Ο κ. Γ. Παπανδρέου απέρριψε τα σενάρια που κυκλοφορούν περί συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου. Μιλώντας από το βήμα της Βουλής και απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρη, ο Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι τέσσερις λόγοι καθορίζουν τη στάση της Αθήνας στο θέμα αυτό. Πρώτον, η διατήρηση της απειλής πολέμου (casus belli) της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης κατά του δικαιώματος της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Δεύτερον, η αμφισβήτηση από την Τουρκία ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου και τις υπερπτήσεις ελληνικών νησιών. Τρίτον, η άρνηση της Αγκυρας να επικυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Και, τέταρτον, η η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Το θέμα της συνεκμετάλλευσης επανέρχεται κατά καιρούς στο προσκήνιο - κυρίως με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς. Η ιστορία του έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1970. Την τελευταία φορά αναφέρθηκε σε αυτό ο τούρκος υπουργός Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς που τόνισε σε συνέντευξή σε ελληνική εφημερίδα ότι το πρόβλημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας θα μπορούσε ίσως να παρακαμφθεί αν η Ελλάδα και η Τουρκία έφτιαχναν από κοινού πλατφόρμες ερευνών για πετρέλαιο.
Αυτή τη θέση είχε προκρίνει, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη χώρα μας εφέτος το καλοκαίρι, και ο Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, ειδικός απεσταλμένος του αμερικανού υπουργείου Εξωτερικών για την ενέργεια στην Ευρασία. «Θα ήλπιζα», είχε επισημάνει σε συνέντευξή του, «αν υπάρχουν φυσικές πηγές ενέργειας στο Αιγαίο ή σε οποιαδήποτε άλλη "αμφισβητούμενη" περιοχή, αυτές να βοηθήσουν στην επίλυση των ζητήματος των συνόρων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα σύνορα. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε "εμπορικές διευθετήσεις"» και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης των συνόρων για το μέλλον». Και κατέληξε: «Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».
Το ζήτημα της εμπορικής εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων έχει λάβει ευρύτερες διαστάσεις, σημειώνουν διπλώματικοί παράγοντες, λόγω και της ανακάλυψης πλουσίων κοιτασμάτων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Η ύπαρξη του Καστελλορίζου στην περιοχή δημιουργεί, κατά την άποψη της Αγκυρας, επιπλοκές. Η Τουρκία επιμένει ότι το Καστελλόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο (ώστε να το εξαιρέσει από πιθανή μελλοντική συμφωνία για το Αιγαίο) και δεν δικαιούται Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, θέλοντας προφανώς και να αποτρέψει την «ένωση» των ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου.
Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε, στη δευτερολογία του, και στο ζήτημα της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Ο κ. Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι «πολιτική και συστηματική μας επιδίωξη είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με όλες τις γειτονικές χώρες» και αναφέρθηκε στη συμφωνία με την Αλβανία (που δεν έχει ακόμη επικυρωθεί από το αλβανικό Κοινοβούλιο), αλλά και στις διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Ωστόσο, ιδιαίτερα με την Αίγυπτο, οι συζητήσεις έχουν παγώσει εδώ και αρκετούς μήνες, καθώς η Αγκυρα απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς το Καϊρο ότι δεν θα ανεχθεί ρυθμίσεις που θα έπλητταν τα συμφέροντά της.
Ο κ. Παπανδρέου όμως έσπευσε να τονίσει ότι «η ΑΟΖ δεν είναι κάποιο μαγικό χαρτί, με υπερφυσικές ιδιότητες, που λύνει όλα τα προβλήματα», καθώς και ότι «όλα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, μπορούμε να τα ασκήσουμε σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, όπως και αυτά που αφορούν στην επέκταση των χωρικών υδάτων». Απέρριψε παράλληλα τις αιτιάσεις περί μυστικής διπλωματίας, κάτι για το οποίο τον κατηγόρησε πάλι χθες ο κ. Α. Σαμαράς κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου