Κάτι άρχισε να κινείται μέσα στο λαό.

Όσο και αν ηχεί περίεργο, κάτι άρχισε να κινείται μέσα στην ελληνική κοινωνία, σε σχέση με την αυτοοργάνωση της κοινωνίας και την αμφισβήτηση της επίσημης εξουσίας, που εκφράζει το ισχύον πολιτικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια εκπληκτική υπόγεια κινητικότητα, παρότι επιφανειακά η κοινωνία μοιάζει να είναι ακίνητη στον καναπέ της. Μπορεί δηλαδή μέσα στην “κοινωνική χύτρα”, το νερό να είναι ακόμα ήρεμο στην επιφάνεια, όμως στο κάτω μέρος έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες φυσαλίδες!!!

Αρχικά, επικρατούσε πλήρης ατομικισμός και δέσποζε η απόλυτη αλήθεια του καθενός μας. Οι φωνές στο διαδίκτυο (γιατί για ΜΜΕ δεν το συζητάμε) παρέμεναν σε ατομικό επίπεδο με λίγους πιστούς αναγνώστες. Σιγά σιγά όμως, ειδικά με την εμφάνιση της κρίσης, άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτες διαδικτυακές κινήσεις πολιτών, από άτομα που δεν είχαν συναντηθεί ποτέ από κοντά. Πάλι όμως η κάθε ομάδα είχε τη δική της αλήθεια και δεν συνομιλούσε με τις άλλες. Έπειτα από κάποιο διάστημα, διαλύονταν και οι ίδιες οι ομάδες, από εσωτερικές αντιθέσεις και προβλήματα, κυρίως εξ αιτίας της αδυναμίας τους να πείσουν και να μεγαλώσουν.

Στη συνέχεια άρχισαν οι χρήστες του διαδικτύου να βγαίνουν στο φως της μέρας και να σχηματίσουν κινήσεις πολιτών με φυσική επαφή. Όμως και αυτές οι ομάδες δεν μπόρεσαν να πείσουν την ευρύτερη κοινωνία και έτσι πολλές από αυτές μαράθηκαν ή εξαφανίστηκαν.

Τελευταία παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο. Η συνειδητοποίηση της αδυναμίας κινητοποίησης της κοινωνίας και αντιμετώπισης της επίσημης εξουσίας, οδηγεί σήμερα πολλές κινήσεις πολιτών σε παραχώρηση μέρους της αποκλειστικής τους αλήθειας, προκειμένου να συνεργαστούν με άλλες ομάδες, καθόσον πιστεύουν ότι η λύση θα έρθει μέσα από τη συνεργασία μεταξύ τους, διατηρώντας όμως και πάλι την αυτοτέλειά τους. Προς το παρόν δεν έχουν περάσει ακόμα στη φάση της πλήρους ενοποίησης, αλλά βρίσκονται στο προστάδιο της απλής συνεργασίας με κάποιο κοινό πρόταγμα που να το αποδέχονται όλοι.

Μέσα όμως σ’ αυτές τις συζητήσεις επικρατούν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι θα πρέπει οι κινήσεις να παραμείνουν απλά σε επίπεδο ακτιβισμού και ακτιβιστικών ενεργειών, για να επηρεάσουν την επίσημη εξουσία. Η άλλη λέει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί πολιτική κίνηση που θα καταλάβει η ίδια την εξουσία. Όμως, μόνο από την αρχή του 2013 έχουν ιδρυθεί στην Ελλάδα, πάνω από 200 νέα κόμματα!!!!!

Κανείς δεν γνωρίζει ακόμα που θα καταλήξουν τα πράγματα. Απαιτούνται χρήματα, αλλά και έμπειρα αποφασισμένα άτομα για να σηκώσουν το βάρος της οργάνωσης.Το ενθαρρυντικό πάντως είναι ότι κάτι κινείται έντονα μέσα στην ελληνική κοινωνία και μάλιστα στρέφει ευθέως το βλέμμα του προς την ίδια την επίσημη εξουσία. Ίδωμεν.

Πέτρος Χασάπης
http://blogexousia.wordpress.com/
http://www.gataros.net/2013/12/blog-post_6283.html