Iasos: o Έλληνας που μιλάει με εξωγήινους και γράφει μουσική για τη NASA την εγκυκλοπαίδεια Britannica, την Hewlett Packard

Ποιος είναι ο Έλληνας μουσικός που θεωρείται πιο σημαντική new age ηλεκτρονική επιρροή για τη νέα γενιά μουσικών του εξωτερικού, ακόμα και απ΄ τον Vangelis;

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που έγινε μέσω Skype, διαπιστώνω ότι έχει το πιο δυνατό, πιο τρανταχτό γέλιο που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου και νομίζω ότι θα σπάσει ο υπολογιστής απ' τά γέλια. Κάθε φορά που το φέρνω στο νου σχηματίζει στο πρόσωπό μου ένα χαμόγελο. 

Για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί μαζί του ο Iasos – προφέρεται Γιάσος -, ο ελληνικής καταγωγής μουσικός που ισχυρίζεται ότι είναι ο πατέρας της new age μπορεί να είναι ένας εκκεντρικός - ακόμα και γραφικός – τύπος που ασχολείται με το μεταφυσικό. Ο Iasos έχει μια δικιά του λογική, στηρίζει αυτά που πιστεύει με τέτοια πίστη και επιμονή που καταφέρνει σχεδόν να σε πείσει ότι όντως συνομιλεί με εξωγήινους. Όταν πριν από μερικούς μήνες πρωτοπαρουσιάστηκε στο μικρόκοσμο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας μέσα από κιτς εικόνες και περίεργους ambient ήχους, δεν μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι όντως είναι πρωτοπόρος μουσικός που η μουσική του έχει χρησιμοποιηθεί από τη NASA! την εγκυκλοπαίδεια Britannica, την Hewlett Packard, καθώς και από πολλά νοσοκομεία, κλινικές υγείας, θεραπευτές, κλινικές ψυχικής υγείας, και χειρουργούς σε όλο τον κόσμο.
Η Μουσική του αυτή τη στιγμή διατίθεται σε δισκοπωλεία της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης, της Βραζιλίας, της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας, ενώ έχει πραγματοποιήσει διεθνή συναυλίες-περιοδείες από το Κάιρο προς τη Χονολουλού, και από το Λος Άντζελες στο Τορόντο.
Στη διεθνή του αναγνώριση συνέβαλε το άλμπουμ του με τίτλο Realms of Light (μεταφρ:Βασίλεια του Φωτός) που είχε τρομερή ανταπόκριση. Όμως το πιο εντυπωσιακό απ΄ όλα είναι ότι, ξαφνικά, θεωρείται σημείο αναφοράς για ένα σωρό ξένους μουσικούς, και μάλιστα από διαφορετικούς χώρους: από τον hip hop James Pants μέχρι τον “hypnagogic pop” Dolphins Into The Future που πρόσφατα μάλιστα έκανε μια μίνι περιοδεία μαζί του στην Ευρώπη.
Το πιο εντυπωσιακό απ΄ όλα είναι ότι, ξαφνικά, θεωρείται σημείο αναφοράς για ένα σωρό ξένους μουσικούς, και μάλιστα από διαφορετικούς χώρους: από τον hip hop James Pants μέχρι τον “hypnagogic pop” Dolphins Into The Future που πρόσφατα μάλιστα έκανε μια μίνι περιοδεία μαζί του στην Ευρώπη.

 

Ο πατέρας μου ήταν γιατρός στον Ελληνικό στρατό και η μητέρα μου ήταν νοσοκόμα. Γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν και γεννήθηκα σε ένα στρατώνα το 1947 στην Αλεξανδρούπολή. Όταν ήμουν 4 χρονών, όλη η οικογένεια μου - οι γονείς μου, ο μικρότερος αδερφός μου και γω - μεταναστεύσαμε στην Αμερική. Για μερικά χρόνια μέναμε στη Νέα Υόρκη, στη συνέχεια πήγαμε στα βόρεια προάστια και εκεί μεγάλωσα. Πήγα στο Ελληνικό σχολείο και μετά το λύκειο φοίτησα στο Πανεπιστήμιο του Cornell. Σπούδασα πολλά πράγματα αλλά δεν μου άρεσε τίποτα. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι όλη μου η δημιουργικότητα ήταν στη μουσική έτσι αποφάσισα να την κάνω καριέρα μου. Ήξερα ότι αυτή θα ήταν η δουλειά μου, αυτό ήθελα να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου

Η πρώτη μου ανάμνηση είναι στο τεράστιο υπερωκεάνιο που μας πήγαινε από την Ελλάδα στην Αμερική. Θυμάμαι που αποχαιρετούσαμε στο λιμάνι τους συγγενείς μας τραγουδώντας τραγούδια «Άσ’τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα». Θυμάμαι που το τραγουδούσα όταν ήμασταν έτοιμοι να σαλπάρουμε. Έχω λίγες αναμνήσεις από το σπίτι της γιαγιάς μου στην Ελλάδα: ένα τεράστιο χολ με πόρτες που οδηγούσαν σε πολλά δωμάτια , έτσι το απόγευμα που έπαιζα μόνος μου έπαιρνα ένα σκοινί και ένωνα τη μια πόρτα με την άλλη φτιάχνοντας κάτι σαν ιστό αράχνης. Όταν κάποιος χτυπούσε την πόρτα για να μπει έπρεπε να ξελύσω όλο αυτό το πράγμα και με ενοχλούσε πολύ. Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου αγοράζει βανίλια υποβρύχιο και να μου το σερβίρει σε ένα ποτήρι νερό. Το λάτρευα αυτό το γλυκό, αλλά όταν έρχονταν φίλοι στο σπίτι τους το πρόσφερε και γινόμουν έξαλλος. 

Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να γίνω όταν μεγάλωνα. Δεν είχα καμιά ιδιαίτερη επιθυμία, ούτε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Στο τρίτο έτος έφτιαξα την καλύτερη μπάντα της πανεπιστημιούπολης. Γίναμε πάρα πολύ δημοφιλείς, έτσι σκέφτηκα να ασχοληθώ με τη μουσική πιο επαγγελματικά. Όταν πήγα στην Καλιφόρνια το 1968, όμως, δυσκολεύτηκα. Εργαζόμουν με άλλους μουσικούς και οι επιρροές τους έκαναν τη μουσική πιο συμβατική, πιο γήινη. Αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου ήταν να δημιουργήσω περίεργη μουσική. Η καριέρα μου απογειώθηκε όταν ένας φίλος μου πρότεινε να τα κάνω όλα μόνος μου χρησιμοποιώντας ένα multitrack recorder.

Πάντα με ενδιέφερε το πώς λειτουργεί η πραγματικότητα. Δεν εμπιστεύομαι τι λένε ούτε η επιστήμη, ούτε η θρησκεία. Πιστεύω ότι και οι δύο είναι γεμάτες λάθη. Εδώ και 35 χρόνια εξερευνώ διαφορετικά πράγματα στην επιστήμη και σε διαφορετικές θρησκείες από όλο τον κόσμο, προσπαθώντας να καταλάβω πώς δουλεύουν στ’ αλήθεια. Πριν από 6 χρόνια ανακάλυψα κάτι που είχε ισχυρή επίδραση πάνω μου και έκανε ο,τιδήποτε άλλο είχα μελετήσει μέχρι τότε να φαίνεται γελοίο. Αυτό ήταν οι πληροφορίες μέσω εξωγήινων. Έχουν έναν άνθρωπο εδώ στη γη, έναν αντιπρόσωπο που χρησιμοποιούν σαν κανάλι και έχουν μια πνευματική σύνδεση μαζί του για να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μέσω της σκέψης του. Το όνομα του είναι Bashar και μπορείς να δεις για τι πράγμα μιλάω στο ΥouΤube. Για μένα όλα αυτά αποτελούν πολύ σημαντικές πληροφορίες, πολύ πιο σημαντικές από οτιδήποτε άλλο έχω βιώσει. Έχει πολύ ενδιαφέρουσα η αντίληψη του για την πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να τον ακολουθήσεις τυφλά, μπορείς να εφαρμόσεις τις αρχές του στην καθημερινότητα σου. Όταν το έκανα σοκαρίστηκα και εντυπωσιάστηκα. Είναι κάτι πρακτικό, δεν είναι απλά φιλοσοφία, είναι φυσική το πώς η συνείδηση σου δημιουργεί την πραγματικότητα σου.

Είμαι ένας από τους δύο ιδρυτές της new age μουσικής. Ό άλλος είναι ο φίλος μου Steve Halpern. Και οι δυο κυκλοφορήσαμε τα ντεμπούτο άλμπουμ μας το 1975 και μάλιστα παίζω φλάουτο στο δικό του. Από το 1968 στη Καλιφόρνια, πριν διαδοθούν τα synthesizers, είχα αυτό το όραμα. Τα όργανα ήταν περίεργα, το ίδιο και οι ήχοι που φανταζόμουν και δεν ήξερα πώς να τους δημιουργήσω, αλλά μια φωνή στο κεφάλι μου έλεγε ότι μπορώ να το κάνω και την εμπιστεύτηκα. 

Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να κρίνεις την επιτυχία. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι με το πόσα λεφτά βγάζεις. Ένας άλλος τρόπος είναι πόσο βαθιά συγκινείς τους ανθρώπους σε συναισθηματικό επίπεδο. Το τελευταίο video που έκανα με τίτλο Realms of Light είχε τρομερή ανταπόκριση, επηρέασε πολλούς. Βρήκα ένα πειρατικό site που μπορείς να κατεβάσεις τη μουσική μου ελεύθερα. Είναι παράνομο, αλλά το κάνουν έτσι και αλλιώς. Δεν θύμωσα, με έκανε να νοιώσω ότι τώρα είμαι πετυχημένος.

Δεν έχω βιώσει κανένα φόβο για πολλά, πολλά χρόνια. Όταν ήμουν μικρός είχα ένα φόβο να μην με δείρει ο πατέρας μου για κάτι που έκανα. Αργότερα φοβόμουν να μην αφήσω καμιά γυναίκα έγκυο.

Δεν με βαφτίσανε Iasos. Ένα απόγευμα περπατούσα στο δρόμο, ξαφνικά, είχα μια αιφνίδια ανάμνηση πολύ δυνατή και έντονη. Μια ανάμνηση του πατέρα μου σε μια άλλη ζωή να μου φωνάζει «Iasos φέρε μου τα ξύλα για το τζάκι, έλα για να φάμε» και ένοιωσα πολύ άνετα ακούγοντάς το. Αμέσως αποφάσισα να το υιοθετήσω σαν όνομα και το έκανα. Μετά από πολλά χρόνια σε μια συζήτηση που είχα με έναν Έλληνα λόγιο που είχε εντυπωσιαστεί που το όνομα μου ήταν Iasos, τον ρώτησα γιατί του φαινόταν τόσο ενδιαφέρον. Είπε ότι το Iasos δεν υπάρχει στην μοντέρνα ελληνική γλώσσα και δεν υπάρχει ούτε στα αρχαία ελληνικά, αλλά αν πας ακόμη πιο πίσω, το συναντάς στα αρχαία ελληνικά της Αρχαϊκής εποχής -καθώς ο καιρός περνούσε το τελικό σίγμα αντικαταστήθηκε από το νι.

 

Ζω στην επαρχία όπου υπάρχουν ελάφια, βόρεια του Σαν Φραντσίσκο, στην εξοχή. Κάθε μέρα, όταν σηκώνομαι, πάω να ταΐσω τα ελάφια μου. Είναι άγρια ελάφια, δεν είναι κατοικίδια αλλά με έχουν μάθει. Βγαίνω έξω, βάζω σπόρους στα πιάτα και φωνάζω «Το φαί είναι έτοιμο! Ελάτε!». Αναγνωρίζουν τη φωνή μου και μέσα σε 60 δευτερόλεπτα εμφανίζονται. Κάποιες φορές έρχεται ολόκληρη οικογένεια, μερικές φορές δυο οικογένειες, μερικές φορές μόνο ένα ελάφι,αλλά πάντα είναι χαρούμενα όταν τρώνε το φαγητό. Παλιότερα έπινα το πρωί τούρκικο καφέ αλλά σήμερα είναι δύσκολο να βρεις εδώ πέρα πια.

Έχω έρθει στην Ελλάδα 6-7 φορές από τότε που έφυγα. Αγαπάω την Ελλάδα. Αγαπάω το ελληνικό φαγητό. Δεν τρώω κρέας πλέον, αλλά λατρεύω τις τυρόπιτες και τις σπανακόπιτες. Λατρεύω τα νησιά, τη Μύκονο, την Ύδρα, το αγαπημένο μου μέρος είναι οι Δελφοί. Θέλω να κάνω μια συναυλία εκεί γιατί υπάρχουν ορισμένα μέρη στον πλανήτη που είναι διαγαλαξιακές πύλες, όπως το Machu Pichu στο Περού, το Κάιρο στην Αίγυπτο ή το Φουτζιγιάμα. Υπάρχουν μέρη που μπορείς να έχεις ευκολότερη πρόσβαση σε άλλες διαστάσεις. Οι Δελφοί είναι ένα από αυτά. Όταν πηγαίνω εκεί αισθάνομαι το μυαλό μου να συνδέεται με ανώτερα επίπεδα πολύ πιο εύκολα. Είναι σαν σπίτι για την ψυχή μου. 

Για τα μόνα που έχω μετανιώσει στη ζωή μου είναι το σεξ και οι γυναίκες. Τίποτε άλλο.

Μαρία Παππά 09.04.2011 19:17

http://iasos.com/

http://www.neoastro.gr/2013/12/iasos-o-nasa.html