ζύγισμα της ψυχής του νεκρού, που έκανε ο θεός Άνουβις. Η ψυχή ζυγιζόταν σε σχέση το Φτερό της Αλήθειας της θεάς Μά'ατ. Αν η καρδιά ήταν πιο ελαφριά από το φτερό, επιτρεπόταν να προχωρήσει στην επόμενη ζωή, αν όχι καταβροχθιζόταν από το τέρας Αμμίτ, ένα συνδυασμός κροκόδειλου, λιονταριού και ιπποπόταμου.

Τα νέα ευρήματα εκτιμάται ότι είναι οι τελευταίες σελίδες του πολύτιμου παπύρου ο οποίος λέγεται πως φτάνει τα 20 μέτρα μήκος και ανήκε στον υπεύθυνο για την κατασκευή του ναού του Άμμωνα, Αμενχοτέπ (ο οποίος ανακηρύχτηκε Φαραώ όσο ήταν ακόμα παιδί και βασίλεψε περίπου 39 χρόνια).

Τα υπόλοιπα κομμάτια του παπύρου βρίσκονται σε συλλογές σπουδαίων μουσείων του κόσμου, όπως το μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης και το ΜΕΤ της Νέας Υόρκης. Οι αρχαιολόγοι που τα μελετούν δεν έχουν απαντήσεις στα ερωτήματά τους για τη μεταθανάτια ζωή, κυρίως επειδή έλειπαν αυτά τα τελευταία μέρη του παπύρου.

Θα χρειαστούν

πολλά χρόνια ακόμη οι ειδικοί για να αποκρυπτογραφήσουν τη Βίβλο των Νεκρών αλλά εκτιμούν ότι υπάρχει πιθανότητα να βρεθούν απέναντι στη μεγαλύτερη ανακάλυψη των τελευταίων αιώνων: το μυστικό της αθανασίας της ψυχής.

http://www.aniwthoi.net

 

http://kanapedatos.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1439.html