Τα τείχη της Ιεριχούς δεν κατέρρευσαν όταν ήχησαν οι σάλπιγγες αλλά χάρη σε μία ευφυή στρατηγική του Ιησού του Ναυή

Η κατάρρευση των αρχαιότατων και πολυθρύλητων τειχών της Ιεριχούς, αυτής της ισχυρής πόλης της Χαναάν, όταν ήχησαν οι σάλπιγγες του Ιησού του Ναυή, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα, αλλά και μυστήρια της Βίβλου.

Πολλοί προσπάθησαν να βρουν τη φυσική, αντί για την υπερφυσική, ερμηνεία της βιβλικής κατάρρευσης. Και οι τελευταίες ανασκαφές στην αρχαία πόλη από τον Βρετανό αρχαιολόγο John Garstang αποκάλυψαν την πιο λογική και φυσική εξήγηση του γεγονότος. Αλλά και την πιο ευφυή, ίσως.

Οι ανακαλύψεις του Garstang κατέστησαν δυνατή την πλήρη και επιστημονική αναπαράσταση της παλαιάς Ιεριχούς, όπως ήταν όταν την κατέλαβε ο Ιησούς του Ναυή. Η κατάρρευση των τειχών, όμως, δεν οφειλόταν στις σάλπιγγες, αλλά στην εμπνευσμένη γνώση της στρατηγικής και της στρατιωτικής ψυχολογίας, αλλά και στις οξυδερκείς ικανότητες του Ιησού του Ναυή.

Ενώ οι Ισραηλίτες βάδιζαν τελετουργικά γύρω από την πόλη για έξι ολόκληρες μέρες κι ενώ οι στρατιώτες σιγούσαν και μόνο οι σάλπιγγες αντηχούσαν, οι σκαπανείς έσκαβαν μυστικά τα τείχη της πόλης. Η τελετουργική αυτή στρατιωτική πορεία είχε μοναδικό σκοπό να προσελκύσει την προσοχή των εξαπατημένων κατοίκων της Ιεριχούς.

Την έβδομη μέρα, λοιπόν, οι εργασίες του σκαψίματος είχαν ολοκληρωθεί. Στη θέση των σηράγγων, οι οποίες είχαν ανοιχθεί, τοποθετήθηκαν ξύλα, ώστε να υποβαστάζουν τα τείχη μέχρι την ορισθείσα στιγμή. Παράλληλα είχαν ληφθεί όλα τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μπει φωτιά στα υποστηρίγματα. Κι όταν αυτά θα καίγονταν, τα τείχη θα κατέρρεαν πανηγυρικά.

Την έβδομη μέρα ήταν μεγαλύτερη ακόμη η ανάγκη να απομακρυνθεί η προσοχή των κατοίκων από τη μυστική εργασία που γινόταν υπογείως των τειχών και να καλυφθεί με κάθε τρόπο ο θόρυβος της τελικής προπαρασκευής. Γι’ αυτό ο Ιησούς του Ναυή οργάνωσε ένα εντυπωσιακότερο θέαμα, ώστε να τους αποπροσανατολίσει. Επτά φορές οι Ισραηλίτες περιήλθαν γύρω από την Ιεριχώ και οι σάλπιγγες ηχούσαν δυνατά. Οι πολιορκούμενοι κοιτούσαν σαστισμένοι. Δεν ήξεραν τι να βάλουν με τον νου τους…

Κατόπιν, κατέφτασαν οι επτά αυλοί, σύνθημα για τους εμπρηστές να θέσουν το πυρ, το οποίο θα κατέστρεφε τα ξύλινα υποστηρίγματα και θα προκαλούσε την κατάρρευση των τειχών. Οι φωτιές άναψαν και τα τείχη σωριάστηκαν καταγής, όπως περιγράφει λεπτομερώς η Βίβλος. Επομένως, επρόκειτο για ένα πραγματικά ευφυέστατο τέχνασμα του Ιησού του Ναυή.

Ο αρχαιολόγος John Garstang κατάφερε να εντοπίσει τα ερείπια των τειχών με εμφανή τα ίχνη της υποσκάψεώς τους, αν και είχαν περάσει πάνω από 3.000 χρόνια. Ερευνώντας υπομονετικά τις οχυρώσεις της εποχής του πολυσχιδούς Ιησού του Ναυή, ο Βρετανός αρχαιολόγος ανακάλυψε ότι η Ιεριχώ καταλάμβανε μικρότερη έκταση από τις αρχικές εκτιμήσεις. Έμοιαζε περισσότερο με ένα μεγάλο χωριό.

Κατά το 2000 μέχρι το 1800 π.Χ., η Ιεριχώ κατείχε έκταση 120 περίπου στρεμμάτων και διέθετε αμφιθεατρικό φρούριο στην κορυφή του όρους, το οποίο δέσποζε των γύρω κοιλάδων. Τα ερείπια των παλαιών τειχών αγκάλιαζαν τις παρυφές του όρους. Μια βαθιά τάφρος απλωνόταν γύρω από τα τείχη ως βοηθητικό οχύρωμα.

Μια από τις ερμηνείες της κατάρρευσης των τειχών της Ιεριχούς ήταν ότι η τελετουργική και συγχρονισμένη πορεία των Ισραηλιτών για μέρες, ασταμάτητα, ολόγυρά τους, επηρέασαν τελικά τη θεμελίωσή τους και έτσι, σωριάστηκαν.

Υπάρχει κάποια επιστημονική πιθανότητα σε αυτό, αλλά κανένας φυσικός επιστήμονας δεν μπορούσε να αποδεχθεί αυτή τη θεωρία της καταστροφής τους. Επίσης, απορρίφθηκε και η άλλη θεωρία, που έκανε λόγο για κάποιον ισχυρό σεισμό, καθώς δε βρέθηκε τίποτε σχετικό.

Ο John Garstang ανακάλυψε ακόμα ότι η Ιεριχώ διέθετε δύο τείχη: το εξωτερικό, πάχους δύο μέτρων και το εσωτερικό, πάχους τεσσάρων μέτρων περίπου.

Επιπλέον, οι μελετητές της Βίβλου παρατήρησαν την περίεργη επανάληψη του αριθμού επτά στην ιστορία της βιβλικής καταστροφής της Ιεριχούς. Ο στρατός βάδιζε συντονισμένα και ακάματα γύρω από την πόλη για επτά ημέρες. Την έβδομη ημέρα έκανε τον γύρο της πόλης επτά φορές. Επτά ιερείς προχωρούσαν επικεφαλής του αποσπάσματος των επτά σαλπιγκτών, οι οποίοι σάλπιζαν επτά φορές. Επίσης, για να ενισχύσει τον ήχο του σαλπίσματος, ο Ιησούς του Ναυή είχε διατάξει τον στρατό του να παρελαύνει απολύτως σιωπηλός μέχρι τη στιγμή του στερνού και καθοριστικού σαλπίσματος.

Όλα αυτά, σύμφωνα με τον έγκριτο Βρετανό αρχαιολόγο, αποδείκνυαν βαθιά γνώση της ψυχολογίας εκ μέρους του Ισραηλίτη Στρατηγού. Ήταν δείγμα στρατιωτικής ικανότητας να κρατά τον εχθρό εκνευρισμένο. Αν στην αβεβαιότητα προσθέσουμε και τον φόβο, τότε οι πολιορκούμενοι ήταν προφανώς εξ ορισμού καταδικασμένοι.

Εν τούτοις, και ο αριθμός επτά είχε επιλεγεί σοφά, καθώς θεωρούνταν μαγικός και ιερός αριθμός από τους αρχαίους. Σίγουρα, λοιπόν, την έβδομη ημέρα της αλλόκοτης εκείνης παρέλασης των εχθρών, οι κάτοικοι της Ιεριχούς ήταν οπωσδήποτε εξαιρετικά ταραγμένοι και θα ανέμεναν το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί.

Ο John Garstang σκόπευε να επιστρέψει σύντομα πίσω στην περιοχή και να φέρει στο φως όσα περισσότερα στοιχεία γινόταν σχετικά με την καταστροφή της βιβλικής αυτής πόλης.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΒΡΑΔΥΝΗ”, στις 23/07/1931

strangepress.gr

https://www.diadrastika.com