Η Αφύπνιση της Ελληνικής Ψυχής

Ότι διαβάσετε κάτωθεν προέρχεται απο το Forum της ΑΜΡΑ (Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδερφότητα) και γραφόμενα των χρηστών της . Εύχομαι το θέμα να σας ενθουσιάσει οπως ενθουσίασε κι εμένα .

Του Χρήστη Rose : 

«Πάλι με χρόνια και καιρούς,
πάλι δικά μας θα’ ναι.»

Ζούσε κάποτε ένα αγόρι σε ένα αγρόκτημα, γιατί οι γονείς του ήθελαν να τον προστατέψουν από την χάβρα της μεγαλούπολης, που έτρεφε κινδύνους, και έτσι τον κρατούσαν μακριά από την Γνώση και τον Πολιτισμό.

Ο μικρός όμως καθώς μεγάλωνε, αν και ζούσε σε έναν παράδεισο, με όλη την φροντίδα, την αγάπη, αλλά και την αυστηρότητα μιας θρησκευόμενης οικογένειας, ζήτησε μια μέρα από τους γονείς του, να μάθει τι υπήρχε πέρα από το αγρόκτημα.


«Θέλουμε να σου διδάξουμε πως να σώσεις την ψυχή σου», του απάντησαν. «Καλύτερα να μην κάνεις τέτοιες ερωτήσεις, γιατί μπορεί ο Διάβολος να σε ακούσει, και θα αρχίσουν οι δοκιμασίες σου.»

«Τι είναι ο Διάβολος;» ρώτησε το παιδί με απορία, και του απάντησαν. «Είναι ένα κακό πνεύμα που κυνηγάει όσους έχουν την περιέργεια να Γνωρίσουν τι υπάρχει πέρα από το αγρόκτημα.»

«Πάρε αυτό το Ιερό Βιβλίο», του είπαν, «και ερεύνησέ το. Είναι όλη η γνώση και η σοφία που θα χρειαστείς στην ζωή σου.  Η γνώση της ύπαρξης του Σωτήρα, που θα μας σώσει.  Δεν υπάρχει σωτηρία για μας, τους ανθρώπους, παρά μόνο μέσω του Σωτήρα.»

Το παιδί, αν και τρομοκρατήθηκε με αυτά που άκουσε, ειδικά για το κακό πνεύμα, που πιθανόν να τον κυνηγούσε αν ήθελε να γνωρίσει τι υπήρχε πέρα από το αγρόκτημα, η περιέργειά του, καθώς και η ανησυχία του μεγάλωνε.

«Πρέπει να βρω τρόπο να αποδράσω», είπε μια μέρα στον εαυτό του, καθώς έκλεινε τα 18.  «Θέλω να γνωρίσω τι υπάρχει εκεί έξω, τι άνθρωποι ζούνε, πως σκέφτονται, πως ζούνε, τι τους προβληματίζει.»

Έτσι, όταν μια μέρα γνώρισε ένα πλανόδιο έμπορα, που περνούσε από τα μέρη τους, του ζήτησε να τον πάρει μαζί του, στην δούλεψή του, και έφυγε.

Ο νέος, άρχισε να ταξιδεύει και να γνωρίζει.  Οι ανατολικές γνώσεις, μια και ήταν ο δρόμος της πίστης, του ήταν οικείες, και άρχισε να τις ερευνά.  Μαγεμένος από τη σοφία της Ανατολής, αλλά και την κρυφή γνώση της θέωσης, πέρασε αρκετά χρόνια σε άσκηση, περιφερόμενος από μοναστήρι σε μοναστήρι, ασκούμενος πνευματικά, μέχρι που κατάφερε να αφυπνίσει τις ψυχικές του ικανότητες.

Είχε κατακτήσει μία γνώση, αλλά και ικανότητα, την οποία είχε πληρώσει πολύ ακριβά, μια και αρκετοί ήταν οι τσαρλατάνοι και οι απατεώνες που τον ταλαιπώρησαν στον δρόμο του, καθώς ήταν πάντα ευκολόπιστα ανοιχτός να γνωρίσει οτιδήποτε.

Εφόσον κορέστηκε η Ανατολή, επέστρεψε στην Δύση, πίσω στον τόπο του, μια και η περιέργεια του δεν είχε ικανοποιηθεί, όσον αφορά την κατανόηση της δημιουργίας, πλέον ορθολογιστικά, δηλαδή επιστημονικά.

Εκεί ανακάλυψε τις κρυφές σχολές, που κρατούσαν κάποια μυστικά, και υποσχόταν ότι ξεκλειδώνουν μία πολύ Αρχαία Γνώση.  Μιλούσαν για μια άλλη εποχή, όπου οι άνθρωποι κατείχαν ιδιαίτερες γνώσεις και δυνάμεις, αλλά η εποχή εκείνη καταστράφηκε, χάθηκε από την επιδρομή των σκοταδιστών, που μισούσαν την Γνώση.

Καθώς διδασκόταν ο νέος, στα κρυφά σχολειά, όλο και περισσότερα πράγματα του φαινόταν οικεία, και άρχισε να ψάχνει περισσότερες πληροφορίες για τον χαμένο αυτόν πολιτισμό, που ήταν η βάση της Σοφίας του Κόσμου.

Όμως σύντομα απογοητεύθηκε και από αυτές τις σχολές μια και υπήρχε μόνο η ανάμνηση εκείνης της εποχής, και όχι η πραγματική γνώση.  Αναγκάστηκε να συνεχίσει την έρευνα μόνος του, ψάχνοντας αρχαία κείμενα και παραδόσεις.

Με μεγάλη του έκπληξη, καθώς ερευνούσε μια μέρα κάποια αρχαία χειρόγραφα, γραμμένα σε μία γλώσσα μυστική, μη κατανοητή στο πλήθος, του αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο δράμα.

«’Ακουσε γιε μου.», έλεγε το χειρόγραφο.  «Όταν θα διαβάζεις αυτά τα λόγια, σημαίνει πως θα είσαι έτοιμος για να δεις την Αλήθεια.  Σε θέλω δυνατό και έτοιμο, να αντέξεις αυτά που θα σου πω.  Είσαι υιοθετημένος.  Αυτούς που γνώρισες ως γονείς σου, ως Παράδοση, είναι οι θετοί σου γονείς.  Δεν είναι οι πραγματικοί σου γονείς.  Οι πραγματικοί σου γονείς ήταν βασιλικής γενιάς, με τεράστια κληρονομιά.  Οι θετοί σου γονείς, ζήλεψαν το βασίλειό τους, σκότωσαν τους γονείς σου, και σε έκλεψαν μαζί με την κληρονομιά σου, όταν ήσουν ακόμα βρέφος.  Σε άρπαξαν και σε βάφτισαν στο δικό τους δόγμα, και σε κράτησαν μακριά από το να γνωρίσεις την αλήθεια.  Η κληρονομιά σου σε περιμένει εκεί που γεννήθηκες και μεγάλωσες, κάτω από τα Ελληνικά Εδάφη.  Όλη η γνώση και η σοφία που τόσο κουράστηκες να μαζέψεις από τα πιο μακρινά και εξωτικά μέρη του κόσμου, κείτονται κάτω από το χώμα που μεγάλωσες.»

Ο νέος έξαλλος, σε σοκ, αλλά και σε απέραντη θλίψη μπροστά στο δράμα που του αποκαλύφθηκε θέλησε να σκοτώσει τους θετούς του γονείς.  Όμως σύντομα συμπόνια και λύπη πλημμύρισε την ψυχή του, για το έγκλημα που επιτέλεσαν πάνω του.  Έλεγαν ότι δήθεν ήθελαν να τον σώσουν, αλλά του είχαν κάνει το μέγιστο κακό.  Του είχαν στερήσει όλη την Γνώση και το Φως των πραγματικών του προγόνων, του είχαν κλέψει όλη του την κληρονομιά, και τον είχαν φυλακίσει μέσα στην άγνοια, στερώντας του την Αληθινή Ζωή. Τον είχαν αναγκάσει να ταξιδέψει επί χρόνια σε τόπους μακρινούς, για να μάθει την Αλήθεια, ενώ η Αλήθεια βρισκόταν τόσο κοντά του.

Θυμάται όταν του έλεγαν, πως η Ζωή αυτή δεν έχει σημασία, αλλά μόνο η Ζωή μετά τον θάνατο.  Και έτσι προσπάθησαν να τον εμποδίσουν να ζήσει και να γνωρίσει την πραγματική ζωή, αυτή που τουλάχιστον σίγουρα ζούσε.

Τους λυπήθηκε, αλλά επέστρεψε στο αγρόκτημα.  Τους έδωσε λίγα χρήματα για να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους αξιοπρεπώς και τους έδιωξε για πάντα από κοντά του.

Με το θησαυρό που βρήκε στο αγρόκτημα, έχτισε ένα σχολείο, ένα μεγάλο λαμπρό πανεπιστήμιο, όπου πλέον θα δίδασκε την Αλήθεια, αυτήν την Γνώση που με τόσο κόπο απέκτησε.

Του Χρήστη Trithemius : 

Συμπληρώνω αυτά που θεωρώ-ελπίζω πως πάλι θα είναι δικά μας:

- Αξιοπρέπεια
- Πνευματική ελευθερία
- Ανεξιθρησκεία
- Αυτοεκτίμηση
- Πραγματική γνώση της ιστορίας
- Καθολική δικαιοσύνη (και μάλιστα τυφλή, όπως πρέπει να είναι)

Του Χρήστη Rose :

Η σύγχρονη επιστήμη είναι... ελληνική 

(Lucio Russo, Η λησμονημένη επανάσταση. Πως η επιστήμη γεννήθηκε το 300π.Χ. και έπρεπε να ξαναγεννηθεί.)

Εχουν περάσει δέκα χρόνια αφότου εμφανίστηκε στα βιβλιοπωλεία της Ρώμης αυτό το μνημείο υπεράσπισης του πολιτισμού των Ελλήνων. Το διεθνές αναγνωστικό κοινό το ανακάλυψε το 2004, στην αγγλική του μετάφραση, με τη χορηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και από τότε δεν έχει κατασιγάσει ο θόρυβος που ξεσήκωσε. Πρόκειται για μια ρηξικέλευθη ιστορία της επιστήμης, που δεν θα μπορούσε να γραφτεί παρά μόνο από κάποιον με διπλή ταυτότητα, με διττή παιδεία. Ο Λούτσιο Ρούσο, καθηγητής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, την είχε: ειδικός στη Θεωρία Πιθανοτήτων από τη μία, κλασικός φιλόλογος από την άλλη. Μπόρεσε λοιπόν να ξαναδιαβάσει όλα τα κείμενα που αναφέρονταν στην Ελληνιστική Εποχή, με μάτι που μπορούσε να ξεθάψει από τις φιλολογικές περιγραφές την επιστημονική αναφορά. Αυτά στα οποία κατέληξε κωδικοποιήθηκαν στις σελίδες ενός βιβλίου, υπό τον τίτλο La Rivoluzione Dimenticata: Il pensiero scientifico greco e la scienza moderna (Εκδόσεις Giangiacomo Feltrinelli Editore, SpA, 1996), που στα ελληνικά μεταφράζεται Η λησμονημένη Επανάσταση (Ελληνική επιστημονική σκέψη και σύγχρονη επιστήμη).

Το κύριο συμπέρασμα στο οποίο οδηγήθηκε ο Ρούσο από την έρευνά του είναι ότι οι σοφοί της Ελληνιστικής Εποχής δεν ήταν απλοί πρόδρομοι των μετααναγεννησιακών επιστημόνων αλλά πραγματικοί «επαγγελματίες», με μεθοδολογία και κανόνες που δεν είχαν κατορθώσει να επιδείξουν οι Ευρωπαίοι ούτε στα χρόνια του Νεύτωνα.

Αλλά ένα ακόμη συμπέρασμά του είναι ακόμη πιο σοκαριστικό: Κατά τον ίδιο τρόπο που η Αναγέννηση βασίστηκε στην επανανακάλυψη του κλασικού πολιτισμού, η μετααναγεννησιακή επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα στηρίχθηκε στην ενσυνείδητη ανάκτηση της ελληνιστικής επιστήμης, όμως οι θεράποντες την επιστήμη απέκρυψαν τις πηγές των ανακαλύψεών τους! Η εξήγηση είναι ότι, πέρα από την ανάγκη προβολής του δικού τους έργου, οι πιονιέροι της βορειοευρωπαϊκής επιστήμης ένιωθαν ανίκανοι να εξηγήσουν το πώς αυτοί οι καταραμένοι Ελληνες είχαν φθάσει τόσο μακριά, τόσο νωρίς.

Τα συμπεράσματα του Ρούσο προξενούν αμηχανία και δυσθυμία και στους τωρινούς κληρονόμους της ευρωπαϊκής επιστήμης. Αλλά, για να κατανικήσει τη δυσπιστία τους, ο Ρούσο αποδύεται σε μια πρωτόγνωρη σε λεπτομέρεια και βάθος καταγραφή και ανάλυση όλων των επιτευγμάτων των Ελλήνων, μέσα από τα κεφάλαια του βιβλίου του. Και δεν αρκείται μόνο σε αυτό. Εχει κρατήσει την τελευταία έκπληξη για τον επίλογο του βιβλίου του. Εκεί διατυπώνει τη θεώρησή του ότι η σύγχρονη επιστήμη έχει ήδη μπει στη «ρωμαϊκή φάση της» και θα καταρρεύσει!

Πρεσβεύει ότι η επιστήμη διδάσκεται σήμερα με όλο και πιο δογματικό τρόπο και όχι με την επαγωγική και πειραματική καθαρότητα που μας δίδαξαν οι Ελληνες. Αν τα πράγματα συνεχίσουν να ακολουθούν αυτόν τον ρου κατάπτωσης - κατά τον Ρούσο, πάντοτε -, ένας νέος Μεσαίωνας περιμένει τον πολιτισμό μας και τα εγγόνια μας θα πρέπει να «αναστήσουν» τους Ελληνες για άλλη μία φορά.

Το βιβλίο του Ρούσο εκδόθηκε στη γλώσσα μας μόλις πρόσφατα, έπειτα από «τεράστια και μακρόχρονη διαδικασία», κατά τις εκδόσεις Δίαυλος. Το αποτέλεσμα είναι μεταφραστικά άρτιο και η αγορά του βιβλίου καταφανώς προτείνεται, σε κάθε Ελληνα «της ημετέρας παιδείας μετέχοντα». Ωστόσο μια έκδοση που κανονικά θα έπρεπε να είναι η πολυτελέστερη στη χώρα μας, κατέληξε σε ταπεινότατο χαρτί και εξώφυλλο, κείμενο με κουραστικά στενούς χαρακτήρες, φτωχές και γκριζωπές φωτογραφίες, τσιγκούνικα μικρά γραφήματα... Της έπρεπε, σώνει και καλά, να μείνει «λησμονημένη» αυτή η επανάσταση;

ΤΑΣΟΣ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ

Το ΒΗΜΑ, 03/12/2006 , Σελ.: H10
Κωδικός άρθρου: B14932H101
ID: 282096

  Καταραμένε Έλληνα,

     Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου και να στρέψω τη ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.

     Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά μου, πρώτος κι αξεπέραστος.

     Επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.

     Για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισοπαλία, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.

     Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση.

     Γιατί να σ' αγγίξω;

     Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;

     Γιατί δεν μ' αφήνεις στη δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;

     (Σιλλερ)

Η Ελλάδα αναδύεται μέσα από τις στάχτες της, και εμείς μαζί της.

Ο ανηξιάτικος άνεμος, ας μας εμπνεύσει, ας μας θυμίσει, και ας αναγεννήσει σε όλους τους 'Ελληνες την αληθινή Ελληνική Ψυχή.  Είμαστε σκλαβωμένοι, είμαστε απογοητευμένοι, αλλά κάθε θάνατος, φέρνει μέσα του την ελπίδα για μια νέα ζωή. 

Και αυτή η στιγμή ήρθε.  Στις μέρες μας θα γευτούμε την νέα Ελλάδα, μία Ελλάδα αληθινή και εναρμονισμένη, με το λαμπρό Φως που διέχεε κάποτε, αρκεί να σκύψουμε μέσα μας, και να βρούμε την αληθινή ταυτότητά μας.  Γιατί κάθε λαός έχει το στίγμα του, κάθε λαός έχει την ψυχή του, και εμείς οι 'Ελληνες δεν πρέπει να προδώσουμε άλλο την Ελληνική Ψυχή.  Πρέπει να γίνει καθήκον μας να την αναγνωρίσουμε μέσα μας, και να την αναδείξουμε, μέσα από τις σκέψεις, τις ιδέες μας, τα συναισθήματά μας, και τις πράξεις μας.

Να αντιληφθούμε αυτήν την πολιτισμική διαφορετικότητα, που πολλοί βάρβαροι λαοί αγάπησαν, προσκύνησαν και σεβάστηκαν, και ενωμένοι, να ξαναβρούμε το κουράγιο, να τινάξουμε όλες τις μαύρες σκόνες του παρελθόντος, που έφθειραν και έντυσαν με μαύρα ράσα την Ελληνική Ψυχή, και να την αναστήσουμε σε ένδυμα λευκό όπως της αξίζει, όπως της αρμόζει, όπως ήταν ντυμένη κάποτε, βρισκόμενη στο απόγειο της.

Ας ανατείλει η ελπίδα της αναγέννησης της Ελλάδας μας, καθώς αναγεννιέται η φύση και γιορτάζει, από τα πράσινα φιλόξενα βουνά, μέχρι τις πελώριες μάγισες θάλασσες, που μας ξανακαλούν, να θυμηθούμε, ποιοί πραγματικά είμαστε.  Να θυμηθούμε, πως ζούμε σε έναν επίγειο παράδεισο, που κάποιοι από έμας, τον καταντήσαμε κόλαση, αλλά έχουμε την δυνατότητα, να τον αποκαταστήσουμε εφόσον το συνειδητοποιήσουμε.

Ας εισπνεύσουμε καθαρό αέρα, κάτω από το καταγάλανο Ελληνικό ουρανό, και ας κάνουμε μία ευχή.  Η Ελληνική Ψυχή, να αναστηθεί και πάλι μέσα στις καρδιές των Ελλήνων, και ο νους μας να αναγεννά τα ίδια μεγαλεία, ισάξια και ακόμα ανώτερα των προγόνων μας.

'Εσεται ήμαρ...

Τι είναι πραγματικά Ελληνική νοοτροπία, και τι ΙουδαιοΧριστιανική;  Υπάρχει διαφορά;

Τις τελευταίες μέρες συζητιέται έντονα η διαφωνία όσον αφορά την ονοματοδοσία των Σκοπίων.

Αν ζούσε ο Μέγας Αλέξανδρος τι λύση πιστεύετε ότι θα έδινε ;  

Οι πολίτες των Σκοπίων διεκδικούν να αναγνωριστούν ως Γνήσιοι Μακεδόνες.  Είναι όμως ιστορικά αποδεκτό και επιβεβαιωμένο πως οι Μακεδόνες είναι 'Ελληνες.  ‘Αρα οι Σκοπιανοί, θέλουν να αναγνωριστούν ουσιαστικά σαν 'Ελληνες και εμείς δεν τους αφήνουμε. 

Στην ουσία, ένα άλλο κράτος ζητά να ενωθεί μαζί μας και εμείς δεν δεχόμαστε.  Αν ήμασταν έξυπνοι θα τους αφήναμε να ονομαστούν "Ανω Μακεδονία", που δηλώνει απλά γεωγραφική περιοχή, και θα δρομολογούσαμε την απορρόφηση τους, ή απλά την στενή συνεργασία μαζί τους, με στόχο την εξάπλωση της Ελληνικότητας.

Αυτή η σκέψη είναι γνήσια Μακεδονική, γνήσια Ελληνική, και ο Μέγας Αλέξανδρος αν ζούσε, θα ήταν πολύ ευτυχισμένος που η αυτοκρατορία του, θα άρχιζε πάλι να ανασυντίθεται, μια και το έργο του ήταν η εξάπλωση της Ελληνικότητας, με βάση τον σεβασμό της διαφορετικότητας κάθε λαού, και επιδιώκοντας την οικουμενική συνεργασία.

Ουσιαστικά η Μακεδονία της τότε εποχής, ήταν προάγγελος της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης.

Όμως, ο Δεσπότης 'Ανθιμος, στις εθνικιστικές του κορόνες, αποκάλεσε "σατανικό"  το σχέδιο των Σκοπιανών προς την χώρα μας.  Μήπως τελικά το "αγαπάτε αλλήλους" του Γεσουχά, ήταν μόνο μεταξύ της τότε εβραϊκής κλίκας του, και δεν ήταν ένα Ελληνικής νοοτροπίας Ανθρωπιστικό μήνυμα, όπως ξεγελαστήκαμε να πιστεύουμε ;

Σίγουρα μέσα στην Βίβλο μας ξεκαθαρίζει πως είχε έρθει μόνο για τον "εκλεκτό" λαό του Ισραήλ, και όχι για κάποια άλλα σκυλιά, όπως αποκάλεσε τους ‘Ελληνες, οι οποίοι μέσα στην άγνοια τους, τον αποδέχονται ακόμα και σήμερα ως θρησκευτικό είδωλο, γυρνώντας την πλάτη στην αληθινή παράδοση μας.  Τελικά είμαστε τελείως ...  ? 

Αν ήμασταν πραγματικά Ελληνικής νοοτροπίας πολίτες αυτής της χώρας, θα αγκαλιάζαμε τους Σκοπιανούς, και θα κολακευόμασταν που θαμπώθηκαν και επέλεξαν να ασπαστούν την Ελληνικότητα μέσα από το Μακεδονικό ιδεώδες.

Δυστυχώς όμως οι απεσταλμένοι του Ισραήλ στην χώρα μας, κατάφεραν να επιβάλλουν τον μισελληνισμό, επιτυγχάνοντας την αλλοίωση της Ελληνικής Συνείδησης. 

Προγραμματιστήκαμε ώστε να θεωρούμε πως είμαστε ένας ακόμη "εκλεκτός" εβραϊκός λαός, έχουμε απεκδυθεί την Ανθρωπιστική Οικουμενική ΑρχαιοΕλληνική μας ταυτότητα, και έχουμε καταντήσει μία δυστυχισμένη κλειστή κάστα, μίζερων δούλων του Γιαχβέ, που δεν δέχεται να ανοίξει τα σύνορά της και να αγκαλιάσει τους γείτονές της, οι οποίοι αυτοί τουλάχιστον πρόθυμα θα ήταν περήφανοι να αποκαλούνται Έλληνες.

 

http://luciferian-temple.blogspot.com/2011/04/blog-post_8977.html