Όπως και με το Ιράκ, ο πόλεμος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή θα γίνει για το δολάριο!

Στις 23 Ιανουαρίου 2012 οι υπουργοί Εξωτερικών των 27 κρατών μελών της Ε.Ε. συμφώνησαν να επιβάλουν σταδιακά εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν έως τις 1 Ιουλίου 2012.

Τούτο σημαίνει ότι οι χώρες της Ε.Ε., που καταναλώνουν περίπου το 20 τοις εκατό της παραγωγής πετρελαίου στο Ιράν απαγορεύεται να συνάπτουν νέες συμβάσεις με την Τεχεράνη, ενώ από την 1η Ιουλίου θα ακυρωθούν και όλα τα προηγουμένως υπάρχοντα συμβόλαια. Η Ε.Ε. έχει ενταχθεί άνευ όρων με την πολιτική των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον του Ιράν.

Το Ιράν απάντησε αμέσως και στις 18 Φεβρουαρίου απαγόρευσε την πώληση του πετρελαίου του στις γαλλικές και στις αγγλικές εταιρείες. Έτσι, η ματαιότητα του ευρωπαϊκού εμπάργκο είναι ακόμη μεγαλύτερη, επειδή δεν θα υπάρχουν πια καθόλου παραδόσεις ιρανικού πετρελαίου...

Είναι τώρα πια σαφές ότι το εμπάργκο της Ε.Ε. οδηγεί τις περισσότερες χώρες της Νότιας Ευρώπης σε επιπλέον κρίση, αφού έτσι θα υποφέρουν η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, χώρες που εισήγαγαν μέχρι τώρα το 70 τοις εκατό του ιρανικού πετρελαίου προς την Ευρώπη. Η δε αναβολή μέχρι την 1η Ιουλίου έγινε προφανώς με στόχο να δώσει χρόνο στους Ευρωπαίους για να βρουν εναλλακτικές πηγές τροφοδότησης με πετρέλαιο. 
Αλλά το εμπάργκο κατά του Ιράν σημαίνει ότι οι παραπάνω χώρες θα παραμείνουν σύντομα χωρίς καθόλου πετρέλαιο, ότι το εμπάργκο θα χτυπήσει σκληρότερα την ίδια την Ευρώπη, δεδομένου ότι δεν έχει εναλλακτική λύση για να αντικαταστήσει το πετρέλαιο του Ιράν. Επίσης, το εμπάργκο θα οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου, πράγμα που σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι, έτσι κι αλλιώς, θα χρειαστεί να αγοράσουν ιρανικό πετρέλαιο, αλλά μέσω διαμεσολαβητών! Κάτι που σίγουρα συνιστά πολιτική ανοησία...

Οι κύριες κατευθύνσεις της εξαγωγής του ιρανικού πετρελαίου και αερίου αναφέρονται παρακάτω. 
Πρώτη είναι η Κίνα - 22 τοις εκατό, μετά η Ιαπωνία - 14 τοις εκατό, η Ινδία - 13 τοις εκατό, η Νότια Κορέα - 10 τοις εκατό, η Τουρκία - 7 τοις εκατό και κατόπιν η Νότια Αφρική - 4 τοις εκατό. Από τις χώρες της Ε.Ε. στην πρώτη θέση είναι η Ιταλία - 7 τοις εκατό, μετά η Ισπανία - 6 τοις εκατό, η Γαλλία - 2 τοις εκατό, ενώ η Γερμανία - 1 τοις εκατό. Στην Ελλάδα, οι εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν είναι το 35 τοις εκατό της συνολικής κατανάλωσής της.

Οι συνολικές εισαγωγές της Ε.Ε. από το Ιράν είναι 510.000 βαρέλια ημερησίως, κάτι που δηλοί ότι η Ευρώπη δεν χρησιμοποιεί τελικά και τόσο πολύ ιρανικό πετρέλαιο. Και αντίστροφα - οι εξαγωγές από το Ιράν προς την Ευρώπη δεν είναι τόσο σημαντικές ώστε να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα για την Τεχεράνη. 
Σε απόλυτους όρους, οι εξαγωγές πετρελαίου από το Ιράν είναι: προς την Κίνα - 600.000 βαρέλια την ημέρα, προς την Ινδία και την Ιαπωνία 400.000 - 300.000 και προς την Νότια Κορέα - 200.000 (συνολικά 1,5 εκατ. βαρέλια).

Την στιγμή αυτή το δολάριο και το ευρώ εξυπηρετούν το 84,4% του παγκόσμιου εμπορίου, ενώ μόνο του το δολάριο εξυπηρετεί το 61,7 τοις εκατό. Οι ενεργειακές αγοραπωλησίες είναι το κύριο δυναμικό του δολαρίου, κάτι που συνδέεται κυρίως με το εμπόριο πετρελαίου. Τα λεγόμενα πετροδολάρια για περισσότερα από 70 χρόνια αποτελούν τον βασικό πυλώνα της διεθνούς υπόστασης του δολαρίου. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, οι ΗΠΑ αναγκάζουν τις χώρες εξαγωγής και εισαγωγής πετρελαίου να χρησιμοποιούν δολάρια στις συναλλαγές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το δε ευρώ είναι ταυτόχρονα αντίπαλο, αλλά και συμμαχικό νόμισμα με το δολάριο. Εξαιτίας όμως της επιθετικής τακτικής των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, η Τεχεράνη αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και το δολάριο και το ευρώ.

Η Τεχεράνη πραγματοποιεί οικονομικό πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ και της Ε.Ε. με διάφορους τρόπους. Το πρώτο βήμα ήταν να δημιουργήσει τη δική της διεθνή αγορά ενέργειας, η οποία συναγωνίζεται το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (ΝΥΜΕΧ) και του Λονδίνου (IPE), οι οποίες λειτουργούν με δολάρια. Το Ιρανικό Χρηματιστήριο, που ονομάζεται Πετρελαϊκό Χρηματιστήριο Κις, άρχισε να λειτουργεί επίσημα τον Αύγουστο του 2011 στο νησί Κις του Περσικού Κόλπου, με τις πρώτες συναλλαγές να γίνονται σε ευρώ ήταν και σε ντίρχαμ (νόμισμα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων).

Στην αρχή το Ιράν ήθελε να αντικαταστήσει το δολάριο με το ευρώ. Αλλά με την αύξηση των πολιτικών εντάσεων, το ευρώ έγινε λιγότερο ελκυστικό. Στην Τεχεράνη έγινε κατανοητό ότι η Ε.Ε. εξαρτάται υπερβολικά από τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Εξαιτίας αυτού του δεδομένου, το Ιράν άρχισε να αποσύρει το ευρώ και κινήθηκε προς άλλα νομίσματα στις διμερείς του σχέσεις με την Κίνα, την Ινδία, Ρωσία κ.λπ. Έτσι, αντί το ευρώ να είναι ο νικητής σε ένα νέο πετρο-σύστημα του ευρώ, η Ε.Ε. από μόνη της κατέστρεψε αυτή την ευκαιρία που της δινόταν...

Λόγω αυτού του γεγονότος, το εμπάργκο της Ε.Ε. αποτελεί μέρος της τακτικής των ΗΠΑ να προκαλέσει το Ιράν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ποια χώρα, μαζί με το Ιράν, θα υποφέρει περισσότερο από κάτι τέτοιο. Πρώτα θα είναι σίγουρα η Κίνα, αφού το 20 τοις εκατό του ιρανικού πετρελαίου κατευθύνεται προς αυτή. Εν τω μεταξύ, το Ιράν μετατοπίζει τον όγκο του πετρελαίου που εξάγει προς νέες αγορές. Ο Ιρανός Πρόεδρος Αχμαντινετζάντ επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα και την Κούβα. Η θέση της Βενεζουέλας ως σημαντικό μέλος του ΟΠΕΚ μπορεί να γίνει πολύ αποφασιστική. Και η Κίνα μπορεί να απορροφήσει επιπλέον ποσότητες πετρελαίου. Και πιθανόν και η Ινδία.

Τι κρύβεται όμως στην πραγματικότητα πίσω από αυτή τη μεγάλη μάχη; Το αμερικανικό δολάριο! Τα τελευταία χρόνια ο κατάλογος των χωρών που είναι σημαντικοί αγοραστές του χρυσού στη διεθνή αγορά, συμπίπτει με τον κατάλογο εκείνων των χωρών που μιλούν για την ανάγκη ενός νέου αποθεματικού νομίσματος που θα αντικαταστήσει το δολάριο. Ήδη το 2000 το Ιράκ άρχισε να πουλάει το πετρέλαιό του σε δημοπρασίες όχι σε δολάρια, αλλά σε ευρώ. Και αμέσως ακολούθησε η επιθετικότητα των ΗΠΑ κατά του Σαντάμ... Στην επόμενη δεκαετία ο πόλεμος στο Ιράκ κατέστρεψε την χώρα, το ιρακινό πετρέλαιο αρπάχτηκε από τους Αμερικανούς, ενώ οι συναλλαγές άρχισαν και πάλι να γίνονται σε αμερικανικά δολάρια! Στην πραγματικότητα, σήμερα κανείς δεν ξέρει πόσο πετρέλαιο παράγεται στο Ιράκ, καθώς και πόσο εξάγεται...

Το ίδιο ακριβώς ισχύει για το πετρέλαιο στη Λιβύη. Μόλις ο Καντάφι δήλωσε την πρόθεσή του να εγκαταλείψει το δολάριο στις συναλλαγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και να προωθήσει την Αφρικανική Νομισματική Ένωση, ακολούθησε αμέσως η επίθεση εναντίον του. Και φυσικά σήμερα κανείς δεν γνωρίζει πόσο πετρέλαιο παράγεται στη Λιβύη κλπ... Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι στη Λιβύη υπάρχουν πάνω από 12.000 Αμερικανοί στρατιώτες που ελέγχουν το πετρέλαιο. Τίποτα άλλο δεν τους ενδιαφέρει...

Αυτά όλα σημαίνουν ότι η αποφυγή του αμερικανικού δολαρίου στο εμπόριο πετρελαίου και η στροφή σε άλλα νομίσματα ή σε χρυσό, έγινε ένα σημείο καμπής, που οδήγησε σε πόλεμο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα και με το Ιράν. Τον Ιανουάριο, η Ινδία ανακοίνωσε ότι πραγματοποιεί διαπραγματεύσεις με το Ιράν και ότι προτίθεται να εγκαταλείψει το δολάριο στις συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών. Επίσης, ότι θα εξακολουθεί να αγοράζει το πετρέλαιο του Ιράν, παρά το εμπάργκο των ΗΠΑ. Επιπλέον, η Ινδία έχει υπογράψει εμπορική συμφωνία με την Κίνα για χρήση κατά τις συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών του γιουάν.

Τον Μάρτιο του 2011, ο πρωθυπουργός της Κίνας Γουέν Τζιαμπάο δήλωσε ότι η χώρα του δεν θα συνεχίσει να συσσωρεύει περιουσιακά στοιχεία-αποθέματα σε δολάρια. Στις 26 Οκτωβρίου 2011, η Κίνα και η Ιαπωνία αντικατέστησαν τη χρήση του δολαρίου στις διεμπορικές τους σχέσεις με τα εθνικά τους νομίσματα, αντίστοιχα το γιουάν και το γιεν. Δύο ημέρες αργότερα, το Ιράν και η Κίνα υπέγραψαν σύμβαση για την επέκταση του εμπορίου και των κοινών επενδύσεω, οι οποίες δεν θα γίνονται πια σε δολάρια και ευρώ.

Τρεις ημέρες αργότερα, ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε νόμο για την επιβολή κυρώσεων στις τράπεζες που έχουν δοσοληψίες με το Ιράν. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 7 Ιανουαρίου 2012, αναφέρθηκε ότι, στο αμοιβαίο εμπόριο της Ρωσίας με το Ιράν τα εθνικά τους νομίσματα αντικαθιστούν στο εξής το αμερικανικό δολάριο. Αυτό σημαίνει κάτι πολύ σημαντικό: ότι το ιρανικό πετρέλαιο δεν θα πωλείται εφεξής σε δολάρια και σε ευρώ!...

Εν τω μεταξύ, η Ινδία και η Ιαπωνία συμφώνησαν επίσης να χρησιμοποιούν τούδε και στο εξής τα εθνικά τους νομίσματα, στο αμοιβαίο εμπόριο. Έτσι, ο κατάλογος των χωρών που δεν χρησιμοποιούν πια το αμερικανικό δολάριο στις διακρατικές τους συναλλαγές είναι μεγάλος. Κάτι που με δυο λόγια σημαίνει το τέλος της αμερικανικής εμπορικής κυριαρχίας πάνω στη Γη...

Επιπλέον, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και το Ιράν είναι οι μεγαλύτεροι κάτοχοι του φυσικού χρυσού στον κόσμο, καθώς και οι μεγαλύτεροι παραγωγοί του. Κανένας από αυτούς δεν είναι σύμμαχος των ΗΠΑ. Και όλοι έχουν παραδοσιακές και μακροχρόνιες σχέσεις μεταξύ τους...

Αυτό σημαίνει ότι η αντίθεση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών με το Ιράν, δεν γίνεται μόνο για τα στενά του Ορμούζ, αλλά για το δολάριο! Οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για πόλεμο, αν και το δολάριο είναι ήδη νεκρό... Και ο πόλεμος είναι πια η μοναδική ελπίδα των Αμερικανών για να βγάλουν το εθνικό τους νόμισμα από τον τάφο! Ουσιαστικά, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, ο πόλεμος είναι πια αναπόφευκτος...

Greek Citizen

πηγή

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/03/blog-post_1555.html