Εγχειρίδιο επιβίωσης της αλήθειας στην εποχή της προπαγάνδας.
Θεωρούμε δεδομένο πως ο σημερινός άνθρωπος αν αφεθεί στην δύναμη του περιβάλλοντος αποκτάει εκούσια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και διαμορφώνει ένα ομογενή τρόπο συμπεριφοράς και αντίδρασης ως προς τα εξωτερικά ερεθίσματα. Με αυτό τον τρόπο ελέγχοντας τα ερεθίσματα επιτυγχάνετε η κινητοποίηση του προς επιθυμητές αντιδράσεις εφόσον αυτές είναι το προϊόν της εν γένει διαπαιδαγώγησης του. Αν δηλαδή κάποιος θέλει να σας κάνει να τείνετε το χέρι του
προς αυτόν αρκεί να τείνει το δικό του προς τα εσάς. Τότε εσείς θα αναλύσετε την κίνηση του σαν την απαρχή μιας διαδικασίας που οδηγεί σε χειραψία και σχεδόν ασυναίσθητα θα τείνετε το χέρι σας γιατί έτσι έχετε εκπαιδευτεί να κάνετε. Φυσικά από το να σας κάνει κάποιος να σηκώσετε το χέρι σας μέχρι το να σας ‘ελέγξει’ την συμπεριφορά υπάρχει μια απόσταση αλλά πρέπει να γνωρίζετε πως αυτή η απόσταση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο πιστεύετε.
Το παρόν κείμενο απευθύνετε σε όλους αλλά απευθύνετε σε μεγαλύτερο βαθμό σε ανθρώπους αφυπνισμένους. Για να γίνουμε πιο σαφείς θα ορίσουμε τι εννοούμε όταν μιλάμε για αφυπνισμένους. Αφυπνισμένους θεωρούμε τους ανθρώπους που έχουνε ξεκινήσει την διαδικασία να ανακαλύψουν την αλήθεια πέρα από αυτό που θεωρούσανε ως αληθινό μέχρι σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι μας ενδιαφέρουν κυρίως γιατί η αφύπνιση προϋποθέτει δύο βασικά χαρακτηριστικά που θεωρούμε απαραίτητα για την ανθρώπινη και κοινωνική εξέλιξη. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι η γενναιότητα και η ικανότητα πνευματικής εξέλιξης. Ακόμα οι αφυπνισμένοι χαρακτηρίζονται από ενεργητικότητα εφόσον σπάνε το φράγμα της φυγοπονίας και τολμάνε να ανασκευάσουν το αξιακό και γνωστικό τους σύστημα και ελεύθερη αδογμάτιστη σκέψη, κατάσταση που τους κάνει εν δυνάμει δημιουργούς.
Τι είναι αυτό που μας κάνει ευάλωτους στην χειραγώγηση;
Εδώ χρειάζεται να ξεκινήσουμε από τα μέσα μας για να καταλάβουμε πως μπορεί να χειραγωγηθούμε. Αυτογνωσία λοιπόν. Θα βοηθούσε πολύ αν θεωρήσουμε τους εαυτούς μας, ανεξάρτητα την ηλικία που έχει ο καθένας, ως παιδιά. Λίγο πολύ μπορούμε να ψυχολογήσουμε ένα παιδί. Πρέπει να καταλάβουμε πως στην πραγματικότητα ελάχιστα απέχει ένα παιδί από έναν ενήλικα. Ας σκεφτούμε λίγο τις ανάγκες ενός παιδιού. Ένα παιδί έχει ανάγκη να έχει μια φωλιά και φαγητό. Έχει ανάγκη από προστασία και ασφάλεια. Έχει ανάγκη να του δίνουν σημασία και να το αποδέχονται. Έχει ανάγκη να ανήκει σε μια οικογένεια. Έχει ανάγκη από παιχνίδι και διασκέδαση. Έχει ανάγκη να ικανοποιήσει την περιέργεια του. Έχει ανάγκη να αποκτήσει εμπειρίες.
Όλες αυτές οι ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούνε οδηγούνε σε υιοθέτηση από το παιδί συμπεριφορών που από την εμπειρία του οδηγούνε στην κάλυψη αυτών των αναγκών. Μερικές από τις βασικές αυτές συμπεριφορές είναι ο μιμητισμός που διευκολύνει την αποδοχή, η αναγνώριση της εξουσίας σε όποιον μπορεί να καλύψει ανάγκες. Η υιοθέτηση συγκεκριμένων συμπεριφορών με σκοπό την ανταλλαγή με παιχνίδι και διασκέδαση. Ακόμα η δυνατότητα να εκμαιεύεις από τον ενήλικα θετικές απαντήσεις για τα θέλω σου ή να αναζητάς τρόπους να εξυπηρετείς τις ανάγκες σου
ανεξάρτητα από την θέληση του γονιού σου. Αν θεωρήσουμε
πως τα παιδιά είμαστε όλοι εμείς και ο γονιός η εξουσία θα μπορέσουμε να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πως λειτουργεί η κοινωνία μας.
Ο γονιός-εξουσία έχει τους δικούς του τρόπους να ελέγχει το παιδί. Κατά αρχήν παρουσιάζετε ως αυθεντία. ‘Το είπε ο μπαμπάς’. Αν χρειαστεί χρησιμοποιεί την τρομοκρατία ‘θα σε δείρω’ και τις απειλές ‘δεν θα σε αγαπάω’. Έχει το όπλο της τιμωρίας ‘πήγαινε στο δωμάτιο σου’ και τις στέρησης δικαιωμάτων ‘δεν θα παίξεις’. Την κατάργηση προνομίων. Την απαξία: ‘είσαι μικρός δεν ξέρεις’. Την προσβολή ‘χαζός είσαι;’. Την καθοδήγηση της προσοχής ‘κοίτα εκεί’.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Θεωρείται πως ο γονιός που κάνει όλα τα παραπάνω είναι σωστός γονιός; Αυτό το παιδί δεν μαθαίνει να υπακούει χωρίς να αναρωτιέται για το σωστό η το λάθος; Δεν μαθαίνει να κοροϊδεύει και να κρύβετε από τον γονιό για να κάνει το δικό του. Τον σέβεται τον γονιό του;
Εμείς σεβόμαστε σήμερα την εξουσία; Η εξουσία έχει δύο τρόπους να σταθεί. Τον σεβασμό και τον φόβο. Αυτό από μόνο του μας δείχνει πως θα είναι το μέλλον μας. Γεμάτο φόβο.
Όλα είναι φτιαγμένα για να υποκύψουμε στον φόβο. Εμάς μας έφτιαξαν έτσι ώστε να πειθαρχήσουμε ζυγίζοντας την ανάγκη και κρύβοντας κάθε δυνατότητα ουσιαστικής εναλλακτικής επιλογής. Τα διλλήματα που τίθενται για να καλύψουν την ανάγκη να κάνουμε μόνοι μας τις επιλογές μας έχουν το ίδιο αποτέλεσμα ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Παίρνουμε αποφάσεις που θεωρούμε δικές μας στηριζόμενοι σε δεδομένα που νομοτελειακά οδηγούν σε αυτές και μόνο τις αποφάσεις. Δεν τολμούμε να ξεχωρίσουμε γιατί τρέμουμε την μοναξιά που εμπεριέχει η αιρετική άποψη. Είμαστε κουρασμένοι σε μια κατάσταση μόνιμης ανασφάλειας και επιλέγουμε να αφήνουμε άλλους να σκέφτονται για εμάς. Φοβόμαστε και αισθανόμαστε όπως ακριβώς και ένα παιδί απέναντι στον γονιό του: ανίσχυροι.
Για κάποιους όμως έρχεται η αφύπνιση. Όταν αρχίσουν να αναζητούν την αλήθεια αντιλαμβάνονται πως αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Ό γονιός που αποφάσισε να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά του με το ψέμα μόνο και μόνο για να είναι πιο εύκολο για αυτόν να τα ελέγχει και να τα χειραγωγεί γνωρίζει πως αν τα παιδιά μάθουν την αλήθεια θα τον αποκαθηλώσουν. Ο Δίας –γιός θα σκοτώσει τον Κρόνο-πατέρα.
Είναι εύκολο όμως να κρύψεις την αλήθεια; Η αλήθεια έχει μια καταπληκτική ιδιότητα να γίνετε αμέσως κατανοητή. Είναι αδύνατον να κρύψεις τον πυρήνα της αλήθειας. Αντίθετα το ψέμα συνήθως έρχεται με πολλές εξηγήσεις. Το ψέμα είναι από τη φύση του δυσνόητο.
Για να ρίξουν λοιπόν εμπόδια στην αναζήτηση της αλήθειας και να εξουδετερώσουν τον αφυπνισμένο άνθρωπο και εφόσον η αλήθεια στην ουσία της είναι αδύνατον να πειραχτεί χρησιμοποιούν κάποιες μεθόδους που μοιάζουν με τις μεθόδους ενός κακού γονέα.
Ένας τρόπος είναι η απόσπαση της προσοχής.
Ένας άλλος τρόπος είναι το μπόλιασμα της αλήθειας με ένα κοινό ψέμα. Επειδή το ψέμα αν δεν υποστηριχτεί γίνετε εύκολα αντιληπτό παρασέρνει μαζί του και την αλήθεια.
Άλλος τρόπος είναι να δημιουργείς δίπλα στην αλήθεια πολλά ψέματα που της μοιάζουν. Σα να ψάχνεις το δέντρο της γνώσης σε ένα δάσος που όλα τα δέντρα μοιάζουν. Πως θα το ξεχωρίσεις;
Ακόμα συνηθίζουν να επιτεθέντα όχι στην αλήθεια αυτή καθεαυτή αλλά σε αυτόν που ομιλεί την αλήθεια.
Αν η αλήθεια είναι ψίθυρος φωνάζουν για να μη φτάσει στα αυτιά μας. Αν η αλήθεια είναι κραυγή χαλάνε τον κόσμο και τον γεμίζουν με κραυγές μίσους ή απόγνωσης για να αποστραφούμε τις κραυγές.
Αυτές είναι λίγες από τις τεχνικές τους να μας κρύβουν την αλήθεια.
Παράλληλα προσπαθούν να μας επιβάλλουν το ψέμα. Με την συνεχή επανάληψη, με την ένδυση του με το κύρος των θεσμών και των προσώπων που εκπαιδευτήκαμε να αποδεχόμαστε, με τη σοφιστεία.
Έχουμε όμως και εμείς τα όπλα μας. Το ισχυρότερο όπλο μας είναι η ίδια η φύση της αλήθειας. Αν καταφέρεις να την ανακαλύψεις μια φορά κανένα ψέμα δε μπορεί πια να σε ξεγελάσει. Αν δεις πως μοιάζει μια αλήθεια αναγνωρίζεις χίλια ψέματα.
Ακόμα και το παραμορφωμένο είδωλο μιας αλήθειας να συναντήσεις τα οφέλη είναι τόσο σημαντικά όσο και να μάθεις να καταλαβαίνεις τους ψεύτες.
Αυτά πρέπει να γνωρίζουμε για να έχουμε μια άμυνα απέναντι στην προπαγάνδα. Η προπαγάνδα πολεμάει για να ελέγξει την σκέψη μας. Αν ελεγχτεί η σκέψη μας ακολουθούν και οι πράξεις μας. Η προπαγάνδα λειτουργεί για να κρύψει την αλήθεια και να επιβάλει το ψέμα. Σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε όπου η εξουσία έχει αντίθετα συμφέροντα από εμάς παρακολουθούμε την προπαγάνδα για να ανακαλύψουμε τις αλήθειες που φοβάται το καθεστώς και δεν τις ανακαλύψαμε με άλλο τρόπο.
Αρχή πρώτη: Η προπαγάνδα επιτίθεται σε ότι φοβάται αυτός που την ελέγχει. Επιτίθεται λυσσαλέα και με κάθε μέσο. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την τεχνική αντιπαράθεση στο πλαίσιο των διαφορετικών επιλογών που προσφέρονται εντός συστήματος με την πραγματική επίθεση εναντίων μιας εξωσυστημικής επιλογής. Να ξεχωρίζουμε έναν αγώνα επίδειξης με μια μάχη ζωής και θανάτου.
Αν η αλήθεια είναι τόσο ισχυρή που γίνετε αμέσως κατανοητή η προπαγάνδα επιτίθεται σε αυτόν που τη προβάλλει. Αυτό έχει διπλό σκοπό. Πρώτον να συνδέσει την αλήθεια με κάτι απεχθές και δεύτερον ακόμα και αν κάποιος γνωρίζει την αλήθεια να φοβάται να εκφραστεί και να την αποκαλύψει και σε άλλους.
Αρχή δεύτερη: Η προπαγάνδα δημιουργεί μια ψεύτικη αιτία για κάθε πραγματικό αποτέλεσμα. Αυτή η ψεύτικη αιτία συνήθως απαλλάσσει την εξουσία από κάθε ευθύνη.
Αρχή τρίτη: Η προπαγάνδα όταν δεν μπορεί να απευθυνθεί στην λογική μας απευθύνετε στο συναίσθημα, την ηθική και τα ένστικτα.
Προχωράμε στην κατηγοριοποίηση της κάθε είδησης ανάλογα με το αν απευθύνετε στη λογική η στο θυμικό. Ότι απευθύνετε στο θυμικό σκοπό έχει να κρύψει τους πραγματικούς υπευθύνους πίσω από εξωτερικούς η εσωτερικούς παράγοντες. Αν η είδηση απευθύνετε στη λογική ρίχνουμε το βάρος στα δεδομένα και αν αυτά τα δεδομένα είναι τα μοναδικά ή τα σωστά. Αν σας πω ότι έχω μακαρόνια και κιμά και σας ρωτήσω τι θέλετε να φάμε μάλλον θα μου πείτε μακαρόνια με κιμά ή μακαρόνια ή μπιφτέκια. Οι επιλογές είναι περιορισμένες από την ίδια την διατύπωση της ερώτησης. Να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τέτοιες ερωτήσεις που μας δίνουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ενώ μας πνίγει ο φασισμός.
ΤΗΟΜΑΣ DALEZE
http://okloios.blogspot.com/2012/03/blog-post_7484.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου