ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Ο εικοστός πρώτος αιώνας μπορεί και πρέπει να είναι ο αιώνας του Ανθρωπισμού. Σημειώνονται καταλυτικές επιστημονικές, τεχνολογικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, οι οποίες αυξάνουν και την συνειδητότητά μας. Έχουμε πράγματι κατακτήσει τον πλανήτη μας, εξερευνήσει την Σελήνη, εκμηδενίσει τις αποστάσεις και έχουμε αναπτύξει σε ύψιστο βαθμό τις επικοινωνίες· είμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής, έτοιμοι να εξερευνήσουμε κι άλλο το διάστημα και ίσως να κατοικήσουμε σε άλλους πλανήτες. Κάνοντας έλλογη χρήση της Τεχνολογίας μπορούμε να προστατεύουμε το περιβάλλον, να εξαλείψουμε την φτώχεια, να καταπολεμήσουμε σημαντικά τις ασθένειες, να επεκτείνουμε το προσδόκιμο ζωής, να βελτιώσουμε ουσιαστικά την συμπεριφορά μας, να αλλάξουμε την πορεία της ανθρωπότητας και του πολιτισμού μας, να ενεργοποιήσουμε νέες δυνάμεις και να παράσχουμε στο ανθρώπινο είδος μία μοναδική ευκαιρία, να ευημερήσει και να απολαύσει μία ζωή γεμάτη νόημα.

Ωστόσο, ελλοχεύουν πλείστοι κίνδυνοι για το μέλλον. Μαθαίνοντας να εφαρμόζουμε τις επιστημονικές μεθόδους στην Φύση και την ανθρώπινη ζωή, αυξήσαμε τον κίνδυνο οικολογικής, βιοχημικής και πυρηνικής καταστροφής, υπερπληθυσμού, απάνθρωπων θεσμών και ολοκληρωτικών καθεστώτων. Μπροστά στα καταστροφικά σενάρια και τις «προφητείες» περί Αποκάλυψης πολλοί χάνουν την επαφή τους με τον Λόγο και ασπάζονται το παράλογο, ακολουθούν δόγματα και θρησκείες, που οδηγούν στην αδράνεια και την παραίτηση. Οι παραδοσιακοί κώδικες ηθικής και οι νεώτερες λατρείες αδυνατούν να ανταποκριθούν στις πιεστικές ανάγκες του σήμερα και του αύριο.

Η ανθρωπότητα, για να επιβιώσει, χρειάζεται τόλμη. Πρέπει να χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο επιστημονικές μεθόδους και όχι να τις αποποιούμαστε. Πρέπει να συνδυάσουμε τον Λόγο με τον Ανθρωπισμό, για να προάγουμε το ήθος και να δομήσουμε την κοινωνία με στέρεες αξίες. Μπροστά σε πολυάριθμες προοπτικές καλούμαστε να επιλέξουμε, εμείς οι ίδιοι, το μέλλον μας. Ύψιστος στόχος μας θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη των ικανοτήτων των ανθρώπων και η ολοκλήρωση της προσωπικότητας κάθε ατόμου – όχι μόνο των προνομιούχων. Γι’ αυτό χρειάζεται προσπάθεια σε οικουμενικό επίπεδο.

Μία ανθρωπιστική θέαση των πραγμάτων ωθεί σε δημιουργικότητα κάθε ανθρώπινο όν και μας προσφέρει όραμα και κουράγιο να δουλέψουμε μαζί. Αυτή η θεώρηση δίνει έμφαση στον ρόλο, που μπορούν να παίξουν τα άτομα, το καθένα στην δική του σφαίρα δράσης. Οι δεκαετίες, που ακολουθούν, απαιτούν άνδρες και γυναίκες με καθαρό μυαλό, ισχυρή θέληση, εξυπνάδα, ικανότητα συνεργασίας, ικανούς να χαράξουν και να δρομολογήσουν ένα επιθυμητό μέλλον. Ο Ανθρωπισμός μπορεί να παράσχει το σκοπό και την έμπνευση, που τόσοι πολλοί επιζητούν· μπορεί να δώσει προσωπικό νόημα και ουσία στην ανθρώπινη ζωή.

Ενστερνιζόμαστε μία σειρά από κοινές αρχές, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως βάση για κοινή δράση – θετικές αρχές, σχετικές με την παρούσα κατάσταση του ανθρώπου. Είναι η βάση για μία κοσμική κοινωνία σε πλανητική κλίμακα.

Γι’ αυτούς τους λόγους καταθέτουμε αυτή την Ανθρωπιστική Διακήρυξη για το μέλλον του ανθρώπινου είδους· για μας είναι ένα όραμα ελπίδας, ο δρόμος για μία χαρούμενη ζωή.

Θρησκεία

1. Στην καλύτερη περίπτωση η θρησκεία μπορεί να εμπνεύσει αφοσίωση στα υψηλότερα ηθικά ιδανικά... Ωστόσο, πιστεύουμε, ότι οι παραδοσιακές, δογματικές η απολυταρχικές θρησκείες, που τοποθετούν την αποκάλυψη, τον Θεό, το τελετουργικό η την πίστη πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες και την ανθρώπινη εμπειρία προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο ανθρώπινο είδος. Οτιδήποτε στην Φύση πρέπει να υπόκειται στην επιστημονική ανάλυση και απόδειξη· κατά την γνώμη μας τα δόγματα και οι μύθοι των παραδοσιακών θρησκειών δεν εξετάζονται επιστημονικά... Θεωρούμε, ότι δεν υπάρχει απόδειξη, δεν υπάρχει τίποτε, που να επιτρέπει την πίστη στο υπερφυσικό· είναι είτε άνευ ουσίας η εντελώς άσχετο με το ζήτημα της επιβίωσης και ολοκλήρωσης του ανθρώπινου είδους.

Ως άθεοι ασχολούμαστε με τα ανθρώπινα όντα και όχι με τον Θεό, με την Φύση και όχι με την θεότητα. Πράγματι η Φύση μπορεί να είναι ευρύτερη και να φθάνει σε μεγαλύτερα βάθη απ’ ό,τι σήμερα γνωρίζουμε· οποιεσδήποτε νέες ανακαλύψεις θα διευρύνουν την γνώση μας για ό,τι φυσικό... Εμείς, οι άνθρωποι, είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι είμαστε η θα γίνουμε. Καμμία θεότητα δεν θα μας σώσει, πρέπει να σώσουμε τους εαυτούς μας.

2. Υποσχέσεις για σωτηρία και μετά θάνατον ζωή η απειλές και ανησυχίες για αιώνια καταδίκη είναι τόσο απατηλές όσο και επιζήμιες. Η Επιστήμη βεβαιώνει, ότι το ανθρώπινο είδος είναι αποτέλεσμα φυσικών εξελικτικών δυνάμεων... Δεν υπάρχει απόδειξη, ότι η ζωή συνεχίζεται μετά τον θάνατο του σώματος. Συνεχίζουμε να υπάρχουμε μέσω των απογόνων μας και του τρόπου, με τον οποίο επηρεάσαμε τους άλλους, αλλά και την εξέλιξη του πολιτισμού μας.

Φυσικά, οι παραδοσιακές θρησκείες δεν είναι τα μόνα εμπόδια στην ανθρώπινη πρόοδο. Κι άλλες ιδεολογίες αποτελούν τροχοπέδη στην εξέλιξή μας. Τα πολιτικά δόγματα για παράδειγμα λειτουργούν όπως και τα θρησκευτικά, αντικατοπτρίζοντας τα χειρότερα γνωρίσματα της ορθοδοξίας και του απολυταρχισμού, ιδιαίτερα όταν θυσιάζουν τα άτομα στον βωμό ουτοπικών υποσχέσεων. Καθαρά οικονομικές και πολιτικές αντιλήψεις, είτε καπιταλιστικές είτε κομμουνιστικές, συχνά παίρνουν την μορφή θρησκευτικών και ιδεολογικών δογμάτων.

Ήθος

3. Θεωρούμε, ότι οι ηθικές αξίες πηγάζουν από την ανθρώπινη εμπειρία. Το ήθος είναι αυτόνομο και εγγενές, δεν χρειάζεται θρησκευτική η ιδεολογική μεσολάβηση. Είναι απόρροια ανθρώπινης ανάγκης και ενδιαφέροντος. Το να το αρνηθούμε αυτό, αποτελεί διαστρέβλωση ολόκληρης της βάσης της ζωής. Η ανθρώπινη ζωή έχει νόημα, επειδή δημιουργούμε και αναπτύσσουμε, εμείς οι ίδιοι, το μέλλον μας. Η ευτυχία και η δημιουργική συνειδητοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και επιθυμιών, ατομικά η όταν τις μοιραζόμαστε και τις απολαμβάνουμε με άλλους, είναι το μόνιμο ζητούμενο του Ανθρωπισμού. Αγωνιζόμαστε για μία ωραία ζωή εδώ και τώρα. Σκοπός μας είναι η μεγαλύτερη εμβάθυνση της ζωής, παρά τις ενάντιες δυνάμεις, που εκχυδαΐζουν, εμπορευματοποιούν και αποκτηνώνουν.

4. Ο Λόγος και η ευφυΐα είναι τα σπουδαιότερα «εργαλεία», που διαθέτει το ανθρώπινο είδος, και δεν μπορούν να υποκατασταθούν. Η πίστη και τα πάθη κάθε άλλο παρά αρκούν. Η ελεγχόμενη χρήση επιστημονικών μεθόδων, που τόσο συνέδραμαν στην εξέλιξη των Φυσικών και Κοινωνικών Επιστημών από την Αναγέννηση και μετά, πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω για την ανεύρεση λύσεων στα ανθρώπινα προβλήματα. Φυσικά δεν υπάρχει καμμία εγγύηση, ότι όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν και όλα τα ερωτήματα να απαντηθούν. Ωστόσο η κριτική σκέψη, εμποτισμένη με μία αίσθηση ανθρώπινης φροντίδας, είναι η καλύτερη μέθοδος επίλυσης των προβλημάτων, που έχει στην διάθεσή της η ανθρωπότητα. Ο λόγος πρέπει να συνοδεύεται από ανθρωπιά, και το πρόσωπο να λειτουργεί ολοκληρωμένα.

Καθώς η Επιστήμη διευρύνει τα όρια της γνώσεως, η αίσθηση απορίας και θαυμασμού του ανθρώπου διαρκώς ανανεώνεται, το ίδιο και κάθε μορφή Τέχνης, Ποίησης και Μουσικής, που παίρνουν την θέση που τους αρμόζει στις ζωές μας, όπως ακριβώς και η θρησκεία/«ηθική» αλλά και η έννοια του ήθους.

Το άτομο

5. Η μοναδικότητα και η αξιοπρέπεια κάθε ατόμου είναι θεμελιώδης ανθρωπιστική αξία. Τα άτομα πρέπει να ενθαρρύνονται να αναπτύσσουν το δημιουργικό τους ταλέντο και να πραγματώνουν τις επιθυμίες τους... Πιστεύουμε στην υπέρτατη δυνατή ατομική αυτονομία με την ανάλογη κοινωνική υπευθυνότητα.

  

6. Στο θέμα της σεξουαλικότητας, πιστεύουμε, ότι η μη ανεκτική στάση, που συχνά καλλιεργείται από τις ορθόδοξες θρησκείες και τον πουριτανισμό, καταπιέζει αδικαιολόγητα την σεξουαλική συμπεριφορά. Τα δικαιώματα ελέγχου των γεννήσεων, έκτρωσης και διαζυγίου πρέπει να αναγνωρισθούν. Παρ’ όλο που δεν εγκρίνουμε τις μορφές σεξουαλικής έκφρασης, που μειώνουν η εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο, δεν θέλουμε να απαγορεύσουμε, με νόμο η κοινωνικές συνέπειες, τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Οι διάφορες μορφές σεξουαλικότητας δεν πρέπει εκ προοιμίου να θεωρούνται ως κάτι «κακό». Μία πολιτισμένη κοινωνία πρέπει να είναι ανεκτική. Εφ’ όσον δεν βλάπτουν τους άλλους η δεν τους εξωθούν σε επιζήμια συμπεριφορά, τα άτομα θα πρέπει να είναι ελεύθερα να εκφράζουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και να ακολουθούν τον τρόπο ζωής, που επιθυμούν. Η ηθική διαπαιδαγώγηση παιδιών και ενηλίκων είναι ένας σημαντικός τρόπος, για να αναπτύξουν συνειδητότητα και σεξουαλική ωριμότητα.

Δημοκρατική κοινωνία

7. Προκειμένου να προάγει την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του, το άτομο πρέπει να απολαμβάνει μία σειρά από πολιτικές ελευθερίες σε κάθε κοινωνία. Στις τελευταίες περιλαμβάνονται φυσικά η ελευθερία του λόγου και του Τύπου, η πολιτική δημοκρατία, το νόμιμο δικαίωμα να αντιτίθεσαι στην κυβερνητική πολιτική, δίκαιες δικαστικές διαδικασίες, θρησκευτική ελευθερία, ελευθερία συναναστροφών και καλλιτεχνική, επιστημονική και πολιτιστική ελευθερία. Περιλαμβάνεται επίσης το δικαίωμα του ατόμου να επιλέξει έναν θάνατο με αξιοπρέπεια - ευθανασία και το δικαίωμα στην αυτοκτονία.

    

Αντιτιθέμεθα στην ολοένα αυξανόμενη παρέμβαση στην προσωπική μας ζωή, με όποιο τρόπο κι αν γίνεται αυτό, τόσο στις ολοκληρωτικές όσο και στις δημοκρατικές κοινωνίες. Στόχος μας είναι η διασφάλιση, επέκταση και θέση σε ισχύ των αρχών της ανθρώπινης ελευθερίας, όπως διαμορφώθηκαν από την Magna Carta έως την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

8. Είμαστε προσηλωμένοι σε μία ανοικτή και δημοκρατική κοινωνία. Πρέπει να επεκτείνουμε την συμμετοχική δημοκρατία, με την πραγματική της έννοια, στην Οικονομία, το σχολείο, την οικογένεια, τον χώρο εργασίας και τις εθελοντικές οργανώσεις. Πρέπει να υπάρξει αποκέντρωση των λήψεων αποφάσεων και ευρεία συμμετοχή σε αυτές ανθρώπων από όλα τα στρώματα – κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά…

9. Η ανάγκη χωρισμού Εκκλησίας-Κράτους και Ιδεολογίας-Κράτους είναι επιτακτική. Το κράτος θα πρέπει να ενθαρρύνει την μεγίστη δυνατή ελευθερία των διαφόρων ηθικών, πολιτικών, θρησκευτικών και κοινωνικών αξιών, που διαμορφώνονται μέσα στην κοινωνία. Δεν θα πρέπει να ευνοήσει κάποια συγκεκριμένη θρησκεία, χρηματοδοτώντας την μάλιστα με χρήματα του Δημοσίου, ούτε να υιοθετήσει μία και μόνη ιδεολογία και να λειτουργήσει στη συνέχεια ως όργανο προπαγάνδας η καταπίεσης, ιδιαίτερα ενάντια στους διαφωνούντες.

  

10. Οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν θα πρέπει να αξιολογούν ένα οικονομικό σύστημα βάσει της ρητορικής η της ιδεολογίας, αλλά εξετάζοντας κατά πόσον συμβάλλει στην οικονομική ευμάρεια όλων των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων, περιορίζει την φτώχεια και τις κακουχίες, αυξάνει το ποσοστό ικανοποίησης και επιτρέπει μία καλύτερη ποιότητα ζωής. Πρέπει να δημοκρατικοποιήσουμε την Οικονομία και να την κρίνουμε από το κατά πόσον ανταποκρίνεται στις ανθρώπινες ανάγκες, εξετάζοντας τα αποτελέσματά της όσον αφορά στο κοινό καλό.

  

11. Πρέπει να εφαρμοσθεί και προαχθεί η αρχή της ηθικής ισότητας με την εξάλειψη κάθε διάκρισης λόγω φυλής, θρησκείας, φύλου, ηλικίας η εθνικής καταγωγής. Αυτό σημαίνει ισότητα ευκαιριών, αναγνώριση του ταλέντου και της αξίας και ώθηση για περαιτέρω βελτίωση. Όσον αφορά στους ανήμπορους ανθρώπους, η κοινωνία θα πρέπει να τους παράσχει τα μέσα για την ικανοποίηση των βασικών υγειονομικών, οικονομικών και εκπαιδευτικών αναγκών και να τους εξασφαλίσει –εφ’ όσον το επιτρέπουν οι πόροι της– ένα ελάχιστο ετήσιο εισόδημα. Μας ενδιαφέρει το καλό επίπεδο ζωής των ηλικιωμένων, των ασθενούντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, αλλά και των κοινωνικώς αποκλεισμένων –των διανοητικώς καθυστερημένων, των εγκαταλελειμμένων η κακοποιημένων παιδιών, των αναπήρων, των φυλακισμένων, των εξαρτημένων– των παραμελημένων η και αγνοημένων από την κοινωνία. Πιστεύουμε στο καθολικό δικαίωμα στην εκπαίδευση. Σε καθέναν από μας πρέπει να δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξει τις ικανότητες και τα ταλέντα του.

Αποδοκιμάζομε τον φυλετικό, θρησκευτικό, εθνικό ή ταξικό ανταγωνισμό…

Επικρίνουμε το σεξισμό ή το σεξουαλικό σωβινισμό – ανδρικό ή γυναικείο. Πιστεύουμε στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών, να ακολουθήσουν την καριέρα που επιθυμούν και να αναπτύξουν τις ικανότητές τους ελεύθεροι από απεχθείς διακρίσεις.

Παγκόσμια κοινότητα

12. Αποδοκιμάζουμε τον χωρισμό της ανθρωπότητας βάσει εθνικιστικών κριτηρίων. Έχουμε φθάσει σε μία ιστορική καμπή, και η καλύτερη επιλογή είναι να υπερβούμε τα στενά όρια της εθνικής κυριαρχίας, να προχωρήσουμε στο κτίσιμο μιας παγκόσμιας κοινότητας, όπου θα εντάσσονται όλοι οι τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, και κάθε μέλος της ανθρώπινης οικογένειας θα μπορεί να συμμετάσχει. Άλλως ειπείν προσβλέπουμε στην ανάπτυξη ενός παγκοσμίου συστήματος Δικαίου και μία παγκόσμια τάξη, η οποία θα βασίζεται σε μία υπερεθνική ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο θα ευνοούσε τον πολιτιστικό πλουραλισμό. Επαναδιατυπώνουμε την προσήλωσή μας στη δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας.

  

13. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να σταματήσει την προσφυγή στην βία, προκειμένου να επιλύσει διεθνείς διαφωνίες. Πιστεύουμε στην ειρηνική διευθέτηση των διαφορών με προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια και την ανάπτυξη της τέχνης της διαπραγμάτευσης και του συμβιβασμού. Ο πόλεμος είναι πλέον κάτι εντελώς παρωχημένο· το ίδιο και η χρήση πυρηνικών, βιολογικών και χημικών όπλων. Είναι απόλυτη ανάγκη να μειωθούν – σε παγκόσμιο επίπεδο – οι δαπάνες για στρατιωτικό εξοπλισμό και αυτά τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν για ειρηνικούς και θετικούς για την ανθρωπότητα σκοπούς.

  

14. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να δεσμευτεί, ότι θα εκπονήσει πρόγραμμα συνεργασίας σχετικά με την διαχείριση των φυσικών πόρων, που μειώνονται ταχέως. Ο πλανήτης Γη πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ενιαίο οικοσύστημα. Η οικολογική καταστροφή, η μείωση των πόρων και η υπέρμετρη αύξηση του πληθυσμού πρέπει να εξετασθούν από κοινού (σε διεθνές επίπεδο), και οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση του θέματος να ληφθούν επίσης από κοινού. Η προστασία και διατήρηση της Φύσης, η καλλιέργεια της γης είναι ζητήματα ηθικής τάξεως. Πρέπει να αντιληφθούμε, ότι η ύπαρξή μας στην Φύση είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους φυσικούς πόρους. Πρέπει να απαλλάξουμε τον κόσμο μας από την περιττή μόλυνση και τα απορρίμματα/απόβλητα, φροντίζοντας με υπευθυνότητα για την διαφύλαξη αλλά και την δημιουργία νέου φυσικού πλούτου, βελτιώνοντας ταυτόχρονα τον εαυτό μας και την ποιότητα της ζωής μας.

  

15. Τα προβλήματα της οικονομικής ευμάρειας και ανάπτυξης δεν μπορούν πλέον να επιλυθούν από ένα και μόνον κράτος· αντιμετωπίζονται σε παγκόσμιο πλαίσιο. Αποτελεί ηθική υποχρέωση των ανεπτυγμένων χωρών να παράσχουν - μέσω μιας διεθνούς αρχής, η οποία θα διαφυλάσσει τα ανθρώπινα δικαιώματα – μαζική τεχνική, αγροτική, ιατρική και οικονομική βοήθεια - συμπεριλαμβανομένων και τεχνικών ελέγχου των γεννήσεων – στις αναπτυσσόμενες περιοχές της υφηλίου. Η φτώχεια πρέπει να εξαλειφθεί.

16. Η ανάπτυξη της Τεχνολογίας είναι ζωτικής σημασίας για την πρόοδο του ανθρώπου. Αντιτιθέμεθα σε οποιαδήποτε απόπειρα λογοκρισίας η παρεμπόδισης της επιστημονικής έρευνας για οιονδήποτε λόγο. Ωστόσο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ως προς τα αποτελέσματα της χρήσης της. Πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθούν τυχόν επιζήμιες η καταστροφικές συνέπειες. Ενοχλούμαστε ιδιαίτερα, όταν η τεχνολογία και η γραφειοκρατία ελέγχουν, χειραγωγούν η αλλοιώνουν τα ανθρώπινα όντα, χωρίς την συναίνεσή τους.

  

17. Η επικοινωνία και οι μεταφορές ανάμεσα στις διάφορες χώρες πρέπει να βελτιωθούν και να επεκταθούν. Πρέπει να παύσουν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί. Ο κόσμος πρέπει να είναι ανοικτός σε διάφορες πολιτικές, ιδεολογικές και ηθικές απόψεις και να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο σύστημα Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου προς πληροφόρηση και εκπαίδευση. Καλούμε σε πλήρη διεθνή συνεργασία στους τομείς του Πολιτισμού, της Επιστήμης, της Τέχνης και της Τεχνολογίας, σπάζοντας κάθε ιδεολογικό φραγμό. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ανοικτά όλοι μαζί, ειδάλλως θα χαθούμε όλοι μαζί.

Καλούμε επειγόντως την ανθρωπότητα να αντιληφθεί, ότι αποτελεί ενιαίο σύνολο και να λειτουργήσει ως τέτοιο. Ακόμη προτρέπουμε τους συνανθρώπους μας ανά τον κόσμο να κάνουν χρήση του Λόγου και να ενδιαφερθούν ο ένας για τον άλλον, ώστε να δημιουργήσουμε τον κόσμο που θέλουμε –έναν κόσμο, όπου όλοι θα απολαμβάνουν τα αγαθά της ειρήνης, της ευημερίας, της ελευθερίας και της ευτυχίας. Ας μην εγκαταλείψουμε αυτό το όραμα λόγω απελπισίας η δειλίας… Θα πρέπει να υπερβούμε τις καταστροφικές ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στον Κομμουνισμό, τον Καπιταλισμό, τον Σοσιαλισμό, τον Συντηρητισμό, τον Φιλελευθερισμό και τον Ριζοσπαστισμό. Ας δώσουμε επί τέλους ένα τέλος στον τρόμο και το μίσος…

Η προσήλωση στις ιδέες της ανεκτικότητας, της κατανόησης και της ειρηνικής διαπραγμάτευσης δεν απαιτεί υποταγή στην καθεστηκυία τάξη ούτε καταδικάζει τις δυναμικές και επαναστατικές δυνάμεις… Προϋποθέτει μόνο την επιθυμία να προχωρήσουμε μπροστά, σε νέα επίπεδα. Στην παρούσα ιστορική συγκυρία η δέσμευση απέναντι στην ανθρωπότητα είναι η υψηλότερη δέσμευση, στην οποία μπορούμε να προχωρήσουμε· υπερβαίνει τα στενά όρια και την υποταγή στην Εκκλησία, το Κράτος, το Κόμμα, την Τάξη η την Φυλή και ανοίγει ευρύτερους ορίζοντες στις ανθρώπινες δυνατότητες. Τι τολμηρότερος στόχος για την ανθρωπότητα, κάθε άτομο να γίνει, σε ιδεατό αλλά και πραγματικό επίπεδο, πολίτης μιας παγκόσμιας κοινότητας...

Κατά συνέπεια ο Ανθρωπισμός είναι μία ηθική κινητήριος δύναμη, που έχει τον χρόνο με το μέρος της. Πιστεύουμε, ότι το ανθρώπινο είδος έχει την δυνατότητα, την εξυπνάδα, την καλή θέληση και την ικανότητα συνεργασίας, ώστε να εφαρμόσει στην πράξη την δέσμευσή του στις δεκαετίες, που θα ακολουθήσουν. (Κέντρο Ερευνών και Συμβούλιο Κοσμικού Ανθρωπισμού).

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=146