«Είμαι Καλάς και περήφανος που είμαι Έλληνας» !
«Μόνο στο χωριό μου και στην Ελλάδα αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε δικό
μου μέρος. Αν με ρωτούσαν να περιγράψω πώς αισθανόμαστε για την Ελλάδα
εγώ και τα υπόλοιπα μέλη της φυλής μου, θα τους απαντούσα ότι είμαστε
περήφανοι που καταγόμαστε από αυτήν». Ξεχειλίζει από το βλέμμα του και…
ζωγραφίζεται στον τόνο της φωνής του αυτή η περηφάνια για την Ελλάδα,
για την οποία κάνει λόγο φουσκώνοντας το στήθος του ο 27χρονος Σικαντάρ
Χαν, με πακιστανική υπηκοότητα αλλά ελληνική καταγωγή –όπως και ο ίδιος
υποστηρίζει–, αφού ανήκει στη φυλή των Καλάς.Από μικρό παιδί, όταν μεγάλωνε στο χωριό της κοιλάδας Μουμουρέτ, τη μεγαλύτερη από τις τρεις κοιλάδες όπου ζουν οι Καλάς (οι άλλες δύο είναι η Ρουκμού και η Μπιριού), σε κάποιο σημείο της οροσειράς των Ιμαλαΐων, άκουγε συνέχεια από τους γονείς του και τους παππούδες του για μια μακρινή χώρα, την Ελλάδα, από την οποία έλκουν οι Καλάς την καταγωγή τους, αλλά και για τον μεγάλο βασιλιά, τον Μέγα Αλέξανδρο, που πέρασε πριν από περίπου δύο χιλιάδες χρόνια από εκεί και άφησε ως φύλακες στρατιώτες του, τους δικούς του προγόνους.
Αυτή η διήγηση, που μεταφέρεται από την αρχαιότητα από στόμα σε στόμα –αφού η συντριπτική πλειοψηφία των Καλάς δεν γνωρίζει γραφή– και από γενιά σε γενιά, θρέφει στους νεαρούς Καλάς, που ξέρουν λίγα γράμματα, το όνειρο κάποια στιγμή να επισκεφθούν αυτήν τη μακρινή χώρα, τη χώρα των προγόνων τους.
Ο Αλέξανδρος –όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του και οι γνωστοί του στη Θεσσαλονίκη, αφού Σικαντάρ σημαίνει στη γλώσσα του Αλέξανδρος– κατάφερε να το πραγματοποιήσει. Ήρθε στην Ελλάδα, θαύμασε την Πέλλα, τη Βεργίνα και τα άλλα αρχαιολογικά μνημεία, και σήμερα είναι περήφανος που ζει στη Θεσσαλονίκη και σπουδάζει στο τμήμα Οικονομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.
Περίπου 3.700 Καλάς ζουν σήμερα στα δεκαπέντε χωριά τους (από πέντε σε κάθε κοιλάδα) στο βόρειο Πακιστάν. Η γλώσσα, τα έθιμα, αλλά και η θρησκεία των Καλάσα –όπως τους προφέρει ο Αλέξανδρος κάνοντας το «σ» παχύτερο– έχουν πολλά στοιχεία από την αρχαία Ελλάδα, αδιάψευστοι μάρτυρες ότι είναι απόγονοι των Μακεδόνων του Μεγάλου Αλέξανδρου και του στρατηγού του Σέλευκου (Σαλακτσά τον ονομάζουν στη γλώσσα τους).
Επίσης, καθαρά αρχαιοελληνικό είναι το έθιμο «Τσαομός», το οποίο αναβιώνουν κάθε χρόνο από τις 7 έως τις 23 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για ένα καθαρά διονυσιακό έθιμο προς τιμήν του θεού Απόλλωνα, κατά τη διάρκεια του οποίου καταναλώνουν άφθονο κρασί και επιδίδονται σε γλέντια και χορούς.
Τέλος, στην αρχαιοελληνική γλώσσα παραπέμπουν και πολλές από τις λέξεις που χρησιμοποιούν σήμερα οι Καλάς. Χαρακτηριστικότερες είναι το «ισπάτα» (πρόκειται για χαιρετισμό που προέρχεται από το ελληνικό ασπάζομαι), το «νταντόϊακ» που σημαίνει δόντια και το «ντι» που σημαίνει ουρανός και προέρχεται από τον επουράνιο Δία.
Με «αγκάλιασαν» οι Έλληνες
Απόλυτα ικανοποιημένος από τη συμπεριφορά του απλού κόσμου στην Ελλάδα απέναντί του δηλώνει ο Αλέξανδρος. Όπως υποστηρίζει, όταν ακούνε ότι είναι Καλάς, τον αγκαλιάζουν αμέσως και του παρέχουν κάθε δυνατή βοήθεια.
Ωστόσο, πολλά παράπονα έχει από την ελληνική γραφειοκρατία και τη δημόσια διοίκηση, με το μεγαλύτερο να είναι ότι του αρνούνται εδώ και τέσσερα χρόνια –παρά τις συνεχείς αιτήσεις του– την ελληνική υπηκοότητα, αν και ο ίδιος μεγάλωσε με την πεποίθηση ότι είναι Έλληνας. Μάλιστα, δεν του ανανέωσαν και την άδεια παραμονής, αν και είναι τελειόφοιτος φοιτητής.
«Μία φορά με σταμάτησαν στο δρόμο και μου έκαναν έλεγχο δύο αστυνομικοί. Όταν είδαν ότι έχω πακιστανική υπηκοότητα, με ρώτησαν γιατί επέλεξα να σπουδάσω στην Ελλάδα. “Μα είμαι Καλάς κι έχω ελληνικές ρίζες” τους απάντησα, αλλά εκείνοι άρχισαν να με χλευάζουν», λέει με παράπονο στο pontos-news.gr.
Πλέον ο Αλέξανδρος, αφού τελειώσει και το μεταπτυχιακό του, θέλει να μείνει μόνιμα στην Ελλάδα και να εργαστεί, ώστε να αναπτυχθούν γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της φυλής του. Μάλιστα για το σκοπό αυτόν έχει ήδη δημιουργήσει ένα site μαζί με κάποιον φίλο του από την ίδια φυλή, το www.kalashaheritage.org, στο οποίο γράφουν από κοινού διάφορα κείμενα για τους Καλάς στηριγμένα σε επιστημονικά στοιχεία και τονίζοντας την ελληνική καταγωγή τους.
«Το μεγάλο μου όνειρο είναι να προσπαθήσω να βοηθήσω νεαρούς Καλάσα, ώστε να έρθουν και να σπουδάσουν εδώ και να μάθουν για τον τόπο καταγωγής τους», λέει στο pontos-news.gr ο Σικαντάρ Χαν.
Τελειώνοντας τη συνέντευξη ο Αλέξανδρος είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον Έλληνα δάσκαλο Θανάση Λερούνη, ο οποίος εδώ και χρόνια στηρίζει και βοηθάει με κάθε τρόπο τους Καλάς. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αλέξανδρος, μεταξύ άλλων ο Θ. Λερούνης βοήθησε να συγκεντρωθούν χρήματα από οικογένειες στην Ελλάδα ώστε να φοιτήσουν στα τοπικά σχολεία νεαροί Καλάς, κάθε χρόνο φέρνει φάρμακα στα χωριά της περιοχής, ενώ έχει δημιουργηθεί κι ένα είδος φαρμακείου για όσους χρειάζονται άμεση ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ρωμανός Κοντογιαννίδης
http://www.pontos-news.gr/article/127715/eimai-kalas-kai-perifanos-poy-eimai-ellinas
………………………….
http://kalashaheritage.org/
Kalash Valleys of Chitral
Ο θρύλος λέει, πως όταν το 327 π.Χ. έφυγε ο Μεγάλος Βασιλιάς για να συνεχίσει τις κατακτήσεις του, άφησε πίσω του πολλούς δικούς του. Ίδρυσε επτά Αλεξάνδρειες και τοποθέτησε στρατιώτες του στα περάσματα. Τους είπε μάλιστα πως μια μέρα θα γυρίσει να τους πάρει μαζί του και να μην αλλάξουν ήθη και συνήθειες. Σήμερα, πολλοί Καλάσα, φορούν ακόμη ένα βαρύ ρούχο που ρίχνουν πάνω τους σαν χιτώνα και μια πόρπη, πάνω στην οποία, όπως και σε πολλά άλλα κοσμήματά τους υπάρχει το οκτάκτινο αστέρι της Βεργίνας. Τα παιδιά των παλιών πολεμιστών, στολίζουν τα καπέλα τους με κοχύλια –μια ιδιαιτερότητα που μαρτυρά πιθανόν την μακρινή τους συγγένεια με τη θάλασσα, αφού εδώ και δυο χιλιετίες, ζουν εκεί που τους συναντάμε και σήμερα, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων! Όσο για τα χαρακτηριστικά τους μοιάζουν ελάχιστα με των Πακιστανών και Αφγανών γειτόνων τους, οι οποίοι μάλιστα τους αποκαλούν στα αραβικά Καφίρ δηλαδή «απίστους», επειδή δεν πιστεύουν στον μουσουλμανισμό, αλλά σε μια θρησκεία με πολλούς θεούς…
Η γλώσσα των Καλάς, περιέχει λέξεις με ρίζα ελληνική. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς γλωσσολόγος για να δει ότι το έλα το λένε «ίλα», το πιές «πίε», ο χειμώνας είναι «χεμάν», το όμορφο «εις καλόν», η γυναίκα «γυναίκ», η Αφροδίτη «Αφροντάιν» και ο Μακεδόνας «Μαχεντόν»…
Το πάνθεον τους έχει πολλά κοινά στοιχεία με των αρχαίων Ελλήνων, ενώ κάνουν θυσίες και γιορτές της γονιμότητας όπως τα ανθεστήρια, που θυμίζουν τα διονυσιακά δρώμενα με έντονα πειράγματα μεταξύ των μελών της φυλής… Ό,τι περίπου συναντά κανείς και σε πολλά χωριά της Ελλάδας μέχρι σήμερα. http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2009/12/blog-post_06.html
Μέγας Αλέξανδρος.Ο θεός των ξεχασμένων Ελλήνων απογόνων της Ασίας.
…………………….
https://www.facebook.com/KalashaPeople?fref=nf
Προπολεμικό Αφγανικό χαρτονόμισμα τους 1939 το
οποίο απεικονίσει νόμισμα της δυναστείας των Μακεδόνων Επιγόνων,
διοικητών του Αφγανιστάν μετά την κατάκτηση τους από τον στρατό του
Αλέξανδρου. Η Ελληνική γλώσσα αδιάψευστος μάρτυρας της εθνικής
ταυτότητας των Μακεδόνων.
Νεκρός ενθάδε κείται Κνώσιος Ινδοφόνος, βρομίου ούναθλος Οφέλτης… Και τότε Βάκχος έθηκε ποδών ταχύτητος αγώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου