Προεδρευόμενη κοινοβουλευτική ολιγαρχία
H όλη υπόθεση του χειρισμού του Σκοπιανού από την πολιτική ελίτ της χώρας μας, ανέδειξε κατά τον καλλίτερο τρόπο τον χαρακτήρα του πολιτεύματός μας – το οποίο, κατά τη γνώμη μου, ουδεμία σχέση έχει με τη Δημοκρατία.
Το επίπεδο των αναγνωστών μας και γενικότερα ενός μεγάλου αριθμού Ελλήνων που δυστυχώς δεν προβάλλονται ή/και αποφεύγουν να συμμετέχουν στα κοινά, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βρώμικο είναι το κομματικό-πελατειακό κράτος και δεν θέλουν να λερώσουν τα χέρια τους (ανάλυση), φαίνεται από την κατωτέρω επιστολή που λάβαμε – για την οποία ευχαριστούμε δημόσια το συγγραφέα της, ελπίζοντας να χρησιμεύσει ως το ξεκίνημα ενός εποικοδομητικού δημοσίου διαλόγου σε σχέση με το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας: με το πολίτευμα της.
Επιστολή
Σε σχέση με το άρθρο «Ο ορισμός του φασισμού», θέλω να σας συγχαρώ για τη προσπάθεια που κάνετε να επισημάνετε ότι το θεμελιακό πρόβλημα της χώρας μας είναι το πολίτευμά της. Επειδή θεωρώ την προσπάθειά σας ως εξαιρετικά πρωτοπόρα και συνεισφέρουσα στο κοινό συμφέρον των Ελλήνων Πολιτών, επιτρέψτε μου κάποιες παρατηρήσεις και σκέψεις πάνω στο άρθρο σας.
Παρατηρήσεις
Στο κείμενο, μετά την εισαγωγή, υπάρχει η ενότητα με τον τίτλο: «Η κατάλυση της Δημοκρατίας». Μια ερμηνεία του τίτλου είναι ότι, το πολίτευμά μας είναι Δημοκρατικό και οι πράξεις της κυβέρνησης το έχουν καταλύσει. Με βάση αυτή την ερμηνεία, οδηγούμαστε στα εξής ερωτήματα:
(α) Πώς διαπιστώνεται η κατάλυση του Δημοκρατικού πολιτεύματος με βάση το υπάρχον Ελληνικό Σύνταγμα;
(β) Υπάρχει πρόβλεψη (δηλαδή άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος) τα οποία να περιγράφουν τη διαδικασία διαπίστωσης της κατάλυσης και τη διαδικασία άρσης της;
Μελέτησα το Ελληνικό Σύνταγμα και το μόνο άρθρο που βρήκα να αναφέρεται στην κατάλυση του πολιτεύματος είναι το ακροτελεύτιο άρθρο 120. Εν προκειμένω τα εξής:
(1) Το Σύνταγμα αυτό ψηφίστηκε από την E΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφηκε από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύτηκε από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με διάταγμα που προσυπογράφηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και άρχισε να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
(2) O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
(3) O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
(4) H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» (πηγή)
Σημειώσεις
(α) Στη παράγραφο 2 αναφέρει τη λέξη «Δημοκρατία» η οποία όμως δεν ορίζεται πουθενά μέσα στο κείμενο του Συντάγματος.
(β) Στη παράγραφο 3 αναφέρεται η φράση «σφετερισμός … της λαϊκής κυριαρχίας» αλλά δεν ορίζεται πουθενά, μέσα στο κείμενο του Συντάγματος.
(γ) Η παράγραφος 4 αναφέρεται στη έννοια του «πατριωτισμού» χωρίς να ορίζεται πουθενά μέσα στο κείμενο του Συντάγματος.
(δ) Στη παράγραφο 4 αναφέρεται το δικαίωμα και η υποχρέωση των Ελλήνων να αντιστέκονται με κάθε μέσον, σε όποιον επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Διαπιστώσεις
(1) Το άρθρο 120 επικαλείται έννοιες χωρίς ορισμό, οι οποίες μπορούν να ερμηνεύονται κατά το δοκούν (Για παράδειγμα, «Πατρίδα», «Δημοκρατία», «λαϊκή κυριαρχία», «πατριωτισμός»)
(2) Στο άρθρο 1 του Συντάγματος (μορφή του πολιτεύματος) αναφέρονται τα εξής:
(α) Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
(β) Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
(γ) Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα (πηγή).
Σημειώσεις
(α) Στη παράγραφο 2 η λέξη «θεμέλιο» δεν προσδιορίζει κάτι συγκεκριμένο.
(β) Στη παράγραφο 3 η λέξη «πηγάζουν» δεν προσδιορίζει κάτι συγκεκριμένο αλλά τελικά η όλη πρόταση ορίζει ότι, ο τρόπος άσκησης της εξουσίας του λαού διατυπώνεται στο Σύνταγμα.
Συμπέρασμα
Με βάση τις αναφορές στα παραπάνω άρθρα και από τη μελέτη όλου του κειμένου, διαπιστώνω ότι το Ελληνικό Σύνταγμα δεν περιγράφει δημοκρατικό καθεστώς αλλά ολιγαρχικό. Η «λαϊκή κυριαρχία» ασκείται αποκλειστικά και μόνο από τη Βουλή η οποία έχει το προνόμιο της ψήφισης των νόμων και την επιλογή κυβέρνησης. Ένα σώμα 300 ψηφισμένων ατόμων στο διάστημα της θητείας του έχει απεριόριστη εξουσία επί του σώματος των 10.816.286 εκλεκτόρων του.
Επιπλέον στο διάστημα της θητείας της Βουλής οι πολίτες δεν έχουν θεσμοθετημένο λόγο στη νομοθετική εξουσία και στις πράξεις των βουλευτών. Επομένως το πολίτευμα που περιγράφει το Σύνταγμά μας είναι «Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία» και όχι Δημοκρατία.Απομένει λοιπόν να ορίσουμε την έννοια του Δημοκρατικού πολιτεύματος, όπου προτείνω τα παρακάτω:
«Δημοκρατικό Πολίτευμα είναι ο τρόπος οργάνωσης της Πολιτείας, με τα εξής γνωρίσματα: (α) Οι σκοποί και οι νόμοι της διαμορφώνονται από όλα τα μέλη της (β) Τα μέλη μετέχουν στη διαμόρφωση των σκοπών-κανόνων, τηρώντας τις συνθήκες Ισηγορίας (=Ίσος χρόνος/χώρος προφορικού/γραπτού λόγου για κάθε μέλος στις διαβουλεύσεις για τη ψήφιση νόμων), Ισονομίας (=Νόμοι που δεν περιέχουν διακρίσεις για τα μέλη και εφαρμόζονται στο σύνολο των μελών) και Ισοκρατίας (=Ίσο βάρος ψήφου για κάθε μέλος στις διαδικασίες ψήφισης των νόμων).
Ως συνέπεια των παραπάνω, θεωρώ ότι η φράση «Το κακοποιημένο Σύνταγμα μας από τα κόμματα» δεν είναι ακριβής. Το Σύνταγμά μας είναι ολιγαρχικό και αν κατά τη γνώμη σας κακοποιήθηκε από τα κόμματα, αυτό έγινε γιατί το ίδιο δεν προβλέπει διαδικασίες διαπίστωσης και άρσης της κακοποίησής του.
Προτάσεις
(1) Ξεκινώντας από το ρητό του Αντισθένη: «Αρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις» θεωρώ ότι οποιαδήποτε συλλογική προσπάθεια μετασχηματισμού του υπάρχοντος ολιγαρχικού συστήματος θα πρέπει να βασισθεί σε κοινά παραδεκτούς ορισμούς δύο βασικών εννοιών:
(α) Της Δημοκρατίας.
(β) Του Χρήματος.
(2) Θα πρέπει να προτρέψουμε τους συμπολίτες μας να μελετήσουν το υπάρχον Σύνταγμα της χώρας μας και να διαπιστώσουν αυτοπροσώπως τον ολιγαρχικό του χαρακτήρα (είναι χαρακτηριστικό το σοκ που υφίστανται συμπολίτες μας όταν διαβάσουν τα σενάρια που επιτρέπουν τα άρθρα 27, 28).
(3) Να διατυπώσουμε εναλλακτικό άρθρο στο άρθρο 110 της αναθεώρησης το οποίο να περιγράφει σαφώς τη διαδικασία Συνταγματικής αναθεώρησης από τους ίδιους τους πολίτες και όχι από ψηφισμένους εκπροσώπους που δεν ελέγχονται από τους εκλογείς τους.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η όλη υπόθεση του χειρισμού του «Μακεδονικού» από την πολιτική ελίτ της χώρας μας, ανέδειξε κατά τον καλλίτερο τρόπο τον χαρακτήρα του πολιτεύματός μας. Αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη, μπορεί ίσως να γίνει αφετηρία για μια συνολική αλλαγή της συνείδησης των Ελλήνων σε σχέση με το πολίτευμά τους το οποίο, κατά τη γνώμη μου πάντα, ουδεμία σχέση έχει με τη Δημοκρατία.
Με εκτίμηση, Β.Α.Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου