Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι
Ανεξάρτητη Δημοσιογραφία) συμμετείχαν στο IV South East Europe Media Forum (Media Forum της Νοτιοανατολικής Ευρώπης), που οργανώθηκε από την SEEMO στη Βουδαπέστη. Θέμα του Συνεδρίου «Πρόσβαση στις πληροφορίες- πηγές της δημοσιογραφικής έρευνας».
Αλλά κύριοι χρηματοδότες στο φόρουμ, ήταν η WAZ και το ίδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ. Και οι δύο μεγάλοι γερμανικοί οργανισμοί, έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στα Βαλκάνια και την Τουρκία.
Αλλά και ο Δημοσιογραφικός κολοσσός της Τουρκίας Dogan,έχει ήδη επεκταθεί και στην Ρουμανία.
Το WAZ για παράδειγμα ελέγχει το 80% της αγοράς των ΜΜΕ στα Σκόπια.
Για όλους αυτούς τους μεγάλους οργανισμούς, δεν υπάρχει πΓΔΜ ούτε FYROM, αλλά «Μακεδονία», νέτα σκέτα. Το ίδιο και για τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν στο φόρουμ...
Από τα Σκόπια στο δημοσιογραφικό φόρουμ συμμετείχαν αρκετοί δημοσιογράφοι. Διάλεξα να μιλήσω με τον Αλεκσάνταρ Νταμόφσκι, έναν από τους επίσημους εισηγητές του φόρουμ. Οι λόγοι, θα τους καταλάβετε.
Ο Αλεκσάνταρ Νταμόφσκι , είναι Online Editor-in - Chief, Media Print Macedonia, Skopje (του WΑΖ). Αυτά τα στοιχεία αναφέρονταν στον κατάλογο των ομιλητών.
Ο Σάσο, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, γεννήθηκε στην Τασκένδη όπου κατέληξε ο πατέρας του, αντάρτης που πέρασε στο «παραπέτασμα», μετά την ήττα του ΕΛΑΣ. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα από τα χωριά των Πρεσπών, που σήμερα παραμένει ισοπεδωμένο εκτός από μία εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.
Ήταν τόση η πικρία που ένοιωθε, μου λέει ο Σάσο, πως είχε απαγορεύσει στο σπίτι να μιλάμε ελληνικά. Έτσι κι εγώ μεγάλωσα με τη γλώσσα των παππούδων μου, τα ματσεντόσκι.
Στην επισήμανσή μου ότι η γλώσσα είναι «σλαβο-ματσεντόσκι», χαμογέλασε. Όταν οι ΗΠΑ έχουν κάνει τις επιλογές τους, γιατί να αλλάξουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όλα όσα τους συμφέρουν;
Προσπάθησα να κάνω μερικές «αφελείς» ερωτήσεις για να καταλάβω το πνεύμα που επικρατεί σήμερα στα Σκόπια. Εκείνο που κατάλαβα είναι πως είναι «καβάλα». Τα περισσότερα κράτη-μέλη του ΟΗΕ, έχουν αναγνωρίσει τη νέα αυτή χώρα επίσημα με τη «συνταγματική ονομασία» της. Με πρωτοπόρο και οδηγό φυσικά, τις ΗΠΑ.
Για τα υπόλοιπα κράτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας, δεν υπήρξε κάποια αμφισβήτηση, μια και η ονομασία «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», προϋπήρχε από την εποχή του Τίτο.
«Όταν περνούσατε τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας, υπήρχε πινακίδα που το έγραφε», μου θύμισε.
Άντε να επιχειρηματολογήσεις ότι τότε δεν το υπολογίζαμε επειδή δεν πιστεύαμε πως θα διαλυθεί η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία και θα προέκυπτε από αυτό που θεωρούσαμε «επαρχία», ένα νέο κράτος.
Τα απανωτά λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δείχνουν πλέον παρωνυχίδες μπροστά στο διαρκές έγκλημα των κυβερνήσεων απέναντι στον ελληνικό λαό. Αλλά μήπως ήταν μόνο λάθος των τότε ελληνικών κυβερνήσεων; Πόσοι θα έπρεπε κανοικά να λογοδοτήσουν για τον εμφύλιο και την τυφλή υποταγή στα ψυχροπολεμικά σχέδια των συμμάχων και αντιπάλων μας; Χωρίς τον εμφύλιο ο Σάσο θα μιλούσε και ελληνικά και θα είχε ελληνική υπηκοότητα. Σίγουρα πάντως, θα ανήκε στην ανύπαρκτη για κάποιους «μακεδονική μειονότητα». Παράδοξο ακούγεται «Μακεδονική μειονότητα στην Μακεδονία» ή μήπως θα πρέπει να διευκρινίζω πλέον «ελληνική Μακεδονία»;
Στην ερώτηση γιατί υπήρχαν αντιρρήσεις στην ονομασία «Νόβα Ματσεντόνια»; Η απάντηση ήταν στα όρια τους αστείου:
«Μα το όνομα αυτό έχει πατενταρισμένο εφημερίδα των Σκοπίων, που θα ζητούσε υπέρογκη αποζημίωση.».
Πάντως, οι βόρειοι γείτονές μας θεωρούν ότι περιβάλλονται από εχθρικό περιβάλλον. Στο Νότο, εμείς να μην τους αναγνωρίζουμε επίσημα λόγω της διαμάχης με το όνομα. Δυτικά οι Αλβανοί, που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη Μεγάλη Αλβανία, με συνένωση του Κοσσυφοπεδίου και μέρους της πΓΔΜ (η αλβανική μειονότητα ξεπερνά το 25%).Και δυτικά, η Βουλγαρία, με τη «Μακεδονία του Πιρίν». Μ' εμάς παίζεται, αν θα μπορούμε να μιλάμε για «ελληνική Μακεδονία - ή - Μακεδονία του Αιγαίου».
Ταξίδι στο χωρο-χρόνο
Ο αυτοκινητόδρομος από τη Βουδαπέστη ως τα σύνορα είναι σύγχρονος. Μόλις περάσεις τα σύνορα (αυτόνομη Βοϊβοντίνα) βρίσκεσαι σε χειρότερο δρόμο από τον Κορίνθου-Πατρών. Πολύ λίγα χιλιόμετρα στη Σερβία ο αυτοκινητόδρομος είναι υποφερτός.
Μια βόλτα στο Βελιγράδι, δεν σου θυμίζει πως κι εδώ βρίσκονται υπό την εποπτεία του ΔουΝουΤου. Κατάφεραν κι έβαλαν στο χέρι τους ατίθασους Σέρβους γι' άλλη μια φορά, κι αυτή δεν έφταιγε ο Μιλόσεβιτς, αλλά το χρέος τους, κι ας ήταν υποπολλαπλάσιο της Ελλάδας. Ένα χρέος που επωμίστηκαν μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Δανείστηκαν από εκείνους που τους βομβάρδισαν για να κατασκευάσουν τις δομές που τους είχαν καταστρέψει.
Η έκπληξη: Μετά τα σερβικά σύνορα ο δρόμος προς τα Σκόπια, ευρωπαϊκού επιπέδου.
Μια βραδιά στα Σκόπια, δεν μπορεί να σου αφήσει πολλές εντυπώσεις. Ιδιαίτερα μια βόλτα σε αλβανική συνοικία. Βλέπεις να κυκλοφορούν ακόμα αυτοκίνητα από το μακρινό παρελθόν: Ζάσταβα 1100, Ρενό 4L, LADA (FIAT 124) κλπ. Οι τιμές πολύ χαμηλότερες από εκείνες που γνωρίζουμε. Η βενζίνη, από ελληνικής ιδιοκτησίας διυλιστήρια περίπου 1,10 ευρώ. Κι οι ελληνικές επενδύσεις συνεχίζονται. Πρόσφατα εγκαινιάστηκε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο "Verό" της γνωστής φίρμας, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό των Σκοπίων. Οι τιμές φυσικά, ουδεμία σχέση με τις εδώ της ίδιας φίρμας.
Η κατάσταση στο σιδηροδρομικό σταθμό θύμιζε εποχή του '50 με σκουπίδια και αποτσίγαρα παντού. Το χειρότερο όμως, ήταν το τρένο για τη Θεσσαλονίκη. Χωρίς θέρμανση παραμείναμε σε θερμοκρασία γύρω στο μηδέν. Φτάσαμε κατεψυγμένοι.
Η Θεσσαλονίκη σε κατάσταση πυρετού λόγω, τι άλλο, διαδηλώσεων. Όχι για τα οικονομικά χάλια που μας έχουν φέρει, αλλά για επαναστατική γυμναστική.
Μια βόλτα στον πεζόδρομο της Δημητρίου Γούναρη. Με το κόσμημα της ανασκαφής, το παλάτι του Γαλέριου, συνέχεια της Καμάρας.
Στο τοιχίο δεν λείπουν τα γκράφιτι των ανεγκέφαλων. Ούτε τα σκουπίδια μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. (Μπουκάλια, κουτιά αναψυκτικών, εφημερίδες). Μία υπάλληλος του Δήμου καθάριζε τα σκαλοπάτια. «Δεν θα καθαρίσετε και μέσα;» την ρώτησα. «Είναι κλειδωμένα» μου απάντησε.
Ο συρμός για την Αθήνα, εξωτερικά θύμιζε τοίχο εγκαταλειμμένου σπιτιού στα Εξάρχεια. Μέσα ευτυχώς η κατάσταση ικανοποιητική. Είχε και θέρμανση.
ΣΤΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου