O ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

 

Για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα, το «όλον ΠΑΣΟΚ» κλειδώνεται σε μια αίθουσα, και προσπαθεί να τα βρει με τον εαυτό του. Ή τουλάχιστον, έτσι επιδιώκει να μας πείσει ότι κάνει.

Μετά τη χθεσινή μαραθώνια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, που άγγιξε τις 9 ώρες, η σημερινή συνεδρίαση του διευρυμένου ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, ξεπέρασε τον διψήφιο αριθμό ωρών. Εξωτερικεύοντας μηνύματα «ιερής αγανάκτησης» των βουλευτών του Κινήματος, κατά της Κυβέρνησης, των οικονομικών μέτρων και της πρόδηλης αποτυχίας του Μνημονίου. Και πρωτίστως  κατά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

Μας είπαν ότι μίλησαν για UFO, για εκβιασμούς, για κολλητούς, για φόνευση της Δημοκρατίας, για Γουδί, για… ανδρικά παντελόνια. Και για το opengov του Γιάννη Πανάρετου.

Μας είπαν ότι «έστησαν στον τοίχο» τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Τον «τσαλάκωσαν» πολιτικά. Του δημιούργησαν συνειδησιακό δίλημμα για το αν θα έπρεπε να υποβάλλει την παραίτησή του και να φύγει. Ίσως τότε… άνοιγαν τις πόρτες που είχαν κλειδώσει, με την έναρξη της συνεδρίασης.

Στην πραγματικότητα, το «όλον ΠΑΣΟΚ» ανατρέχει σε ένα από τα… προαιώνια στρατηγικά εφευρήματά του: Την επιχείρηση του μεγάλου και εθνικού προσανατολισμού. Που εστιάζεται στην απόπειρα να πειστεί η κοινή γνώμη, ότι το ΠΑΣΟΚ… κάνει αντιπολίτευση στην Κυβέρνησή του.

Το εφεύρημα εφαρμόστηκε, με επιτυχία είναι αλήθεια, το 1996. Τότε, ο φθαρμένος παπανδρεϊσμός αντικαταστάθηκε από τον εκσυγχρονισμό. Η αλλαγή εκ των έσω, με την κατάλληλη επικοινωνιακή στήριξη από τα ΜΜΕ που δεν επιθυμούσαν να δουν τον Μιλτιάδη Έβερτ πρωθυπουργό, οδήγησε τους Έλληνες σε εκλογική πλάνη. Και ξαναψήφισαν το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, πιστεύοντας ότι ήταν άλλο Κίνημα, σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα.

Βοήθησαν σε αυτό, τα όσα ακούστηκαν στο Συνέδριο εκείνου του Ιουνίου, τότε που ο μετέπειτα «καταλληλότερος» των δημοσκοπήσεων, προχώρησε στον πολιτικό ευνουχισμό του στελεχιακού δυναμικού ενός Κινήματος, το οποίο είχε μάθει να αναζωογονείται μέσω της νομής της εξουσίας. Ο…μικρός εκβιασμός του Κώστα Σημίτη βαφτίστηκε «καθαρές λύσεις», και οι Έλληνες πίστεψαν ότι επικράτησε το… σωστό ΠΑΣΟΚ. Παραβλέποντας ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ενιαίο μόρφωμα, όταν διακυβεύεται η εξουσία.

Την ίδια σκηνοθεσία ζούμε τα τελευταία 24ωρα. Με μια μεγάλη, και ειδοποιό διαφορά, που φαίνεται ότι δεν κατανοεί το «όλον ΠΑΣΟΚ»: Το 2011, της μεγάλης κρίσης, της υποθήκευσης του μέλλοντός μας και της αναστολής των ονείρων μας, δεν έχει καμία σχέση με το 1996. Η Ελλάδα… δεν τσιμπάει.

 http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2011/06/blog-post_2673.html