Στη χειρότερη χρονική στιγμή της εκτεταμένης μείωσης έως και αφανισμού εισοδήματος και εργασίας επιβάλλει υπερδιπλάσιους φόρους από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Είναι πλεονασμός να επαναλάβουμε τις μειώσεις σε μισθούς/συντάξεις που μαζί με την ακατάσχετη φορολόγηση οδηγούν μαθηματικά στη χρεοκοπία της κοινωνίας.
Οπωσδήποτε είναι ότι ποιο surreal αυτό το «αριστερό» κυβερνητικό σούργεαλ ( από το σούργελο, επιθετικό προσδιορισμό της καθομιλουμένης).
Η συσσώρευση των ληξιπρόθεσμων «χρεών» αγγίζει το 50% του ΑΕΠ της χώρας και υπολογίζεται σε περισσότερα από 80δις. Ευρώ. Τα στοιχεία του ΥΠ.ΟΙΚ. αναφέρονται μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη. Τα εκκαθαριστικά, ο ΕΝΦΙΑ κι όλες οι υπόλοιπες υποχρεώσεις που συσσωρεύονται μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του 2015 αντιλαμβάνεστε πόσο πρόκειται να φουσκώσουν τα ανείσπρακτα.
Το «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντες» δεν μπορεί να μην το γνωρίζει η κυβέρνηση. Το ότι δεν μπορείς να εισπράξεις από μια πτωχευμένη κοινωνία είναι αυτονόητο. Ποιες εναλλακτικές έχει το «αριστερό» κυβερνητικό επιτελείο που καθημερινά διακηρύσσει την ευαισθησία για τους αδύναμους, όταν η πλειοψηφία της κοινωνίας αδυνατεί να επιβιώσει;
Έχουν βάλλει στόχο τις καταθέσεις; Ενδεχομένως για να εξυπηρετήσουν μια έμμεση εσωτερική ανακεφαλαίωση των τραπεζών, λογιστικής αναφοράς όμως, αφού είναι γνωστό ότι τα λεφτά έχουν κάνει φτερά κι οι τράπεζες είναι στην ουσία άδεια κουφάρια.
Έχουν βάλλει στόχο τη γη και τα ακίνητα; Και οι «εταίροι» τον ίδιο στόχο έχουν. Για να πάρουν όμως γη και ακίνητα πρέπει να κάνουν εισβολή και σε καμία εισβολή οι αμυνόμενοι δεν έραιναν με άνθη τους εισβολείς. Σε ετούτο τον τόπο περισσεύουν τα ταμπούρια κι όπως η ιστορία διδάσκει όλα είναι ποτισμένα με αίμα, είναι ακόμη άπαρτα και άπαρτα θα μείνουνε.
Τελευταία υπόθεση για τα έργα και τις ημέρες του κυβερνητικού σούργεαλ είναι η ενδεχομένως η surreal άποψη ότι ετούτος ο κυβερνητικός αχταρμάς έχει στόχο να προκαλέσει κοινωνική εξέγερση για να εξυπηρετήσει το στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και την επανάσταση. (δια της πλαγίας). Επιταχύνει δηλ. τη διαδικασία (κι εδώ γελάμε).
Τα αδιέξοδα του μικρού Αντρίκου και της παρέας του πολλαπλασιάζονται και συσσωρεύονται. Η ώρα της πτώσης πλησιάζει. Μακάρι να μην πέσουν μόνοι τους μέσα στο γενικό χλευασμό που τους αξίζει αλλά να τους ρίξει ο λαός στα οδοφράγματα και τους δρόμους.
Όπως και να γίνει, «τρίτη φορά αριστερά» δεν έχει …
Το λόγο θα έχει ο λαός.
Άκις Ξενάκις
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2015/10/blog-post_617.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου