Oι κυρίες που τις βλέπουμε στην τηλεόραση να ζητούν την τηλεθέασή μας να είναι τόσο ....
Τηλεοπτικές (ο Θεός να τις κάνει) σταρ, στην τρίχα βαμμένες και ντυμένες, «κουνάμενες συνάμενες», πάνω σε 12ποντες γόβες, με το χέρι αγκυλωμένο να κρατά προς επίδειξη στα μάτια των κοινών θνητών, την επώνυμη, ίσον με δύο μισθούς, τσάντα, με τα φώτα των προβολέων ξοπίσω τους να τις φωτίζουν μπας και φανεί λίγη λάμψη.
Σαν περιφερόμενο μπουλούκι, εγχώριες ντίβες του ελληνικού θεάματος, έμπαιναν κι έβγαιναν, εκστασιασμένες και με χαμόγελο γνωστής οδοντόκρεμας, σε καταστήματα επώνυμων ρούχων, στρατευμένες στην υπηρεσία μιας χολερικής βλακείας που μιμείται ότι βλέπει χωρίς όμως να καταλαβαίνει ότι λόγω συνθηκών αλλά και αισθητικής, αυτά είναι για άλλα μέτρα κι άλλες εποχές.
Στην αρχή δεν κατάλαβα. «Τι γίνεται εδώ μανδάμ;», ρώτησα, για να λάβω την απάντηση σε μισά Ελληνικά - μισά Αγγλικά.
«Fashion night out» μου εξήγησε μια ντεκαπαρισμένη χρυσομαλλούσα νεαρά δεν τη λες ακριβώς αλλά σάμπως και καταλαβαίνεις πια τις ηλικίες με όλα αυτά τα τσιτώματα στη μούρη; «Ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη σαν μεγάλη γιορτή, ένα party, κάτι σαν late night shopping. Μαγαζιά -μεγάλες αλυσίδες- παραμένουν ανοιχτά από νωρίς το πρωί έως και αργά το βράδυ.
Ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να βρεθεί σ' αυτό το event, ψωνίζοντας από τα καταστήματα και απολαμβάνοντας εκλεκτές λιχουδιές, ακριβή σαμπάνια και δυνατή μουσική. Με αφορμή μάλιστα, αυτό το event, πολλά από τα καταστήματα κάνουν καλές προσφορές στα προϊόντα τους, ενώ κάποια άλλα προσφέρουν μέρος των εσόδων για φιλανθρωπικό σκοπό.»
Απ! Νατο και το κερασάκι στην τούρτα. Όποτε ακούω φιλανθρωπικό σκοπό από αυτές τις κυρίες μουρχεται να γελάσω. Και γιατί πρέπει κυρία μου να αγοράσεις παπούτσια των 1200 ευρώ για να πάει μέρος των εσόδων για φιλανθρωπικό σκοπό και δεν δίνεις όλο το ποσό αθόρυβα εκεί που το χρειάζονται, αν θες να είσαι μεγάλη ψυχή;
Στάθηκα λοιπόν με περιέργεια στην άκρη του δρόμου και χάζευα δεν μπορεί λεω, κάποιο λάθος θα έκανα, πως είναι δυνατόν το Σεπτέμβρη του 2011 με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, αυτές οι κυρίες που τις βλέπουμε στην τηλεόραση να ζητούν την τηλεθέασή μας να είναι τόσο τρεις λαλούν και δυο χορεύουν; Αυτές οι εκπρόσωποι της σημερινής τηλεοπτικής πραγματικότητας, μάνες οι περισσότερες με ανήλικα παιδιά, να γίνονται πρεσβευτές μιας εξωπραγματικής ευμάρειας, λες και δεν έχουν καταλάβει τίποτα!
Μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες, μου αρέσουν οι σικάτες καλοντυμένες γυναίκες, αλλά αντιπαθώ βαθύτατα να βλέπω οποιαδήποτε γυναίκα μεθυσμένη και ιδίως μεθυσμένη από την πρόσκαιρη ευτυχία που σου χαρίζει η άμεση απόκτηση καταναλωτικών αγαθών, εν μέσω, κιόλας, αυτής της ζοφερής αγριότητας του οικονομικού πολέμου που διανύουμε. Δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι και αυτά τα πρότυπα, συνέβαλαν στην υποθήκη του μέλλοντος των παιδιών μας; Αυτή η ψευδαίσθηση του δωρεάν πλούτου, η απληστία που ικανοποιήθηκε κυρίως επί πιστώσει, οδήγησαν την κοινωνία σε πλασματικές ανάγκες που έπρεπε οπωσδήποτε να καλύψει, μεταθέτοντας στο μέλλον την ώρα της πληρωμής.
Ποτέ όμως κανένα μέλλον δεν είναι τόσο μακρινό και η ώρα της αληθινής πληρωμής, έφθασε με την πολύ άγρια μορφή εξώδικων, κυρώσεων, δικαστικών κλητήρων, ανεργίας. Δεν μπορούν τουλάχιστον να καθίσουν σπίτια τους συμμετέχοντας έστω και συμβολικά στην αγωνία και τη μελαγχολία χιλιάδων νοικοκυριών, αυτών που θα ζητήσουν σε λίγο που αρχίζουν οι εκπομπές τους να τις προτιμήσουν; Είναι ανάγκη να κυκλοφορούν προκλητικά και να κάνουν δηλώσεις για τα ρούχα και τα παπούτσια που φορούν;
Ανατρέξτε στα σχετικά κοσμικά ρεπορτάζ και δείτε ποιες είναι αυτές οι κυρίες, γιατί κάποια στιγμή όλοι πρέπει να μπουν στη θέση που τους αξίζει.
Στην τελική, αυτό το καλοκαίρι «έφυγαν» πολλά γιαούρτια και όχι πάντα στις μούρες πολιτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου