Γράφει ο αρθρογράφος ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.
Από ότι βλέπετε πατριώτες τα στοιχειά και τα λάθη του παρελθόντος ακόμα κρατούν καλά στην χώρα μας, με αποτέλεσμα ο δεύτερος αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος να έχει είδη αρχίσει, είτε στους δρόμους, είτε στα τηλεοπτικά κανάλια, είτε στους χώρους εργασίας, είτε μέσα στο διαδίκτυο, διότι τα μετεμφυλιακά χαρακώματα δυστυχώς είναι ακόμα γεμάτα από διάφορους φανατικούς μαχητές, που περιμένουν με τα μάτια γεμάτα αίμα πότε θα εμφανιστεί στον ορίζοντα ο αδελφός τους για να τον γαζώσουν με σφαίρες, μήπως και έτσι,....
αδειάσουν λίγο την γεμάτη από μίσος καρδιά τους, θαρρείς και έτσι θα φέρουνε ηλιόλουστες ημέρες στην είδη καταχνιά και σκοτεινιά της κοινωνίας μας, που τα τελευταία ιδίως χρόνια έχει υιοθετήσει το σκοτάδι οσάν να πρόκειται για το τέλειο φώς.
Δεν είμαστε σε καμία περίπτωση Έλληνες, διότι οι πραγματικοί Έλληνες όταν εισέβαλε ο εχθρός στην πατρίδα τους σε μια στιγμή και μόνο, με μια φωνή, άφηναν πίσω τους τις όποιες διχόνοιες και στεκόντουσαν αγέρωχοι στις Θερμοπύλες και στους Μαραθώνες έως ο έτερος προσπέσει, σε αντίθεση με εμάς τους Νεοέλληνες, που ακόμα και τώρα, που ο εχθρός είναι εντός των πυλών και ρημάζει τα πάντα στο διάβα του εμείς το μόνο που μας νοιάζει είναι η κομματική και πολιτική μας ταυτότητα και η φροντίδα να θυμόμαστε ποιός χρωστάει σε ποιόν και ποιός θα εκδικηθεί ποιόν.
Την ώρα που η χώρα μας ματώνει σε καθημερινή βάση, εθνικά και οικονομικά από τα εκατομμύρια των φανατικών και των ορκισμένων εισαγόμενων ταλιμπάν ανθελλήνων, την ώρα που η χώρα μας κείτεται πληγωμένη και αιμόφυρτη από τις μαχαιριές των μογγόλων γειτόνων μας, την ώρα που οι αντιπρόσωποι της νέας τάξης υπογράφουν το τελικό σχέδιο τριχοτόμησης του τόπου μας, την ώρα που οι τοπικοί ανθέλληνες και προδότες οργιάζουν πάνω από το μισοπεθαμένο κορμί της πατρίδος μας, εμείς βρήκαμε την κατάλληλη ώρα για να ξεκινήσουμε τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, θαρρείς και έτσι θα φέρουμε για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας, καλύτερο αύριο.
Λυπάμαι ειλικρινά, διότι την ώρα που η πατρίδα ψυχορραγεί και ζητάει να είμαστε δίπλα της ενωμένοι σαν μια γροθιά και να μην την εγκαταλείψουμε εμείς γι ακόμα μια φορά ψάχνουμε να βρούμε τους εχθρούς, οσάν και να μην τους έχουμε δίπλα μας και απέναντι μας.
Αφήστε έστω και για λίγο στην άκρη τα μικροκομματικά και τα ψευτοιδεολογικά κοστούμια σας και φορέστε την ολόλευκη στολή των μαχητών προγόνων μας, κρατήστε την ολόχρυση πολεμική τους ασπίδα, σηκώστε το βαρύ ασημένιο σπαθί τους και φωνάξτε με μια φωνή, ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, μήπως και έτσι μπορέσουμε κάποια ημέρα να ξαναδούμε τα παιδιά μας να παίζουν ανέμελα στις αλάνες, όπως κάναμε κάποτε και εμείς, χωρίς να έχουν μέσα τους τον φόβο και τον τρόμο από τον κάθε ντόπιο και εισαγόμενο επιδοτούμενο κακοποιό, που τα τελευταία χρόνια με την ανοχή των προδοτών, των ανθελλήνων, των ψευτοκεντροαριστερών και των ψευτοεπαναστατών της κάθε μικροκομματικής ρεμουλίστικης συντεχνίας έχουν κάνει αυτόν τον τόπο ένα ατελείωτο πνευματικό και υλικό σκουπιδότοπο.
Παρόλα αυτά, κανένας πολίτης αυτού του τόπου δεν δίνει πεντάρα για τα όσα γράφω, για τα όσα γράφεις και για τα όσα γράφουν όλοι οι άλλοι για το θέμα και ξέρετε γιατί, διότι την πατρίδα μας είδη την έχουμε πουλήσει και χάσει μέσα μας και όταν ξεχνάς και διαγράφεις από το μυαλό σου και από την ψυχή σου ότι αγαπάς και ότι σε αγαπάει τότε απλά αυτό το ότι, παύει να ζει και να υπάρχει.
Ντρέπομαι για τον εαυτό μου και για όλους τους γύρω μου, διότι όχι μόνο δεν είμαστε άξιοι και ικανοί να φέρουμε τον τίτλο του ΕΛΛΗΝΑ, αλλά είμαστε και από την άλλη οι καλύτεροι συνεχιστές της φυλής και της γενιάς του Εφιάλτη, που για λίγα επαργυρωμένα δουβλόνια πουλήσαμε και ξεπουλήσαμε όλα τα ιδανικά της φυλής μας και όλες τις αξίες με τις οποίες αυτό το έθνος μεγαλούργησε και έγινε ο ιδρυτής της παγκόσμιας σκέψης και φιλοσοφίας, μετατρέποντας τους τότε ανθρώπους από όντα των σπηλαίων, σε όντα κοινωνικής και πολιτικής ύπαρξης.
Λυπάμαι πολύ για το κατάντημα αυτού του έθνους, που επέτρεψε σε μια εκατοντάδα αναρχικούς πολιτικάντηδες, σε ένα μάτσο δηλωμένους ανθέλληνες και σε μια ομάδα ορκισμένων προδοτών να καταστρέψουν στην κυριολεξία αυτόν τον τόπο και αυτό το ιερό και πολύτιμο έθνος.
Εύχομαι ολόψυχα, να βρεθεί ο νέος Μέγας Αλέξανδρος που όλοι μας περιμένουμε και καρτερούμε, για να δούμε να γυρίζει και πάλι τον βουκεφάλα προς τον ήλιο, για να του καλμάρει την αγριότητα και μετά, συνάμα και καβάλα σε αυτόν να κατακτήσει και να υποτάξει και πάλι αυτούς που θέλουν να κάνουν την πατρίδα μας τον προσωπικό οίκο ανοχής τους.
Εύχομαι ολόψυχα, να βρεθεί ο νέος Μέγας Αλέξανδρος που θα ξαναδώσει στην ιερή και ένδοξη γη των Ελλήνων την τιμή και την αξιοπρέπεια που της λείπει, δίνοντας ένα μάθημα ιστορίας σε όλους τους παγκόσμιους και εγχώριους αρχαιοκάπηλους.
Εύχομαι ολόψυχα, εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο να είσαι ο Μέγας Αλέξανδρος που ψάχνει η γοργόνα στα καθάρια νερά του Αιγαίου πελάγους και όχι μόνο.
Εύχομαι ολόψυχα και ξανά εύχομαι, εσύ και εσείς που θα διαβάσετε αυτό το κείμενο να σας δοθεί η χάρις του θεού, που δόθηκε στον Λεωνίδα και στους τρακόσους ημίθεους πολεμιστές του, έτσι ώστε, να φυλάξετε ξανά την ατραπό στενωπό που θα θελήσουν πολύ σύντομα να διαβούν του κόσμου οι λυσσασμένες ύαινες.
Εύχομαι ολόψυχα, πριν να είναι απολύτως αργά, οι λιγοστοί εναπομείναντες Έλληνες να αφήσουν πίσω τους τα βαρίδια του παρελθόντος, να ορμήσουν στα αναγκαία του παρόντος, για να διώξουν μια για πάντα από την χώρα μας, τα δραματικά του μέλλοντος.
Από ότι βλέπετε πατριώτες τα στοιχειά και τα λάθη του παρελθόντος ακόμα κρατούν καλά στην χώρα μας, με αποτέλεσμα ο δεύτερος αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος να έχει είδη αρχίσει, είτε στους δρόμους, είτε στα τηλεοπτικά κανάλια, είτε στους χώρους εργασίας, είτε μέσα στο διαδίκτυο, διότι τα μετεμφυλιακά χαρακώματα δυστυχώς είναι ακόμα γεμάτα από διάφορους φανατικούς μαχητές, που περιμένουν με τα μάτια γεμάτα αίμα πότε θα εμφανιστεί στον ορίζοντα ο αδελφός τους για να τον γαζώσουν με σφαίρες, μήπως και έτσι,....
αδειάσουν λίγο την γεμάτη από μίσος καρδιά τους, θαρρείς και έτσι θα φέρουνε ηλιόλουστες ημέρες στην είδη καταχνιά και σκοτεινιά της κοινωνίας μας, που τα τελευταία ιδίως χρόνια έχει υιοθετήσει το σκοτάδι οσάν να πρόκειται για το τέλειο φώς.
Δεν είμαστε σε καμία περίπτωση Έλληνες, διότι οι πραγματικοί Έλληνες όταν εισέβαλε ο εχθρός στην πατρίδα τους σε μια στιγμή και μόνο, με μια φωνή, άφηναν πίσω τους τις όποιες διχόνοιες και στεκόντουσαν αγέρωχοι στις Θερμοπύλες και στους Μαραθώνες έως ο έτερος προσπέσει, σε αντίθεση με εμάς τους Νεοέλληνες, που ακόμα και τώρα, που ο εχθρός είναι εντός των πυλών και ρημάζει τα πάντα στο διάβα του εμείς το μόνο που μας νοιάζει είναι η κομματική και πολιτική μας ταυτότητα και η φροντίδα να θυμόμαστε ποιός χρωστάει σε ποιόν και ποιός θα εκδικηθεί ποιόν.
Την ώρα που η χώρα μας ματώνει σε καθημερινή βάση, εθνικά και οικονομικά από τα εκατομμύρια των φανατικών και των ορκισμένων εισαγόμενων ταλιμπάν ανθελλήνων, την ώρα που η χώρα μας κείτεται πληγωμένη και αιμόφυρτη από τις μαχαιριές των μογγόλων γειτόνων μας, την ώρα που οι αντιπρόσωποι της νέας τάξης υπογράφουν το τελικό σχέδιο τριχοτόμησης του τόπου μας, την ώρα που οι τοπικοί ανθέλληνες και προδότες οργιάζουν πάνω από το μισοπεθαμένο κορμί της πατρίδος μας, εμείς βρήκαμε την κατάλληλη ώρα για να ξεκινήσουμε τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, θαρρείς και έτσι θα φέρουμε για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας, καλύτερο αύριο.
Λυπάμαι ειλικρινά, διότι την ώρα που η πατρίδα ψυχορραγεί και ζητάει να είμαστε δίπλα της ενωμένοι σαν μια γροθιά και να μην την εγκαταλείψουμε εμείς γι ακόμα μια φορά ψάχνουμε να βρούμε τους εχθρούς, οσάν και να μην τους έχουμε δίπλα μας και απέναντι μας.
Αφήστε έστω και για λίγο στην άκρη τα μικροκομματικά και τα ψευτοιδεολογικά κοστούμια σας και φορέστε την ολόλευκη στολή των μαχητών προγόνων μας, κρατήστε την ολόχρυση πολεμική τους ασπίδα, σηκώστε το βαρύ ασημένιο σπαθί τους και φωνάξτε με μια φωνή, ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, μήπως και έτσι μπορέσουμε κάποια ημέρα να ξαναδούμε τα παιδιά μας να παίζουν ανέμελα στις αλάνες, όπως κάναμε κάποτε και εμείς, χωρίς να έχουν μέσα τους τον φόβο και τον τρόμο από τον κάθε ντόπιο και εισαγόμενο επιδοτούμενο κακοποιό, που τα τελευταία χρόνια με την ανοχή των προδοτών, των ανθελλήνων, των ψευτοκεντροαριστερών και των ψευτοεπαναστατών της κάθε μικροκομματικής ρεμουλίστικης συντεχνίας έχουν κάνει αυτόν τον τόπο ένα ατελείωτο πνευματικό και υλικό σκουπιδότοπο.
Παρόλα αυτά, κανένας πολίτης αυτού του τόπου δεν δίνει πεντάρα για τα όσα γράφω, για τα όσα γράφεις και για τα όσα γράφουν όλοι οι άλλοι για το θέμα και ξέρετε γιατί, διότι την πατρίδα μας είδη την έχουμε πουλήσει και χάσει μέσα μας και όταν ξεχνάς και διαγράφεις από το μυαλό σου και από την ψυχή σου ότι αγαπάς και ότι σε αγαπάει τότε απλά αυτό το ότι, παύει να ζει και να υπάρχει.
Ντρέπομαι για τον εαυτό μου και για όλους τους γύρω μου, διότι όχι μόνο δεν είμαστε άξιοι και ικανοί να φέρουμε τον τίτλο του ΕΛΛΗΝΑ, αλλά είμαστε και από την άλλη οι καλύτεροι συνεχιστές της φυλής και της γενιάς του Εφιάλτη, που για λίγα επαργυρωμένα δουβλόνια πουλήσαμε και ξεπουλήσαμε όλα τα ιδανικά της φυλής μας και όλες τις αξίες με τις οποίες αυτό το έθνος μεγαλούργησε και έγινε ο ιδρυτής της παγκόσμιας σκέψης και φιλοσοφίας, μετατρέποντας τους τότε ανθρώπους από όντα των σπηλαίων, σε όντα κοινωνικής και πολιτικής ύπαρξης.
Λυπάμαι πολύ για το κατάντημα αυτού του έθνους, που επέτρεψε σε μια εκατοντάδα αναρχικούς πολιτικάντηδες, σε ένα μάτσο δηλωμένους ανθέλληνες και σε μια ομάδα ορκισμένων προδοτών να καταστρέψουν στην κυριολεξία αυτόν τον τόπο και αυτό το ιερό και πολύτιμο έθνος.
Εύχομαι ολόψυχα, να βρεθεί ο νέος Μέγας Αλέξανδρος που όλοι μας περιμένουμε και καρτερούμε, για να δούμε να γυρίζει και πάλι τον βουκεφάλα προς τον ήλιο, για να του καλμάρει την αγριότητα και μετά, συνάμα και καβάλα σε αυτόν να κατακτήσει και να υποτάξει και πάλι αυτούς που θέλουν να κάνουν την πατρίδα μας τον προσωπικό οίκο ανοχής τους.
Εύχομαι ολόψυχα, να βρεθεί ο νέος Μέγας Αλέξανδρος που θα ξαναδώσει στην ιερή και ένδοξη γη των Ελλήνων την τιμή και την αξιοπρέπεια που της λείπει, δίνοντας ένα μάθημα ιστορίας σε όλους τους παγκόσμιους και εγχώριους αρχαιοκάπηλους.
Εύχομαι ολόψυχα, εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο να είσαι ο Μέγας Αλέξανδρος που ψάχνει η γοργόνα στα καθάρια νερά του Αιγαίου πελάγους και όχι μόνο.
Εύχομαι ολόψυχα και ξανά εύχομαι, εσύ και εσείς που θα διαβάσετε αυτό το κείμενο να σας δοθεί η χάρις του θεού, που δόθηκε στον Λεωνίδα και στους τρακόσους ημίθεους πολεμιστές του, έτσι ώστε, να φυλάξετε ξανά την ατραπό στενωπό που θα θελήσουν πολύ σύντομα να διαβούν του κόσμου οι λυσσασμένες ύαινες.
Εύχομαι ολόψυχα, πριν να είναι απολύτως αργά, οι λιγοστοί εναπομείναντες Έλληνες να αφήσουν πίσω τους τα βαρίδια του παρελθόντος, να ορμήσουν στα αναγκαία του παρόντος, για να διώξουν μια για πάντα από την χώρα μας, τα δραματικά του μέλλοντος.
http://ksipnistere.blogspot.com/2011/12/blog-post_4661.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου