Τα περιθώρια αντίδρασης του πρωθυπουργού στην κρίση που έχει δημιουργηθεί μετά από την ανοικτή διαφοροποίηση Βενιζέλου, ο οποίος συμμετείχε στις Κάννες στην κρίσιμη σύσκεψη στο πλαίσιο των G20, έχουν στενέψει ασφυκτικά. Επί της ουσίας θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι έδωσε στους εσωκομματικούς του....
αντιπάλους «σκοινί για να τον κρεμάσουν», προβαίνοντας στην μεγαλύτερη ενδεχομένως πολιτική γκάφα της Μεταπολίτευσης!
Ο πρωθυπουργός απέτυχε να κατανοήσει ότι το ρίσκο που ανελάμβανε με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος ήταν δυσανάλογα υψηλό και ότι η «στρατηγική του Σαμψών» στην παρούσα συγκυρία για να δουλέψει είχε μια προϋπόθεση: Το να έχει στοιχισμένο πίσω του το δικό του κόμμα κατ’ ελάχιστον, ενώ η επιτυχία θα ήταν εξασφαλισμένη εάν είχε στοιχισμένη πίσω του την ελληνική κοινωνία. Όταν όμως, καλώς ή κακώς, είτε ισχύει είτε όχι, επικρατεί η αντίληψη ότι το δημοψήφισμα αποτελούσε εκβιασμό προς την ελληνική κοινωνία, το παιχνίδι ήταν χαμένο εξ αρχής και εάν δεν το αναφέραμε ήταν για να μην υπονομευτεί η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας στο εξωτερικό.
Ασχέτως του αν ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει ότι τα όποια «διαπλεκόμενα» στην Ελλάδα που έχασαν περιουσίες με το «κούρεμα» και τις συνεπακόλουθες τεράστιες απώλειες των τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα έπαιξαν τον ρόλο τους στην κατάρρευση της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, η ουσία παραμένει ότι η χώρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κενό εξουσίας το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις δεν μπορεί να σταθεί ως πρωθυπουργός ακόμα και αν ανακαλέσει την απόφαση για το δημοψήφισμα. Όποιος και να έρθει στην εξουσία, ωστόσο, θα πρέπει να αντιληφθεί ότι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Τόσο απλά. Η Ελλάδα είναι με το μαχαίρι στο λαιμό και οι μάχες οπισθοφυλακής του οποιουδήποτε κατεστημένου στη χώρα, είναι απλώς θέμα χρόνου το να οδηγήσουν στην οριστική τους ήττα.
Όπως έγραψε πάλι το «defence-point.gr», σημασία ΔΕΝ έχει το αν ο πρωθυπουργός θα λέγεται Γιώργος ή Αντώνη, ή – προσθέτουμε σήμερα – Ευάγγελος. Σημασία έχει το αν και κατά πόσον θα είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί με τις κατεστημένες νοοτροπίες εκείνες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό της χάλι. Διότι εάν πάρει χαμπάρι ο κόσμος νέες «μαϊμουδιές», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων δεν θα γίνονται πλέον στο Σύνταγμα αλλά σε σπίτια «μεγαλο-καρχαριών» του πολιτικού ή του επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι δεν θα έχουν επιλογή παρά το να εγκαταλείψουν τη χώρα…
Τον Γιώργο Παπανδρέου πλέον έχουν αδειάσει ακόμα και οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι οποίοι κάποτε έπιναν νερό στο όνομά του…
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
αντιπάλους «σκοινί για να τον κρεμάσουν», προβαίνοντας στην μεγαλύτερη ενδεχομένως πολιτική γκάφα της Μεταπολίτευσης!
Ο πρωθυπουργός απέτυχε να κατανοήσει ότι το ρίσκο που ανελάμβανε με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος ήταν δυσανάλογα υψηλό και ότι η «στρατηγική του Σαμψών» στην παρούσα συγκυρία για να δουλέψει είχε μια προϋπόθεση: Το να έχει στοιχισμένο πίσω του το δικό του κόμμα κατ’ ελάχιστον, ενώ η επιτυχία θα ήταν εξασφαλισμένη εάν είχε στοιχισμένη πίσω του την ελληνική κοινωνία. Όταν όμως, καλώς ή κακώς, είτε ισχύει είτε όχι, επικρατεί η αντίληψη ότι το δημοψήφισμα αποτελούσε εκβιασμό προς την ελληνική κοινωνία, το παιχνίδι ήταν χαμένο εξ αρχής και εάν δεν το αναφέραμε ήταν για να μην υπονομευτεί η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας στο εξωτερικό.
Ασχέτως του αν ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει ότι τα όποια «διαπλεκόμενα» στην Ελλάδα που έχασαν περιουσίες με το «κούρεμα» και τις συνεπακόλουθες τεράστιες απώλειες των τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα έπαιξαν τον ρόλο τους στην κατάρρευση της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, η ουσία παραμένει ότι η χώρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κενό εξουσίας το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις δεν μπορεί να σταθεί ως πρωθυπουργός ακόμα και αν ανακαλέσει την απόφαση για το δημοψήφισμα. Όποιος και να έρθει στην εξουσία, ωστόσο, θα πρέπει να αντιληφθεί ότι «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Τόσο απλά. Η Ελλάδα είναι με το μαχαίρι στο λαιμό και οι μάχες οπισθοφυλακής του οποιουδήποτε κατεστημένου στη χώρα, είναι απλώς θέμα χρόνου το να οδηγήσουν στην οριστική τους ήττα.
Όπως έγραψε πάλι το «defence-point.gr», σημασία ΔΕΝ έχει το αν ο πρωθυπουργός θα λέγεται Γιώργος ή Αντώνη, ή – προσθέτουμε σήμερα – Ευάγγελος. Σημασία έχει το αν και κατά πόσον θα είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί με τις κατεστημένες νοοτροπίες εκείνες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό της χάλι. Διότι εάν πάρει χαμπάρι ο κόσμος νέες «μαϊμουδιές», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων δεν θα γίνονται πλέον στο Σύνταγμα αλλά σε σπίτια «μεγαλο-καρχαριών» του πολιτικού ή του επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι δεν θα έχουν επιλογή παρά το να εγκαταλείψουν τη χώρα…
Τον Γιώργο Παπανδρέου πλέον έχουν αδειάσει ακόμα και οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι οποίοι κάποτε έπιναν νερό στο όνομά του…
http://aioniaellinikipisti.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου