Προβληματισμοί για την συνταγματικότητα του Μνημονίου της Ελίνας Γαληνού
Οταν πριν λίγο καιρό αποφασίστηκαν οι προσφυγές στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου, προφανώς οι ενάγοντες δεν θα ήταν αδιάβαστοι. Η συνταγματικότητα του Μνημονίου, απασχόλησε την κοινή γνώμη για μεγάλο διάστημα μέσα στο καλοκαίρι πριν ληφθούν οριστικές
αποφάσεις. Είχαν προηγηθεί συζητήσεις, αναλύσεις και αρκετή διερεύνηση για το θέμα, και κάποιες απ΄αυτές, παρουσιάστηκαν και στον τύπο. Γνωστοί Συνταγματολόγοι εξηγούσαν τις θέσεις τους αιτιολογώντας επιστημονικά ότι η Συνταγματικότητα του Μνημονίου παρουσίαζε πολλά κενά.. Οι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι που θίγονταν από τα μέτρα είχαν προφανώς συμβουλευτεί ειδικούς για τα επί μέρους που αφορούσαν τα συμφέροντά τους, όπως το ζήτημα περικοπής μισθών-συντάξεων, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ή τις προυποθέσεις ανοίγματος κλειστών επαγγελμάτων. Ο ελληνικός λαός από μέσα του, αμφισβητούσε και συνεχίζει να αμφισβητεί κατά πόσο η αποδοχή του Μνημονίου με τους συγκεκριμένους όρους, είναι γενικά συμβατή με το Ελληνικό Σύνταγμα.
Η προσφυγή της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης, ενδεχομένως να κρίθηκε αναγκαία βάσει συγκεκριμένων συγκυριών, αν και γι΄αυτό υπάρχουν αμφιβολίες. Ομως όταν μια κυβέρνηση (ή μάλλον ένας υπουργός μόνος) υπογράφει όρους σαν εκείνον που αναφέρει ότι "ο (οι) δανειστής (ες) βάσει του Δικαίου κατά το οποίο συστήνεται το Μνημόνιο (και στην συγκεκριμένη περίπτωση έγινε βάσει του αγγλικού δικαίου που ευνοεί τον δανειστή) δικαιούται να μεταβιβάσει τα δανειακά του δικαιώματα σε άλλον δανειστή ", δεν νομίζω ότι κανένας συνειδητοποιημένος Ελληνας, δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν πρόσφατα στην δημοσιότητα, δύο από τις εισηγήσεις των Συμβούλων Επικρατείας, δείχνουν να υποστηρίζουν την συνταγματικότητα του Μνημονίου. Βάσει αυτών, κρίνονται δικαιολογημένες οι περικοπές ενώ αναφέρεται ότι το Μνημόνιο δεν είναι διεθνής σύμβαση και άρα δεν χρειάζοταν η ψήφιση της πλειοψηφίας. Ακόμα, αμφισβητείται κατηγορηματικά εκ μέρους τους, η ένσταση περί προοπτικής απειλής της εθνικής μας κυριαρχίας λόγω Μνημονίου...
Γνωρίζουμε βέβαια το άρθρο του Συντάγματος κατά το οποίο, "ουδείς στερείται της περιουσίας του παρά μόνο για κοινό όφελος..". Ισως βάσει αυτού, να κρίνονται αναγκαίες οι περικοπές και άρα, όχι αντισυνταγματικές, "αρκεί να υπάρξει πρόνοια ώστε οι αποδοχές να διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα" όπως αναφέρουν οι εισηγήσεις... Εδώ ας μας επιτρέψουν να αμφισβητήσουμε την σημερινή βιωσιμότητα των αποδοχών, καθότι μεγάλη μερίδα Ελλήνων πολιτών βρίσκεται στα όρια της απελπισίας και πολλοί συνταξιούχοι, στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Σε μια εποχή που η ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός ξέφυγε δύο μονάδες παραπάνω από τα προβλεπόμενα, ο ΦΠΑ θα δεχτεί και νέα αύξηση, είναι βέβαιο ότι η ήδη συμπιεσμένη λόγω περικοπών αγοραστική δύναμη του κόσμου, κυριολεκτικά.. καταβαραθρώνεται. Οσο για την βεβαιότητα κατά την οποία "το Μνημόνιο δεν συνιστά καμία απειλή για την εθνική μας κυριαρχία, ίσως κάποιοι ισχυριστούν ότι εφ΄όσον τα εθνικά ζητήματα δεν αναφέρονται πουθενά στους όρους, όλα τα περί εθνικής κινδυνολογίας είναι φημολογίες από Κασσάνδρες ή ακραίους εθνικιστικούς κύκλους που αντιβαίνουν την "πρόοδο" της χώρας...
Κάθε λογικός άνθρωπος όμως, έστω και αν δεν είναι συνταγματολόγος παρά απλώς και μόνο γνωρίζει να διαβάσει τα άρθρα του Συντάγματός μας, θα αναρωτιόταν το εξής. Ακόμα και αν σε γενικές γραμμές, κάποιοι όροι του Μνημονίου μπορούν να θεωρηθούν συμβατοί με το Σύνταγμα, αυτό δεν ισχύει για όλους. Μάλλον δεν ισχύει για τα κριτήρια εκείνα που προσδιορίζουν "τα βιώσιμα επίπεδα" απολαβών εργαζομένων και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, γιατί άλλο οι αριθμοί και άλλο η σκληρή πραγματικότητα. Κυρίως όμως δεν ισχύει όσον αφορά την απειλή εθνικής μας κυριαρχίας, τη στιγμή που έχει προσυπογραφεί ο όρος περί "μεταβίβασης δανειακών δικαιωμάτων του δανειστή σε άλλη χώρα"...Γι΄αυτό, ας προβληματιστούν λίγο περισσότερο οι συντάκτες των εισηγήσεων του ΣτΕ, γιατί ο ρόλος τους είναι πραγματικά κρίσιμος όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά για την τύχη ολόκληρης της χώρας!
Οταν πριν λίγο καιρό αποφασίστηκαν οι προσφυγές στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου, προφανώς οι ενάγοντες δεν θα ήταν αδιάβαστοι. Η συνταγματικότητα του Μνημονίου, απασχόλησε την κοινή γνώμη για μεγάλο διάστημα μέσα στο καλοκαίρι πριν ληφθούν οριστικές
αποφάσεις. Είχαν προηγηθεί συζητήσεις, αναλύσεις και αρκετή διερεύνηση για το θέμα, και κάποιες απ΄αυτές, παρουσιάστηκαν και στον τύπο. Γνωστοί Συνταγματολόγοι εξηγούσαν τις θέσεις τους αιτιολογώντας επιστημονικά ότι η Συνταγματικότητα του Μνημονίου παρουσίαζε πολλά κενά.. Οι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι που θίγονταν από τα μέτρα είχαν προφανώς συμβουλευτεί ειδικούς για τα επί μέρους που αφορούσαν τα συμφέροντά τους, όπως το ζήτημα περικοπής μισθών-συντάξεων, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ή τις προυποθέσεις ανοίγματος κλειστών επαγγελμάτων. Ο ελληνικός λαός από μέσα του, αμφισβητούσε και συνεχίζει να αμφισβητεί κατά πόσο η αποδοχή του Μνημονίου με τους συγκεκριμένους όρους, είναι γενικά συμβατή με το Ελληνικό Σύνταγμα.
Η προσφυγή της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης, ενδεχομένως να κρίθηκε αναγκαία βάσει συγκεκριμένων συγκυριών, αν και γι΄αυτό υπάρχουν αμφιβολίες. Ομως όταν μια κυβέρνηση (ή μάλλον ένας υπουργός μόνος) υπογράφει όρους σαν εκείνον που αναφέρει ότι "ο (οι) δανειστής (ες) βάσει του Δικαίου κατά το οποίο συστήνεται το Μνημόνιο (και στην συγκεκριμένη περίπτωση έγινε βάσει του αγγλικού δικαίου που ευνοεί τον δανειστή) δικαιούται να μεταβιβάσει τα δανειακά του δικαιώματα σε άλλον δανειστή ", δεν νομίζω ότι κανένας συνειδητοποιημένος Ελληνας, δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν πρόσφατα στην δημοσιότητα, δύο από τις εισηγήσεις των Συμβούλων Επικρατείας, δείχνουν να υποστηρίζουν την συνταγματικότητα του Μνημονίου. Βάσει αυτών, κρίνονται δικαιολογημένες οι περικοπές ενώ αναφέρεται ότι το Μνημόνιο δεν είναι διεθνής σύμβαση και άρα δεν χρειάζοταν η ψήφιση της πλειοψηφίας. Ακόμα, αμφισβητείται κατηγορηματικά εκ μέρους τους, η ένσταση περί προοπτικής απειλής της εθνικής μας κυριαρχίας λόγω Μνημονίου...
Γνωρίζουμε βέβαια το άρθρο του Συντάγματος κατά το οποίο, "ουδείς στερείται της περιουσίας του παρά μόνο για κοινό όφελος..". Ισως βάσει αυτού, να κρίνονται αναγκαίες οι περικοπές και άρα, όχι αντισυνταγματικές, "αρκεί να υπάρξει πρόνοια ώστε οι αποδοχές να διατηρούνται σε βιώσιμα επίπεδα" όπως αναφέρουν οι εισηγήσεις... Εδώ ας μας επιτρέψουν να αμφισβητήσουμε την σημερινή βιωσιμότητα των αποδοχών, καθότι μεγάλη μερίδα Ελλήνων πολιτών βρίσκεται στα όρια της απελπισίας και πολλοί συνταξιούχοι, στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Σε μια εποχή που η ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός ξέφυγε δύο μονάδες παραπάνω από τα προβλεπόμενα, ο ΦΠΑ θα δεχτεί και νέα αύξηση, είναι βέβαιο ότι η ήδη συμπιεσμένη λόγω περικοπών αγοραστική δύναμη του κόσμου, κυριολεκτικά.. καταβαραθρώνεται. Οσο για την βεβαιότητα κατά την οποία "το Μνημόνιο δεν συνιστά καμία απειλή για την εθνική μας κυριαρχία, ίσως κάποιοι ισχυριστούν ότι εφ΄όσον τα εθνικά ζητήματα δεν αναφέρονται πουθενά στους όρους, όλα τα περί εθνικής κινδυνολογίας είναι φημολογίες από Κασσάνδρες ή ακραίους εθνικιστικούς κύκλους που αντιβαίνουν την "πρόοδο" της χώρας...
Κάθε λογικός άνθρωπος όμως, έστω και αν δεν είναι συνταγματολόγος παρά απλώς και μόνο γνωρίζει να διαβάσει τα άρθρα του Συντάγματός μας, θα αναρωτιόταν το εξής. Ακόμα και αν σε γενικές γραμμές, κάποιοι όροι του Μνημονίου μπορούν να θεωρηθούν συμβατοί με το Σύνταγμα, αυτό δεν ισχύει για όλους. Μάλλον δεν ισχύει για τα κριτήρια εκείνα που προσδιορίζουν "τα βιώσιμα επίπεδα" απολαβών εργαζομένων και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, γιατί άλλο οι αριθμοί και άλλο η σκληρή πραγματικότητα. Κυρίως όμως δεν ισχύει όσον αφορά την απειλή εθνικής μας κυριαρχίας, τη στιγμή που έχει προσυπογραφεί ο όρος περί "μεταβίβασης δανειακών δικαιωμάτων του δανειστή σε άλλη χώρα"...Γι΄αυτό, ας προβληματιστούν λίγο περισσότερο οι συντάκτες των εισηγήσεων του ΣτΕ, γιατί ο ρόλος τους είναι πραγματικά κρίσιμος όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά για την τύχη ολόκληρης της χώρας!
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/11/blog-post_7289.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου